Rush (POV)
"Hey" malambing na pagbati ng taong kanina ko pa hinihintay. Marahan niyang tinabig ang aking braso.
Matamlay ko siyang tinitigan kasabay ng pagbuntong-hininga.
I really don't know how to tell her this.
"gaano ba kaimportante iyang sasabihin mo at kailangang dito pa tayo sa soccer field magkita?" anito kasabay ng mapang-asar na tingin at pagngiti showing her white perfect set of teeth.
I stare at her intently thinking kung paano niya iha-handle ang aking sasabihin.
"hoy Villanueva, stop staring at me like that at baka maniwala akong na-iinlove ka na sa akin.. hige ka.. " pukaw nito sa mapagbirong tinig.
I smirk at umiling-iling.
Kahit kailan talaga ay napakaloko nito.
Hindi yata nakukumpleto ang araw ng babaeng ito ng hindi ako inaasar at aaminin ko isa yan sa mga bagay na hahanap-hanapin ko.
Alanganin akong lumingon dito at buong tapang na hinarap ang mga titig niyang nagtatanong. Pero hindi ko iyon natagalan kaya nag-iwas din ako ng paningin.
"Yu" paunang usal ko "B-Brianna and I a-are.... back t-together" I stated in between my heavy breathing.
I didn't know how easily it slip-off out of my tongue but silently thankful that I did it out of hesitation.
I remain quiet while waiting for Yuna's reaction. Pero nabagabag ako sa katahimikang namagitan sa amin kaya alanganin akong humarap dito, only to find her staring at me with creasing eyebrow "w-what do you m-mean?" she asks in confusion and with stuttering words.
I swallowed for a while, sighed deeply and then shifted my gaze into the field. Hindi ko kayang salubungin ang mga tingin nitong nangungusap. I know she will object with my decision, kagaya siguro ng magiging reaction ng mga kaibigan ko.
"You know how much I love her, di' ba?" I ask directly after i shifted back my gaze to her.
I caught her off-guard, ang nakaamba nitong pagsasalita ay natigil at umawang na lamang ang kanyang bibig. I know she wanted to say something pero wala ni isa mang kataga ang lumabas duon.
Umiling-iling ito, wala sa sarili na hinawi ang sariling buhok at nag-iwas ng tingin "o-of course a-alam ko na.... na m-mahal mo pa r-rin siya" anito almost mumbling on her last sentence.
Alam ko may isang bahagi niya ang nagtatalo ng mga oras na iyon. Maybe she wanted to confront me at the same time ay gusto rin nitong usisain kung paanong bumalik ang isyu namin ni Brianna, but then mukhang hindi nito makuha ang eksaktong mga salita na dapat ibato sa akin.
One way or another ay kailangan mo na itong ipaintindi sa kanila.
My mind quickly interrupted me.
"We talked ....and we patched things up.." I said pausing on my last sentence.
Yuna remain silent for a while habang bakas sa itsura nito ang tuluyang pagkadismaya.
"papaanong? ...." She paused at iiling-iling na humarap sa akin "how sure you are that Brianna mean everything she said? For all you know ay baka saktan at lokohin ka lang---- "
"I'm not like you" pukaw ng isang pamilyar na tinig sa aming dalawa. I sighed at marahang napapikit ng mapag-sino ang dumating na iyon.
This is not good.
"Bree"
"Brianna"
Magkapanabay naming usal ni Yuna matapos malingunan ang babaeng minamahal.
"Hey, love" she said calling me in our endearment na alam kong siyang ikinataas ng kilay ni Yuna.
Magiliw itong lumapit sa akin at walang pag-aalinlangan humalik sa gilid ng aking labi.
Napalunok ako.
Up until now ay hindi pa rin mag-sink in sa akin na totoong may namamagitan na sa aming dalawa.
Sino ba naman kasi ang mag-aakala na may maganda pa kaming kakahantungan matapos ang insidente sa Zambales na siyang nagdala sa akin, hindi lang sa bingit ng kamatayan kundi sa bingit din ng pagtatapos ng mayroon sa amin ni Brianna.
My girlfriend then holds my arm and smile sweetly at tila nakalimutan ang aming kaharap.
"oh wow!" pukaw ni Yuna "I can't believe this, Rush" she mumbles still staring at us particular to me.
Hindi nakaligtas sa paningin ko ang dumaang sakit sa kanyang mga mata and somehow it makes me feel guilty. I glare at her silently asking for forgiveness nor understanding pero halatadong pinangingibabawan siya ng kanyang emosyon.
I know I hurt her and there's no excuse.
"ganuon lang ba talaga kadali para patawarin mo ang babaeng iyan?" she hiss not glancing at me and directly throwing her death glare at my girlfriend.
"Yu---"
"She pushed you away, for Christ sake!" she cut me off with her angry voice and then glance at me "you even.....y-you e-even g-got this----- "
"please" I said in a soft tone. Obviously pleading not to voice out whatever information that is not necessary to impose in front of Brianna.
"bakit ba masyado kang affected?!" pagtataray ng aking katabi. "is that because hindi mo nakuha ang buo niyang atensyon ? ha? " dugtong nito na tila naghahamon ng away.
Akma pa sana itong lalapit sa kanyang kausap ng aking higitin ang kanyang braso.
Suddenly I felt the tension arising between them.
Tinapunan ko ng makahaulugang tingin si Yuna silently asking na huwag na nitong patulan ang pagtataray ng aking katabi.
Nabunutan ako ng tinik sa dibdib ng sandali itong tumahimik.
Yumuko ito at kapag dakay nag-iwas ng paningin trying to suppress whatever negative emotion she have.
After a while ay bumaling ito sa amin at direkta akong tinitigan ng malamlam niyang mga mata. "your friend's will not gonna like this... so..." she pause and sighed deeply "I think you better explain it to them, sooner" Mas lamang ang concern na nakapaloob duon kaysa ang disappointment na ini-expect kong makita sa kanya.
I sighed in frustration and nod at her.
Now that she mentioned it, alam ko na isa sa kakaharapin kong problema na dulot ng pagkakaayos namin ni Briana ay ang nakaambang galit ng aking mga kaibigan lalo na si Gap.
"hindi ako against sa decision mo pero... just so you know.... hindi rin ako sumasang-ayon sa sitwasyon ninyong dalawa" usal ni Yuna.
She sighed and then step closer in front of Brianna at buong tapang na nakipagtitigan. "you better be good this time at wag' na wag' kang magkakamaling lokohin s–---"
"huwag mo akong igaya sayo,... Yuna " my girlfriend abruptly cut her off. Emphasizing my friend's real name.
Napipilan ako at ganuon na lamang ang pagbaling ko sa aking katabi.
Paano niya nalaman ang totoong ...? Sino ang--
Nanliit ang mga mata ni Yuna "I'm sorry?" masungit nitong buwelta kasabay ng paghalukipkip at saglit na sumulyap sa akin.
As if silently asking kung may kinalaman ako sa tinuran ni Brianna.
I creased my forehead at bahagyang umiling.
My girlfriend then hissed and roll her eyes "don't try to deny it as if hindi mo alam ang sinasabi ko"
"excuse me??!" Yuna exclaimed.
"kung may isa sa atin ang marunong manloko. Obviously ay ikaw iyon" diretsong akusa ng aking katabi.
My friend pause for a while.
I wanted to control my girlfriend lalo na ng makita kong binalutan ng pangamba ang mukha ng aming kaharap.
Yuna tries to remain calm despite the uneasiness that's started to show off on her face na sinamantala naman ni Brianna kaya muli nitong inusig ang kausap, "hanggang kailan mo ba kami balak na paikutin ha?"
"I really don't know what you're talking about, now if you'll excuse me" salag ng aking kaibigan at akmang maglalakad ng palayo sa amin ng matigilan sa sinabi ng aking katipan. "the show is over, Yuna Samaniego.... " implying the surname. "alam na namin ang lahat-lahat ng tungkol sa'yo" dugtong pa nito.
Naestatwa sa kanyang kinatatayuan ang kausap nito at nanatiling tahimik habang marahang nagtataas baba ang kanyang balikat.
Me on the other hand ay hindi malaman kung paano aawatin si Brianna lalo pa at sinadya pa nitong lumapit sa kinalulugaran ng aking kaibigan.
"Papaano mo kami nagawang lokohin nila Chrome?! Paano mo naatim na magpanggap bilang isang taong hindi naman pala nag-eexist?! Ha? "
".. After all the kindness that we've showed you ay ganito pa ang igaganti mo?!" sunod-sunod na akusa ng aking katipan.
"Bree" pag-awat ko gently held her elbow which make her stop. She shifted her attention and stare at me coldly. Nangamba ako but that didn't halt me from restraining her on confronting Yuna." T-tama na, please? " Nakipag-sukatan ito ng tingin sa akin na siyang naputol ng biglang magsalita ang aking kaibigan.
"hindi ko ginustong humantong tayo sa ganito."
Magkapanabay kaming lumingon dito.
"I admit, nagpanggap ako"
"Nagsinungaling ako.oo, pero lahat ng ipinakita kong pakikisama sa inyo nila Chrome ay totoong ako iyon dahil itinuring ko kayong tunay na mga kaibigan---"
"and do you expect me to believe that?!" mataray na buwelta ng aking katabi kasabay ng pagpupumilit na kumawala sa aking paghawak.
Umawang ang mga bibig ni Yuna but she didn't find any words to defend herself.
"kung totoo ang lahat ng sinasabi mo, bakit hindi mo nagawang magtapat sa amin?!"
Tuluyan ng napipilan ang aming kaharap.
"Ano? bakit hindi ka makakibo?kasi planado mo talaga ang lahat ng ito hindi ba?"
Bumaha ang pag-aalala sa maamong mukha ni Yuna at dagliang nawala ang palaban nitong aura.
She shook her head slowly.
"hindi? O hindi mo lang matanggap na iyan talaga ang balak mo? "
"h-hayaan mong magpaliwanag a-ako, Brianna"
"wala akong panahong makinig sa isang ahas na kagaya mo!!" tungayaw ng girlfriend ko at kasabay nuon ay kumawala ang isang sampal at dumako sa mukha ng aming kaharap.
I was stunned pero ng makabawi ay kaagad ko itong hinatak at pumagitna sa kanilang dalawa.
Brianna wanted to pass through me pero hindi ko ito hinayaan.
" sabihin mo nga sa akin., kasama ba sa pagpapanggap mo ang magtanga-tangahan at magkunwaring hindi nalalaman na nililigawan ako ni Rush, ha?!"
"Brianna!" pagsawata ko sa pagpapatuloy nito.
I cannot blame her pero ang akusahan nito si Yuna ng sobra-sobra ay hindi naman na yata tama.
"pagkatapos mong agawin kay Jezzy si Ricky ak----"
"I said stop it!" I exclaimed na ikinagulat nito.
Kapagdaka'y pinanliitan niya ko ng kanyang mga mata "ano? pati ba naman ikaw nabilog na ng babaing ito?"
I shook my head in desperation.
Paano ko ba ipapaliwanag dito na mali ang naging impresyon niya kay Yuna. At iyong sinasabi niyang inagaw nito ang boyfriend ni Jezzy ay napakabigat na dahilan. Yuna open-up this issue ng minsang makasalubong namin ang ex ni Jezzy na si Ricky na may kasamang ibang babae.
She tried to warn her friend na niloloko lang ito ng kanyang boyfriend pero nabulag ito sa pagmamahal sa lalaki. That's when Yuna decided to act at ipain ang sarili para lang patunayan na manloloko talaga si Ricky. But apparently ay siya pa ang lumabas na masama ng tila mala-anghel na nagmakaawa si mokong na siya naman kinatigan ng kaibigan niyang si Jezzy.
Namarkahan ang pagkakaibigan nila na naging sanhi ng hindi nila pag-uusap ng matagal na panahon.
Ayon kay Yuna naging maayos lamang ang samahan nila ng mismong si Jezzy na ang makatuklas ng lahat ng pang gago ng boyfriend niya.
Unfortunately, Brianna didn't capture that side of the story dahil mas pinili na lang manahimik ni Yuna at Jezzy sa usaping iyon.
"don't tell me na kakampihan mo iyan kaysa sa akin" pag-akusa ng aking kaharap kasabay ng pagduro nito kay Yuna na nuon ay tahimik lamang sa aking likuran.
I shook my head and stare at my girlfriend na puno ng pang-unawa " love, wala akong kinakampihan sa inyo." Panimula ko trying to look calm kahit natataranta na ang kalooban kung paano tuluyang papahupain ang pagka-inis ng aking kaharap.
Hinawakan ko ito sa magkabilang balikat at tinitigan.
"Obviously you are mad and we can't blame you pero hindi ka makakakuha ng matinong sagot sa lahat ng mga tanong mo kung puro pabulyaw at pag-aakusa ang gagawin mo"
"I'm not accusing her dahil totoo naman lahat ng sinasabi ko" she cut me off then roll-eyes at me emphasizing her last sentence in a deep and low-tone.
Bakas pa din ang pagiging iritado nito pero lihim na din ako nagpasalamat dahil kahit paano ay bumaba na ang lebel ng kanyang emosyon.
I took advantage of it.
I snake my arms around her at inikot ito patalikod kay Yuna.
The moment I set my eyes on my friend ay marahan ko itong tinanguan giving her permission to leave.
With slight hesitation she eyed me one last time at bagsak ang mga balikat na lumakad papalayo sa amin ni Brianna.
"I could have slap her more kung hindi ka lang pumagitna sa aming dalawa" usal ng aking kayakap ng tila matunugan ang paglisan ng aming kausap.
I sighed at inilayo ang katawan ko dito "will it satisfy your anger if you physically hurt her?"
Hindi ito kumibo.
" Lilipas bang parang bula ang galit mo kung sakaling nalamog mo ang mukha niya? "
I stare at her intently waiting for her answer.
"h-hindi" tuluyang pag-amin nito. "pero makakabawi ako sa mga ginawa niyang pang-gugulo sa ating dalawa" hirit nito na akin na lamang ikinailing.
I sighed out of desperation at buong pagmamahal itong tinitigan.
"love.. lagi mong tatandaan .. ang galit lumilipas pero ang mga masasakit na salitang binitiwan mo ay habang-buhay magmamarka sa puso ng isang tao" malumanay kong paliwanag dito na mukha namang nakakuha ng simpatya sa kanya dahil sa tuluyang paglamlam ng kanyang mga mata. "Anger will never ever solve anything but it will destroy everything"
Makahulugan kong turan dito.
Yumuko ito na tila natauhan sa kanyang pinaggagawa
She remain quiet for a moment until she level her eyes on me " i-im sorry .. I w-was way out of line.... " she admitted in a soft tone.
I sigh in relief at wala sa loob na hinatak ito at niyakap.
She hug me back rest her head at the crook of my neck.
Kaya ko rin palang pakalmahin ang isang masungit na kagaya niya.
An abrupt thought crossed my mind before I planted a soft kiss on her head.
"kahit ano pang mali ang nagawa ni Yuna, kahit ano pang hindi niyo pagkakaunawaan. It never changes the fact na minsan naging magkaibigan din kayo" I stated and then gently pull her away.
Pinakatitigan ko ito.
"..At pupusta ako kaya ka nagkakaganyan ay dahil totoo naman na ipinaramdam niya sa inyo ang pagiging tunay na kaibigan. Dahil kung hindi, you never feel that way. Hindi ka magagalit kung hindi ka nasasaktan at hindi ka masasaktan kung hindi naging mahalaga ang isang tao sa'yo.. understood?"
Pabiro itong umirap.
A reaction that told me na somehow ay may punto ako kaya ito nasukol.
Walang kibo itong muling yumakap at ipinatong ang noo sa aking balikat.
Lihim akong napangit ng ma-amuse sa ginawa nito.
"oo na. tama na ang pangungunsensya .... Quota ka na.. " bubulong-bulong na usal nito.
I chuckled on her cuteness, didn't aware na may ganuon siyang side ng personality.
I wanted to tease her pero mas nangibabaw ang kagustuhang manahimik at namnamin ang sandaling iyon habang magkayakap.
Bumuntong-hiniga ako at pinag-igi ang pagyakap dito.
"let's go somewhere else" pag-aaya ko after a while.
"where to?" malambing nitong usal without glancing at me na tila kumportable sa napili niyang posisyon.
"School Café?" I offer which she happily obliged then hold my hand at ito na mismo ang nag-giya palayo sa soccer field na iyon, papalayo sa mga matang kanina pa tumutunghay sa amin na kahit hindi ko makilala kung kanino nagmamay-ari ay mahihinuha naman ang inggit at pagtataka sa kanilang mga mukha.
********
"can I take your order po?" a female staff kindly approach me on the other side of the counter ng makalapit ako duon.
I smile back at her " one white coffee.. hot, one caramel frappe with regular base and two blue berry cheesecake, please "I suddenly smile after the cashier get my name and punch my order making me remember that it was actually the same food, we had ng makipag kita ako nuon kay Briana. That was the time na nagpakita ako after mawala ng ilang araw.
It was also the same day when she requires me to accompany her and Alice to meet some of their friends. Sila Chord.
"kindly wait for your name to be call po" the cashier cut my deep thought.
Tumango at ngumiti ako sa kanya and then walk towards Briana.
Nakapuwesto siya sa di kalayuan beside the Glass window.
I was about to sit in front of her ng tapunan niya ako ng masamang tingin. "ayaw mo ba akong katabi?"
I pause for a while leaving me hanging from sitting on that leather couch " s-syempre g-gusto" nauutal kong tugon.
"come here then" she instructs then tap the sit beside her.
I stood up and smirk kasabay ng lihim na pag-iling.
So clingy naman talaga.
I sit beside her ng hindi pa rin makapaniwala sa nangyayari. Dati rati kasi huwag lang ako madikit sa kanya ng bahagya ay nagsusungit na. Pero ngayon ---
" naiilang ka ba sakin? " walang paligoy-ligoy nitong tanong after she face me.
Awed on her frankness ay hindi ako kaagad nakakibo. Umawang ang bibig ko at nangingiting umiling " naninibago lang" I stated "dati kasi---"
She abruptly cupped my face then kiss me without hesitation. I was shocked kasabay ng panlalaki ng mga mata.
Hindi nagtagal ang paghalik niyang iyon but still it left me speechless na halatang ikinaaliw nito.
She grinned at me without removing her hands on my face " iba noon at iba na ngayon, okay ?" she mumbles.
I swallowed while nodding at her still not believing that any of this is actually happening.
Brianna then sit straight and comfortably rest her head on my shoulder na ikinangiti ko.
I secretly glance around to check if someone caught us kissing. But apparently half of the customers particular those seated around us are eyeing us curiously. Some of them giggles, some of them wondering.
I glance at my girlfriend to see her reaction but it seems she's doesn't care at all.
I mentally remind myself.
Mukhang kailangan kong sanayin ang sarili sa mga matang madalas tumunghay sa amin.
Hindi ako magbibilang ng oras at siguradong pamaya lamang ay magiging hot item kami sa aming Campus.
Aminado ako, sana'y akong binibigyan ng atensyon ng karamihan lalo na ng mga babaeng sabi nga nila Storm ay constant na nagpapapansin sa akin pero ang maging tampulan ng kwentuhan dahil sa relasyon namin ni Brianna ay ibang usapan para sa akin.
As much as possible ay nais ko sanang maging discreet because obviously I'm not the type of person who can enjoy bragging this special kind of relationship. For me there are those that needs to be kept privately and my girlfriend is one of them. Madamot mang sabihin pero oo, i don't want to share Brianna to anyone who is not part of my life.
I value my privacy that much kagaya ng pagbibigay ko ng halaga sa kung anong mayroon sa aming dalawa.
eh what do you expect, pareho kayong famous niyang girlfriend mo.
My mind reacted.
I mentally sighed.
Again, mukhang wala akong ibang choice kung hindi ang masanay.
"one frap and one white coffee for Rush. " sigaw ng barista na nakapag-pabalik ng kamalayan ko.
Marahan akong nag excuse kay Bree and went to the counter.
Nginitian ko ang staff na nanduon na tila naman nanunukso ang mga tingin while shifting her gaze to me at kay Brianna "enjoy your coffee po" pahabol nito bago ako tumalikod na ginantihan ko lamang ng kiming pagtango.
Embrace it, Rush. Ginusto mo iyan eh.
Pangangantiyaw ng alter ego ko which I quickly shrug away ng makarating sa gawi ni Bree.
I place our food on the table consciously dahil sa mariin na pagtitig na aking kasama.
"you're not into coffee talaga noh ?" malumanay na tanong nito while helping me to remove some other things out of the tray. Kaagad akong nabalisa remembering the incident na ginawa niya nuon kung saan ipinagpalit niya ang drinks namin at pinilit ako na mag-kape.
Before she could react ay marahan kong dinampot ang hot coffee niya at ang aking Frap. I'm about to switch it pero natigilan ako when Brianna chuckled and reach out for my arm " nagtatanong lang ako"
I sighed in relief at ngumiti.
Ayoko naman na madissapoint siya kaya kahit bawal sa akin ang kape ay willing ko iyong inumin.
"grabe... ganyan ba talaga ako ka dominant, over you? I mean... for you to act like that... "
Ngumiti ako and sit comfortably beside her " ayoko lang ng nagdadalawang salita ka"
Umiling iling ito bakas sa mukha ang kasiyahan "don't spoil me too much, baka hanap hanapin ko iyan"
"eh di... hanap-hanapin mo"
"tsss...baka masanay ako..."
"masanay ka lang... wala naman akong planong itigil ito"
Umirap ito kunwari " baka hindi mo iyan kayang panindigan"
Tumawa ako.
Ano bang palagay nitong babaeng to'? Natagalan ko nga siya ng matagal na panahon eh.
"don't under estimate me then" paghahamon ko.
Umismid ito at tila hindi kumbinsido sa sinabi ko.
I creased my brow at hinarap ito ng mabuti. " kung iyong pagsusungit mo nga ay natolerate ko ang I spoiled ka pa kaya ?"
She then bites her lips and smile. "siguraduhin mo lang talaga dahil ngayong official na tayo...wala ka ng kawala sa akin" she said na dagliang nagpasirko sa puso ko.
Saglit akong napatigil when my heartbeat went fast.
Be still, my heart.
I mutter to myself silently calming the abnormal rhythm of it dahil alam kong hindi magiging maganda ang epekto nito sa katawang lupa ko. Kaagad naman iyong kumalma pero muling nagwala sa sumunod na inusal ng aking katabi.
"from now on, you have no choice but to deal with my annoying attitude" she said obviously giving me a warning by raising one of her perfect eyebrow na nakapag-pa-amuse sa akin.
Bumuntong-hininga ako secretly calming again myself then grab her hand and look straight into her eyes "you know it's not annoying. Actually, for me, It's cute, it's lovable, it's ----"
She then giggles and hug me dearly totally cutting me off "I didn't know that you are ...." atsaka humahagikgik na isiniksik ang mukha sa pagitan ng aking leeg at balikat.
I paused while smiling ng hindi ito tumigil. Naiiling ko itong inilayo ng bahagya "what?"
Yumuko ito still giggling " ang baduy mo pala" anito, my jaw dropped in disbelief and about to say something pero walang salitang lumabas duon which keep her from laughing at me.
" ah ganon? baduy talaga ha?" paghahamon ko then tickle her na ikinaigtad nito habang tumatawa.
Iniwas iwas nito ang katawan until she captured may hand... "tama na, love" she hug me.. didn't mind the students na kanina pa nakatunghay sa amin.
Humilig si Brianna sa akin at ng hindi makuntento ay muling isiniksik ang kanyang ulo sa pagitan ng leeg at ang aking balikat.
For a moment ay pareho kaming natahimik feeling the beat of our hearts.
Tila nakiayon ang paligid when a brief silence pass by at nangibabaw ang isang pamilyar na kanta.
¶♯¶Smiles by the thousands, your tears have all dried out
'Cause I won't see you cry again
Throw pennies in a fountain, look at what comes out
Sometimes wishes do come true
¶♯¶Now everything was perfect, I know this love was worth it
Our own miracle in the making
And till this world stops turning
I'll still be here waiting and waiting to make that vow that I'll...
"this feel good" she mumbles "...to be here in your arms... "
Napangiti ako "yeah it is..." I whisper then kiss her on top of her head "here with you" usak ko then snake my arms around her and pull her closer for a tight hug.
" mahal kita" she said mumbling In a husky voice.
I glance down at her kahit hindi ko naman makita ang mukha nito.. "Mas mahal kita " I response whole heartedly then smile contentedly.
********
A/N
I know bihira na ako makapag-update sa ngayon, at kagaya ng nabasa ko sa isang comment isang update kada isang buwan na lang daw yata ako. oh well, mukhang ganun na nga... but still i'm trying. Because honestly, writing is not my priority as of now so please bear with me.
For those who keep on reading and waiting for Brianna and Rush, maraming salamat.
Here's a fresh Chapter for all you.... enjoy pretty people ^_^
Ayenne