"Έλα ρε Άσλευ, μην είσαι έτσι"
"Πώς θες να είμαι? Να πετάω στα σύννεφα?"
"Καταλαβαίνω πώς νιώθεις. Έχω έρθει στη θέση σου πολλές φορές. Αλλά δεν χάλασε ο κόσμος. Θα συνεχίσεις να προσπαθείς" είπε η Λία από το κρεβάτι της, καλυμμένο με μια μαύρη κουβέρτα.
Το δωμάτιο είχε δύο κρεβάτια τοποθετημένα παράλληλα στους τοίχους.Το κρεβάτι της Λίας στα δεξιά, ήταν καλυμμένο με μια μαύρη κουβέρτα, ενώ της Άσλευ στα αριστερά, ήταν ντυμένο με μια ροζ.
Ένας στενός διάδρομος χώριζε τα δύο κρεβάτια, με ένα μικρό καναπεδάκι στη μέση. Το κομοδίνο της Άσλευ μπροστά από το κρεβάτι της, ήταν κατασκευασμένο από σκουρόχρωμο ξύλο και φιλοξενούσε μερικά μπλοκάκια και κρέμες προσώπου. Στους τοίχους κρέμονταν κάποιες μινιμαλιστικές κορνίζες.
Παρά την απλότητα του, το δωμάτιο ήταν γεμάτο ζωντάνια και προσωπικές πινελιές, αντανακλώντας τις ζωές και τα όνειρα των δύο φοιτητριών που το αποκαλούσαν σπίτι.
"Απλά κουράστηκα να προσπαθώ. Είμαστε τρίτο έτος. Σε δύο χρόνια τελειώνει όλο αυτό Λία. Θέλω να πετύχω τον στόχο μου" απάντησε η Άσλευ από το ροζ κρεβάτι, κοιτώντας το ταβάνι.
"Όλοι εδώ πέρα για να μπούμε στην εθνική παλεύουμε. Δεν θα ήταν εύκολο και το ξέρεις"
"Γιατί να βγει πρώτη αυτή? Γιατί ειδικά αυτή?!" μίλησε με απέχθεια.
"Στη Σαβάνα αναφέρεσαι?"
"Αυτή και η Σάννυ... Δεν έχασαν την ευκαιρία να μου τρίψουν στα μούτρα πως βγήκα τρίτη. Αλλά θα δούνε... Θα γίνω καλύτερη για να της πατήσω τη μούρη στο χώμα όταν την περάσω"
"Άσλευ, θα πρέπει να γίνεις καλύτερη για τον εαυτό σου. Όχι για να εκδικηθείς τη Σαβάνα και τη φίλη της"
"Δεν ξέρεις πώς είναι Λία. Εσύ δεν έχεις ανταγωνισμό όπως έχω εγώ"
"Όλοι έχουμε ανταγωνιστές Άσλευ. Ο καθένας έχει στο άθλημα του"
"Α ναι? Δηλαδή αυτή που βγαίνει πρώτη έρχεται να σου το παίξει ανώτερη κάθε φορά μετά τους αγώνες?" τη ρώτησε, όμως απλά κοιτάχτηκαν.
"Απάντησε μου. Έρχεται?"
Η Λία την κοίταξε σιωπηλά πριν απαντήσει.
"Όχι"
"Βλέπεις? Γιατί εμένα με μισούν. Με ζηλεύουν. Ζηλεύουν που είμαι ομορφότερη, ζηλεύουν που τα αγόρια τρέχουν από πίσω μου, ζηλεύουν που στο insta με θαυμάζουν, ζηλεύουν τα πάντα. Το μόνο που την κρατάει αυτή τη βρωμιάρα τη Σαβάνα, είναι που προς το παρόν βγαίνει πρώτη στους αγώνες. Αλλά σύντομα θα σταματήσει κι αυτό. Και τότε θα μείνει μόνη της με το κόμπλεξ της" είπε η κοπέλα με τα καστανά με ξανθές ανταύγειες μακριά μαλλιά, γαλάζια μάτια, φρύδια σε σχήμα τόξου που έδιναν έναν αυστηρό και σνομπ αέρα και σκουλαρίκι κρίκο στη μύτη.
"Έλα Άσλευ, μη μιλάς έτσι"
"Όπως γουστάρω θα μιλάω!" σηκώθηκε απότομα όρθια.
"Που πας? Πρέπει να ξεκουραστείς"
"Πάω να φάω" δήλωσε και βγήκε από το δωμάτιο τσαντισμένη.
Βρέθηκε με τις δύο κολλητές της, στο ένα από τα εστιατόρια του Πανεπιστημίου. Ήταν ένας φωτεινός και ευρύχωρος χώρος, με λευκούς τοίχους που έδιναν μια αίσθηση καθαρότητας και ηρεμίας.
Η μια πλευρά της τραπεζαρίας ήταν εξ ολοκλήρου καλυμμένη με μια γυάλινη τζαμαρία, επιτρέποντας στο φυσικό φως να διαχέεται πλουσιοπάροχα στον χώρο. Μέσα από τα κρυστάλλινα τζάμια, οι φοιτητές μπορούσαν να απολαύσουν την θέα των καταπράσινων κήπων και των αθλητικών εγκαταστάσεων του πανεπιστημίου.
Οι καρέκλες, σε λευκό και πορτοκαλί χρώμα, ήταν άνετα τοποθετημένες γύρω από τα τραπέζια, προσφέροντας μια ζωηρή πινελιά στον μινιμαλιστικό σχεδιασμό του χώρου.
Ο μπουφές στο περιφερειακό σημείο της τραπεζαρίας, ήταν ένας εκτενής πάγκος που φιλοξενούσε μια μεγάλη ποικιλία από υγιεινές και θρεπτικές επιλογές φαγητού. Οι ατμοί από τα ζεστά πιάτα ανέβαιναν αργά στον αέρα, αναμειγνύοντας αρώματα που άνοιγαν την όρεξη. Τα φρέσκα φρούτα και τα λαχανικά, τα καλομαγειρεμένα κρέατα και τα ολόφρεσκα ψωμιά, όλα παρουσιασμένα με φροντίδα και καλαισθησία, ήταν πάντα έτοιμα να ικανοποιήσουν τις υψηλές διατροφικές ανάγκες των αθλητών.
Οι αθλητές, με τους φορτωμένους δίσκους τους, κάθονταν στις παρέες τους, ανταλλάσσοντας ιστορίες της ημέρας, γελώντας και σχεδιάζοντας τις επόμενες προπονήσεις και αγώνες. Η ατμόσφαιρα ήταν γεμάτη ζωντάνια και ενέργεια, ένα κράμα έντονης κοινωνικότητας και κοινής αφοσίωσης στον αθλητισμό.
"Πεινάω σαν τρελή" είπε η Λούσι.
"Αχ κι εγώ, αλλά πρέπει να προσέχω. Έβαλα 700 γραμμάρια την περασμένη εβδομάδα" είπε η Μέλοντι.
"Βάλε μόνο σαλάτα με λίγο κοτόπουλο γιατί αν μας ζυγίσει η coach την έβαψες. Και χωρίς λάδι φυσικά" της είπε η Λούσι.
"Άσε την coach. Πρέπει να διατηρούμε έτσι κι αλλιώς τις κορμάρες μας σε φόρμα" πήρε μια πόζα η Μέλοντι και γέλασαν οι δυο τους.
"Τι έχεις? Είσαι έτσι για τους αγώνες?" ρώτησε η Λούσι την Άσλευ, όμως εκείνη δεν απάντησε.
Πήραν από έναν δίσκο και άρχισαν να βάζουν από τον μπουφέ ό,τι ήθελαν. Είχε σχεδόν τα πάντα. Ξεκινούσε με διάφορων ειδών ψωμιά, άπειρες σαλάτες και πολλών ειδών υδατάνθρακες. Από μακαρόνια, ρύζι και πατάτες μέχρι πληγούρι, αμάρανθο και κινόα. Είχε διάφορα φασόλια, πολλά φρούτα και πολλών ειδών πρωτεΐνες. Από ζωική - κρέας, ψάρια, αυγά, μέχρι και φυτική - τέμπε, τόφου και σεϊτάν. Διάφορα έλαια όπως ελαιόλαδο, έλαιο καρύδας και τυριά, ελιές, γιαούρτι ακόμα και γλυκά που είχαν ως υλικά κυρίως φρούτα, μέλι, σοκολάτα υγείας και όχι τη ζάχαρη.
Οι αθλητές μπορούσαν όμως να αγοράσουν και ό,τι ήθελαν από τα κυλικεία.
"Η Σαβάνα" είπε με ένα αηδιασμένο βλέμμα η Μέλοντι και κοίταξαν και οι τρεις.
Εκείνη με τις φίλες της χαμογέλασαν και όταν πέρασαν από δίπλα τους, τίναξε το μαλλί της πάνω στην Άσλευ. Η Άσλευ πήγε να της ορμήξει με τον δίσκο στα χέρια, όμως την σταμάτησαν οι φίλες της.
"Μην της δίνεις σημασία. Το παίζει κάποια ενώ δεν μπήκε καν εθνική. Το ψώνιο!"
"Πάμε να κάτσουμε"
Έκατσαν σε ένα από τα τραπέζια και το εστιατόριο είχε γεμίσει με αθλητές και φωνές.
"Θέλω μια εβδομάδα διακοπές!" γκρίνιαξε η Λούσι όταν το βλέμμα της έπεσε πάνω σε ένα παιδί που στεκόταν όρθιο δίπλα τους με το βλέμμα του πάνω στην Άσλευ.
Εκείνη σήκωσε τα γαλάζια της μάτια και τον κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω με επικριτικό, σνομπ βλέμμα.
"Θες κάτι?"
"Εε..." είπε ντροπαλά το αγόρι. "Βα-βασικά... Ήθελα να..."
"Αν δεν το 'χεις με την ομιλία, μπορείς να το ζωγραφίσεις" είπε η Μέλοντι και γέλασαν και οι τρεις.
"Έμαθα ότι τα πήγες καλά στους αγώνες Άσλευ και---"
"Σε ξέρω?" τον διέκοψε.
"Ο-όχι... Ειδικεύομαι στο ακόντιο και..."
"Δεν σε ρώτησα αυτό" τον κοίταξε με ύφος κι εκείνος χαμήλωσε το κεφάλι του με τα χέρια πίσω από την πλάτη του.
"Απλά... Σε θαυμάζω πολύ και ήθελα να σου δώσω αυτό" έβγαλε από τα χέρια του ένα κόκκινο τριαντάφυλλο και το άφησε στο τραπέζι μπροστά της.
Η Λούσι και η Μέλοντι έκρυψαν με τα χέρια τα γέλια τους, ενώ η Άσλευ είχε μια σοβαρή έκφραση στο πρόσωπο της.
"Τι είναι αυτό?"
"Ήθελα απλά να στο δώσω. Παρακολούθησα τους αγώνες σου και---"
"Με δουλεύεις?"
"Συγγνώμη?..."
"Βγήκα τρίτη. Όχι πρώτη, τρίτη. Κι εσύ ήρθες να μου φέρεις ένα τριαντάφυλλο για να με συγχαρείς? Για σένα δηλαδή επιτυχία είναι να βγαίνεις τρίτος? Για μένα είναι η πρωτιά. Παρ'το από δω" το έσπρωξε με το χέρι της πάνω στο τραπέζι.
"Εγώ πιστεύω ότι τα πήγες πολύ καλά, άσχετα με---"
"Ξέρεις εσύ τίποτα από ενόργανη? Όχι. Τότε βούλωσ' το"
"Αν δεν το θέλεις μπορείς να το πετάξεις. Όμως εγώ το πήρα για σένα"
"Δεν θα το πάρεις??" τον αγριοκοίταξε.
Κούνησε το κεφάλι του αρνητικά και με μια κίνηση πήρε το ποτήρι με το νερό της και τον έκανε μούσκεμα με τα παιδιά στο εστιατόριο να γυρνάνε να δούνε.
"Αν δεν καταλαβαίνεις με την πρώτη δικό σου φταίξιμο" πήρε το τριαντάφυλλο και το πέταξε στο στήθος του με αποτέλεσμα να πέσει κάτω.
Το αγόρι το κοίταζε στο πάτωμα όσο έσταζαν νερά από το πρόσωπο του. Έσκυψε να πάρει το τριαντάφυλλο και έφυγε. Η Άσλευ σταύρωσε τα χέρια της και ακούμπησε την πλάτη της πίσω.
"Γιατί το έκανε λούτσα το παιδί? Είναι τρελή η τύπισσα?" αναρωτήθηκε ο Άρον που καθόταν λίγα τραπέζια παραπέρα με τον Έρικ.
"Η Ashley Williams είναι αυτή, δεν την ξέρεις?"
"Θα 'πρεπε?"
"Έχει ένα εκατομμύριο followers στο Instagram, την ξέρουν όλοι εδώ μέσα"
"Ξέρεις που τους έχω γραμμένους τους followers της"
"Αν είχες Instagram θα την ήξερες"
"Τότε χαίρομαι που δεν έχω και μένω μακριά από τέτοια κομπλεξικά κοριτσάκια"
"Στην ενόργανη ειδικεύεται και γενικά είναι ντίβα και λίγο σνομπ"
"Λίγο?? Με δουλεύεις ρε? Από ότι είδα το παιδί κρατούσε ένα τριαντάφυλλο. Τι κακό μπορεί να της έκανε? Απλά είναι σκύλα"
"Αυτό μην το πεις παραέξω και έχουμε άλλα"
"Σιγά μη τη φοβηθώ κιόλας την κομπλεξάρα" την κοίταξε με αηδία από το τραπέζι του.
"Τι φάση με το τριαντάφυλλο? Σε ποιον αιώνα ζει το αγοράκι?" ειρωνεύτηκε η Λούσι.
"Omg ξεκάθαρα! Τι φάση?" είπε και η Μέλοντι και αφού κοιτάχτηκαν, μίλησαν συγχρονισμένα.
"Stalkeeeer!!" έβαλαν τα γέλια ενώ η Άσλευ παρέμενε σοβαρή.
"Τι έχεις ρε?"
"Τι να έχω? Σοβαρά τώρα, ήρθε να μου πει συγχαρητήρια που βγήκα τρίτη?! Ήταν λες και με κορόιδευε μπροστά στα μούτρα μου"
"Ελα μου ντε, έχει πρόβλημα το αγοράκι ρε"
"Τέλος πάντων, ας φάμε γιατί θέλω να πάω για ύπνο" είπε η Άσλευ και συνέχισε να τρώει.
Όταν σηκώθηκαν για να αφήσουν τους δίσκους και να φύγουν, είχαν σηκωθεί και τα αγόρια. Ο Άρον την κοίταξε χωρίς να τον δει και άπλωσε το πόδι του, βάζοντας της τρικλοποδιά με αποτέλεσμα να βρεθεί στο πάτωμα μαζί με τον δίσκο. Οι φίλες της σοκαρισμένες. Όλα τα παιδιά γύρισαν να δουνε αφού άκουσαν τον θόρυβο που έκανε ο δίσκος όταν ήρθε σε επαφή με το πάτωμα.
Γύρισε απότομα και τον κοίταξε με τα γόνατα της κάτω.
"Πας καθόλου καλά?!" του φώναξε.
"Ωχ.. Σορρυ ρε, δεν σε είδα" είπε ο γοητευτικός νεαρός με τα κοντά καστανά μαλλιά, χοντρά αρρενωπά φρύδια, τετραγωνισμένο πρόσωπο με γωνίες και γεμάτα, σαρκώδη χείλη.
"Με δουλεύεις?? Να απλώσεις τα πόδια σου πιο πολύ την άλλη φορά!" σηκώθηκε όρθια και τον κοίταξε στα καστανά του μάτια.
"Απλά περπατούσα. Εσύ έπεσες πάνω μου"
"Δεν σε είδα καν!"
"Ε αυτό σου λέω. Δεν με είδες και έπεσες πάνω μου. Έλα μωρέ πώς κάνεις έτσι? Δεν λερώθηκες πολύ"
Τον έσπρωξε με τα χέρια της και άρχισε να βγαίνει γρήγορα από την τραπεζαρία. Οι φίλες της κοίταξαν τον Άρον αυστηρά πριν την ακολουθήσουν. Ο Έρικ τον κοίταξε και είδε ένα χαμόγελο σχηματισμένο στο πρόσωπο του. Άρχισε να γελάει χαμηλόφωνα και ο Έρικ έμεινε με ανοιχτό στόμα.
"Επίτηδες το έκανες ρε?"
Τον κοίταξε και συνέχισε να γελάει διακριτικά.
"Δεν πας καλά ρε"
"Της άξιζε. Παραδέξου το"
Ο Έρικ χαμογέλασε ελαφρά.
"Νταξει... Λίγο"
Ο Άρον γέλασε και πάλι και άφησε τον δίσκο του πριν φύγουν.
"Τι μαλάκας θεέ μου! Γκαβός είναι?!" φώναζε η Άσλευ καθώς τίναζε τα ρούχα της.
"Φίλε, τι φάση? Δεν βλέπει που πηγαίνει ο τυπάς? Έλεος!" συμφώνησε η Μέλοντι.
"Ποιος ήταν αυτός?"
"Δεν έχω ιδέα. Πρώτη φορά τον βλέπω"
Περπάτησαν και οι τρεις προς τους κοιτώνες, με κατεύθυνση το δωμάτιο της Λούσι και της Μέλοντι. Οι κοιτώνες ήταν ένα εντυπωσιακό τριώροφο κτίριο με μοντέρνο σχεδιασμό, καθαρές γραμμές και κομψή αρχιτεκτονική, επιβλητικό και ταυτόχρονα φιλόξενο. Οι μεγάλες τζαμαρίες στους ορόφους επέτρεπαν στο φυσικό φως να πλημμυρίζει τους εσωτερικούς χώρους.
Γύρω από το κτίριο, υπήρχαν καλοσχεδιασμένα δρομάκια στρωμένα με γκρι πέτρες και επενδυμένα με μικρά φώτα. Τα καλοδιατηρημένα γκαζόν και τα επιμελώς τοποθετημένα παρτέρια με λουλούδια σε έντονα χρώματα, έδιναν μια ζωντάνια στον περιβάλλοντα χώρο, καθώς υπήρχαν και ξύλινα παγκάκια. Μερικά δέντρα με τα κλαδιά τους να αγκαλιάζουν ευγενικά το κτίριο, πρόσθεταν μια αίσθηση γαλήνης και φυσικής ομορφιάς. Η είσοδος του κτιρίου ήταν πλατιά με μια σειρά από σύγχρονες πόρτες με αυτόματο άνοιγμα.
"Προς το παρόν δεν έχω βρει κάτι, αλλά που θα πάει..." μουρμούρισε η Λούσι καθώς έψαχνε στο Instagram της.
Μπήκαν και οι τρεις στο δωμάτιο και η Άσλευ έβγαλε το τζάκετ της. Το δωμάτιο των κοριτσιών είχε την ίδια αρχιτεκτονική εγκατάσταση, όμως το είχαν διακοσμήσει με βάση τη δική τους αισθητική καθώς είχε περισσότερα φωτάκια και οι αποχρώσεις ήταν λιλά και λευκές.
"Θα τον σκοτώσω! Με έκανε ρεζίλι μπροστά σε τόσα άτομα!"
"Ωχ..." έκανε η Λούσι κοιτώντας την οθόνη του κινητού της.
"Τι?" αναρωτήθηκε η Μέλοντι και πλησίασε να δει.
"Ε... Άσλευ.. Δεν θα σου αρέσει αυτό" την κοίταξε επιφυλακτικά κι εκείνη άρπαξε το κινητό.
Είδε μια φωτογραφία με την ίδια πεσμένη στο πάτωμα με τα μούτρα και τον δίσκο ακριβώς δίπλα της. Το μάτι της έπεσε στη λεζάντα.
Τα κορίτσια της ενόργανης φαίνεται δεν τρώνε και πολύ καλά. Απόδειξη, η Ashley Williams που έπεσε με τα μούτρα στο φαΐ😂 #piggy #where's my food #skinny to fatty
Τα γαλάζια της μάτια ορθάνοιχτα, όπως και το στόμα της. Είχε παγώσει πάνω από την οθόνη.
"Άσλευ...."
"Βρείτε ποιος είναι αυτός που με έριξε"
"Άσλευ είσαι καλά?" τη ρώτησαν ανήσυχα, όμως το βλέμμα της σκοτείνιασε.
"Δεν ξέρει με ποια τα έβαλε. Αυτό σημαίνει πόλεμος"
{~~~~~}