Chapter 26
Samantha’s POV
“Pinagpalit ako sa isang baby dahil patay na ipinanganak ang baby ni Mommy sa kadahilanan na may sakit sa puso si Mommy at baka hindi nya matanggap kaya pinagpalit ako ni Daddy sa isa pang baby… pinagpalit ako ni Daddy sa baby ni Tita Victoria and Tito Rico… Kuya I am your real sister ako ang batang ipinalit sa akala mong kapatid mo.” Pinikit ko na ang mata ko at saka hinayaang umagos sa balikat ni Kuya ang mga luha ko.
Naramdaman ko ang paninigas ni Kuya sa tabi ko pero wala akong lakas ng loob para tingnan sya, ang sakit sakit pa rin kasi hanggang ngayon maybe my life could have been so much easier and happier kung sakanila ako lumaki sila ang kasama ko although I grew up with them pero only as my aunt and my uncle kahit mahal nila ako may kulang pa rin.
Walang umiimik sa amin ni Kuya pero ramdam ko ang bigat ng paghinga nya. Bigla akong inusog ni Kuya Rake at saka tumakbo papunta sa dagat.
“I SO FVCKING HATE YOU ELIZONDO!!! SHIT KA!! BAKIT NYO KINUHA ANG PRINCESS NAMIN? HINDING HINDI KITA MAPAPATAWAD!!AAAAHHHH!!!” lumuhod sya pagkatapos at itinakip ang kamay nya sa mukha.
I walk towards Kuya and hug him from behind pero agad nya rin akong iniharap sa kanya.
“I am so fucking mad right now yet I am so damn happy my sister is alive, mom and dad will surely be glad to hear this but I don’t know kung ano ang kaya nilang gawin. Dati pangarap lang natin na maging magkapatid pero ngayon totoo na, God! Thank you Lord! Thank you for bringing back my sister!” Niyakap nya ako ng sobrang higpit at saka hinalikan sa noo.
Thunder’s POV
“Shit! Where are you Samantha?” Halos mapisa na ang iPhone ko kakadial ng number nya pero walang sumasagot sobrang kaba na ang nararamdan ko dahil hindi ko alam kung nasaan na sya at kung kamusta na sya.
Fuck! Kung pwede lang akong manakit ng tao ngayon ginawa ko na! Hindi matanggap ng katawan ko na wala akong magawa kanina para sa kanya dahil laban nya ‘to sa pamilya oo nga at asawa nya na ako at kakampi nya but it is still her right to fight para sa sarili nya at sa ikakatahim nya.
Hindi ko alam na may magulang na kayang ipagpalit ang anak para lang sa ikakasaya nya kahit kelan hindi magiging okay yun dahil kinuha nila ang buhay na dapat kay Samantha.
“What are you still doing here? Hindi mo ba susundan ang mahadera mong girlfriend?” Hinilot ko ang bridge ng ilong ko dahil kung hindi baka masuntok ko lang etong asawa ng tatay ni Samantha.
“Ako ata ho ang dapat magtanong nyan sa inyo kung bat nandito pa kayo kasi as far as I remember pagaari ho to ng Lola ni Samantha at sya na ngayon ang legal na nagmamayari at kayo ko ang walang karapatan dito at lalong hindi mahadera si Samantha.” Di ako pumapatol sa babae pero kapag ako napikon ng babae na to kahit matanda na sya ihahagis ko sya pa labas.
“Ang kapal rin ng mukha mo eh! You’re only her boyfriend pero hanggang ngayon nandito ka pa I don’t care kung isa ka pang Walters yumaman ka lang naman dahil sa magulang mo.” Halos malalaglag ang panga ko sa sinabi nya kahit kelan hindi ko pinagyayabang ang kayaman ng magulang ko pera nila yun.
“Kahit kelan hindi ko ho pinagmalaki ang pera ng parents ko may sarili ho akong account at lalong hindi ako yumaman dahil sa kanila I have my own company ang Light Software yumaman ho ako dahil pinagbutihan ko ang trabaho ko.”
“Milena hindi ka ba talaga titigil?! Mauna na kayo sa sasakyan ni Megumi!” Inirapan lang ako ni Milena habang nagmartya palabas, si Megumi naman ang tamis ng ngiti sa akin yuck! Kinilabutan ako dun ah.
Naiwan sa harapan ko ang Daddy ni Samantha bumungong hininga lang sya at saka umayos ng tayo.
“I don’t know what your relationship with Samantha is but I can see that you truly love her, nakagawa ako ng malaking pagkakamali but believe me or not nagsisisi ako, marami akong pinagsisisihan kung sana naging mabuting ama lang ako sa kanya, hindi ko alam ang lahat ng mga pinagdaanan nya palagi kong tinatanong kay Milena kung kamusta na si Samantha she always say na maayos naman eto kung alam ko lang na ganun ang nangyayari sa kanya edi sana hindi nya naranasan lahat ng yun, ang sama sama ko I’ve never been a father to her but trust me I really love her, so much. If only I could turn back time then I would… napakamasayahin nyang bata hindi sya palahingi at kapag binigyan mo sya ng isang bagay tuwang tuwa na sya… never kong ginusto na masaktan sya, aalis na ako pwede bang humiling ako sayo…” bahagya nya pang pinunasanan ang mata nya dahil may ilang luhang pumatak.
“Sure po sir.” I can feel his sincerity maybe may hindi lang sila pagkakaunawaan pero may mga bagay talaga na hindi na pwedeng ibalik.
“P-please take care of her… please love her with all your heart she may not be my real daughter but believe me I love her more that my life wag mo syang papabayaan nakita ko naman na napakabuti mong tao hinihiling ko lang sana makuha nya sa puso nya na patawarin ako sa lahat ng nagawa ko sa kanya, we will leaving the country I guess for good… Please tell her I love her so much.” Tinapik nya ako sa balikat at saka naglakad papaalis.
Parang ang bigat ng pakiramdam ko hindi ko alam kung ano ang sasabihin sa kanya pampalubag loob pero mas pinili ko na lang wag na magsalita tungkol run.
“Sir, Samantha’s not my girlfriend she’s my wife nagpakasal po kami 3 days ago I hope that someday Samantha will find a way to forgive you and your family but as of now wala po akong magagawa I’m sorry.” Nilingon nya ako at saka mapait na ngumiti.
“Congratulation Son, please make her happy.” Yun lang ang sinabi nya at saka sumakay na sa sasakyan para umalis.
Marahan akong naglakad papalapit sa couch, nakita ko si manang na umiiyak pilit naman akong ngumiti sa kanya. Ilang oras nang wala ang asawa ko at wala akong alam kung nasaan sya tinawagan ko lang kanina si Rake to tell na umalis si Samantha wala akong karapatang magkwento sa kanya kahit asawa pa ako ayaw kong pangunahan si Samantha.
Naihilamos ko na lang kamay sa mukha ko out of frustration saan ko ba pwedeng mahanap si Samantha.
“Dios ko, kung nabubuhay lang ang senyora hindi ko alam kung ano ang magiging reaction nya sa mga nagyari, mahal na mahal nya si Samantha dahil nagiisang babae ipinaglaban nya eto dahil ayaw nyang nasasaktan ni padapuan ng lamok, hindi ko lubos maisip kung papaano nagawa ng Elizondo na yan ang ganun kahayup na bagay.” Napaangat ako ng tingin kay manang na umiiiyak inabot ko naman sa kanya yung tissue na nasa lamesita.
Magtatanong pa sana ako sa kanya kaso naputol ng tawag ni Rake.
Rake Calling…
Mabilis ko ng sinagit gusto kong malaman kung nasaan na si Samantha kung nagkita na ba sila.
“Hello Rake Dude?! Nagkita na ba kayo ni Samantha? Where is she? Is she okay?” ang bilis ng tibok ng puso ko sa kaba dahil hindi ko alam kung may mangyari nangmasama sa kanya paano na lang kung maaksidente sya God! Wag naman sana.
“*chuckles* I’m okay… okay I’m not Kuya’s here papunta kami sa bahay nila pwede ka bang sumunod dun? Sorry yung car mo pala pinadala na ni Kuya dyan.” *sighed* I’m glad she’s okay medyo nakahinga na ako ng maluwag.
“I’m so worried Samantha thank God at walang nangyaring masama sayo oh forget about the car mas importante sa akin eh maayos ka, sige I’ll be there susunod ako bye I love you so much.”
“Bye I love you, too. Hihintayin kita run.” Sakto namang in-end ko na ang tawag ng dumating ang sasakyan ko, mabilis akong nagpaalam kay Manang at saka sumakay sa sasakyan para makapunta ako agad kina Samantha.
Kung pwede ko lang paliparin ang sasakyan na to makapunta lang ako at mayakap agad si Samantha ginawa ko na if only I could ease her pain hindi ko kayang nasasaktan sya dahil sampung doble nun ang nararamdaman ko.
Samantha’s POV
Kinakabahan ako sobra di ko alam kung ano ang magiging reaction nila kapag nalaman nila na ako ang tunay nila na anak, saksi ako kung paano mag suffer si Tita Victoria kada death anniversary ng namatay nyang anak kung paano kapag may nakikita syang maliit na bata naiiyak sya ang daming nawala at nasaktan dahil lang sa pansariling pangangailangan.
Kung ako abot abot ang kaba si Kuya Rake naman sobrang laki ng ngiti dati pinapangarap lang namin dalawa na maging magkapatid pero mapaglaro ang tadhana totoo pala kaming magkapatid talaga.
“I’m nervous Kuya…” Nilingon ako ni Kuya Rake habang nagmamaneho.
“Don’t be I’m sure sobrang matutuwa si Mommy kapag nalaman nya ‘to alam mo bang dati hinihiling nya na sana ikaw na lang ang anak nya.” Hindi ko mapigilang hindi maiyak ulit ang daming nasayang na pagkakataon.
Inihinto nya muna sa gilid ang sasakyan nya at saka humarap sa akin para punasan ang pisngi ko.
“Wag ka nang umiyak ninakaw ka man nila sa amin hinding hindi naman noon mababago ang katotohanang mahal ka namin kahit dati pa mahal na kita bilang bunsong kapatid ko sila Mommy naman mahal na mahal ka nila bilang anak nila ang pinagkaiba lang ngayon ikaw pala ang kapatid ko at anak nila kaya smile na dapat masaya tayo.” He caress my chick and kiss my forehead as he always do lalo na kapag masama ang loob ko.
“K-kuya i… I have something to tell… I’m married…”
A/N: mahaba po ang scene na 'to kaya po may next chapter pa tomorrow po ang next UD.