#For Zawgyi
ဝုန္းခနဲပြင့္သြားေသာ တံခါးသံနဲ႔အတူ ရံုးခန္းထဲကို ကမူးရွဴးထိုးဝင္ခ်လာေသာ ခ်မ္းေၾကာင့္ ႏိုင္ဘုန္းမွာ အလန္႔တၾကားနဲ႔
" ဟင္ ခ်မ္း ဘယ္လိုျဖစ္လာတာလဲ ၊ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးလည္း နီရဲလို႔ပါလား "
" ဦးသာေရာ... ဦးသာ ဘယ္မွာလဲ ေလးငယ္ "
" ေဟ ငါ ဘယ္သိမွာလဲ "
အစမရွိ အဆံုးမရွိ ေမးလာေသာ ေမးခြန္းအတြက္ ဘုမသိ ဘမသိ မေရမရာေျဖမိေတာ့ ခ်မ္းက ဆိုဖာေပၚေျခပစ္လက္ပစ္ လွဲခ်ကာ ငိုပါေလေတာ့သည္ ။
" ဟာ ခ်မ္း ဘာလို႔ငိုတာလဲ "
" ဦးသာ...ဦးသာက ကေနဒါျပန္သြားၿပီထင္တယ္ "
ဟင္ မဟုတ္ေသးပါဘူး ။ ဒီေကာင္ေလး ဒီ မဟုတ္တဲ့သတင္းကို ဘယ္ကၾကားလာရျပန္တာလဲ ။ ထူးကို ေန႔လည္ကတင္ ႏိုင္ငံျခားကလာမယ့္ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ ႀကိဳေပးဖို႔ ေလဆိပ္ကိုလႊတ္လိုက္ေသးတာပါ ။ လြန္ခဲ့တဲ့နာရီဝက္က အထိလည္း ႀကိဳလာတဲ့ဧည့္သည္ကို တည္းမယ့္ Hotel အထိ လိုက္ပို႔ၿပီးၿပီဆိုၿပီး ႏိုင္ဘုန္းထံဖုန္းဆက္လာေသးသည္ေလ ။
တစ္ခုခုေတာ့ မွားေနေလၿပီ ။
" မင္းကို ဘယ္သူေျပာလဲ "
" ရတုက ဦးသာကို ေလဆိပ္မွာေတြ႕လိုက္တယ္ တဲ့ ၊ ခ်မ္း သြားရွာေတာ့ မရွိေတာ့ဘူး ေလးငယ္ရဲ႕ ၊ ခ်မ္းလည္း ရတု ဖုန္းဆက္ဆက္ခ်င္း အေျပးသြားတာပဲ ၊ ဒါေပမယ့္ မမီလိုက္ေတာ့ဘူးထင္တယ္ "
ေျပာရင္းနဲ႔ မ်က္ရည္ေတြေတြက်ကာ ရႈိက္ေနေသးေသာ ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီး ႏိုင္ဘုန္း သေဘာေပါက္စြာ ႀကိတ္ၿပီးၿပံဳးမိရသည္ ။ သူ႔ဦးသာကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အသဲအသန္ အေျပးအလႊားရွာခဲ့ရလို႔ ခုလို ေခ်ြးဒီးဒီးက်ၿပီး တစ္ကိုယ္လံုးနီရဲေနလဲ မေျပာတတ္ေတာ့ေခ် ။
အင္း ဒီအေျခအေနကို ေကာင္းေကာင္းအသံုးခ်ၿပီး ပီပီျပင္ျပင္ကိုင္တြယ္တတ္ဖို႔ပဲ လိုပါလိမ့္မည္ ။
" သူ႔ဟာသူ ကေနဒါ ျပန္သြားေတာ့ေရာ မင္းနဲ႔ဘာဆိုင္လဲ ခ်မ္းရယ္ ၊ ျပန္ပေစေပါ့ "
" ဟင့္အင္း မျဖစ္ဘူး ၊ မျဖစ္ဘူး ေလးငယ္ရဲ႕ "
" ဘာလို႔မျဖစ္တာလဲ "
" ဘာလို႔မျဖစ္တာလဲဆိုေတာ့ ဟိုဟာ ခ်မ္း...ခ်မ္း "
ေျပာမယ့္စကားကို ေရွ႕ဆက္ရခက္စြာ ခ်မ္းက ႏႈတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္ထားၿပီး အားယူေနပံုရသည္ ။ ထို႔ေနာက္ မ်က္စိစံုမွိတ္ကာ ေျပာခ်လာသည္က
" ခ်မ္း ခ်မ္း ဦးသာကို ခ်စ္မိေနၿပီ ေလးငယ္ရဲ႕ "
ေျပာၿပီးသည့္ မ်က္ႏွာကို လက္ဝါးေတြၾကားထဲ ျမွဳပ္ဖြက္ကာ ေခါင္းျပန္ေဖာ္မလာေတာ့ေသာ တူေတာ္ေမာင္ကိုၾကည့္ၿပီး သေဘာတက် ၿပံဳးမိရျပန္သည္ ။ သို႔ေသာ္လည္း ေလသံကိုေတာ့ ေလွ်ာ့မပစ္ရဲဘဲ ခပ္တင္းတင္းႏွင့္ပင္
" မင္းေျပာေတာ့ ထူးက Gay မို႔လို႔ မင္းက မသတီပါဘူးဆို ၊ အခုက်ေတာ့ ဘယ္လိုျဖစ္သြားရတာလဲ "
" ခ်မ္း အဲ့ဒီတုန္းက ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္မသိခဲ့တာပါ ေလးငယ္ရယ္ ၊ တကယ္ေတာ့ ဦးသာ Gay ျဖစ္လို႔ မုန္းတယ္ဆိုတာထက္ တျခားသူကို ခ်စ္ခဲ့ပါလား ဆိုတဲ့အထင္နဲ႔ ခ်မ္း ေပါက္ကြဲၿပီး ဆိုးဆိုးရြားရြားေတြ ေျပာမိ တုန္႔ျပန္မိတာပါ "
" အင္း အခုကေရာ "
" အခုေတာ့ ဦးသာက သူ႔ဟာသူ ဘယ္သူ႔ကိုပဲ ခ်စ္ခဲ့ ခ်စ္ခဲ့....ၿပီးေတာ့ Gay မကလို႔ ဘာႀကီးပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်မ္း ဦးသာကို ခ်စ္တယ္ "
" ဒါဆို မင္းက Gay လား "
" ဟင္ အဲ အဲ့လိုေတာ့ မဟုတ္ "
" မင္း အခု ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ေနတာေလ ၊ အဲ့ဒါ Gay မဟုတ္ဘူးလား "
ေကာင္ေလးဟာ တစ္ခ်က္ေတာ့ စဥ္းစားသလိုျဖစ္သြားၿပီးမွ
" အင္း...ရတယ္ ဦးသာကို ခ်စ္မိသြားလို႔ Gay ျဖစ္မယ္ဆိုလည္း ျဖစ္ပါေစေတာ့ ၊ Gay ဆိုလည္း Gay ေပါ့ "
" Gay ဆိုလည္း Gay ေပါ့ ဆိုေတာ့ မင္း တျခားေယာက္်ားေတြကိုေရာ ႀကိဳက္သလား "
" ဟာ ဘာလို႔ႀကိဳက္ရမွာလဲ ၊ ေလးငယ္ကလည္း မဟုတ္တာေတြ... "
" ေအး မင္း အခု ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္ၿပီလား ခ်မ္း "
" ဟင္ ဘာကို... "
" ထူးလည္း တျခား ဘယ္ေယာက္်ားကိုမွ မႀကိဳက္ပါဘဲနဲ႔ မင္းတစ္ေယာက္ထဲကို ခ်စ္မိသြားတဲ့အတြက္ သူ႔ကိုယ္သူ Gay လို႔ သတ္မွတ္လိုက္ရတာကိုေလ "
" ဗ်ာ ေလးငယ္.... ေလးငယ္ အခု ဘာေျပာလိုက္တာ "
" ၾကားတဲ့အတိုင္းပဲ "
" ျပန္ေျပာပါ ၊ ေက်းဇူးျပဳၿပီးျပန္ေျပာေပးပါ ေလးငယ္ရာ.... "
ႏိုင္ဘုန္းကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီး တုန္တုန္ခိုက္ခိုက္နဲ႔ ေတာင္းဆိုေနတဲ့ေကာင္ေလးဟာ တကယ္ပဲ ခ်စ္တတ္သြားၿပီထင္ပါရဲ႕ ။
" ေအး ထူးက မင္းကို ခ်စ္ေနတာပါဆိုကြာ "
" တကယ္လား ၊ အဲ့ဒါ ေသခ်ာလားလို႔ ေလးငယ္ "
" ေသခ်ာလား မေသခ်ာလား မင္းမခန္႔မွန္းတတ္ဘူးလား ဟမ္ ၊ သူ မင္းကို ဘယ္ေလာက္ထိ ခ်စ္ေပးခဲ့လဲဆိုတာ မင္းအသိဆံုးပဲေလ ခ်မ္း "
ႏိုင္ဘုန္းစကားကိုၾကားေတာ့ ခ်မ္းတစ္ေယာက္ ပါးျပင္ေပၚက မ်က္ရည္ေတြကို ကပ်ာကယာသုတ္ပစ္ရင္းနဲ႔ ျပဴးတူးၿပဲတဲ ထ,ေမးမိသည္ ။
" ဟင္ ေလးငယ္က အဲ့ဒါကို ဘာလို႔ အေစာႀကီးက မေျပာတာလဲ "
" မင္း ေနာင္ၾကဥ္ေအာင္ တမင္သက္သက္မေျပာတာ "
" ေလးငယ္ ခ်မ္းကို ေနာင္ၾကဥ္ေအာင္လုပ္ေနတာနဲ႔ပဲ အခု ဦးသာက ျပန္သြားၿပီ ၊ အဲ့ဒါ ေလးငယ္ ဘယ္လိုလုပ္ေပးမွာလဲ ၊ အား...ေလးငယ္ ရက္စက္လိုက္တာဗ်ာ "
ေျပာရင္းနဲ႔ အသံေတြတိမ္ဝင္သြားကာ မ်က္ရည္က တစ္ဖန္ဝဲတက္လာျပန္သည္ ။
ဦးသာရယ္...က်ြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကံကလည္း ဆိုးလိုက္တာ ။ အျပန္အလွန္ခ်စ္ေနၾကတာကို သိတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ ဦးသာက က်ြန္ေတာ့္အနားမွာမရွိေတာ့ဘူး ။
" ထူး ျပန္သြားၿပီလို႔ မင္းကို ဘယ္သူကေျပာလဲ "
" ရတုက ဦးသာကို ေလဆိပ္မွာေတြ႕လိုက္ပါတယ္ဆို ေလးငယ္ကလဲ "
" ေလဆိပ္မွာေတြ႕တာနဲ႔ပဲ ကေနဒါျပန္တယ္ျဖစ္ေရာလား "
" ဟင္ ဒါျဖင့္ မျပန္ဘူးလား "
" ငါ ေလဆိပ္ကို ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ သြားႀကိဳခိုင္းလိုက္လို႔ "
" ဟာ "
ရင္ထဲကို အေပ်ာ္လံုးက ဒိန္းခနဲ ဝင္ေဆာင့္ကာ ရင္ထဲလည္း တလွပ္လွပ္ခုန္လာ၏ ။
" ဒါေပမယ့္ အခု မျပန္ေသးတာကို ေျပာတာေနာ္ ခ်မ္း ၊ သူ ျပန္ဖို႔ေတာ့ ဆံုးျဖတ္ထားၿပီးေနၿပီ "
ဟင္ ။ အဲ့လို မျဖစ္ရပါဘူး ။ အျပန္အလွန္ခ်စ္ေနၾကၿပီဆိုတာကို သိေနတဲ့ေနာက္ေတာ့ ဘာအေၾကာင္းနဲ႔မွ အေဝးမခံႏိုင္ေတာ့ပါ ။
" ဒါဆို အခု ဦးသာက ဘယ္မွာလဲ "
" သူ႔အိမ္မွာပဲ ရွိမွာေပါ့ "
" သူ႕အိမ္ ? ဦးသာမွာ အိမ္ရွိတာလား "
" မင္းအေမနဲ႔အတူတူ အခန္းထဲက ထြက္လာတယ္ဆိုၿပီး ျပႆနာတက္တဲ့ ခ်မ္းသာကြန္ဒိုက အခန္းက ထူးဝယ္ထားတဲ့ အခန္းပဲ ၊ အဲ့ဒီအခန္းမွာ ပရိေဘာဂေတြလည္း ထည့္ထားေတာ့ ၁၅ ရက္ တစ္ခါေလာက္ သန္႔ရွင္းေရးသြားလုပ္တဲ့အခါ မင္းအေမက ထူးနဲ႔အတူတူ အေဖာ္လိုက္သြားေပးတာ "
" ဦးသာက အဲ့ဒီအခန္းကို ဘာလို႔ဝယ္ထားတာလဲ ၊ ခ်မ္းကိုလည္း မေျပာဘူး "
" ထူးက တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ မင္းနဲ႔ အခုလိုမ်ိဳး ျပႆနာတက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ခန္႔မွန္းမိေနလို႔နဲ႔တူပါတယ္ ၊ သူ႔ဟာသူပဲ စိတ္ႀကိဳက္အခန္းေလးရွာၿပီး ဝယ္ကာနီးမွ ေလးငယ္ကို အသိေပးတာ ၊ သူ အဲ့ဒီအခန္းကို ဝယ္မယ္ဆိုေတာ့ လိုမွမလိုတာ..ဘာလုပ္ဖို႔လဲဆိုၿပီး ငါတားေသးတယ္ ၊ ဒါေပမယ့္ လြန္လြန္ၾကဴးၾကဴးမတားလိုက္တာ မွန္သြားတာေပါ့ ၊ မဟုတ္ရင္ အခုလိုအခ်ိန္မွာ ငါ့သူငယ္ခ်င္းပဲ ဘံုေပ်ာက္ေနရမွာ "
ေလးငယ္ရဲ႕ခနဲ႔တဲ့တဲ့စကားေတြကိုလည္း နာမေနႏိုင္ေတာ့ပါ ။
" ခ်မ္းကို အဲ့ဒီလိပ္စာေပး ၊ အခုခ်က္ခ်င္း ဦးသာဆီလိုက္သြားမယ္ "
အခုခ်ိန္ ခ်မ္းအတြက္ အေရးႀကီးဆံုးက ဦးသာပါပဲ ။
*********
က်ြန္ေတာ္ လာေနၿပီ ဦးသာ ။ က်ြန္ေတာ့္ကိုထားၿပီး အေဝးကိုထြက္သြားဖို႔ႀကံေနတဲ့ဦးသာကို ရတဲ့နည္းနဲ႔ ဆြဲထားဖို႔ က်ြန္ေတာ္ လာေနၿပီ ။
ဓာတ္ေလွကားကေနထြက္လာၿပီး ဦးသာရဲ႕အခန္းရွိရာဆီ သြားေနစဥ္ ခ်မ္းရင္ထဲက ႏွလံုးခုန္သံတို႔ဟာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ တဒိတ္ဒိတ္ႏွင့္ျမည္ေနၿပီး ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြပါ ေအးစက္လာေနသည္ ။
ဦးသာႏွင့္ေတြ႕ရင္ ဘယ္လိုစကားလံုးေတြသံုးၿပီး ေတာင္းပန္ရပါ့မလဲ ။ ေတာင္းပန္ရံုနဲ႔မေက်ႏိုင္ဘူးဆိုတာသိေပမယ့္လည္း က်ြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္တဲ့ဦးသာကေတာ့ ခြင့္လႊတ္ေပးႏိုင္လိမ့္မယ္ထင္ပါသည္ ။
အခန္းေရွ႕က Bell ကို တုန္ယင္ေနတဲ့ လက္အစံုနဲ႔တီးမိသည္ ။ ခဏေစာင့္သည္ ။ တံခါးက ပြင့္မလာ ။ ထပ္တီးသည္ ။ ထပ္ေစာင့္သည္ ။ အေျခအေနက မထူးျခား ။
အခန္းထဲကေန လွမ္းၾကည့္ၿပီး ခ်မ္းမွန္းသိေနလို႔ ဦးသာက တံခါးဖြင့္မေပးတာလားလို႔ ေတြးမိေတာ့ လူက ငိုခ်င္လာသည္ ။
ထိုစဥ္ ေလးငယ္ထံမွဖုန္းဝင္လာတာေၾကာင့္ အားကိုးတႀကီးနဲ႔ ဖုန္းဖြင့္ကာေျဖေတာ့ ငိုသံက ပါသြားေသးသည္ ။
" မင္း အသံက ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ခ်မ္း "
" ေလးငယ္... ဦးသာကေလ ခ်မ္းကို တံခါးဖြင့္မေပးဘူး "
" ဖြင့္ေပးမလားဟ ၊ သူမွ အိမ္မွာမရွိတာ "
" ဟင္ ဟုတ္လား "
ခ်မ္းကို တမင္ တံခါးဖြင့္မေပးတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့အသိေၾကာင့္ ဝမ္းသာသြားရသည္ ။
" ေအး ခုေလးတင္ ငါ ဖုန္းဆက္ၾကည့္ေတာ့ City mart မွာ ေစ်းဝယ္ေနတယ္တဲ့ ၊ အဲ့ဒါေၾကာင့္ မင္း အိမ္ထဲကေနပဲ ဝင္ေစာင့္ဖို႔ ငါ ဖုန္းလွမ္းဆက္တာ "
" ဦးသာကို ခ်မ္းလာမယ္လို႔ေရာ ေျပာလိုက္ေသးလား "
" မေျပာပါဘူး "
" အင္း အင္း မေျပာနဲ႔ေနာ္ ၊ ေတာ္ၾကာ ခ်မ္းကိုမေတြ႕ခ်င္တာနဲ႔ အိမ္ျပန္မလာဘဲေန,ေနမွာစိုးလို႔ "
" ေအးပါ မေျပာပါဘူးဆို "
" ဒါဆို အခန္းရဲ႕ Password ေလး ေျပာ "
" မင္းေမြးတဲ့အခ်ိန္ေလ "
" ဟမ္ ဘာကို? ေလးငယ္ ဘာေျပာလိုက္တာလဲ "
" အခန္းရဲ႕ Password က မင္းေမြးတဲ့ အခ်ိန္လို႔ ေျပာတာ "
" ၉ နာရီ ၄၅ ? "
" ေအး Password က 945945 "
ဦးသာရယ္....။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကို ေသေအာင္သတ္ဖို႔မ်ား ၾကံစည္ထားတာလားဗ်ာ ။
" ခ်မ္း ခ်မ္း ဟဲလို ငါေျပာတာ ၾကားလား "
" ဦးသာက...ဦးသာက ခ်မ္းကို အဲ့ေလာက္ထိေတာင္ ခ်စ္တာလားဟင္ ေလးငယ္ "
" အခန္းနံပါတ္ကိုေရာ သတိမထားမိဘူးလား ခ်မ္း "
" အခန္းနံပါတ္က 20 ေလ ၊ ဟင္ ဒါ ဒါ ခ်မ္းေမြးေန႔ 20 ရက္ကို ယူထားတာလားဟင္ "
" အဲ့ဒါအျပင္ ဘာရွိဦးမွာလဲ "
" အား ခ်မ္း ရူးသြားေတာ့မလားမသိဘူး ေလးငယ္ "
" ေအး ေအး ရူးခ်င္လည္း ရူးခ်လိုက္ေတာ့ ၊ ငါက တားမေနဘူး ၊ ေအာ္ ဒါနဲ႔ Condo နာမည္ကိုေရာ စဥ္းစားမိရဲ႕လား "
" ခ်မ္းသာ ကြန္ဒို ! ဟာ...ေလးငယ္ ေလးငယ္ ဟဲလို "
ေလးငယ္က ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းပဲ ဖုန္းခ်သြားပံုရသည္ ။ အခုခ်ိန္ ခ်မ္းကို ျမင္တဲ့သူတိုင္းကေတာ့ ရူးေနတယ္လို႔ထင္ၾကေတာ့မည္ ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ငိုရင္းနဲ႔ၿပံဳးေနမိလို႔ေလ ။
ခ်မ္းသာ ကြန္ဒို တဲ့လား ။ နာမည္ ၂ ခု ေပါင္းထားတဲ့ ဒီကြန္ဒိုကို ဦးသာ ဘယ္လိုမ်ားရွာလို႔ေတြ႕ခဲ့ေလသလဲေနာ္ ။
ပီတိေတြတေဝေဝနဲ႔ Password ေလးကို ႏွိပ္ၿပီး အခန္းထဲဝင္လိုက္ေတာ့ ဦးသာေန,ေနတဲ့ အခန္းေလးဆိုတဲ့ အသိေၾကာင့္ထင္ပါရဲ႕ ။ ရင္ထဲေတာင္ ေႏြးေထြးသြားရသလိုပါ ။
ထူးျခားတာက အခန္းတစ္ခုလံုး သီခ်င္းသံသဲ့သဲ့က ပ်ံ႕လြင့္ေနျခင္းပင္ ။ အင္း ခ်မ္းတို႔အိမ္မွာေနတုန္းကလည္း ဦးသာအခန္းကို ဝင္လိုက္မိတိုင္းမွာ သီခ်င္းသံတစ္ခုခုက အၿမဲၾကားေနရေလ့ရွိခဲ့သည္ပဲ ။ ယခုလည္း လူမရွိသည့္တိုင္ေအာင္ သီခ်င္းကိုေတာ့ ဖြင့္ထားခဲ့ေသးသည္ ။
သီခ်င္းကို ၿငိမ္ၿပီးအာရံုစိုက္ကာနားေထာင္မိေတာ့ ရင္ထဲနင့္လာရသည္ ။ ဒီသီခ်င္းကို ခ်မ္း သိပါသည္ ။ ေပ်ာ္ေနပါ ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလး ။
နားေထာင္ေနရင္းနဲ႔ခံစားမိတဲ့ သီခ်င္းရဲ႕စာသားတစ္ေၾကာင္းခ်င္းစီက ခ်မ္းရင္ကို ဓါးထက္ထက္နဲ႔အစိမ္းလိုက္ ခြဲခ်ေနသလို ။
ဘာအတြက္ေၾကာင့္မ်ား ငါ့ကို
ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ မင္းဘဝဆက္ေစလဲ
ဒါဟာ မင္းအခ်စ္ဆို ကိုယ္ခံယူပါမယ္
သူေပ်ာ္ေနဖို႔ အေရးႀကီးတာပါ
နာသူအတြက္ လွည့္ၾကည့္ဖို႔မလိုပါ
လိုေနသမ်ွေတြ ျဖည့္စြမ္းဖို႔ႀကိဳးစားရင္း
အေဝးက ခ်စ္ေန 🎶🎵
ငါ အစြမ္းကုန္ခ်စ္ခဲ့တယ္
ရင္ခုန္သံတိုင္း မင္းအတြက္ျဖစ္ေစတယ္
မခ်စ္မွန္းသိေတာင္ မညိဳညင္ခဲ့
ဘယ္လိုလူနဲ႔ အစားထိုးမွာလဲ
ဘယ္လိုခ်စ္ျခင္း မင္းအတြက္ျပည့္စံုမယ္
ခ်စ္ေနမိတာ မွားေနလည္းေလ
မျပင္ေတာ့ဘူး ခ်စ္သူ 🎶🎵
နာက်င္စရာ သူေျပာတဲ့စကားေတြ
မနာႏိုင္ေအာင္ ကိုယ္ခ်စ္မိေနေတာ့
ျပန္မလာေတာင္ ေနာက္ဆံုးအၿပံဳးေလးနဲ႔
ႏႈတ္ဆက္ေပးပါ ကိုယ္ငိုခ်င္လို႔
ငိုေနေတာင္ ကိုယ္ၿပံဳးျပပါ့မယ္
ေပ်ာ္ေနပါ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ ငွက္ကေလး
အဆင္ေျပသြားေအာင္ ကိုယ့္ရဲ႕အသည္းကို
ခြဲ ေပး လိုက္ ပါ တယ္ 🎶🎵
ဒီသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ထဲသာ repeat လုပ္ထားပံုရေလသည္ ။ အႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္လာေနေသာ သီခ်င္းကို ေက်ာက္ရုပ္တစ္ရုပ္လို ရပ္ကာ နားေထာင္ေနမိရင္း လူက ငိုခ်င္လာေတာ့သည္ ။
ဦးသာရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ တိုက္ဆိုင္ဟန္တူေသာ သီခ်င္းစာသားေတြက ဒီအမိုက္ေကာင္ကို အခါခါသတ္ေနသလို ။
လိုက္ကာေတြခ်ထားတဲ့ ဒီခပ္ေမွာင္ေမွာင္အခန္းေလးထဲမွာ ဦးသာတစ္ေယာက္တည္း သီခ်င္းေတြကိုအေဖာ္ျပဳရင္း အထီးက်န္စြာေနခဲ့ရမွာပဲလို႔ ေတြးမိေတာ့ ရင္ထဲမခ်ိပါ ။ တစ္ေယာက္တည္း ဘယ္လိုမ်ားခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ေနမလဲဆိုၿပီး သိခ်င္စိတ္နဲ႔ မီးဖိုခန္းထဲဝင္လာေတာ့ ထမင္းစားပြဲေပၚမွာ အစီအရီေနရာယူထားတဲ့ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ဘူးေတြက ခ်မ္းကို ရင္နင့္ေစျပန္ပါသည္ ။
အျပင္အစားအစာေတြထက္ အိမ္ထမင္းဟင္းကိုသာ မက္မက္ေမာေမာစားတတ္ေလသူ ဦးသာက အခုေတာ့ ဒီလိုေခါက္ဆြဲေျခာက္ေတြကိုပဲ အားထားၿပီး စားေသာက္ေနပံုရသည္ ။
အင္း...အားလံုးဟာ ဒီအမိုက္ေကာင္ရဲ႕ အျပစ္ေတြပါပဲ ဦးသာရယ္ ။ ဦးသာရဲ႕ေျခအစံုကို ဖက္ၿပီးေတာင္းပန္ရင္ေတာင္ ဒီအျပစ္ေတြက ေၾကႏိုင္ပါ့မလားေလ ။
ဦးသာကလည္း ျပန္ေရာက္မလာေသးသည္မို႔ တစ္အိမ္လံုးကို လွည့္ပတ္ၿပီးေလ်ွာက္ၾကည့္ေနမိသည္ ။
အိပ္ခန္းတံခါးကလည္း ဒီအတိုင္းဖြင့္ထားတာမို႔ လွမ္းဝင္ခဲ့ေတာ့ စနစ္တက်ေနတတ္သူရဲ႕အခန္းပီသစြာ အရာအားလံုးက ရွင္းလင္းသပ္ရပ္ေနသည္ ။ မီးခိုးေရာင္ အိပ္ယာခင္း,ခင္းထားေသာ ေမြ႕ယာေပၚ အသာဝင္ထိုင္ရင္း ဒီေနရာမွာ ဦးသာ ညတိုင္းအိပ္စက္ပါလားဆိုတဲ့အသိနဲ႔ သူ႔ရင္ထဲေႏြးေထြးလာမိသည္ ။
တစ္ဆက္တည္း ကိုေနာင္တို႔စပ်စ္ၿခံမွာ မူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း ဦးသာအား ရစ္ခဲ့တဲ့ညကို ျပန္ကာသတိရ၏ ။ အဲ့ဒီတုန္းက ေအးေနတယ္လို႔ေျပာခဲ့တဲ့ သူ႔ကို ဦးသာက တစ္ညလံုးဖက္ထားေပးခဲ့တာေလ ။
က်ြန္ေတာ္ ပိုလြမ္းလာၿပီမို႔လို႔ ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ့ပါေတာ့ ဦးသာရယ္ ။
______________________________
#For Unicode
ဝုန်းခနဲပွင့်သွားသော တံခါးသံနဲ့အတူ ရုံးခန်းထဲကို ကမူးရှူးထိုးဝင်ချလာသော ချမ်းကြောင့် နိုင်ဘုန်းမှာ အလန့်တကြားနဲ့
" ဟင် ချမ်း ဘယ်လိုဖြစ်လာတာလဲ ၊ မျက်နှာတစ်ခုလုံးလည်း နီရဲလို့ပါလား "
" ဦးသာရော... ဦးသာ ဘယ်မှာလဲ လေးငယ် "
" ဟေ ငါ ဘယ်သိမှာလဲ "
အစမရှိ အဆုံးမရှိ မေးလာသော မေးခွန်းအတွက် ဘုမသိ ဘမသိ မရေမရာဖြေမိတော့ ချမ်းက ဆိုဖာပေါ်ခြေပစ်လက်ပစ် လှဲချကာ ငိုပါလေတော့သည် ။
" ဟာ ချမ်း ဘာလို့ငိုတာလဲ "
" ဦးသာ...ဦးသာက ကနေဒါပြန်သွားပြီထင်တယ် "
ဟင် မဟုတ်သေးပါဘူး ။ ဒီကောင်လေး ဒီ မဟုတ်တဲ့သတင်းကို ဘယ်ကကြားလာရပြန်တာလဲ ။ ထူးကို နေ့လည်ကတင် နိုင်ငံခြားကလာမယ့် ဧည့်သည်တစ်ယောက် ကြိုပေးဖို့ လေဆိပ်ကိုလွှတ်လိုက်သေးတာပါ ။ လွန်ခဲ့တဲ့နာရီဝက်က အထိလည်း ကြိုလာတဲ့ဧည့်သည်ကို တည်းမယ့် Hotel အထိ လိုက်ပို့ပြီးပြီဆိုပြီး နိုင်ဘုန်းထံဖုန်းဆက်လာသေးသည်လေ ။
တစ်ခုခုတော့ မှားနေလေပြီ ။
" မင်းကို ဘယ်သူပြောလဲ "
" ရတုက ဦးသာကို လေဆိပ်မှာတွေ့လိုက်တယ် တဲ့ ၊ ချမ်း သွားရှာတော့ မရှိတော့ဘူး လေးငယ်ရဲ့ ၊ ချမ်းလည်း ရတု ဖုန်းဆက်ဆက်ချင်း အပြေးသွားတာပဲ ၊ ဒါပေမယ့် မမီလိုက်တော့ဘူးထင်တယ် "
ပြောရင်းနဲ့ မျက်ရည်တွေတွေကျကာ ရှိုက်နေသေးသော ကောင်လေးကိုကြည့်ပြီး နိုင်ဘုန်း သဘောပေါက်စွာ ကြိတ်ပြီးပြုံးမိရသည် ။ သူ့ဦးသာကို ဘယ်လောက်တောင် အသဲအသန် အပြေးအလွှားရှာခဲ့ရလို့ ခုလို ချွေးဒီးဒီးကျပြီး တစ်ကိုယ်လုံးနီရဲနေလဲ မပြောတတ်တော့ချေ ။
အင်း ဒီအခြေအနေကို ကောင်းကောင်းအသုံးချပြီး ပီပီပြင်ပြင်ကိုင်တွယ်တတ်ဖို့ပဲ လိုပါလိမ့်မည် ။
" သူ့ဟာသူ ကနေဒါ ပြန်သွားတော့ရော မင်းနဲ့ဘာဆိုင်လဲ ချမ်းရယ် ၊ ပြန်ပစေပေါ့ "
" ဟင့်အင်း မဖြစ်ဘူး ၊ မဖြစ်ဘူး လေးငယ်ရဲ့ "
" ဘာလို့မဖြစ်တာလဲ "
" ဘာလို့မဖြစ်တာလဲဆိုတော့ ဟိုဟာ ချမ်း...ချမ်း "
ပြောမယ့်စကားကို ရှေ့ဆက်ရခက်စွာ ချမ်းက နှုတ်ခမ်းကိုဖိကိုက်ထားပြီး အားယူနေပုံရသည် ။ ထို့နောက် မျက်စိစုံမှိတ်ကာ ပြောချလာသည်က
" ချမ်း ချမ်း ဦးသာကို ချစ်မိနေပြီ လေးငယ်ရဲ့ "
ပြောပြီးသည့် မျက်နှာကို လက်ဝါးတွေကြားထဲ မြှုပ်ဖွက်ကာ ခေါင်းပြန်ဖော်မလာတော့သော တူတော်မောင်ကိုကြည့်ပြီး သဘောတကျ ပြုံးမိရပြန်သည် ။ သို့သော်လည်း လေသံကိုတော့ လျှော့မပစ်ရဲဘဲ ခပ်တင်းတင်းနှင့်ပင်
" မင်းပြောတော့ ထူးက Gay မို့လို့ မင်းက မသတီပါဘူးဆို ၊ အခုကျတော့ ဘယ်လိုဖြစ်သွားရတာလဲ "
" ချမ်း အဲ့ဒီတုန်းက ကိုယ့်စိတ်ကိုယ်မသိခဲ့တာပါ လေးငယ်ရယ် ၊ တကယ်တော့ ဦးသာ Gay ဖြစ်လို့ မုန်းတယ်ဆိုတာထက် တခြားသူကို ချစ်ခဲ့ပါလား ဆိုတဲ့အထင်နဲ့ ချမ်း ပေါက်ကွဲပြီး ဆိုးဆိုးရွားရွားတွေ ပြောမိ တုန့်ပြန်မိတာပါ "
" အင်း အခုကရော "
" အခုတော့ ဦးသာက သူ့ဟာသူ ဘယ်သူ့ကိုပဲ ချစ်ခဲ့ ချစ်ခဲ့....ပြီးတော့ Gay မကလို့ ဘာကြီးပဲဖြစ်ဖြစ် ချမ်း ဦးသာကို ချစ်တယ် "
" ဒါဆို မင်းက Gay လား "
" ဟင် အဲ အဲ့လိုတော့ မဟုတ် "
" မင်း အခု ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို ချစ်နေတာလေ ၊ အဲ့ဒါ Gay မဟုတ်ဘူးလား "
ကောင်လေးဟာ တစ်ချက်တော့ စဉ်းစားသလိုဖြစ်သွားပြီးမှ
" အင်း...ရတယ် ဦးသာကို ချစ်မိသွားလို့ Gay ဖြစ်မယ်ဆိုလည်း ဖြစ်ပါစေတော့ ၊ Gay ဆိုလည်း Gay ပေါ့ "
" Gay ဆိုလည်း Gay ပေါ့ ဆိုတော့ မင်း တခြားယောက်ျားတွေကိုရော ကြိုက်သလား "
" ဟာ ဘာလို့ကြိုက်ရမှာလဲ ၊ လေးငယ်ကလည်း မဟုတ်တာတွေ... "
" အေး မင်း အခု ကိုယ်ချင်းစာတတ်ပြီလား ချမ်း "
" ဟင် ဘာကို... "
" ထူးလည်း တခြား ဘယ်ယောက်ျားကိုမှ မကြိုက်ပါဘဲနဲ့ မင်းတစ်ယောက်ထဲကို ချစ်မိသွားတဲ့အတွက် သူ့ကိုယ်သူ Gay လို့ သတ်မှတ်လိုက်ရတာကိုလေ "
" ဗျာ လေးငယ်.... လေးငယ် အခု ဘာပြောလိုက်တာ "
" ကြားတဲ့အတိုင်းပဲ "
" ပြန်ပြောပါ ၊ ကျေးဇူးပြုပြီးပြန်ပြောပေးပါ လေးငယ်ရာ.... "
နိုင်ဘုန်းကိုမော့ကြည့်ပြီး တုန်တုန်ခိုက်ခိုက်နဲ့ တောင်းဆိုနေတဲ့ကောင်လေးဟာ တကယ်ပဲ ချစ်တတ်သွားပြီထင်ပါရဲ့ ။
" အေး ထူးက မင်းကို ချစ်နေတာပါဆိုကွာ "
" တကယ်လား ၊ အဲ့ဒါ သေချာလားလို့ လေးငယ် "
" သေချာလား မသေချာလား မင်းမခန့်မှန်းတတ်ဘူးလား ဟမ် ၊ သူ မင်းကို ဘယ်လောက်ထိ ချစ်ပေးခဲ့လဲဆိုတာ မင်းအသိဆုံးပဲလေ ချမ်း "
နိုင်ဘုန်းစကားကိုကြားတော့ ချမ်းတစ်ယောက် ပါးပြင်ပေါ်က မျက်ရည်တွေကို ကပျာကယာသုတ်ပစ်ရင်းနဲ့ ပြူးတူးပြဲတဲ ထ,မေးမိသည် ။
" ဟင် လေးငယ်က အဲ့ဒါကို ဘာလို့ အစောကြီးက မပြောတာလဲ "
" မင်း နောင်ကြဉ်အောင် တမင်သက်သက်မပြောတာ "
" လေးငယ် ချမ်းကို နောင်ကြဉ်အောင်လုပ်နေတာနဲ့ပဲ အခု ဦးသာက ပြန်သွားပြီ ၊ အဲ့ဒါ လေးငယ် ဘယ်လိုလုပ်ပေးမှာလဲ ၊ အား...လေးငယ် ရက်စက်လိုက်တာဗျာ "
ပြောရင်းနဲ့ အသံတွေတိမ်ဝင်သွားကာ မျက်ရည်က တစ်ဖန်ဝဲတက်လာပြန်သည် ။
ဦးသာရယ်...ကျွန်တော်႕ရဲ့ ကံကလည်း ဆိုးလိုက်တာ ။ အပြန်အလှန်ချစ်နေကြတာကို သိတဲ့အချိန်ကျတော့ ဦးသာက ကျွန်တော့်အနားမှာမရှိတော့ဘူး ။
" ထူး ပြန်သွားပြီလို့ မင်းကို ဘယ်သူကပြောလဲ "
" ရတုက ဦးသာကို လေဆိပ်မှာတွေ့လိုက်ပါတယ်ဆို လေးငယ်ကလဲ "
" လေဆိပ်မှာတွေ့တာနဲ့ပဲ ကနေဒါပြန်တယ်ဖြစ်ရောလား "
" ဟင် ဒါဖြင့် မပြန်ဘူးလား "
" ငါ လေဆိပ်ကို ဧည့်သည်တစ်ယောက် သွားကြိုခိုင်းလိုက်လို့ "
" ဟာ "
ရင်ထဲကို အပျော်လုံးက ဒိန်းခနဲ ဝင်ဆောင့်ကာ ရင်ထဲလည်း တလှပ်လှပ်ခုန်လာ၏ ။
" ဒါပေမယ့် အခု မပြန်သေးတာကို ပြောတာနော် ချမ်း ၊ သူ ပြန်ဖို့တော့ ဆုံးဖြတ်ထားပြီးနေပြီ "
ဟင် ။ အဲ့လို မဖြစ်ရပါဘူး ။ အပြန်အလှန်ချစ်နေကြပြီဆိုတာကို သိနေတဲ့နောက်တော့ ဘာအကြောင်းနဲ့မှ အဝေးမခံနိုင်တော့ပါ ။
" ဒါဆို အခု ဦးသာက ဘယ်မှာလဲ "
" သူ့အိမ်မှာပဲ ရှိမှာပေါ့ "
" သူ့အိမ် ? ဦးသာမှာ အိမ်ရှိတာလား "
" မင်းအမေနဲ့အတူတူ အခန်းထဲက ထွက်လာတယ်ဆိုပြီး ပြဿနာတက်တဲ့ ချမ်းသာကွန်ဒိုက အခန်းက ထူးဝယ်ထားတဲ့ အခန်းပဲ ၊ အဲ့ဒီအခန်းမှာ ပရိဘောဂတွေလည်း ထည့်ထားတော့ ၁၅ ရက် တစ်ခါလောက် သန့်ရှင်းရေးသွားလုပ်တဲ့အခါ မင်းအမေက ထူးနဲ့အတူတူ အဖော်လိုက်သွားပေးတာ "
" ဦးသာက အဲ့ဒီအခန်းကို ဘာလို့ဝယ်ထားတာလဲ ၊ ချမ်းကိုလည်း မပြောဘူး "
" ထူးက တစ်ချိန်ချိန် မင်းနဲ့ အခုလိုမျိုး ပြဿနာတက်နိုင်တယ်ဆိုတာ ခန့်မှန်းမိနေလို့နဲ့တူပါတယ် ၊ သူ့ဟာသူပဲ စိတ်ကြိုက်အခန်းလေးရှာပြီး ဝယ်ကာနီးမှ လေးငယ်ကို အသိပေးတာ ၊ သူ အဲ့ဒီအခန်းကို ဝယ်မယ်ဆိုတော့ လိုမှမလိုတာ..ဘာလုပ်ဖို့လဲဆိုပြီး ငါတားသေးတယ် ၊ ဒါပေမယ့် လွန်လွန်ကြူးကြူးမတားလိုက်တာ မှန်သွားတာပေါ့ ၊ မဟုတ်ရင် အခုလိုအချိန်မှာ ငါ့သူငယ်ချင်းပဲ ဘုံပျောက်နေရမှာ "
လေးငယ်ရဲ့ခနဲ့တဲ့တဲ့စကားတွေကိုလည်း နာမနေနိုင်တော့ပါ ။
" ချမ်းကို အဲ့ဒီလိပ်စာပေး ၊ အခုချက်ချင်း ဦးသာဆီလိုက်သွားမယ် "
အခုချိန် ချမ်းအတွက် အရေးကြီးဆုံးက ဦးသာပါပဲ ။
*********
ကျွန်တော် လာနေပြီ ဦးသာ ။ ကျွန်တော့်ကိုထားပြီး အဝေးကိုထွက်သွားဖို့ကြံနေတဲ့ဦးသာကို ရတဲ့နည်းနဲ့ ဆွဲထားဖို့ ကျွန်တော် လာနေပြီ ။
ဓာတ်လှေကားကနေထွက်လာပြီး ဦးသာရဲ့အခန်းရှိရာဆီ သွားနေစဉ် ချမ်းရင်ထဲက နှလုံးခုန်သံတို့ဟာ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် တဒိတ်ဒိတ်နှင့်မြည်နေပြီး ခြေဖျားလက်ဖျားတွေပါ အေးစက်လာနေသည် ။
ဦးသာနှင့်တွေ့ရင် ဘယ်လိုစကားလုံးတွေသုံးပြီး တောင်းပန်ရပါ့မလဲ ။ တောင်းပန်ရုံနဲ့မကျေနိုင်ဘူးဆိုတာသိပေမယ့်လည်း ကျွန်တော့်ကို ချစ်တဲ့ဦးသာကတော့ ခွင့်လွှတ်ပေးနိုင်လိမ့်မယ်ထင်ပါသည် ။
အခန်းရှေ့က Bell ကို တုန်ယင်နေတဲ့ လက်အစုံနဲ့တီးမိသည် ။ ခဏစောင့်သည် ။ တံခါးက ပွင့်မလာ ။ ထပ်တီးသည် ။ ထပ်စောင့်သည် ။ အခြေအနေက မထူးခြား ။
အခန်းထဲကနေ လှမ်းကြည့်ပြီး ချမ်းမှန်းသိနေလို့ ဦးသာက တံခါးဖွင့်မပေးတာလားလို့ တွေးမိတော့ လူက ငိုချင်လာသည် ။
ထိုစဉ် လေးငယ်ထံမှဖုန်းဝင်လာတာကြောင့် အားကိုးတကြီးနဲ့ ဖုန်းဖွင့်ကာဖြေတော့ ငိုသံက ပါသွားသေးသည် ။
" မင်း အသံက ဘာဖြစ်နေတာလဲ ချမ်း "
" လေးငယ်... ဦးသာကလေ ချမ်းကို တံခါးဖွင့်မပေးဘူး "
" ဖွင့်ပေးမလားဟ ၊ သူမှ အိမ်မှာမရှိတာ "
" ဟင် ဟုတ်လား "
ချမ်းကို တမင် တံခါးဖွင့်မပေးတာ မဟုတ်ဘူးဆိုတဲ့အသိကြောင့် ဝမ်းသာသွားရသည် ။
" အေး ခုလေးတင် ငါ ဖုန်းဆက်ကြည့်တော့ City mart မှာ ဈေးဝယ်နေတယ်တဲ့ ၊ အဲ့ဒါကြောင့် မင်း အိမ်ထဲကနေပဲ ဝင်စောင့်ဖို့ ငါ ဖုန်းလှမ်းဆက်တာ "
" ဦးသာကို ချမ်းလာမယ်လို့ရော ပြောလိုက်သေးလား "
" မပြောပါဘူး "
" အင်း အင်း မပြောနဲ့နော် ၊ တော်ကြာ ချမ်းကိုမတွေ့ချင်တာနဲ့ အိမ်ပြန်မလာဘဲနေ,နေမှာစိုးလို့ "
" အေးပါ မပြောပါဘူးဆို "
" ဒါဆို အခန်းရဲ့ Password လေး ပြော "
" မင်းမွေးတဲ့အချိန်လေ "
" ဟမ် ဘာကို? လေးငယ် ဘာပြောလိုက်တာလဲ "
" အခန်းရဲ့ Password က မင်းမွေးတဲ့ အချိန်လို့ ပြောတာ "
" ၉ နာရီ ၄၅ ? "
" အေး Password က 945945 "
ဦးသာရယ်....။ ကျွန်တော့်စိတ်ကို သေအောင်သတ်ဖို့များ ကြံစည်ထားတာလားဗျာ ။
" ချမ်း ချမ်း ဟဲလို ငါပြောတာ ကြားလား "
" ဦးသာက...ဦးသာက ချမ်းကို အဲ့လောက်ထိတောင် ချစ်တာလားဟင် လေးငယ် "
" အခန်းနံပါတ်ကိုရော သတိမထားမိဘူးလား ချမ်း "
" အခန်းနံပါတ်က 20 လေ ၊ ဟင် ဒါ ဒါ ချမ်းမွေးနေ့ 20 ရက်ကို ယူထားတာလားဟင် "
" အဲ့ဒါအပြင် ဘာရှိဦးမှာလဲ "
" အား ချမ်း ရူးသွားတော့မလားမသိဘူး လေးငယ် "
" အေး အေး ရူးချင်လည်း ရူးချလိုက်တော့ ၊ ငါက တားမနေဘူး ၊ အော် ဒါနဲ့ Condo နာမည်ကိုရော စဉ်းစားမိရဲ့လား "
" ချမ်းသာ ကွန်ဒို ! ဟာ...လေးငယ် လေးငယ် ဟဲလို "
လေးငယ်က ပြောပြီးပြီးချင်းပဲ ဖုန်းချသွားပုံရသည် ။ အခုချိန် ချမ်းကို မြင်တဲ့သူတိုင်းကတော့ ရူးနေတယ်လို့ထင်ကြတော့မည် ။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ငိုရင်းနဲ့ပြုံးနေမိလို့လေ ။
ချမ်းသာ ကွန်ဒို တဲ့လား ။ နာမည် ၂ ခု ပေါင်းထားတဲ့ ဒီကွန်ဒိုကို ဦးသာ ဘယ်လိုများရှာလို့တွေ့ခဲ့လေသလဲနော် ။
ပီတိတွေတဝေဝေနဲ့ Password လေးကို နှိပ်ပြီး အခန်းထဲဝင်လိုက်တော့ ဦးသာနေ,နေတဲ့ အခန်းလေးဆိုတဲ့ အသိကြောင့်ထင်ပါရဲ့ ။ ရင်ထဲတောင် နွေးထွေးသွားရသလိုပါ ။
ထူးခြားတာက အခန်းတစ်ခုလုံး သီချင်းသံသဲ့သဲ့က ပျံ့လွင့်နေခြင်းပင် ။ အင်း ချမ်းတို့အိမ်မှာနေတုန်းကလည်း ဦးသာအခန်းကို ဝင်လိုက်မိတိုင်းမှာ သီချင်းသံတစ်ခုခုက အမြဲကြားနေရလေ့ရှိခဲ့သည်ပဲ ။ ယခုလည်း လူမရှိသည့်တိုင်အောင် သီချင်းကိုတော့ ဖွင့်ထားခဲ့သေးသည် ။
သီချင်းကို ငြိမ်ပြီးအာရုံစိုက်ကာနားထောင်မိတော့ ရင်ထဲနင့်လာရသည် ။ ဒီသီချင်းကို ချမ်း သိပါသည် ။ ပျော်နေပါ ဆိုတဲ့ သီချင်းလေး ။
နားထောင်နေရင်းနဲ့ခံစားမိတဲ့ သီချင်းရဲ့စာသားတစ်ကြောင်းချင်းစီက ချမ်းရင်ကို ဓါးထက်ထက်နဲ့အစိမ်းလိုက် ခွဲချနေသလို ။
ဘာအတွက်ကြောင့်များ ငါ့ကို
ဒဏ်ရာတွေနဲ့ မင်းဘဝဆက်စေလဲ
ဒါဟာ မင်းအချစ်ဆို ကိုယ်ခံယူပါမယ်
သူပျော်နေဖို့ အရေးကြီးတာပါ
နာသူအတွက် လှည့်ကြည့်ဖို့မလိုပါ
လိုနေသမျှတွေ ဖြည့်စွမ်းဖို့ကြိုးစားရင်း
အဝေးက ချစ်နေ 🎶🎵
ငါ အစွမ်းကုန်ချစ်ခဲ့တယ်
ရင်ခုန်သံတိုင်း မင်းအတွက်ဖြစ်စေတယ်
မချစ်မှန်းသိတောင် မညိုညင်ခဲ့
ဘယ်လိုလူနဲ့ အစားထိုးမှာလဲ
ဘယ်လိုချစ်ခြင်း မင်းအတွက်ပြည့်စုံမယ်
ချစ်နေမိတာ မှားနေလည်းလေ
မပြင်တော့ဘူး ချစ်သူ 🎶🎵
နာကျင်စရာ သူပြောတဲ့စကားတွေ
မနာနိုင်အောင် ကိုယ်ချစ်မိနေတော့
ပြန်မလာတောင် နောက်ဆုံးအပြုံးလေးနဲ့
နှုတ်ဆက်ပေးပါ ကိုယ်ငိုချင်လို့
ငိုနေတောင် ကိုယ်ပြုံးပြပါ့မယ်
ပျော်နေပါ ကိုယ်ချစ်တဲ့ ငှက်ကလေး
အဆင်ပြေသွားအောင် ကိုယ့်ရဲ့အသည်းကို
ခွဲ ပေး လိုက် ပါ တယ် 🎶🎵
ဒီသီချင်းတစ်ပုဒ်ထဲသာ repeat လုပ်ထားပုံရလေသည် ။ အကြိမ်ကြိမ်ပြန်လာနေသော သီချင်းကို ကျောက်ရုပ်တစ်ရုပ်လို ရပ်ကာ နားထောင်နေမိရင်း လူက ငိုချင်လာတော့သည် ။
ဦးသာရဲ့ ခံစားချက်တွေနဲ့ တိုက်ဆိုင်ဟန်တူသော သီချင်းစာသားတွေက ဒီအမိုက်ကောင်ကို အခါခါသတ်နေသလို ။
လိုက်ကာတွေချထားတဲ့ ဒီခပ်မှောင်မှောင်အခန်းလေးထဲမှာ ဦးသာတစ်ယောက်တည်း သီချင်းတွေကိုအဖော်ပြုရင်း အထီးကျန်စွာနေခဲ့ရမှာပဲလို့ တွေးမိတော့ ရင်ထဲမချိပါ ။ တစ်ယောက်တည်း ဘယ်လိုများချက်ပြုတ်စားသောက်နေမလဲဆိုပြီး သိချင်စိတ်နဲ့ မီးဖိုခန်းထဲဝင်လာတော့ ထမင်းစားပွဲပေါ်မှာ အစီအရီနေရာယူထားတဲ့ ခေါက်ဆွဲခြောက်ဘူးတွေက ချမ်းကို ရင်နင့်စေပြန်ပါသည် ။
အပြင်အစားအစာတွေထက် အိမ်ထမင်းဟင်းကိုသာ မက်မက်မောမောစားတတ်လေသူ ဦးသာက အခုတော့ ဒီလိုခေါက်ဆွဲခြောက်တွေကိုပဲ အားထားပြီး စားသောက်နေပုံရသည် ။
အင်း...အားလုံးဟာ ဒီအမိုက်ကောင်ရဲ့ အပြစ်တွေပါပဲ ဦးသာရယ် ။ ဦးသာရဲ့ခြေအစုံကို ဖက်ပြီးတောင်းပန်ရင်တောင် ဒီအပြစ်တွေက ကြေနိုင်ပါ့မလားလေ ။
ဦးသာကလည်း ပြန်ရောက်မလာသေးသည်မို့ တစ်အိမ်လုံးကို လှည့်ပတ်ပြီးလျှောက်ကြည့်နေမိသည် ။
အိပ်ခန်းတံခါးကလည်း ဒီအတိုင်းဖွင့်ထားတာမို့ လှမ်းဝင်ခဲ့တော့ စနစ်တကျနေတတ်သူရဲ့အခန်းပီသစွာ အရာအားလုံးက ရှင်းလင်းသပ်ရပ်နေသည် ။ မီးခိုးရောင် အိပ်ယာခင်း,ခင်းထားသော မွေ့ယာပေါ် အသာဝင်ထိုင်ရင်း ဒီနေရာမှာ ဦးသာ ညတိုင်းအိပ်စက်ပါလားဆိုတဲ့အသိနဲ့ သူ့ရင်ထဲနွေးထွေးလာမိသည် ။
တစ်ဆက်တည်း ကိုနောင်တို့စပျစ်ခြံမှာ မူးချင်ယောင်ဆောင်ရင်း ဦးသာအား ရစ်ခဲ့တဲ့ညကို ပြန်ကာသတိရ၏ ။ အဲ့ဒီတုန်းက အေးနေတယ်လို့ပြောခဲ့တဲ့ သူ့ကို ဦးသာက တစ်ညလုံးဖက်ထားပေးခဲ့တာလေ ။
ကျွန်တော် ပိုလွမ်းလာပြီမို့လို့ မြန်မြန်ပြန်လာခဲ့ပါတော့ ဦးသာရယ် ။
______________________________