Chapter 21.5: The Other Side
LUIGI’s POV
“Kylie Isabel! Ano yan?!” Sigaw ng isang lalaki. Si Tito Ed. Papa niya.
“Nataranta siguro si Kylits at na out of balance. Di ko alam kung anong nangyari. Basta the next thing I know, tumalon na’ko sa pool para sagipin siya.
Pagka-ahon ko sa kanya..
“Yan! Yan na nga ba ang sinasabi ko! Jusmiyo Isabel!” sigaw ni Tito Ed.
“Oh my gahd! What happened? Baby! Baby!” natatarantang sigaw ng Mommy niya.
Umiiyak na si Kylits.
“Okay ka lang? ha?” tanong ko. Langya! Natatakot na rin ako.
“oo” sabay hikbi.
“Yan. That’s what I’m talking about! Punyemas Kylits! Gusto mo ba talagang mapahamak?”
“Sorry p----- ahhhh!” bigla siyang sinampal ng Papa niya. Sht. Taena. Anong gagawin ko?
“Ed! Ed! Tama na! Stop it, Ed!” sigaw ng mommy niya. Sabay sakap kay Kylits.
“Yan ang napapala sa ka swi-swimming na yan. Diba sinabi ko naman sa’yo na-----“
Sasampalin pasananiya si Kylits. Pero di na ko nakapagpigil. Pinigilan ko ang kamay niya.
“Sir. Paumanhin po. It’s not her fault.Parapo yun sa swimming practicum naming.” Paliwanag k okay Tito Ed. Tinanggal niya ang kamay ko sa kamay niya.
“Walang kwenta. Wala kang kwentang anak! Problema lang ang dulot mo sa’min. Di ka na nahiya.Sanaikaw na lang ang nama------“
“DAD! Tama na!” sigaw ni Kuya JP na kadadating lang.
“Isa ka pa! Magsama kayong lahat!” sigaw pa ng papa nila. Sabay alis.
Nakita ko si Kylits umiiyak, nakayakap sa mama niya. Tumakbo naman si Kuya JP para yakapin din si Kylits.
“Kuya.. huhuhu.”
“It’s okay princess.. it’s okay.” Sabi ni Kuya JP sabay yakap na rink ay Kylits.
Seeing her like this, ibang-ibang Kylits and nakikita ko. Mas gugustuhin ko pa ang masayahin at makulit na Kylits kumpara sa Kylits na nakikita ko ngayon.
“Mama…” sabay hikbi.
“shhh. Shhh. Tahan na baby. Nabigla lang si Papa. Okay? Tahan na.”
“Hijo, salamat ah? But I think you need to go muna.” Sabi niya sa’kin.
Naiintindihan ko naman si Tita kaya kinuha ko na ang mga gamit ko at umalis na lang. Kakalabas ko pa lang ng…
“Miguel!” si Kuya JP. Nilingon ko siya.
“Salamat ah?” sabi niya.
“Walang anuman, bro! Sige, alis na’ko.” Paalam ko.
“Ingatan mo si Kylits ah?” pahabol niya.
“Oo naman! Ako pa!” nakangiti ko pang sabi at sumakay na’ko sa sasakyan ko.
“Ingatan mo si Kylits ah?”
“Ingatan mo si Kylits ah?”
“Ingatan mo si Kylits ah?”
“Ingatan mo si Kylits ah?”
Of course, I will. I promise.
A/N:
Hey guys! Namiss ko kayo! Na miss ko ang WAttpad! hahahaha. So here I am. Nagbabalik na po si No Lies, Just Love. Kung bakit? abangan niyo na lang sa susunod na story ko. :)
So, eto po.. pang bawi lang. Will be posting 4 chapters for this story.
Sana po may nagbabasa pa. Thank you, po! Sana magustuhan niyo.
xx