"Beauty queen of only eighteen she
Had some trouble with herselfHe was always there to help her, sheAlways belonged to someone else..."
Napapa-head bang pa ako nang bahagya dahil sa kanta na tumutugtog sa radio ng sasakyan niya habang nasa labas ng bintana ang mga paningin. Narinig ko siyang bahagyang tumawa.
"I drove for miles and miles and wound up
At your doorI've had you so many times but somehow I want more..."
Napalingon ako sa kaniya nang nakakunot ang noo.
"Bakit tumatawa ka d'yan?"
Umiling siya. "You're cute."
"I don't mind spending everydayOut on your corner in the pourin' rainLook for the girl with the broken smileAsk her if she wants to stay awhileAnd she will be loved, and she will be loved..."
Nag-init ang pisngi ko sa sinabi niyang iyon. Umayos na lang ako ng upo at hindi na pinansin pa si Travis, hanggang sa makarating kami sa Zoobic Safari. Nag-park siya sa parking lot tapos ay nagpunta sa bayaran ng entrance. May binigay sa kan'yang mapa ng kabuuan ng Zoobic Safari. Pagkatapos no'n ay kinuha niya ang kamay ko at pinagsalikop ang mga daliri namin, tapos, pumasok na kami sa loob.
Napakibit-balikat na lang ako dahil nasasanay na rin naman na ako sa kan'ya sa mga ginagawa niya. Minsan nga ay nasa bahay namin ito, walang hiya na hinawakan ang kamay ko kahit na nandoon si Papa.
Napapailing na lang ako.
Ibinigay niya ang papel na ibigay sa kaniya kanina sa ticketing area, tapos ay nag-picture sa green background para sa welcoming photo. Puwede naman daw hindi bilhin ang picture, pero kung gusto mo ng kopya ay babayaran ng additional.
Siyempre, pabibo si Travis, bibili raw siya ng kopya.
Pagkatapos no'n ay pumila na kami kasama ang ibang mga turista para magpatatak at tuluyan nang pumasok sa loob.
Pumasok kaming dalawa sa zoovenir shop at bumili talaga siya ng malaking stuff toy na tiger at ibinigay sa akin, ano namang gagawin ko ro'n 'di ba?
"This is for you," natawa ako s aka-cute-an niya. "Hug it if you miss me, okay?"
Tumawa ako at tinanggap na lang iyon.
Namasyal kami sa loob at kinuhanan ng mga litrato ang mga hayop na nandoon, tulad ng ahas na napakalaki, kinilabutan ako ng sobra, photo session with the tiger na kailangan mong padedein pa sa bote na ibibigay sa iyo, iba't-ibang klase ng ibon, mga usa, at marami pa.
It wasn't my first time here pero ang tagal na rin kasi noong huling punta ko rito. Ang dami nang pinagbago at ang dami nang nadagdag sa totoo lang. At nakakatuwang enjoy na enjoy si Travis ngayon dahil puro trabaho pala ang ginagawa niya at ngayon lang din siya nagkaroon ng time na ganito.
"I need to focus on job before," he said. "I'm glad that I met you and get to spend special moments with you."
I smiled at him. "Bakit naman kasi hindi mo bigyan ang sarili mo ng time to unwind?" I asked.
He shrugged. "I need to focus on the company. I'm a Quality Control Manager so I really need to focus. But, since I really want to be with you, I took a month-long leave upon the knowledge of your whereabouts," he chuckled before leaning forward to whisper something. "Wala ka nang kawala," muli ay tumawa siya.
Sinuntok ko siya nang pabiro bago kami dumiretso sa susunod na destinasiyon kung saan ang Savannah Train Ride para ipasyal kami sa kinalulugaran ng mga lion at iba pang exotic animals. Nang makasakay kami sa tram ay walang tigil sa pag-selfie si Travis kasama ako, maging ang pag-picture niya sa akin.
"I'll be flexing you everyday," he said.
"Tumigil!" I laughed. "Nakakahiya, eh. Ang pangit pangit!"
"Shut up, okay?"
Tumawa na lang ako.
Nang makarating kami sa kulungan ng mga lion ay kumuha na lang din ako ng pictures. May mga zebra din na nakakulong kaya naman kinuhanan ko na rin iyon ng mga litrato habang si Travis ay nagkukuwento ng mga fun facts about sa hayop.
Pagkatapos doon ay pumasok kami sa parang cave kung nasaan naman ang mga alligator, crocodiles, at kung anu-ano pa.
"Ang dilim dito," he chuckled as he pulled me closer.
Tumawa ako. "Ho-ka-ge."
Lalo siyang tumawa. "Hindi ah!"
Hanggang sa makalabas kami ng cave ay tawang-tawa pa rin siya sa sinabi kong iyon. Kumain muna kami sandali bago muling pumasok ng zoovenir shop dahil gusto raw niya ng t-shirt tapos ay magkamukha raw kami ng design para raw couple.
Couple...
Nang matapos niyang mabili ang gusto niya ay nakinig kami sa safety precautions ng staff para sa main attraction ng lugar, kung saan pakakainin namin ang mga tiger. Sumakay na kami sa jeepney cage at ang katabi ko ay excited na excited na naman dahil sa bagong adventure ng buhay niya.
"I'm excited," he said as the driver started driving.
Ngumiwi lang ako dahil hindi ako excited! Sinong babae ang magiging excited kung ang gagawin mo ay magpakain ng mga nagugutom na tigre?!
Ilang sandali pa ay nakikita ko na ang mga tigre na naglalakad palapit sa amin. Huminto ang driver at ito namang si Travis ay naglabas kaagad ng pagkain! Kaya naman lumapit kaagad sa kan'ya ang tigre. Mabait na kumain ang tigre ng manok na hawak niya habang ako ay nanlalaki lang ang mga mata habang kinukuhanan ng picture ang tiger na ngumanganga sa tabi ni Travis.
Ilang sandali pa ay lumingon siya sa akin tsaka tumawa. "You're scared?" nang matapos na niyang pakainin ang isa ay tuluyan na siyang lumingon sa akin. "First time mo dito?"
Umiling ako. "Hindi pero kailangan bang masanay ako d'yan, ha?" umirap ako. "Ang lalaki ng ngipin! Kayang-kaya akong kainin niyan!"
Tumawa siya at pagkatapos ay nagpakain muli ng panibagong tigre. Vinideo ko siya na tuwang-tuwa na ginagawa 'yon.
"Come on, Mary, they're kind," he said.
Umiling na lang ako at patuloy na vinideo siya.
Ilang sandali pa ay napatili ako nang makitang tumalon sa bubungan ng jeep na ito ang isang tigre. Tumawa si Travis.
"Oh, God." He laughed again.
Kinurot ko ang tagiliran niya sa pang-aasar niya sa akin.
Ilang minuto pa kaming nanatili ro'n bago tuluyang umalis ang jeepney cage doon. Marami pa kaming lugar na pinuntahan bago tuluyan nang umalis ng Zoobic Safari, dala ang napakalaking tiger stuff toy na ito, mas maliit lang nang kaonti sa akin kung itatayo ko.
Ang dami niya ring biniling picture naming dalawa, ang mamahal pa naman no'n! Puro two copies pa. Tig-iisa raw kami sa lahat.
Lumabas kami ro'n at sumakay na sa sasakyan niya. Inilagay ko na muna sa backseat ang mga pinamili namin.
"I'm hungry," he said.
"Talagang magugutom ka, masiyado ka nag-e-enjoy, eh."
Tumawa siya bago hinawakan ang kamay ko at hinalikan ito. He looked at me. "I'm enjoying because I'm with you."
Nag-iwas ako ng tingin nang maramdaman ang pag-init ng pisngi ko. He chuckled.
"You're blushing," he said.
Tinulak ko palayo ang kamay niyang nakahawak sa kamay ko, at sinabing mag-drive na lang siya.
Matapos kumain ay namasyal pa kami sa iba't-ibang lugar sa Subic, hanggang sa mag-sunset na. Pumunta kami sa Subic Bay Freeport Zone kung nasaan ang iba pang pasyalan at kung saan makikita ang mga barko na bumabyahe at nagbababa ng mga pasahero.
"Ang lamig," he said while the cold wind is blowing.
I smiled. "We're at the bay. Of course, it will be cold."
He laughed as he put his arms around my shoulder. "Aren't you cold?" tanong niya nang lumingon siya sa akin. "Masiyado kang ginawin noong nasa Baguio tayo," he laughed.
Pati ako ay natawa nang maalala ko kung paano ko binalot ang sarili ko noon. "Iba kasi ang lamig doon. Sanay na ako rito," tumingin ako sa suot ko. "Tsaka ito ang binili mong damit sa akin."
"I just think that it will suit you. I'm right."
Naglakad-lakad pa kami ro'n at kumuha nang kumuha ng mga picture, hanggang sa dumilim na. Patuloy lang kami sa paglalakad hanggang sa huminto siya sa railings malapit sa malalaking letra na ang nakalagay ay Subic Bay.
Sumandal ako sa tabi niya. Pinanood namin ang pag-alis ng barko sa lugar.
He sighed as I felt the cold wind blew to us. "Your place is beautiful."
I looked at him. "Taga-Olongapo ako."
He chuckled in pinched my cheek. "Zambales pa rin."
Tumango ako. "Oo...maganda talaga. Marami pang beach."
"I love beach," he said.
"You'll enjoy Zambales if you went here with your friends."
He smirked. "I'm already enjoying now," he took my hand and intertwined our fingers again. "You're enough for me."
Ipinatong ko ang ulo ko sa balikat niya. "Thank you."
"Hmm?"
"I enjoyed your company too."
He chuckled. "You'd love to be with me everyday if you'll let yourself."
I laughed. "Hindi ko naman na pinipigilan ang sarili ko."
He stopped talking. It's like he never expected this answered he got from me.
"Ahhh," he sighed. "Ang sarap sa pandinig."
I felt him kissed my temple. Inangat ko ang tingin ko sa kan'ya.
"Ang alin?" tanong ko.
"Na hindi mo na pinipigilan ang sarili mo."
I laughed. "Hindi naman dapat pigilan, 'di ba? Kung totoong masaya ka."
Ngumiti siya bago umalis sa pagkakasandal at pumunta sa harap ko. Binitiwan niya ang kamay ko at hinawakan ang railings sa magkabila ko, kinukulong ako sa magkabilang braso niya. Nanatili ang mga mata niyang nakatitig sa akin. Tumriple ang kaba na naramdaman ko, pero hindi koi yon pinahalata sa kan'ya.
"So, have you realized that...I am right?" he asked.
I sighed. "Na-realize ko na...tama ka. Ikaw naman ang nakakaramdam ng nararamdaman mo kaya ikaw ang nakakaalam, hindi ako," I smiled. "Pero kasi, ganoon ang nararamdaman ko, Travis... na overwhelmed feeling lang ang mayroon noon. Hindi mo rin ako masisisi kasi—"
"Mary..." he called me in his authoritative voice. "I love you."
Bahagya akong ngumiti. "Uhm... are you even sure about that?" I chuckled awkwardly. "Ilang araw lang tayong nagkasama ro'n, at isang linggo ka pa lang dito sa Zambales."
He smiled. "Nasa tagal ba 'yun? Wala sa tagal 'yon. I know you know what I mean. When I told you I love you, I am sure, Mary."
I sighed. "Travis..." I almost pleaded as I looked down.
"Why?"
"Stop saying that."
It's not that I don't believe him or anything. I just feel so scared every time I heard that. What if he's not sure? What if he's like Gian too? Paano kung hindi pa rin siya sigurado sa nararamdaman niya?
Ayaw ko nang maulit 'yon. Ayaw ko na ulit umasa sa salita lang.
"Anong ititigil ko? Wala namang mali sa sinasabi ko. 'Yun ang totoo. Simula pa noon, 'yun na ang totoo."
Bakas na ang pagiging seryoso niya sa kan'yang mukha at nakikita ko ang namumuo nang galit sa kaniyang mga mata.
"Y-You are at your weakest point at the time when we're alone in Baguio," I said, nervously. "Do you think I will believe you if you told me that same thing before? I won't, Travis. And I never regret that I left you there because I know, if I didn't, it will be another chaos."
"What chaos?" he almost shouted. "You're single, and so do I. What chaos are you saying?" kunot-noo niyang tanong.
I gulped as my heart beats doubled. "Paano kung... paano kung hindi nga totoo 'yung naramdaman natin doon?" I asked nervously. "Paano kung hanggang doon lang pala 'yun? Paano kung...itinuloy nating dalawa pero na-realize mong hindi pala ako ang kailangan mo?"
My tears fall after I told the last thing I've always been so scared of.
"Mary..." he sighed, frustrated. "I am not hurting anymore from that past that made me went to Baguio alone before! And I just realized that it was a blessing in disguise, because, have I never found out about that fucking cheater of a girlfriend, I'd never met you. And never, even once, in my life did I feel thankful that I was hurt! But when I met you in Baguio, I realized that it all happened for the both of us to meet."
I sobbed after hearing all those things he said.
"Travis..." I said in a broken voice.
"Why are you crying?"
Umiling ako, habang umiiyak nang umiiyak sa harap niya.
"Hindi na ako nasasaktan sa parehong dahilan, Mary," he said. "Nasasaktan ako ngayon dahil ayaw mong paniwalaan ang nararamdaman mo ngayon. Lagi mong bino-block ang nararamdaman mo ng isang bagay na makakapagpakumbinsi sa iyong... hindi totoo 'yang nararamdaman mo..."
Lalo kong naibaba ang tingin ko nang maramdaman ang guilt, dahil tama naman siya. Ang hirap lang kasing paniwalaan ng sariling nararamdaman. Para kasing ang bilis. Paano kung katulad lang din ng kay Gian 'to? Paano kung...mawala din?
Travis is too good to be true... he's too good for someone like me.
"Mary..."
I looked at him with my eyes full of tears. Iniangat niya ang kamay niya at tinanggal ang salamin. Inilagay niya iyon sa ulo ko, bahagyang hinahawi ang bangs, at pagkatapos ay pinunasan ang mga luha ko.
"What did you even like about me?" I asked with my trembling lips. "I just can't see the worth you all see in me..."
He smiled as he continued wiping my tears. "I love you simply because you made me feel these feelings I've never even felt before," he said. "I know that they all said that love has no reasons, but, I disagree. I love you even more than you don't see how beautiful and worthy you are. I want to show you that you're more than what you see yourself in the mirror. You're way more than that."
He smiled. He cupped my face and lean forward. I stopped him.
"You're always kissing me, akala ko ba nililigawan mo ako?" he chuckled. "You're not going to anticipate my yes anymore if you can kiss me now... we're not even together yet."
Tumawa siya lalo bago hinawakan ang magkabilang baywang ko. "I am not courting you for kisses. I am not courting you to do these intimate things. As I've said, Mary. You're way more than what you see yourself. And when you're finally mine, I will do everything to make you feel that I am yours fully too."
I smiled at him.
He leaned forward again to claim my lips. I grasped his shirt for strength to kiss him back. He slightly pushed me, making me move my body back even when I am already leaning on the railings. He kissed me more when I chuckled as I felt him slightly bite my lower lip.
I felt his hands on the back of my head, pulling me closer, to kiss me more.
After few seconds, he broke the kiss. He put his forehead on top of mine as he smiled.
"I really do love you, Mary. This is the truest of my everything."
And then he kissed me again for few seconds, before giving feathery kisses on my cheek, jaw, neck, and even on my bare shoulders. I laughed.
"Tama na nga," I said.
He moved away and planted a light kiss on my lips.
"You're mine. Understand?"
I laughed as I nodded. He hugged me after.
"Ahh, I love you," he said. "Girlfriend."
I chuckled as I slapped his back.
"Bakit? You're my girlfriend now. I won't take no for an answer."
Tumawa ako at hinigpitan na lang ang yakap sa kan'ya.