Gretchen's PoV
"Ang laki talaga ng bahay ng mga to." Sabi ko sa sarili ko when I reached the front door.
I've seen this place in photos before but never imagined this will be so big in person.
Pipindutin ko pa lang sana yung doorbell nang may magsalita
"Get in, that door's open" napalingon ako sa paligid to see no one pero alam kong boses yun ni Troy
"Nasan ka?"
"Inside of course. Naririnig mo lang ako sa speaker love haha. Come in"
"P-papasok na ko ng akin?"
"Yeah, just open that door and help yourself"
"Sabi ko nga" hindi man lang sumalubong tch
Pagpasok ko ng mismong bahay nila nagulat ako sa rosas na bumungad sa mukha ko
"W-what?"
"Hi love! Hehe" Troy sabay pakita ng mukha sa likod ng bouquet
"H-hi?"
"Lika dali!" Sabi niya sabay hila saken papasok ng bahay nila
"Oy teka lang dahan dahan!"
"Sorry. Naexcite hehe. For you" sabi niya sabay abot nung bouquet pagkaupo namin sa salas
"Bakit may parosas? Ako nga dapat may dala ako yung dayo ehh"
"Wala lang gusto ko lang bigyan girlfriend ko bawal?"
"Sabi ko nga. Ano nga pala, bumili na lang ako ng tinapay, meryenda?"
"Nag-abala ka pa love"
"Syempre nakakahiyang walang dala ako yung aabala sa ate mo"
"Kamusta byahe?"
"Normal. Traffic haha"
Magkatinginan lang kaming dalawa and he's not speaking
"May dumi ba sa mukha ko? Magulo buhok ko?"
"No! No uhm... masaya lang ako"
"Huh?"
"Masaya ako kasi lumalabas ka na sa shell mo. And I'm the one witnessing that firsthand"
"Thanks to you Troy."
"Teka bat kinilig ako haha"
"Ewan ko sayo haha teka nasan na ate mo?"
"She's just upstairs, pababa na rin yun maya maya"
"Ahh okay"
"Teka nga bat parang pawis ka?"
"Ahh wala hehe pumunta ako dun sa malapit na flower shop bago ka dumating"
"Tinakbo mo??"
"Hindi naman. Mabilis na lakad lang"
"Siraulo ka talaga!" Sabi ko sabay hampas ng braso niya
"Aray! Bakit?!"
"Nasan twalya mo?"
"Twalya?"
"Meron? Wala?"
"Nasa kwarto te-"
"Eto na nga lang tsk" kinuha ko yung panyo ko sabay punas ng pawis niya "pag ikaw sinipon nako ka talaga ayaw magpupunas ng pawis!"
"Eh??"
"Anong eh? Tch talikod!"
Tumalikod naman agad kaya pinunasan ko yung pawis niya "yan. Hirap hirap magkasakit ngayon hoy mag ingat ka aba"
Umayos siya ng upo pagkatapos non pero hindi siya nagsasalita
"Huy?"
"What just happened?"
"Ano?"
"Parang naging asawa ka bigla saken ng ilang segundo"
"Asawa ka dyan pinunasan ko lang pawis mo adik ayy! Oy!"
Yumakap daw ba bigla problema neto
"Ang saya saya ko Gretchen. Kinikilig ako"
"Luh siya hoy umayos ka nga makita tayo ng ate mo nakakahiya!"
"Love you"
"Love you too bitaw na oy!"
"I am really the one getting surprised right now"
"Baliw. Bitaw na uy!"
"Ehem? Am I still needed here?"
Napatingin kami sa nagsalita and there I saw her sister kaya nasiko ko siya para bumitaw saken sabay tayo
"U-uhm hello po"
"Hi?" Sagot ng ate niya sabay tingin saken mula ulo hanggang paa
"Hmm you really dress different than that btch"
"Po?"
"Ateeee I told you she's the twin! Siya talaga dapat girlfriend ko noon pa!"
"Stop shouting para kang bata Troy tch"
Parang ang taray nung ate? 😬
"Sinasabi ko lang ehh"
"You didn't do two-time? I'm gonna kick your ass if that's the case"
"No?! Ate ambait ko kaya!"
"Kelan pa? Well anyways. Hi..."
"Gretchen po mam"
"You really look like that btch it's amazing"
"Ate!"
"Sorry! Can't help it!"
"Okay lang po btchesa talaga kambal ko ehh"
"You don't get along?"
Umiling naman ako sa ate niya
"That's good news then. So... ano nga ulit need mo?"
"Uhm..."
"Arts advise ate!"
"Can you shut up? Ikaw ba kausap ko?"
"Taray 😑"
I bit my lips kasi parang mag-aaway na ng tuluyan tong magkapatid??
"Ahh ehh kasi po... may arts exhibit kami sa school kaso hindi ko pa alam ang ipipinta? Nammental block ako sa pwedeng gawing piece para sa exhibit"
"Oohh I see. What's the theme?"
"Equal love po"
"Hmmm alam mo iba gagawin natin"
"Po?"
"We'll get that idea going through other things"
"Pano yun ate?"
Nakita kong umirap ang ate niya sabay hila saken
"O-oy san punta?!"
"Away from you! Ingay mo!"
"Sama!!"
"Bawal! Tch" sagot ng ate niya bago ako hinila paakyat sa kwarto niya na namangha lang ako lalo
"Wow" in every corner of the room may photographs, may paintings. She really loves art
"You can look around. Ayusin ko lang yung gagamitin natin"
"Ok po"
When I approached her masterpieces lahat magaganda, pero mas napatingin ako sa photo nilang pamilya. Dalawa silang magkapatid, their mom and dad looks so much in love, halata mo din sa kanilang magkapatid na sobrang close nila. They were... happy. Nakakainggit.
"Are you okay?"
Pinunasan ko kaagad yung luha ko. Ano ba yan Gretchen tsk.
"Ah w-wala po. Natuwa lang ako kasi parang ang saya saya niyo ehh. You also seem close in this photo. Nakakainggit"
"Why? Hindi ba kayo ganyan sa pamilya?"
I smiled bitterly. "I never remembered even having this kind of photo with them. I'm just a shadow for everyone. Si Rachelle lang naman anak nila..."
"Gretchen..."
I shook my head. "Sorry po ahm ano na nga pong gagawin natin?"
"Can I hug you?"
"Po?"
She then approached and hugged me
"Everything's gonna be fine Gretchen."
"Salamat po"
"But tell me. Hindi talaga kayo pinagsabay ng kapatid ko?"
"N-nako hindi po! Hindi niya talaga ako kilala dati kasi walang nakakaalam sa dati nilang school na may kambal ang kapatid ko"
"You are even hidden?! That's messed up!"
"That's my life hehe"
"You are really a strong girl. I can see that"
"Salamat po"
"Give me your phone"
"Bakit po?"
"I'm gonna give you my number. Call me if you need someone to talk to okay?"
"Hala wag na po"
"Ano ka ba. You deserve to have someone other than that childish boy downstairs. Hindi mo naman masasabi lahat sa lalaki. Lalo na dun lutang yon most of the time"
"Ahh ehh"
"Come on! I want to call my sister sometimes please??"
"S-Sister?"
"Treat me as your sister okay? Wag mo na kong i-po I'm not that old. Haha. Call me anytime"
"T-talaga po?"
"Kakasabi ko lang ehh. Shirley na lang okay?"
"O-okay"