Kagat-kagat ko ang aking labi habang nag hihintay bumukas ang pinto ng elevator papunta sa office ni Caleb. Para akong naiihi dahil sa kaba. I am late. I shouldn't be. Nandito pa naman ngayon ang magulang ni Caleb. Natampal ko nalang ang noo ko at napasandal sa elevator. Buti at ako lang ang nasa loob nito. A loud ting echo inside indicating that I am already in the right floor. Dali-dali akong pumunta sa pwesto ko at sumandal sa upuan.
Muntik na ako doon.
I compose my self and put a light make up and I tint on my lips. After a second isang magandang babae na nasa mid 40's ang dumating doon. She was with a man na nasa mid 40's din. They were probably Caleb's parents. Nakita ko rin doon si Calvin. Pero nag taka ako ng makita ko si Marsha na nasa tabi nila.
Are they close? Bakit ganun nalang ang tratuhan nila? At kailan pa sila naging close ng ganiyan? It keeps popping inside my head but I rid of it. Maybe I'll asked her pagkatapos.
Tumunog naman ang intercom at pinapapasok ako ni Sir Caleb sa loob. Noong una ay ayaw ko sana but I think that was disrespectful of me declining my boss.
"Good morning hija" the woman say. Ngiti agad nila ang bumungad sa akin. Isang ngiti na animo ay tinatangap ako ng malugod. They were all jolly and with sweet and loving aura. Namiss ko tuloy ang Mom and Dad ko. And also floro ang kaisa-isa kong kapatid.
"Good morning po. May ipaguutos po ba kayo?" I asked but the girl smile at me again.
"No Honey. Come here. Ikaw daw ang girlfriend ng anak ko" walang kagatol-gatol niyang sabi. Napalunok ako ng laway habang pinoproseso iyon. Ako! Ako girlfriend ng anak niya?
How I wish I am truly am.
"Come sit here Honey. You are Yuri right?" Tumango ako aa babae pero nanatili ako sa pwesto ko.
"Ma. Tinatakot niyo si Yuri. Look she was look like a toad there" Calvin crack a joke pero isang palo ang natangap niya mula sa kakambal.
"Don't worry. We don't bite" saad naman ng Ama nito.
Doon pa lamang ako nag lakad papalapit kahit na nag dadalawang isip pa ako. They were looking at me as if I'm some actress or celebrity walking in.
The woman tap his side indicating for me to sit beside her. Naupo naman ako doon. The woman start stroking my hair and braiding it.
"I like your hair hija" saad ng ginang habang patuloy parin ang pag haplos niya sa buhok ko.
"Salamat po" I answer. Kahit na hiyang-hiya ako ay hindi ako gumalaw sa pag kakaupo.
"Hey Yuri. Move. Hindi mo ikakamatay ang pag galaw. My Mom won't kill you though" Calvin said that gave me some shock kaya napatalon ako. Tumawa naman ang mga naroon. I pout. Muntik ko pang matampal ang sarili ko ng maalala ko na hindi lang pala kami ni Caleb ang nasa loob. I'm with his family.
"Hindi po kasi ako marunong maging pormal. My parents don't attended and train us to be formal at makibagay sa mga taong mas mataas ang antas sa amin" sagot ko.
"You don't need to be one. Mas okay ang ganun. Be who you are" sabi ng Mom ni Caleb.
"Hi I'm Fatima Maurice Salvatore po" sabi ko while giving my hand to her. Isa nanaman iyon sa kahihiyan. Kanina pa kami mag kausap tapos hindi man lang ako nag pakilala.
"Oh yeah I forgot. Sorry. Where's my manners not letting you know who I am. By the way I am Clara Rios Your boyfriends mother and this is my husband Mariano Rios" saad ng ginang. She was looking at me. All smile.
Masayang kasama ang mga magulang ni Caleb. They were all smiling all the time. Madaling makagaanan ng loob ang mga magulang niya. They are sweet too and clingy.
Pero isa lang ang napag tanto ko doon. Kapag nag mahal sila isa lang. Kung sino ang first love nila yun na ang mamahalin at pakakasalan nila.
"Ayos ka lang ba?" tanong ni Caleb habang nakayakap ito sa bewang ko. Nakahilig na ngayon sa aking balikat ang kaniyang ulo.
"Yeah. I didn't expect that. Meeting the family hah. You didn't inform me there Caleb" saad ko.
"It was surprise. Nasurprise ka ba?"
"Yeah I am. And it was the worst surprise you ever gave me. Akala ko bibisita lang sila para sayo. Hindi ko alam na may ganoong mangyayari Caleb. Next time inform me" sabi ko at sinubukang alisin ang kamay niya sa bewang ko pero mas humigpit lamang iyon.
"Then I won't surprise you next time. May family dinner tayo next Saturday" he said before kissing my forehead.
Expect the unexpected ika nga. But I am expecting to be the last woman you'd love for the rest of your life my Caleb. Because now. You're my life.
Its almost month after I start working at him. Pero sa loob ng dalawang buwan na iyon ay mas nakikilala ko siya. He was sweet and caring. He was clingy too. Ayaw niyang may aalialigid na lalaki sa babaeng sinasabi niyang kanya.
"Masaya ka ba?" Tanong ko kay Caleb habang nakaupo sa kandungan niya. Nasa loob kami ng office niya habang nag papalipas ng oras.
"Saan?" He asked too.
"The life you have? I mean. You being on the top" I said to him.
"Maybe it was exhausted but I am happy doing it. Kasi pag nag kaanak na tayo they will going to have a life na kayang makuha ang lahat. Don't want that?" He said to me at niyakap ako mula sa likod.
"Nope. I don't like it. Gusto ko lalaki ang mga anak ko na marunong makuntento sa kung anong kayang ibigay ng magulang nila. And I want my kids to know the importance of patience and contentment Caleb" I said to him.
I wanted my child to grow up like me. Maybe we can afford lousy and not important things but my Mom always says na unahin ang importante. Mas masarap parin yung pinag hihirapan mo ang mga bagay na gusto mo.
"You don't want them spoiled? Sus ngayon lang yan. Pag may anak na tayo mawawala ang paniniwalang ganiyan" sabi niya sa akin. Pinitik ko naman ang noo niya bago tumingin ulit sa pinto.
Mas humigpit ang yakap niya sa akin at ipinatong ang baba niya sa balikat ko.
"Anong pangalan ang gusto mo para sa magiging anak natin?" Tanong niya sa akin.
I smile thinking of what name I should gave my child if we had. Kinilig naman ako sa isiping gusto niyang mag kaanak kaming dalawa.
"Pag lalaki I'll name him Clyde and pag babae naman Chlea" sagot ko. I am always fancied of what my child will be name after I'll take them into life. Hindi ko alam pero gustong-gusto kong mag kaanak
"I wanted to name him Francis or maybe I'll name her Francine if she's a girl. What do you think" suhesyon niya.
What if we marry. Magiging complete happy family kaya kami with our babies.
Nakakandong parin ako sa hita niya at yakap niya parin ako ng bumukas ang pinto ng kaniyang opisina. Kinabahan ako dahil baka kleyente iyon. I try to stand up and rid his lap but he won't let me. Mas lalong humigpit ang yakap niya sa akin at hindi ako pinayagang tumayo mula sa hita niya.
Nakahinga ako ng maluwag ng si Marsha lang pala iyon. Nakangiti siya ng sobrang laki ng makita ang posisyon namin.
"Should I shoo away the visitor who might interrupt your moments" sabi ni Marsha sa amin
"No. Let them in. Kung meron mang pupunta papasukin mo. Do the work of Maurice please Marsha" sabi niya sa kapatid.
Since yesterday ng bumisita ang parents nila Caleb dito ay nalaman kong kapatid ni Caleb si Marsha. And Marsha was working here for her to know about business. Marsha took different stand away from them.
"Swear it mas gusto kita para kay kuya" sabi ni Marsha before winking on me.
"Lumabas ka na. Go on. May pinag-uusapan kami ni Maurice. Istorbo ka" saad ni Caleb habang pinapaalis si Marsha na ngayon ay may balak pa sanang maupo sa sofa at panuorin kami.
"Later na" panunukso ni Marsha.
Mukha namang napipikon si Caleb dahil sa ginagawa ni Marsha pero hindi niya masinghalan ang bunso niyang kapatid. A devilish smile crept into his face.
Naramdaman ko nalang ang labi ni Caleb na humahalik sa leeg ko.
"Damn Caleb. Nandito ang kapatid mo" I said while greeting my teeth.
Sininghot niya lang ang leeg ko at hinalikan niya ulit ako. I feel his hand on my thighs. Pinipisil na niya iyon habang hinahalikan parin ang leeg ko.
"Okay aalis na ako. You can continue" bumubungisngis na saad ni Marsha. When the door got close hindi parin tumitigil sa pag halik si Caleb sa akin.
"Caleb. Ohhh shit. Wala na si Marsha lumabas na" I said. I am panting. My breath become shallow. Tumataas na ang palad niya sa aking dibdib at pinipisil iyon.
Fuck. I'm turn on.
"Fuck. Why are you always making me hard" saad niya. My vest was now down on my shoulder. Naramdaman ko ang mga labi niya sa balikat ko na humahalik.
Bigla naman bumukas ang pinto kaya natigil siya at inangat ko ang vest ko. It was Calvin who got into the door.
"Aw. Sorry may ginagawa ba kayo?" Natatawang saad ni Calvin at may pinatong na papel sa mesa. I wanted to stand up again but he hold me kaya hindi ako nakapalag.
"Bakit ka nandito?" Malamig na tanong ni Caleb kay Calvin.
"Easy bro. But I'm telling you Ariana was behind the wall. Ang sabi ko lang mauuna na ako dito" saad ni Calvin.
Naramdaman ko nalang ang pag luwag ng hawak niya sa akin. Hindi ako tumayo mula sa kandungan niya pero ang mga titig ni Calvin ay sumusuporta sa akin. He was telling me to continue and never stand up.
Tumayo bigla si Caleb sa pagkakaupo at muntik pa akong masubsob sa mesa niya. May kung anong humapdi sa siko at tuhod ko dahil sa bigla niyang pag tayo.
Natastas ang vest ko sa siko at nasugatan iyon dahil sa gunting na hindi ko pala nabalik sa lalagyan kanina.
Calvin eyes got widen when he saw what just happened.
"Damn. Be careful Caleb" Calvin hissed but Caleb ignore. Humahapdi na rin ang tuhod ko and lower knee dahil sumadsad sa bakal na hawakan ng cabinet niya sa mesa.
I bit my lower lip to stop my self from crying. Masyadong mahahapdi ang mga sugat na iyon. Mag rereklamo sana ako pero nakita ko si Caleb na nakatitig kay Ariana. Halos hindi niya maalis ang titig niya kay Ariana.
Mas lalo pa akong nasaktan doon. Okay lang na masaktan ako basta makita ni Ariana na wala siyang ibang babae.
"Ariana sit down. Why are you here" Caleb said before proceeding towards Ariana at pinaupo ito. Nakita ko naman ang isang lokong ngiti sa kaniya.
Dumulog sa akin si Calvin. Sisinghalan sana niya ang kakambal ngunit umiling ako.
"Pero may sugat ka" sabi nito. I smile at him. Hapon naman na. Pwede na akong umuwi.
"Uuwi na ako" sabi ko. Nakita ko namang tumango si Caleb. I shut the door close nakita ko ang nag tatanong na mata ni Marsha pero nilagpasan ko siya at kinuha ang bag ko. Mag sasalita pa sana siya ng makita na paika-ika akong lumakad pero hindi ko iyon pinansin at umalis na.
Nakasalubong ko si Luke sa elevator at para bang galit ang mukha niya ng makita ang sugat ko.
"Who did it?" He asked me.
"Just accident" I answer but he never believe. The elevator made a loud ting at umangat nalang ang paa ko sa sahig.
Luke just carry me.
"Ibaba mo'ko" I shout at him but no. Hindi niya ako binaba doon. He put me down on his car. Kinuha niya ang first aid kit at ginamot ang sugat ko.
"Maurice pag nag mahal ka mahalin mo lang wag kang mag pakatanga. Kasi you know what. Sa huli talo ka lang. Love the person who will love you back"
Hanggang sa pag uwi ko ay naaalala ko parin ang mga salita ni Luke sa akin. Hinawakan ko ang puso ko at dinama ang pintig nito.
"Hayaan mo heart. Pag nasaktan ka ng sobra titigil na ako" I said to my self before sleeping.