Isaac,Finn and Eustace came to my unit.They barged in and then went sitting on one of my couch.Kakagising ko lang at sila kaagad ang nabungaran ko.
They're a popular members of their band.They're my friends since high school and to think that they chased their dream made me proud of them.
Isa ako sa kaibigan nilang hindi ginustong sumama dahil mas magkakaroon ako ng conflict sa schedule kapag naisipan ko pang sumali.I prioritize my studies more than that.
Alam kong gustong-gusto nilang masala ako kahit kasagsagan na ng kasikatan nila.Though they are still convincing me up to now for that,still,my decision is final.
Hindi ako sasali.
"What are you all doing here?Concert niyo bukas tapos dito kayo?"tanong ko sa kanila,hindi nagugustuhan ang biglaang pagdating nila.
Paano kung maraming nakasunod pala sa kanila tapos gawing tambayan ang labas ng unit ko?I can't have my peaceful time if that happens.Lalo pa't alam kong bawat galaw nila ay tila saulo ng mga tagahanga.
Sa kanilang tatlo na narito,si Isaac iyong medyo seryoso at siya ang nagpupumilit sa aking sumali sa kanila.Their act of convincing me didn't succeeded.Mas nangingibabaw ang naging desisyon ko.
"Watch our concert tomorrow.Here,"may inabot ito sa akin na isang ticket."Free na 'yan."
Napatingin ako doon,hindi aakalaing ang magiging pwesto ko ay malapit sa entablado.How can I go there if I don't like?Mas gusto kong panoorin na lang iyong performance nila sa Youtube kung sakali kaysa pumunta.
"Attend ka na Migs.Alam mo naman,hindi ka pa nakakapunta sa concert namin,"segunda ni Finn na ngayon ay nakaharap na sa salamin ko at inaayos ang buhok.
Napipilitan akong tumango sa kanila,hindi na nakatanggi pa dahil mukhang si Eustace ay ganoon rin ang desisyon.
"After this concert,hindi na ako pupunta ulit.I have lots of things to do.Hindi ko naman kailangang makapunta rito."
"Try lang naman.Hindi 'yong puro gitara ka nga dito pero walang nakakakita sa'yo."
Naupo na rin ako sa couch,sinabayan sila.
"How many times I will tell you that I don't like some attention?I hate following me wherever I go."
At ako na rin mismo ang nakakita sa nangyari sa kanila noon na kahit saan magpunta,may nakasunod na mga camera sa kanila.Looks like though it's their private time,they can still take some pictures and post it online.
Isa sa dahilan kung bakit ayaw ko ring ma-engage sa social media.It'll give me more stress.
"See for yourself.Ano?Punta ka bukas,ah?Nasa harapan ka namin mismo kaya makikita ka talaga namin,"napatayo si Isaac at tinapik ako sa balikat bago sila lumabas.
And that's what I did.Gabi ang kanilang concert at kahit wala pa man ang takdang oras sa paglabas nila,marami nang nakaabang.
I went to my spot.Malapit nga iyon sa stage at kitang-kita nila ako mismo mula sa kinatatayuan nila.I arrived minutes before the start.
Ang matinding ingay na hindi ko pa narinig sa tanang buhay ko ay doon ko naranasan.The loudest screams made me upset.Ilang minuto pa lang akong naroon ay tila hindi ko na kakayanin pang magtagal.
I watched them boredly.Halos lahat ng kanilang tagahanga ay may kanya-kanyang bitbit na kung ano.The one who caught my attention was the girl,raising the banner that she has while shouting Isaac's name.
Green shoulder length hair.That's it.Iyong babaeng walang tigil sa pagsigaw ng kanyang pangalan ang mas natuunan ko ng pansin.
Imbes na mas pagtuunan ko ng pansin ang performance ng mga kaibigan ko,sa kanya ako mas napatitig.Nawala na iyong mga mata kong kanina ay nakatingin sa harapan at sa kanya na napunta.
I watched her scream so hard.Bumalatay na ang ugat sa kanyang leeg pero patuloy pa rin ito sa pagsigaw,umaasang mapapansin ng kaibigan ko.
She's wearing a shirt with Isaac's name printed on it.Walang tigil at tila hindi papatalo sa kahit na anong lakas ng sigawan rito.
Hindi ko siya kilala at mas lalong wala akong magiging pag-asang makita siya ulit.That's the first time I saw someone,admiring Isaac in the middle of the concert.Dati ay iyong ibang fans niya,nagagawa siyang sundan kahit saan.
This fangirl...I don't know if she's really good at hiding or what.Base sa galaw niya,mukhang mas malalim ang kanyang pagkagusto kay Isaac.I never seen her following my friend.Siguro nga ay may kakaiba itong paraan.
That night,my mind was full of thoughts about her.Iyong hindi ko kinahiligan na pumunta sa concert ng mga kaibigan ko ay nagawa kong gawin,umaasang makikita siya ulit.
Matindi ang paniniwala kong makikita ko nga siya ulit.And I never failed.She's till the same girl I noticed the first time I attended the concert.Humahanga kay Isaac,may dalang banner at walang habas ang pagsigaw.
The color of her hair doesn't change.Iyong kulay berde pa rin ang kulay niyon.Reason why it's not that hard to find her in the middle of the crowd.Naging palatandaan ko na iyon sa kanya.
I decided take some picture.Kahit na hindi ko kinahiligan iyon ay ginawa ko.I asked for someone to take a picture of me,made sure that she'll be the part of it.Kahit photobomber lang,ayos na.May nag-iisang remembrance man lang sa minsanan kong pag-attend na ng concert.
Itinago ko iyon sa phone bilang nag-iisang alaala sa kanya.I have no social media accounts so I can't find her name.
Kaya kinuha ko ang pagkakataong magamit ang phone ni Isaac.I'm innocent when it comes to this:using social media since I have no idea,really.
"Bakit hindi ka gumawa?You should create!"pagkumbinsi niya sa akin habang tinutulungan akong gamitin iyon.
Doon lang din napasok sa isip kong hindi ko pa rin malalaman ang pangalan niya.I only know her looks,not her background.Mas nawalan lalo ako ng pag-asang makita siya.
That's where I decided to join them.Mahirap para sa akin ang naging desisyon pero kahit sa ganoong paraan,makita ko ulit siya,sumusuporta na rin sa akin.
"I can be your guitarist.Alam ko naman na ang ibang kanta ninyo,"I lied.Kapwa sila nagngitian na para bang nakarinig sa akin ng isang magandang balita.
"Of course.Anong pumasok sa isip mong sumali naman kaagad?"
"I am finding some girl.She's your fan and I kinda like her."
Tumikhim ito sa tinuran ko,mas lumapad ang ngisi saka ako binigyan ng makahulugang tingin.
"So,you're joining the band because of a girl?Whoa.That sounds interesting,huh?"
"It's my only choice."
Finn suddenly made his way to us.Pati rin si Eustace ay mas nakinig sa amin.
"Our lover boy.Maganda ba siya?"
I glared at him.Hindi naman sa pagdadamot pero ako ang nauna,eh.I won't let him know about that girl.
"She's my business.Now,when can I start?"
Ang kauna-unahang pagkakataon kong tumapak sa entablado ay iyong panibago nilang concert.Kabado akong tumayo sa gilid dala ang gitara.Mas dumagdag ang kaba ko nang simulang mag-ingay ang venue.
The crowd's chanting my name.Walang tigil iyon at katulad ng nauna kong narinig,napakalakas niyon.Buong oras ay wala akong ginawa kundi yumuko dahil sa tinding hiya.
It was my first time being supported by people.Ngunit ang planong makita siya at nakikisabay sa iba habang sumisigaw ay hindi nangyari.Tanging pagyuko lang ang nagawa ko,nawalan ng tyansang masilayan ang kanyang mukha habang tumutugtog ako.
Umasa ako sa gabing iyon pero walang nangyari.Even at the backstage where they came to have a picture of the other members,I didn't got a chance.
Nakatingin lang ako sa kanya habang masayang nakikipagsiksikan sa iba,makakuha lang ng litrato kay Isaac.While me,surrounded by other people,never felt happy.
Mas gugustuhin kong mag-isa lang siyang nagpapakuha ng litrato sa akin kaysa marami.That would be better.Pero ang mas masakit,hindi naman niya ako kilala at baguhan lang kaya bakit niya gagawin iyon sa akin?
The first performance didn't gave me so much excitement.
Pagkatapos ng kaunting pahinga doon sa backstage,napunta ako sa CR kung saan walang maysadong taong nagkukumpulan.
The male's bathroom was locked so I got no choice but to use the other one.Wala namang tao at magkakaroon ako rito ng ilang oras na pamamalagi.Kahit dito lang,maranasan ko ulit ang katahimikan.
I was fiddling on my phone when I heard a noise coming from the other cubicle.Kasabay niyon ay ang aksidenteng napindot ang inaakalang full movie.A loud moan escaped from it which made my eyes widened.
What the fuck?Why this moan appears in unexpected moment?Itinaon pa talaga kung saan may nakarinig sa akin?It's in a full volume!
Mabilisan kong inilipat iyon at isinawalang bahala.Lumabas na rin ako habang iyong mata ay naroon pa rin sa phone.My guitar's right behind me.
Ang akalang naroon pa rin sa cubicle ang taong pumasok doon ay nagkamali ako.Narinig ko ang boses nitong tila galit sa pagtatanong sa akin.She asked me why I am here,freely using the female's bathroom.
Kusang napaangat ang tingin ko at kaagad na kumalabog ang dibdib,hindi inasahang magkikita kami rito mismo.
Maski siya ay nagulat na nakita ako rito.
Namumukhaan niya ba ako?Kilala niya ba ako?Why her reaction was that?Something like she's surprised seeing me here?
Ang pagkakataong tanungin ang kanyang pangalan ay hindi rin nangyari.I felt embarrassed just because of that video.Nagpanggap akong walang interes sa kanya saka yumuko,binalik ang tingin sa phone at naghugas ng kamay ko.
Maski ang pagharap sa salamin ay parang napipilitan pa akong gawin lalo pa't nakikita ko ang kanyang repleksyon,nakatingin rin sa ginagawa ko.Kung alam niya lang kung anong nagagawa niya sa akin.
She can make my heart beat loudly.I wanted to confess at her but the time's not appropriate.At mas lalong kagulat-gulat kung sasabihin ko sa kanyang may gusto ako gayong ngayon lang kami nagkita ng malapitan.
If she only knew how happy I am right now,seeing her this close to me.Kaming dalawa sa iisang lugar.Ah,great idea.
Maganda siya.Sobrang ganda na pati sa malayuan ay nakikita ko ang ganoong taglay niya.
Gusto kong matawa dahil inakusahan niya akong nanonood ng porn doon sa cubicle kahit na ang totoo ay naroon lang ako para magpalipas ng sama ng loob sa hindi niya pagpansin sa akin sa backstage.
Never thought that this could happen.
And she even accused me on doing something here.Iyong simpleng pagpupunta ko lang naman dito ay nauwi sa pagbabanta niyang tatawag ng pulis na hindi ko inaasahan.
I broke her phone which resulted giving mine to her.Nalaman kong naroon rin ang gustong-gusto niyang picture nilang dalawa ni Isaac.
May kumurot sa loob ko na kung ano.Nakaramdam ng inggit sa kaibigan dahil mabuti pa siya,napapansin ng babaeng gusto ko.
At first,she don't want to accept my phone.Wala naman akong tinatagong kung ano doon bukod sa pictures ko kaya matapang ang loob kong ibigay iyon sa kanya.
I threatened her also.Ngunit iyong hindi nakakatakot na banta,iyong mas mapipilitan lang siyang kunin nga ang phone ko.
I went to Isaac's house the day after the concert.Doon kaming apat at pinakukwentuhan ang nangyari sa concert.
"Bakit nakangiti ka,Migs?Hmm.Smells fishy."
They're right.Mula pagpunta dito ay wala akong ginawa kundi ang ngumiti,iniisip ang munting pagkikita namin.Kapwa sila nakahawak sa phone at napansin ko doon ang picture namin.
I cleared my throat to steal their attention.Hindi pa rin matanggal-tanggal sa akin ang malapad na ngiti.
"Guys,I met her last night.Remember the girl I told you?Iyong tagahanga mo,Isaac?"I can't let my smile hide.Maski sila ngayon ay hindi nalalaman kung bakit ganito na lang ako kasaya ngayon.
"Yes?So,what happened?"
I snapped my finger.Hindi ko mawari kung saan ba mauna.Iyong sa napagkamalan niyang nanonood ako o nung ibinigay ko ang phone ko?
"Maganda?Sana sinama mo naman ako."
Napailing ako,hindi napipigilan ang sariling alalahanin ang epic na pagkikita naming dalawa.
"Do you remember that green haired girl who took a picture with you?Iyong hanggang balikat ang haba ng buhok?"baka kahit papaano ay maalala niya.
Inisip niya at pinakatandaan kung napansin rin ba niya iyon kagabi.Then,his face lightened,giving me some hopes.
"Ah,yes of course.I even noticed her last night.Iyon ba ang gusto mo?"
"Syempre!Kilala mo ba 'yon?Sayang,ikaw ang gusto,hindi ako."
"Tsk.She's my follower and she even tagged me on her post.See this?"ipinakita niya sa akin iyong litrato nilang dalawa kagabi. "Her name is Tania Shiraz."
Tania.Wow.What a beautiful name.It will sound good if my surname's attached on it.
Nakiusyuso iyong dalawa habang ako ay naroon pa rin ang walang hanggang ngiti.If she's the reason behind my smile,then I'm willing to smile forever.Pero ang katotohanang tila hindi niya man lang ako magustuhan ay ang kaakibat niyon.
Ipinakita niya rin sa akin ang mga messages nito sa kanya.Doon ko mas natantong grabeng paghanga ang kanyang ginagawa para kay Isaac.She will do everything for him while me,still having a hard time to have her attention.
Kung alam niya lang kung gaano kasaya ako habang kinukwento siya sa mga kaibigan ko.
Iyong simpleng pagkikita at hindi inaasahan ay nasundan nang naisipan kongg palitan ang phone niya.Mabuti dahil walang masyadong nakasunod sa akin.
Iyong tanging binilhan ko lang ng phone ang parang hindi makapaniwalang bumili nga ako doon.Iyong perang nagamit ko doon ay galing pa sa savings ko.
Malaki-laki din iyon pero ayos lang,basta para sa kanya.
She called in the middle of buying it.Kusang umangat ang ulo ko,nagpanggap na hindi interesadong makita siya kahit iyong puso ko ay labis na naman ang tuwa.
Ibinalik niya sa akin ang phone ko.Ewan ko kung nakita niya ba ang mga nakapaloob doon lalo pa't sobrang dali lang naman ng nailagay kong password.
Bukambibig na naman si Isaac,hinahanap sa akin.Mukha ba akong hanapan ng taong gusto niya?Talagang ako pa ang naisipang tanungan kung saan hindi niya alam na gusto ko rin siya?
Good thing she accepted the phone I bought.Kung hindi ay wala rin naman akong pakinabang doon.It costs thousand.Mas masasayang lang din kung hindi nga niya tinanggap.
Seeing her once again gained me some energy.Kasabay ng pagbalik ko doon sa unit ko ay ang pagtunog ng phone ko.
I automatically smiled when I saw her email to me.Wala na akong pakialam kung saan niya ba nalaman ang tungkol doon.
Ito ang kauna-unahang beses na siya ang kumilos para sa akin.She emailed me thanking about the phone I bought her.
Gustuhin ko mang pahabain ang magiging mensahe sa kanya,hindi ko nagawa.As much as I want,I acted like I really don't care about that message.So,I followed what she said.I sent a three dots.
Kahit ako mismo ay sobrang nabitin rin doon.Hindi ko alam kung bakit mas pinili kong itago ang nararamdaman sa pamamagitan ng pagpapakita ng kawalan ng interes sa kanya.
Nalaman ko rin mula kay Isaac na nag-aaral siya sa paaralan kung saan hindi ako estudyante doon.I immediately transferred myself.Madalian at halos walang pag-iisip kung magiging maganda ba ang takbo ng pag-aaral ko doon.
Kung saan ko siya makikita palagi,doon rin ako.
I joined the music club.Matik na iyon dahil kilala naman na ako ng iba bilang myembro ng isang banda.Hindi ko man gustuhin na kumalat ang pangalan ko,kusa na lang nangyari iyon.
The first was worse.Walang tigil ang bulungan at munting kilig na naririnig ko sa paligid.Gusto kong patigilin pero wala akong magawa.Not minding them was my solution.
Hindi ko pinansin at mas tumutok roon sa mga members ng club na nagre-recruit ng mga newly members.
Sa lahat yata ng club na narito,iyong amin ang may pinakamaraming nakapila.Probably the main reason was me.Sa akin iyong paningin nila.
That's when I knew that most people will just admire your looks,not your talents.Kung gwapo ka sa paningin nila,gusto agad,wala nang pakialam sa iba mong katangian.
Ni hindi ko alam ang mga ganitong bagay kung hindi ako nakapasok sa Labyrinth.Mas namulat lang ako tungkol doon.
She joined.Nasorpresa ako doon lalo pa't mukhang wala naman sa itsura niya ang kagustuhang sumali.
I felt a bit of happiness rose inside me.Hindi ko siya pinansin kahit na gusto ko siyang kausapin.Kung makapasok man siya,hindi na ako mahihirapang hanapin siya araw-araw dito para makita lang siya.
I emailed her the schedule for the meeting.Nanginginig pa iyong mga daliri ko sa pag-type ng mensahe.Gustuhin ko mang maging mahaba iyon,pinili kong paikliin na lang.
Babawiin ko na lang sa mahabang pagkagusto sa kanya.
Our conversation went on my email.Nasa bahay ako nina Isaac,kasama rin sina Finn at Eustace.HAwak ni Finn iyong phone ko habang ako naman ay gitara.
The phone beeped which made me get it from him.Pero matigas ang kanyang pagkakahawak,hindi ako pinapahintulutang mabasa ang mensaheng sigurado akong galing sa kanya.
Binasa niya iyon ng malakas kung kaya't pati sina Isaac ay naintriga rin.
"Free ka raw ba,Enzo?"malapad ang kanyang naging ngisi sa akin habang inilalayo ang phone.
"Akin na—"
"Op.Why don't we give a twist?Teka lang,ako na magre-reply."
Mabilisan siyang nag-type doon at halos gusto kong lamunin na lang ako ng lupa ng mabasa nga iyon.
Damn it!
Mabilis kong inagaw iyon sa kanya pero naisend na iyon kay Tania.Iginalaw niya ang dalawang kilay na para bang nagtagumpay sa kanyang plano.
"Ba't mo ginawa 'yon?Paano kung isipin niyang gusto ko nga ng sex?"
"Easy.Tignan lang natin kung anong ire-reply niya.Malay mo,baka pumayag.Instant baby maker kana agad tol!"
"Gago.Anong tingin mo sa akin,katulad mo?"
At hindi na nga siya nakapag-reply.Baka nagalit nga iyon sa akin dahil sa tinuran ko.Tapos iisiping manyak ako?Tsk.
Nagsimula ang pag-eensayo sa ibang members.Hindi kaagad ako nakapunta ng club dahil sa mas mahaba ang naging oras sa klase.
Doon lang ako nakaramdam ng kaunting inis dahil iyong iba ay nagtumpukan sa gawi ko,nagmamakaawang ako ang magturo sa kanila.
"Uh—"
"Sige na please?I can pay you if you want!Turuan mo lang ako."
"No!You should teach me.Gusto ko talagang makapasok rito."
Napakamot ako sa ulo.This is the disadvantage of being known.Kung bakit parang hayok sa lalaki ang ibang estudyanteng narito.
Marami namang pwedeng pagtanungan tungkol sa pagtuturo pero mas piniling ako ang kwestyunin.
To avoid their requests,I went out.Mabilis akong umalis doon at bumalik na lang nang dumilim na,siniguradong walang tao nang naroon.
There,I saw her grabbing some of the foods that my so called fans gave me.Napansin ko pa ang pagkagat niya sa burger bago ako tuluyang lumapit sa kanya.
Mukhang hindi niya binasa kung para kanino iyon dahil basta-basta na lang kumuha.
Okay lang naman sa akin dahil alam kong hindi ko mauubos iyon.I'm okay to share it as long as it is her.
Kinuha ko ang tyansang turuan siya doon.Muntik pa siyang nahulog at doon lang ako mas namangha sa kanya.
Unang pagkakataon na nakatabi ko siya.Her smell is like a perfume to me.Ang bango niya.
Teaching her is a bit hard.Hindi ko alam kung may alam ba ito sa pagtugtog ng gitara o wala.She's not a fast learner but I am willing to teach her.
Mas napahiya lang ako nang tanungin niya ako ulit tungkol doon sa naging email ko nga sa kanya.Gusto kong batukan na lang bigla si Finn dahil sa dinamay niya ako sa kalokohan niya.Ako mismo ang napapahamak doon.
I admit that having the guitar lesson is a bit hard.Iba lang naman ang gusto ko pero napasingit iyon.Gusto ko siyang makasama at makita at ang pagtuturo lang sa kanya ang paraan.
"Bakit?Gusto mo rin ba akong maging asawa?"kung ako ang tatanungin,hindi ako magdadalawang isip na sabihin ang oo.
She's my ideal wife.Kahit ako na mismo ang mahirapan,huwag lang siya.I am willing to do everything for her.
At bakas sa kanyang mukha ang hindi kagustuhan sa sinabi kong iyon.After all this time,she doesn't like me.Her heart still belongs to Isaac,to my friend.
Hearing her say anything about Isaac made me to envy him more.Naroon iyong simpleng mensahe lang sa kanya ng kaibigan ko ay sobrang saya na niya.It's an achievement for her.Habang ako,kahit na magkalapit lang kami ay parang pahirapan sa pagkuha ng kanyang atensyon.
I played football to distract myself.Ang buong akala ko ay nakauwi na siya at hindi na ako pinapanood.I played hard,gave my best to release all what I'm feeling.
Kahit sa ganoong sitwasyon na ako ay mas hinanap ko ang presensya niya.I want her to watch my game but I don't want her to see me playing being frustrated.
Maski sa pag-uwi ay puno ang isipan ko sa simpleng sinabi niya sa akin.The look on her face explains why she decided to admire Isaac.Na hindi lang itsura nito ang habol niya kundi mas pinahalagahan niya ang talento nito.
Naiisip ko kung magagawa niya rin ba iyon sa akin?Na magustuhan rin ako?
Siguro hindi kasi para sa kanya,isang di hamak na tagaturo lang ako.I'm his tutor and that's it.Nasama llang din ako sa kasikatan ng mga kaibigan ko na hindi ko ginusto.
I joined the band because of her,because I want to see her as always.Kahit hindi ako ang sinusuportahan niya,makita lang siyang masayang nanonood ay ayos na sa akin.
Siya rin ang kauna-unahang babaeng nadala ko sa simbahan,umaasang siya na rin ang panghuli at sinisigurado kong magiging pinakaimportanteng araw na iyon sa amin.
Sinubukan kong sabihin ang nararamdaman sa kanya pero kinain na kaagad ako ng katorpehan.
Torpe.Imbes na umamin na ako,hindi ko pa nagawa dahil sa pagiging duwag.Ang lumabas sa bibig ko,iyong pagsabi sa kanya kung gaano kaganda ang buhok niya.
Shit.Ito ba?Ito ba ang Enzo na hinahangaan ng lahat?Walang lakas kapag nasa harapan na ng babaeng gusto niya?
People admired me.Samantalang ako,iyong kaisa-isang babaeng gusto ko,hindi ko man lang masabihan ng totoong naramdaman.Paano kaya kung magunaw na ang mundo at hindi ako makaamin?Pagsisisihan ko siguro pati iyon.
"Let her in please?Ako mismo ang tututok sa kanya kapag nakapasok,"seryoso kong saad sa hed ng club.
Katatapos lang ng kanilang performance at alam ko na kaagad na hindi makakapasok si Tania.I know she did her best but her best wasn't enough for the judge.
Kahit nanonood lang ako ay napansin ko rin ang kaunting kamalian doon sa kanya.
"Her performance is poor,Enzo.Why dictate me to let her in?"
Huminga akong malalim.Sa ganitong paraan ko na nga lang siya nakakasama,mukhang hindi na matutuloy pa.
"She needs to be here.I can teach her to improve her skills more.Sinisigurado ko 'yan sa'yo,"pagpupumilit ko pa.
Mas gugustuhin kong ganito kaysa hindi na siya makasama.Sounds selfish but it took me a year to finally find her.Ayokong mapalayo naman ulit siya sa akin.
Nakumbinsi ko ang head ng club kaya nakapasok siya.She's the last official member.At ipinagpapasalamat ko iyon.
It means happiness and chance for her.Kahit na masakit man sa loob ko,mas gusto kong makita siyang nakangiti kahit na hindi ako ang dahilan.
I played the football while she spent her time together with Isaac.Sa sobrang tutok ng kanyang atensyon kay Isaac,hindi na siya nakapanood ng laro ko.
Nakailang mali tapos wala ako sa katinuan habang naglalaro.I ended up losing the game.Wala.Mas okay lang iyon sa akin dahil at least,naging masaya naman siya.
Sa kalagitnaan ng pag-aaral,doon ko mas napatunayan na ang kasikatan ay hindi importante.Fame isn't everything.May natatapakang tao at masakit isipin na ako ang naging dahilan kung bakit mas nasaktan siya ngayon.
I didn't wished for admirers or fandom for me.Mas gugustuhin kong iisang tao lang ang magkakagusto sa akin kaysa napakarami pero masama naman ang ugali.
She left the club.Mas lalong nagpadurog sa akin iyon dahil buo na ang kanyang desisyon,hindi na mababago pa.I want to cursed them all,to say bad things about them but I know I am not on the right position.
Pinigilan ko siya pero mas napalala lang.Nadala ako sa sariling emosyon at bigla na lang siyang hinalikan.That's so stupid of me.Alam kong nabigla siya at mas hindi makapaniwala sa nagawa ko.
I have guts to do that and regretted it after.At nakatikim ako ng sampal sa kanya,ngayon lang nangyari dahil sa naging padalos-dalos kong halik.
At hindi ko aakalaing mas magagalit siya sa akin,mas piniling huwag nang makiusap sa akin.That hurt me.Hindi pa nga ako nakakasabi ng totoong nararamdaman sa kanya,itinaboy na kaagad.
Life's playing at me and I am not enjoying it.
Minsan na nga lang ako magkagusto,ganito pa ang ibibigay sa akin?
I confessed but she thinks it's some sort of a joke.Na iyong pagkagusto ko sa kanya ay ginawang katatawanan lang.
Ilang beses kong sinabi sa sariling magkaroon ng tapang para maamin tapos ganoon ang magiging reaksyon niya.
Sa lahat ng manhid,siya iyong patuloy na gugustuhin ko.
Hangga't gusto ko siya,hindi mangyayaring magagalit ako sa kanya.She's a precious human.My girl.
Natapos iyong mini concert namin sa school at napansin ko na lang na bigla itong umalis.I left the stage,leaving my friends.
Wala akong pakialam kung magmukha akong tanga at iniwan sila doon.All I want is to follow her.Kahit saan,basta masundan ko lang siya.
I ended up finding her in the sea,catching her breath.Doon lang ako natakot hindi lang sa kanya,kundi pati rin sa sarili.Umakyat lahat ng kaba sa akin pati ang pagsisisi sakaling hindi ko siya maligtas.
Hindi ko aakalaing matatagpuan ko siya,nanghihingi ng tulong para masagip ang buhay niya.I didn't thought of so much things while bringing her to the room.
Narinig pa lang mula sa kanya na ako ang dahilan kung bakit naisip niyang pumunta roon mag-isa ay nagbigay pag-asa sa akin.Labis na ang paghihintay kong sabihin niyang gusto rin ako kaso hindi ko iyon narinig sa kanya.
She's...confused.I don't know if that's the right term to use.May kaunting hindi pagkagusto pa rin sa akin base sa itsura niya.Lamang pa rin doon ang walang pagkagusto sa akin.
Siguro nga,sa aming dalawa,ako lang iyong patuloy na nagkakagusto at nahuhulog sa kanya,samantalang siya ay heto,pinapakiramdaman ang sarili at sa huli ay mas pipiliing hindi ako ang para sa kanya.
What a cruel world.Iisang tao lang naman ang hinihiling ko,iyong imposible pang maging akin.
At ang mas masakit,naiwan akong parang kumakapit pa rin sa kanya.She left me without any words.Kahit na maikling paalam lang,wala.
Hindi naman siya obligadong magsabi sa akin niyon pero sana naman,binigyan ako ng kaunting oras o minuto lang para maagpaalam.
Hindi nangyari.
At ako bilang tanga para sa kanya,nagawang maghintay ng ilang taon.Para sa isang babae,nagawa ko iyon.
"Gago ka ba?!You'll leave the band just because of her?!Mag-isip ka nga!Hindi nag-iisa ang babae sa mundo kaya huwag kang gagawa ng ganitong desisyon nang dahil lang sa hindi mo na siya makikita!"pinunasan ko ang dugo sa gilid ng labi.
I planned to leave the band.Wala namang importansya sa akin iyon at isa pa,si Tania lang naman ang dahilan kung bakit ko naisipang pumasok rito.
Now that she's gone here,I don't think performing is important to me anymore.I don't care about the fame,the mess I will be leaving,everything.Mas gugustuhin kong manatiling mamuhay mag-isa,walang iniintindi.
"I don't care about this anymore.She's the main reason why I am here so why react like this?Bakit ba hindi niyo ako gustong umalis?"
Napasapo ito sa kanyang noo at napahilamos sa mukha.I noticed Finn becoming serious just like Eustace.Tanging si Isaac lang ang nagagalit sa naging desisyon ko ngayon.
"Because you are reaching the top now!Bakit ba baliw na baliw ka sa babaeng iyon?!Kulang na lang sa'yo,sambahin siya!"
Am I really crazy over her?
"Then there's no point anymore!I don't care being famous!Wala akong pakialam sa industriyang ito!All I care is all about her!"
"You're an asshole!Just because of that girl,you'll leave?!"he screamed.Nakikita ko na ang ugat sa kanyang leeg,napapagod nang sumigaw sa akin. "Isipin mo nga.If you'll leave,then what do you think will happen to you?"
"I will have my peaceful life.I can find her on my own."
"Do you think,she'll still find you?Baka nga hanggang ngayon,ako pa rin ang gusto nun.Now tell me,do you think she'll like you just because you left the band?"
Kumuyom ang kamao ko.Parang pinamukha sa akin na siya iyong mas lamang sa akin pagdating sa pagkagusto sa kanya ni Tania.
Simula noon,hindi naman ako pinili.
That's the reason why I never left the band.Walang improvement.Mas naging hindi maganda ang paningin ng iba sa akin dahil sa ipinakita ko.I became the worst member.
Nakailang tanggap ako ng sermon kay Isaac pero hindi ako nakinig.I became the hard headed Enzo,mas naging doble ang pagiging mainitin ang ulo.
But after those years,I am still madly in love with her.Unang pagkikita pagkatapos ng maraming taon,sinubukan kong magalit pero hindi ko magawa.
Marupok.Siguro nga ganito kapag mahal mo ang isang tao.You can't be mad at them.I finally owned her...after years of loving and giving myself some false hopes.
Nakatitig ako sa kanya ng may ngiti.
After that accident,I thought I lost her.Mas matindi ang naging takot ko dahil lahat ng pagpaplano sa aming dalawa,baka mauwi sa wala,masayang at hindi maisasakatuparan.
I watched her as she prepared the food in our table.Good thing we survived.Sa aming dalawa,siya iyong mas napuruhan.Mas nagsisi ako dahil imbes na ako ang pumrotekta sa kanya,siya ang nakagawa.
Makita ko pa lang noon na balot ang kanyang ulo sa dugo ay nanginginig na ako sa takot at pangamba.I was the reason.It took her several months before she recovered fully.
Mas magiging miserable ang buhay ko kung mismong langit na ang kumuha sa kanya.She's the jewel that I wanted to protect.Natatakot mawala at ayaw papahintulot na may makakuha sa kanyang iba.
"I love you,"finally,I can freely say it without any hesitations.
Pinagmasdan ko lang na sumilay ang napakaganda niyang ngiti sa akin.The woman I admire the most is now mine.Pahirapan pa dati,ngayon ay walang isang minuto na hindi ko pinapaalala sa kanyang mahal ko siya.
"Not getting tired saying that,huh?"lumapit ito sa akin at yumuko,umaasang makakakuha ng halik pero iniwas ko ang tingin sa kanya.
She slapped me because of that which ended on me,laughing.
"I will not get tired saying that as always to you.Kung pwede nga lang noon ay walang habas ko nang sinabi sa'yo kaso hindi mo naman ako gusto."
"Tsk.You keep on reminiscing the past.Ikaw na nga ngayon,hindi ba?You're hurting yourself."
Before she can finally get herself away from me,I pulled her,applied small kisses to her cheeks endlessly.Napapikit siya dahil sa ginawa kong iyon pero nababakas ko na ang pagkagusto niya.
He likes me now—no,she loves me.
Meeting her was the good thing happened to my life.It is that something great I ever felt.No one can surpass that from any of my memories.
And now,I officially signed off as the guitarist of Labyrinth,ready to face another great time of my life with her.
If she'll ever get tired of me,I'll play the song that she likes the most without hesitations.The great gift God has ever given to me was her.And I am willing to spend the whole of my life with her.I am sure that no one can separate us...except death.
She's Tania Shiraz De Acosta,my soon to be wife and I can't wait to hear the Valdemora as her surname.