"After natin dumaan sa Casa, dumaan na din tayo sa grocery Love, pang isang linggo n lang yung stocks nati-- nakikinig ka ba?"
Marahan pa ako nitong hinampas sa braso to get my attention.
"Oo." Tipid kong sagot ng di man lang siya tiningnan.
"Why are you so quite this past weeks Athena? Bakit pakiramdam ko lumalamig kana towards me. May problema ba tayo? May tinatago ka ba sa akin Athe--"
"Are we?" Pag puputol ko dito. "Or should I say..... Are you?"
Gusto ko sanang dugtungan ang tanong ko pabalik pero wag na lang dahil baka mapag mulan pa ito ng away namin. Nasa byahe pa nman kame patungong Bulacan para pumunta sa lupang binili niya doon dahil ngayon araw ang pirmahan nila ng dating may-ari para maipangalan na ito sakanya.
"What?"
"Never mind." Pag didismis ko sa usapan at muling tumingin sa daang tinatahak namin.
Hanggat wala pa ang resulta na pinadala kong DNA sample kay Cecile ay ayaw ko muna husgahan ang asawa ko hanggat maari, dahil paano kapag nag kamali ako ng pag dududa... Baka maging cause pa ito ng hiwalayan namin, at yun ang ayaw na ayaw kong mangyari.
Buti na lang di na siya nag tanong pa at napa buntong hininga na lang sumandal sa shotgun seat.
Muli kong tinuon ang pag mamaneho ko ngunit agad naman ako napahinto ng naabutan kame ng red light sa daan.
Narinig ko ang pag tunog ng telepono ko na hudyat na may nag text sa akin kaya binasa ko muna ito habang naka hinto pa kame sa intersection.
"Valerie's sister is already awake, she's looking at you. May gusto daw siyang sabihin sayo Athena."
"Who's that?" Dinig kong tanong ni Valerie sa akin kaya napalingon na ako rito.
Nasa telepono ko din ang mata nito na parang pinipilit basahin ang mensaheng nakasaad.
"It's Althea," sagot ko at muling pinaandar ang sasakyan dahil naka green light na,
Lumiko ako pa kanan na ikinataka ni Valerie,
"Bat ka lumiko?"
"Dumaan muna tayo sa hospital, gising na ang kapatid mo Val." May bahid pa ng tuwa ang boses ko siyang tiningnan.
"What?" Tila nagulat nitong tanong pabalik.
"Gising na si Dianne, kaylangan natin dumaan doon dahil gusto niya akong maka usap at importante daw--"
"Dumaan muna tayo ng Bulacan bago natin daanan si Ate."
Di maka paniwala akong tumingin sakanya at muling lumingon sa daan.
"Valerie, gising na ang kapatid mo. Di ka ba natutuwa? She's already out of danger--"
"I said!!!" Bigla tumaas ang boses nito na ikinagulat ko. "Dumaan muna tayo Casa bago natin daanan si Dianne."
"What's wrong with you Valerie? Mas uunahin mo ang meet up na yon, kesa sa kapatid mo na gising na? Alam mo mula ng na confined at nakoma ang kapatid mo ni minsan... Wala akong makitang pag aalala sayo. At ni minsan di kita nakitang dumalaw sakanya."
Di na ito sumagot at mas piniling tumingin sa harapan na bakas ang mga matang wala man lang pag aalala.
Hanggang sa nakarating na lang kame sa Bulacan na wala parin kameng imik dalawa.
Napabuntong hininga na lang akong napasandal sa upuan ng makarating kame sa Casa na e mi-meet up nila ng mga taga banko at ang dating may ari.
Wala sino ang kumibo sa amin o nag salita, kaya napabuntong hininga ako ng isa pang beses at binasag ang katahimikan.
"I don't know why..... But honestly Valerie, I'm starting feeling doubt na di ako nakinig sa mga kapatid ko."
"What do you mean?" Tanong nito na nasa harapan parin ang mga mata na nakatitig.
"I think tama sila, mukhang di nga ikaw ang Valerie na kilala ko. Ibang iba ka sa noon. At sa ngayon." Madiin kong sagot bago lumabas ng sasakyan.
Papasok na sana ako sa loob ng tumunog muli ang telepono ko.
Kaya huminto muna ako sa pag lalakad para sagutin ito.
"Hello Ma'am Athena, pasensiya na po kayo kung napatawag ako. But Ms. Mendez of Sakura Airline wants to set a meeting with you."
Napakunot naman noo ko sa sinabi ng secretary ko.
"Who's Mendez?"
"Taga Sakura Airlines po--"
"Yeah--yeah I know, but my question is... Bakit niya ako gusto maka usap? Ni diko nga siya kilala. At isa pa bakit sa akin ka tumatawag? Bakit di kat Arabella?"
"She want you daw Ma'am."
Napatawa na lang ako ng pagak at napahilot sa sintido ko habang napapikit.
Because now I remembered her.... Si Romina Mendez is one of my Ex-girlfriend nung college ako. Pano ko nalaman? Well the words na sinabi ng secretary ko ay laging nababanggit ng Romina na yon. Well if until now naa-dopt ko pa ang pagiging playgirl ko, maybe papatulan ko pa siya... But sorry to say,
I totally change.....
Napaitlad ako ng marinig ko ang pag bukas at malakas na pag sara ng pinto ng kotse ko na indikasyon na lumabas si Valerie at walang lingong nag lakad papasok sa loob ng lumang gusali.
Sinundan ko lang ito ng tingin hanggang sa mawala na ito sa paningin ko. Ngunit sa di ma lamang kadahilanan ay parang may nag udyok sa aking tumingin sa itaas kaya napa angat ako ng tingin sa lumang bahay.
"Hello, Ma'am Athena?"
"I'll call you later Agnes. Medyo busy ako this day."
"I understand Ma'am."
Pinatay ko na lang ang tawag ng secretary ko ng di man lang inaalis ang mata sa malaking karatula na naka paskil sa itaas.
"Casa dela Anghel"
Ginala ko agad ang paningin ko sa paligid na parang nag fa-flashback sa akin ang lugar na ito.
Mga batang nag tatakbuhan, nag lalaro.... At ang mga madre na naka bantay sakanila.....
I know this place, galing na ako dito noon..... Dahil dinala na ako ni Mama Sandra dito when I was just 5 years old.
It's an orphanage!! This is a f*cking orphanage!!!
"May sigarilyo ka ba jan pre?"
Nanumbalik lang ako sa kasalukuyan ng may dalawang lalakeng lumabas mula sa loob ng bahay ampunan
"Wala eh, si Simon baka meron,"
Diko na lang ito pinansin at napag pasyahang pumasok nasa loob ng ampunan.
Bakit binili to ni Valerie?
"Teka,"
Napahinto ako sa pag pasok ng may marahas na pumigil sa braso ko. Kaya kunot noo kong tiningnan ang isa sa mga lalakeng pumigil sa akin.
"Pamilyar ka sa akin." Pinag tuturo pa ako nito ng di man lang inaalis ang pag kakahawak sa akin.
Kaya marahas kong binawi ang bras ko at muling nag lakad papasok sa loob.
Ngunit sa pangalawang pag kakataon hinawakan na naman ako nito.
"Bastos ka ah!!" Sigaw nito sa akin.
"Ikaw ang bastos! Sino ka para hawakan ako ng walang pahintulot." Inis na sagot ko rito pabalik.
Muli ko sanang bawiin ang kamay ko ngunit nahigpitan na ito sa pag kakahawak.
"Ahhh.... Naalala na kita." Parang umaliwas naman ang mukha nito na parang na alala na niya kung saan ako nakita. "Ikaw yung pake alamerang bumato sa akin noon sa palengke, sa Sta. Monica."
"Di kita kilala, kaya pwede ba!! Bitawan mo ako."
"Anong hinde?!! Matapos mo akong pahiyain sa harap ng maraming tao noon."
"Abat--"
"Brandon!!!"
Napatigil ang lalake sa pag sasalita ng biglang nagsalita si Valerie na nakatayo sa pintuan ng bahay ampunan.
"Ma--Maam--"
"Bitawan.Mo.Ang.Asawa.Ko." puno ng diin ang bawat kataga nito.
Dali dali naman niya akong binitawan at nag mamadaling umalis.
Nag tatakang sinundan ko lang siya ng tingin at muling tumingin kay Valerie.
Na ngayon ay nakangiting lumapit sa akin at kinawit ang braso nito sa braso ko.
"Bat ang tagal mong pumasok?"
Ang bilis naman nag bago ng mood niya,
"Andito ka parin sa labas.... Tara, mag kakapirmahan na sa loob."
Tumango lang ako bilang sagot at nag pakatangay sa hatak niya. Walang imik na pasimple kong iginala ang paningin ko sa paligid.
Wala parin pinag bago ang ayos dito sa loob, di tulad sa labas ng bahay ampunan na ito napakalaki ang pinag bago. Kaya siguro diko napansin nung patungo kame rito dahil nawala na ang mga bahay na pag dadaanan namin.
Di nag tagal dumating kame sa isang malaking teresa na nasa pangatlong palapag ng bahay kung saan nag aabang ang dalawang matandang lalake at isang babae na mag kasing edad lang din namin.
"Sorry kung nawala ako, sinundo ko pa kasi ang asawa ko." Hinging paumanhin ni Valerie sa mga bisita.
Napakunot naman noo ko ng parang namumukhaan ko ang isa sa matandang lalake na naka upo sa dulo.
"It's ok Ma'am... Di naman kame nag mamadali." Sagot ng isang matanda sabay tingin nito sa akin.
"Love, this is Mr. Juanito Abueva and this is his assistant Gloria Silva from Bank of Finance." Pag papakilala ni Valerie sa isang lalake na nakangiting inabot ang kamay sakin para makipag kamay, malugod ko din itong tinanggap bago ilipat ang paningin ko sa isa pang matandang lalake na katabi na ni Valerie.
"And this man beside me, is Mr. Emilio Delfin Lazaro. The former owner of this orphanage--"
"Lazaro?" Pag uulit kong tanong.
Para naman nag fa-flashback sa akin kung saan ko ba narinig ang pangalang yun.
"Abat dapat lang kayo mag bayad dahil naka tayo ang mga tindahan niyo sa lupa ng mga Lazaro."
"Aba Brandon, alam ba ito ni Señor Delfin?"
"Who is that?"
"He is Tito Emilio Lazaro, kapatid ni Mama. At ang totoong Ama ni Ate Rachel."
Tama, siya ung Lazaro na may ari ng mga lupang pinag tatayuan dun sa isla na pinuntahan ko kung saan naabutan kong binabastos si Sophia sa palengke sa Sta. Monica.
At siya ung matandang lalake sa simenteryo nung inilibing si Rachel,
Siya ang totoong Ama ni Rachel.....
Tumayo ito at lumapit sa akin habang prenteng nakatayo sa harapan ko.
"I'm so happy to finally meet you Ms. Athena Guevara."
__________________________________
To be continued....