A glimpse of a whole story
Tagak-tak ang pawis ni Via kakatakbo palabas ng school. HIndi rin nakatulong ang pagka-excite niya na makita si nathan, Nakakadag-dag ng hingal ang mabilis na pagtibok ng puso niya.
Nang makalabas siya ng Campus. Tinungo niya agad ang alam niyang pinakamalapit na Cafe sa Campus. Nanlumo siya ng hindi iyon ang Heredity na tinitukoy ng Babaeng nakausap niya sa Fans club ni Nathan.
Malabong mahanap niya agad ang Heredity cafe ng isang araw lang kung mamanu-manuhin niya, dahil nagkalat ang Cafe malapit sa University nila. Kaya naman nilabas niya ang Phone niya at in-open ang maps, Mas madaling paraan iyon para makita niya agad ang Heredity cafe.
Mabilis naman na nag-loading ang phone niya at agad niyang nakita kung saan ang tamang daan. Lakad-takbo niyang sinundan ang way galing sa phone niya.
Hanggang sa natagpuan nalang niya na nasa harapan na siya ng isang Cafe. Gulat na gulat siya habang nakakunot ang noo.
Iyon ang Cafe na tinambayan nila ni Nathan noong nakaraang araw.
Ibig sabihin dito pala siya nagtatrabaho?
Kahit na nagtataka ay pumasok pa rin siya sa loob.
Kakaunti lang ang tao ng pumasok siya sa loob. Bigla niyang naalala ang eksena nila ni Nathan noong nakaraang araw, namula nag pisngi niya ng mapadaan siya sa bahagi kung saan sila umupo.
Ginising niya agad ang sarili. Argh! not now!
Luminga linga siya at hinanap kung may mga waiters ba na nagseserve. Pero mukhang dahil sa kakaunti lang ang tao ay wala gaanong nagsesrve.
No choice siya kung hindi ang mag punta sa counter. Actually ang balak niya ay tanungin lang ang isang employee doon, dahil nahihiya siya baka magmukha siyang pathetic girlfriend.
Wait girlfriend?!
Napansin niya na agad ang matangkad na lalaking nakatalikod. Ito ata ang barista nila. Mukhang nagpeprepare ito ng order.
Nakailang lunok muna siya ng laway bago tuluyang magsalita.
"Excuse me?" Tawag pansin niya dito.
Napanganga siya nang humarap na ito sa kaniya. He's so attractive, with his unruly brown colored hair and unbothered brown eyes. She swallowed again and clear her throat.
She didn't know this café has a high requirements for recruiting workers. Having such a handsome employee makes a profit.
"Yes?" A husky voice came out from his mouth.
"Ahm, May nagtatrabaho ba dito na Nathan Williamson?" Agad na tanong niya.
He raised his eyebrows, like he's questioning her entirely existence. Pinasadahan siya ng tingin nito. Agad siyang na-consious sa katawan niya. Shes's wearing a long sleeve polo and a pencil cut-skirt, it's basically her natural University Uniform. Pasimple niyang hinarang ang kamay niya sa dibdib niya. She doesn't know if this attractive man has x-tray in his eyes and secretly checking her body.
Gwapo pero mukhang manyak ata ang isang 'to.
"Who are you? Classmate, fans, stalker or admirer? Which one?" Balik na tanong nito sa kaniya habang pinupunasan ang mga baso.
Para naman siyang nakalunok ng bato, nabigla kasi siya sa tinanong nito. Mukha ba siya stalker? Well, choices lang naman iyon.
"I'm one of his classmates in his minor subject, though we didn't share the same course. I'm taking literature."
Tumango tango naman ito habang busy na pinupunasan ang mga ginamit nitong utensils, "Hmm, I see."
"Alam mo ba kung saan ang address ng bahay niya?" Agad na tanong niya. Napatigil ito sa pagpunas, saka tumingin sa kaniya.
"Are you sure you're not one of his fans and stalker?" He asked with his brows narrowed his fourhead. Again, she feels that he's questioning her existence in this world.
Agad naman niyang nabasa ang nasa isip ng lalaking iyon. Kaya agad niyang dinepensahan ang sarili niya.
"No! Of course not! Don't take in a wrong way. Ilang araw na kasing hindi pumapasok si Nathan sa school. Nagalala ako na baka nagkasakit siya, Isa pa partner niya ako sa isang activity" Mahabang linyahan niya.
"You're a good schoolmate." Tila parang nabuhayan siya ng puriin siya nito. Sasabihin na ba niya? "However I'm still not gonna tell you where he lives in." Saad nito saka tumalikod. Papunta sa sulok ng counter at kinausap ang dumating na customer.
"What? Why?!" Naiinip na tanong niya.
"Thank you, come again"
matapos na umalis ang customer ay hinarap siya nito. "Simply because, I don't know you. and I don't easily trust people." He said emotionless. He's like Nathan. The Cold Nathan she knew.
Natakot siya ng bahagya sa binigay na tinggin nito sa kaniya. Pero hindi siya pwedeng sumuko.
Andito na siya, Bakit pa siya susuko? No!
She pursed her lips in anticipation she was feeling.
"If you're still doubting me," Mabilis na hinubad niya ang ID niya. Bahagyang nanlaki ang mata ng Lalaki sa ginawa niya. Inabot niya ito rito. "Here's may University ID, It's valid, go take it." She said with determination in her eyes.
Hindi nito pinansin ang ID na hawak hawak niya. Sa halip ay nakatitig lang ito sa kaniya, with his blank expression. Nathan and this man share the same intensity in their eyes.
"How far would you go for Nathan? and why are so determine to know where he is?"
Her brain suddenly stopped working by what he asked.
It's like that's the accurate question, why she suddenly did this. Did for what? What gain?
Ano nga bang mapapala niya sa mga pinaggagawa niya?
Dahil lang ba sa gustong gusto niyang makita si Nathan?
Dahil ba sa curious siya kung bakit malungkot ang mga mata ni Nathan? Kung anong reason kung bakit malungkot ang principe ng George University?
Dahil ba sa na-gwapuhan siya rito at grabe ang epekto nito sa kaniya?
O dahil may iba pang dahilan na hindi lang niya maamin sa sarili?
"I-I don't know either."Mahinang usal niya. Napakagat siya ng labi at mabilis na tumingin sa lalaki. "I'm sorry if you find it annoying. I'm sorry for causing trouble here. I'll leave."
Mabilis na naglakad siya sa papalabas ng Cafe, nang mapahinto siya, hindi dahil sa biglang malakas na buhos ng ulan kung hindi sa mainit na tubig giling sa mga mata niya.
Hinawakan niya ang pisngi niya.
What's this? Why am I crying?
"Via." Napalingon siya ng may tumawag sa kaniya. "Via, right? I saw it on your ID."
Iyong gwapong barista.
Hindi siya sumagot at lumingon lang siya muli sa kalsada.
Narinig niya na bumuga ito ng hangin pero hindi niya ito pinansin. Nang bigla nalang niyang naramdaman na may humablot ng kamay niya.
"Here." Inilagay nito sa palad niya ang isang violet na kapirasong papel.
mabilis naman niyang hinablot pa balik ang kamay niya hawak hawak ang binigay nito.
"If you really want to see him. Go to that place. I don't know if you'll have a chance. I can't tell you where he lives I can't disclose my employees personal information that easily. This is all I can give." Mahabang linyahan nito.
Hindi siya nagsalita ng mga ilang segundo.
"Thanks." Mahinang usal niya bago siya tumalikod at hinanda ang payong niya.
"I wish the way you see Nathan now doesn't change after that." Napatigil siya at Lumingon sa likod kung nasan ang lalaki kanina ngunit nasa loob na ito ng cafe at dumami na din ang pagpasok ng mga tao.
"What does that mean?" Tanong niya sa sarili.
Nagkabit-balikat nalang siya at naglakad na.
Lucas POV
Nakatulala si Lucas habang tinititigan ang nilabasan ni Via, Iyong babaeng makulit na hinahanap si Nathan. Tauhan niya si Nathan sa Café. Nathan's Handsomeness will double their profit in a day. He knew Nathan from the start. But Nathan doesn't have a clue that he knows what's going on in Nathan's miserable life.
Maybe that girl. Will change his path.
The determination in her eyes gives a mark on his heart.
I really hope that she's the key.
"Hi!" Napabalik siya sa riyalidad ng may customer na dumating.
Ibinigay nito ang order saka niya sinulat.
"Alright, One frappoccino and Iccy Cake? That's All?" Tanong niya sa Costumer. "That will be 130 pesos."
"Here." Nahihiyang abot ng babae sa pera. Ngumiti naman si Lucas at minaobra ang kamay niya.
"I'll bring it to you. Just wait for a minute, Ma'am." Kinikilig naman na Tumango ang babae. Napasmirk nalang siya sa tinuran.
Nang makita na niyang umalis ang costumer, Pumunta agad siya sa Bar tools at gumawa ng Frappe nang mapahinto siya dahil biglang nagvibrate ang phone niya sa bulsa.
Who the fuck?
Nang tignan niya ang caller agad na sumeryoso ang hitsura niya. It's Mr. Manueva. The Private investigator that he hire for something Issue about his sister' s death.
"Hello?" Agad na sagot niya.
Nakarinig siya ng kaluskot na papel sa kabilang linya.
"We found something on your sister's belongings." His heart stopped. Napakagad siya ng labi. "And there's more."
"What is it?" He said in a fierce tone.
Was this the missing piece to solve his sister's death or not?