♛♛♛♛♛
[[Kaydee's POV]]
Dumating na si Jazper from his business trip isa US. Sinundo namin sya sa airport after class at hinatid sa kanila. Si Lexter ang nagmamaneho ng sasakyan. It was very quiet inside the car. Walang nag-iimikan sa amin. Puro nakayuko lang yung iba kong kasama tulad ni Kian, Jaro at Prince. Si Jazper naman eh sobrang pagod kaya ayun nakasandal sya at natutulog.
Alam na ng lahat sa kanila ang tungkol sa kalagayan ko, my illness and pregnancy, well except for Jazper. Nalaman ni Jaro yung tungkol sa sakit ko because of Lexter at si Prince naman, nalaman nya dahil nahimatay ako nung P.E. class namin yesterday. Nakaka-guilty nga eh dahil alam na ng lahat maliban kay Jazper na dapat mas nakakaalam.
Sa wakas eto at nakarating na rin kami sa bahay ni Jazper. Una akong bumaba ng sasakyan. Si Jaro at Prince naman ang nagbaba at nagpasok ng mga gamit ni Jazper na umuna ng pumasok sa loob. Hindi nabumaba si Lexter. naiwan lang sya sa sasakyan.
"Una na kami Kaylie. Ikaw na bahala kay Jazper. Ingat ka na lang sa pag-uwi mamaya." said Prince.
"I'll be fine. Ingat kayo sa pag-uwi."
Umalis na yung sasakyan. Pumasok naman ako sa loob.
"Kawawa ka naman Wiggles. May sakit ka ata ngayon ah! Di ka naman ata inaalagaan dito. Iuuwi na lang kita para ako na lang ang mag-alaga sa'yo. Hmpf. Panget yung amo mo dito kaya ka siguro nagkasakit." then binuhat ko sya. ang cute cute nya talaga. It's a cute little puppy that Jazper and I bought nung 1st monthsary namin.
"HOY! JAPPPPPEEEEEEEEE!" i shouted. Nakita ko syang papunta sa kusina. di man lang tumigil.
"JAPPPPPPPPEEEE!"
"WHY!?" he shouted back. WHAT?? sinisigawan na nya ako.
"TINGNAN MO OH! MAY SAKIT SI WIGGLES. BAKIT DI MO SYA INAALAGAAN. KAWAWA NAMAN SYA. BAHALA KA IUUWI KO SYA SA AMIN."
"CAN YOU PLEASE STOP SHOUTING!?? it's irratating me. Pwede ba? Pagod ako. Isa pa hindi ko trabaho ang MAG-ALAGA NG MAY SAKIT at lalong di ko yun gusto. Kung gusto mong iuwi sa inyo then, FINE. I won't stop you. Iuwi mo na ng wala ng alagain pa dito." sabi nya. OUCH! tinamaan ako sa sinabi nya...
"hindi ko trabaho ang MAG-ALAGA NG MAY SAKIT at lalong di ko yun gusto" nakakainis.. nagawa nyang sabihin yun..
"okay. aalis na ako.. gabi na rin eh." nanghihina kong sabi. Lumabas na ako ng bahay nya. Bigla namang tumulo yung luha ko.
"hindi ko trabaho ang MAG-ALAGA NG MAY SAKIT at lalong di ko yun gusto"
"hindi ko trabaho ang MAG-ALAGA NG MAY SAKIT at lalong di ko yun gusto"
"hindi ko trabaho ang MAG-ALAGA NG MAY SAKIT at lalong di ko yun gusto"
paulit-ulit na nagplay sa utak ko yung mga sinabi nya. How could he say such a things like that.
"Wiggles..ayaw nya sa may sakit..ayaw nya sa akin.." ang tanga ko dahil kinakausap ko yung aso. nakaupo lang ako sa may tabi ng kalsada.Pinunasan ko na yung luha kong pasaway. Nagpalipas lang ako ng oras bago ko maisipan na magsimulang maglakad. Natanaw ko naman yng car ni Lexter sa di kalayuan. Tumakbo ako papunta doon. Pagkarating ko nakita ko sya na natutulog.
"Hey Lex" sabay katok sa window ng car nya. Nakita ko naman na nagulat sya. Binuksan nya yung window nya.
"Ui Kaydee. Ano tara na? Hatid na kita sa inyo. Inuna ko ng ihatid si Prince at si Jaro then binalikan kita dito. Delikado kasi kung uuwi ka ng mag-isa." then he went out and open the door for me. Katabi nya ako meaning na nasa tabi ako ng driver's seat. wow! gentleman si Bestfriend.
"Thanks a lot Lex." i said
"always welcome." he replied
habang nasa byahe di maiwasang hindi mag-replay sa isip ko yung mga sinabi sa akin ni Jazper. Ay hindi pala sa akin... kay Wiggles pala...ay hindi rin....sa amin pala..di ko rin maiwasang di mapaiyak.
"nag-away ba kayo ni Jazper." nagulat naman ako ng biglang magsalita si Lexter. Hala pano nya nalaman na umiiyak ako ay hindi naman sya nakatingin sa akin dahil nagda-drive sya. MALAMANG! dahil humihikbi ako..SUMISINGHOT pa.
"Hah? Hindi... Nilalamig lang ako.. ang lakas kasi ng aircon mo." palusot ko.
"ahahaha.. you're really good at lying huh? Pano ka naman lalamigin eh hindi ko naman binuksan yung aircon."
"EH?" ayun pahiya naman ako dun! Oo nga hindi nga bukas ang aircon ng car nya. >___<
"Tss. Pwede mo namang sabihin sa akin ang lahat ng problema mo. Ang selfish mo naman masyado kung sasarilihin mo lang ang lahat ng problema mo."
"Totoo naman na di kami nag-away eh. May sinabi lang sya na ikinatampo ko sa kanya." sa wakas nandito na rin ako sa amin. Bumaba na ako. Di ko na hinintay na pagbuksan nya ako ng pinto.
"Salamat. Good night. Ingat ka!" sabi ko nang makababa na ako.
"welcome"
Pumasok na ako sa loob ng bahay. Umakyat agad ako sa room ko.
"Wiggles.. Dito ka lang.. maliligo lang ako saglit." matapos ang mga ritwal ko sa katawan..itinulog ko na lang lahat ng problema ko ngayong araw na ito.. ayaw ko ng isipin ang mga sinabi ni Jazper.. sawa na akng umiyak at kaawaan ang sarili ko.
**
*CROOOOKKAAAAAAAACROOOKKAAAAAAAAA!* time to wake up. Bwisit na alarm clock yan. Nanggugulat! alam naman na may sakit ako sa puso eh. tss. tumayo na ako at sinimulan ang EVERYDAY rituals ko. shemay. pauli-ulit na lang. Sabay kaming kumain ni Wiggles..kanya dog food syempre sa akin ay human food. lewls..nonsense.
"Bye Wiggles!"
Nag-aabang ako dito sa labas. Medyo napaaga ata ako ngayon. Wala pa kasing dumadaan na jeep o tryke eh. Naupo na lang muna ako sa upuan sa waiting shed. 132753765217634 microseconds akong nag-intay ng may sasakyang tumigil sa harap ko. tumayo ako at dali-daling binuksan yung pinto ng kotse. Wala ng paligoy-ligoy pa. Titigil ba yang kung di ako papasakayin. shemay lang kung akala nya ay car washer ako. nonsense again.
"Good morning" bati nung driver. tss. ayaw kitang kausapin ngayon. BITTER ako ngayon eh. Nginitian ko lang sya but a faint one then I rolled my eyes heavenwards. di na nya napansin yun kasi umiwas agad sya ng tingin. Buong byahe papuntang school ay tahimik lang kami.. Ay! Mali! ako lang pala yung tahimik. Sya madaldal. Erk! Makababa na nga.
"Oy! Di mo man lang ba hahayaang ako ang magbukas ng pinto para sa'yo?" reklamo nya tapos bumaba na rin sya.
"Ay naku! No thanks na lang Jaz.. may kamay naman ako. Thanks na lang sa pagiging gentleman mo. Sige una na pala ako sa'yo." aalis na sana ako kaso lang napigilan naman nya ako. he hug me.
"Kaydee may problema ba?" PROBLEMA... wala naman..ata?
"Ahahaha.. wala naman."
"Kaydee lagi lang akong nandito sa tabi mo.." wow muntikan naman akong maiyaksa speech nya.
"ahahaha.. ikaw talaga. kita na lang tayo mamaya. sa may malapit na coffee shop dito. May surprise ako sa'yo" tiyak kong ikagugulat mo nang sobra. baka nga di mo pa kayanin.:'(
"Surprise? Why? anong meron? birthday mo?" OUCH! nakalimutan na nya..pero di bale na..
"Tss. malayo pa b-day ko. Wala lang.. gusto lang kitang isurprise dahil na miss kita ng sobra." pagsisinungaling ko. Kaasar pati ba naman birthday ko nalalimutan na nya.. di ko naman birthday ngayon ah.
"Okay! Ikaw talaga..anong oras naman tayo magkikita?"
"Mga 3:00."
"Sige. tara hatid na kita sa room nyo." alok nya. sakto ko namang nakita si Prince.
"Ay naku wag na. baka malate ka pa.. andyan si Prince oh.. kami na lang ang sabay. tutal classmate ko naman sya." sabi ko tapos tumakbo ako papunta kay Prince.
"SIGE UNA NA AKO!" sigaw nya.
"oh? Kaydee"
"Prince....si Lex nakita mo na ba?"
"Eh nasa soccer field ata.. bakit?"
"sige una ka na.. puntahan ko lang sya. may sasabihin lang kasi akong importante eh.."
"O sige.. basta bilisan mo.. baka malate ka pa.." tapos tumakbo na ako.. aray! sumisikip ang dibdib ko.. nasaan ka na ba Lexter. tumingin tingin ako sa paligid.. Ayun sya. nakaupo sa field nagpapahinga. Lumapit ako sa kanya..
"Lex." tawag ko. tumayo naman sya. Lumapit ako at niyapos sya tsaka umiyak..
"Lex. matagal ko ng pinag-ipunan ng lakas ng loob ang gagawin ko ngayon. alam ko sa sarili ko na di pa ako handa...pero di na dapat patagalin pa... parehas naming di kakayanin yun.." patuloy parin ako sa pag-iyak.
"shh! i know.. Be strong.. Kakayanin mo yan.."
"Paano pag di na kinaya ng puso ko.."
"Believe!" wow ang tipid naman magsalita ng isang ito. Humiwalay ako sa pagkakayakap ko sa kanya.
"What if hindi ko na talaga kayanin.?"
"Tss. E di hindi." tapos ginulo nya yung buhok ko.
"Eh? wala man lang bang word of encouragement? kaasar ka eh"
"Punta ka na nga sa room mo."
"Okay." then umalis na ako.
Matapos kong makipagbakbakan sa nakakaantok na lessons.... bigla na lang bumilis ang tibok ng puso ko.. malamang dahil kinakabahan ako sa mga magyayari ngayong araw na ito. Lumabas na ako ng room at agad na nagpunta sa napag-usapan naming lugar.
"whooooo kaydee kaya mo yan.." bulong ko sa sarili ko tapos pumasok na ako sa loob.. medyo marami ring tao. pumili ako ng uupuan namin. Mga 5mins. akong nag-intay bago sya dumating..
"Kanina ka pa ba?" tanong nya sa akin.
"Ah.. hindi naman.. halika umupo ka na.."
"okay. May sasabihin ka ba?"
"Wala naman. Wala ka ba talagang naaalala kung anong meron ngayon?" tanong ko sa kanya.
"Wala. Bakit? Ano bang meron?"
Di ko na lang sinagot yung tanong nya. Nag-order na lang ako.
"Dalawang Vanilla Biscotti po." sabi ko
"Tss. ang mahal nun ah."
"Sus wag ka na nga umangal dyan. Treat ko naman eh. at tsaka last na ito."
"May basketball practice kami ngayon. Sama ka?"
"Ah ganun ba.. Naku di ako makakasama. Madami kasi akong aasikasuhin ngayon eh."
"Okay." Tapos dumating na yung order namin.
"Isipin mo namang mabuti kung anong meron ngayon." sabi ko.
"eh? Bakit kasi ayaw mo pang sabihin."
"Tss. Wag na nga di naman importante yun. Gusto mo bang marinig ako kumanta?" arrgghhh naiiyak na ako. Bakit di nya maalala.
"Wag na baka umulan." biro nya. Pero tumayo ako at pumunta dun sa mini stage. Nang makalapit na ako sa mike nag start na yung music. Matagal ko ring pinaghandaan ang araw na ito. Ayaw ko nga sanang mangyari ito.. pero kailangan.
"When you wake up
And find me gone tomorrow
Don't think I meant to hurt you
I just did what we knew I had to
And all the time we knew
The time was never right for us
Time to leave this love behind
I could never leave you -- Baby
If I saw you cry"
ayaw ko na. simula pa lang ng kanta medyo nanginginig na ang boses ko.
"I'll say good bye for the two of us
Tonight while you sleep
I'll kiss you softly one last time
And say good-bye
Like I know we must
There's just no other way
And I couldn't bear to see your heart break
So I'll wait till your asleep to say good-bye"
Labag sa loob ko ang gagawin ko ngayon.. maaring di ko kayanin.. ganoon ka rin..
"Please realize
How hard it is to do this
I'm trying to make it through this
Say good-bye just as gently as I can
Please try and understand
This time just wasn't the time for us
We knew I couldn't stay
But that don't make it easier to leave you
So while I can find the strength"
Mahal kita...sobra...na para nga akong tanga... di sigurado sa gagawin ko.. mahirap.. sobra...
"I'll say good bye for the two of us
Tonight while you sleep
I'll kiss you softly one last time
And say good-bye
Like I know we must
There's just no other way
And I couldn't bear to see your heart break
So I'll wait till your asleep to say good-bye"
patuloy ang pagtulo ng luha ko.. pakiwari ko'y di na kakayanin pa ng puso ko
"Like I know we must
I'll wait till you're asleep
To say good-bye for the two of us
Tonight while you sleep
I'll kiss you softly one last time
And say good-bye
Like I know we must
There's just no other way
And I couldn't bear to see your heart break
So I'll wait till your asleep to say good-bye"
Jazper.. mahal kita sobra.. sobra.. Kung pwede nga lang hindi kita saktan..
"When you wake up
And find me gone tomorrow
Don't think I meant to hurt you"
pahina ng pahina ang boses ko.. jazper... I LOVE YOU but.... i have to say..
"Good bye"
natapos na rin yung kanta... huminga ako ng malalim... whooooo...
"That song is dedicated to my BOYFRIEND. Hi! boyfriend.. Happy 5th monthsary... I love you.. That's why I'm breaking up with you." ngumiti ako sa kanya tapos bigla na lamang sunod-sunod na nagpatakan ang luha ko. Tumakbo ako palabas ng coffee shop. Bakas sa mukha nya ang gulat... sorry Jazper..
[[Jazper's POV]]
Tss. akala nya ata nakalimutan ko ang isa sa pinakamahalagang araw sa buhay ko.. Ang sarap nga nyang asarin eh.. Tinanong nya ako kung gusto ko syang marinig kumanta. Syempre naman..OO. pero biniro ko sya. Pero pumunta na sya dun sa mini stage at nagsimulang kumanta.. Kinapa ko sa bulsa ko yung regalo ko sa kanya. Isang napakaKYUT na bracelet. sana magustuhan nya.
''ay ang lungkot naman nung kanta nya''
"ay oo nga" rinig ko ang bulungan nung ibang malapit sa table namin. Pansin ko nga na malungkot yung kinakanta ni Kaydee.
Natapos na yung kanta nya tapos nagsalita sya
"That song is dedicated to my BOYFRIEND. Hi! boyfriend.. Happy 5th monthsary... I love you.. That's why I'm breaking up with you." she smiled at me then tears fell down from her eyes.. TEKA! Ano raw?? she's breaking up with me? Bakit.. meron ba akong hindi alam.
nakita ko syang tatakbo palabas ng Coffee shop. gusto ko syang habulin kaso lang parang nabato ako sa kinuupuan ko. maraming mata ang nakatingin sa akin. Di ko alam kung ano ang gagawin ko. hindi ko namamalayan na dinadala na pala ako ng mga paa ko palabas ng shop para habulin sya.
"KAYDEE! Hindi magandang biro yun. Hindi ko naman nakalimutan na Monthsary natin ngayon eh. sorry na.. sorry.." unti-unti humihina ang pagsigaw ko.. hindi ko na sya nakita kaya di ko na sya naabutan. Biglang bumuhos ang ulan.
"KAYDEE NAMAN! mahal naman kita.. bakit ano bang problema.." tapos tumulo ang mga luha ko. bakit? I'm crying under the rain.
-----------------------------------------------------------------------------------------
Yes nakapag-update na rin. Last one chapter na plus the finale.. wohooooo.. thanks sa mga nagbabasa..
patuloy lang sa pagvote at pagcomment!!
bago komakalimutan.. KUNGRATSSULEYSYON ulit sa BIG BANG!!! wahhhhhhhhhhhhhhhh BONGGA!