Warning: MATURED CONTENT DOWN BELOW!!
🍒
Jeralyn
"Pasensya kana talaga ah? Gusto kasi ng mga bata ng kalaro. Kung iistorbohin ko naman si Girly, baka hindi siya matapos-tapos sa kanyang ginagawa." Ani ko kay Lou nang makarating siya sa opisina.
"It's okay. Now I understand why you want me to buy so much food."
Nginitian ko lang siya bago hinarap ang dalawang bulilit na tahimik na nakaupo sa sofa.
"Kids, this is your Tito Louise. Say Hi."
"Hi po." They said in unison.
Ibinaba muna ni Lou ang dala niyang pagkain sa center table bago nilapitan ang dalawang bata.
"Hello there kids. Nice to meet you. Do you want to play? Or eat?"
"Eat!"
Hinayaan ko na lang sila sa kanilang ginagawa. Inasikaso ko muna ang trabaho ko upang mas mabilis akong matapos.
The two kids feels awkward. Pero nang maglabas ng pagkain si Lou, mabilis pa sa alas kwatro na kinain nila yun.
Napailing-iling nalang ako bago tinuloy ang pag pirma sa mga report na binigay sa akin ni Girly.
"They are awesome kids."
Napaangat ako ng tingin nang marinig ko ang boses ni Lou. Naupo siya sa swivel chair sa harap ng aking lamesa.
"I know. Mabait silang mga bata at masunurin."
Tumango-tango siya bago seryosong tumitig sa akin. "You won't regret this right?"
Naibaba ko ang ballpen na hawak ko. Wala sa sariling napasulyap ako sa mga bata na maganang kumakain bago tumingin sa kanya.
"Of course I won't. Why would I? Ginagawa ko ito para sa mga bata. Para bigyan sila ng masayang—"
"Are you? I mean, happy? I'm not talking about the kids. I'm talking about you. You know I don't want to hurt you, right?"
Napabuntong hininga ako. "I guess I am happy. For them. Ayoko munang isipin ang sarili ko. They are my top priority. And anyway, I know I won't regret this. Kung may pagsisisihan man ako, yun ay ang hindi sila tulungan."
"But you know from the start that your at risk. Jeralyn if your—"
"Lou, I got all of this. You said you trust me. Hayaan mo na lang ako. Kahit pansamantala, gusto kong maging masaya." I seriously said, na ikinaputol ng pagsasalita niya.
Parang sukong-suko na si Lou na umayos ng upo. Kinuha ko ulit ang ballpen at sinimulang pirmahan ang mga reports.
"I hope so Jeralyn. I hope you won't regret this." Seryosong saad niya bago tumayo at lumapit sa mga bata.
Napatitig ako sa papel na aking pinipirmahan. Ano naman ang pagsisisihan ko sa huli? Ginawa ko naman ang tama.
O ginawa mo ang para sayo ay tama.
Ipinilig ko ang aking ulo at nagpatuloy sa pagpirma. Kahit ang isip ko hindi nakakatulong sa akin.
I know I will never regret this. Alam kong tama ito. Kung ano man ang iniisip ni Lou na pagsisisihan ko ito sa huli, hindi ko alam.
Did you already forget the past?
Of course not. Hindi ko iyon makakalimutan ngunit kaya kong pigilang alalahanin.
Hinihintay ko lang si Zeff na sabihin sa akin. Kung may alam man siya sa pamilya ko, alam kong noon pa man, kilala na niya ako.
Ang pinagtataka ko lang, bakit sa loob ng maraming taon, walang nananakit sa akin?
Kung may lihim na kaaway ang aking pamilya, hindi imposibleng damay din ako diba?
"Mommy, mommy."
Napakurap-kurap ako bago napatingin sa harapan. Napatikhim ako at umayos ng upo bago ngumiti nang makitang si Nicole ito.
"What is it baby?"
Umiling ang bata. "Wala naman po. Para po kasing nalulungkot na naman po kayo."
Naging tipid ang ngiti ko. Sinulyapan ko si Kenneth na masayang nakikipag-laro kay Lou.
"Hindi naman malungkot si mommy." Baling ko sa aking anak.
Naglakad ang bata paikot, patungo sa akin bago yumakap. Hinagod ko ang kanyang likod. Nagtataka ako kung bakit ganun na lang palagi ang tanong sa akin ni Nicole.
"Kung ano man po yang iniisip niyo mom na dahilan ng pag lungkot mo. Wag niyo na po yang isipin. Sabi nga ni mother Lucita, na kapag malungkot, dapat isipin ang masasayang alaala. Kaya wag na po kayong malungkot ah? Isipin niyo nalang po ang mga masasaya mong alaala."
Napahigpit ang yakap ko sa aking anak. Hindi ko maipaliwanag ang saya na nararamdaman ko dahil sa kanyang sinabi.
Tila ba kaedad ko lamang ang aking anak dahil sa payo niya sa akin. Na kahit papaano, nagpagaan sa aking kalooban.
Kumalas ako sa aming pagkakayakap at pinisil ang kanyang pisngi.
"Alam mo, proud na proud ako dahil may anak akong katulad mo. Ang saya ko dahil dumating ka sa buhay namin ng daddy mo, kayo ng kuya mo."
Ngumiti ang aking anak. "Mas masaya po kaming dalawa ni Kuya Kenneth dahil dumating kayo ni dad. Kung hindi, baka hindi kami ganito kasaya ngayon."
Pinigilan kong maluha sa sinabi ng aking anak. Ang sarap lang sa pakiramdam. Nakaka proud isipin na may ganito kaming anak.
"Kaya always be good okay?"
Tumango-tango siya. "Oo naman po."
Nanggigil na hinalikan ko ang kanyang noo. "Go play with your Tito and Kuya. May tatapusin lang si mommy na trabaho."
"Yes po!"
Tumakbo siya papunta sa kinaroroonan ni Kenneth na naglalaro ng cellphone ni Lou. Si Nice naman ay kumuha ng milk tea na binili ni Lou.
May ngiti sa labing ipinagpatuloy ko ang aking ginagawa. Nawala sa isip ko ang dahilan kung bakit ako wala sa sarili. Kung bakit ako nalulungkot at kung bakit na i-istress ako.
Sa saya na aking nararamdaman, hindi ko namalayang mabilis kong natapos ang aking ginagawa. Nang mapatingin ako sa aking relo ay pasado alas onse na.
Napatingin ako sa aking phone na nasa gilid ng lamesa. Kinuha ko ito at sinagot nang makitang si Zeff ang tumatawag.
"Hi there my wife. How are you? Hindi ba makulit ang mga anak natin? What are they doing now?"
Awtomatikong tumaas ang dalawa kong kilay sa mga naging tanong niya.
May nangyari bang hindi ko nalalaman? Bakit ganito siya ngayon?
"Ahm.. okay lang naman. Ang mga bata naglalaro kasama si Lou."
"Oh, nandiyan pala si Louise. By the way, I'm already here at the parking lot of your company. See you there wife. Bye."
Nakakunot ang noong ibinaba ko ang phone. Nagtataka talaga ako sa mga kinikilos ngayon ni Zeff.
May nakain ba siya? Nainom? Bakit ang.. sweet niya?
Ilang minuto pa ang lumipas at bumukas ang pinto nitong opisina ko. Nakangiting pumasok si Zeff bago sinugod ng yakap ang dalawang bulilit.
"Daddy!"
Patakbong lumapit ang dalawa at yumakap sa ama. Napapangiting ginulo naman ni Zeff ang kanilang buhok.
"Hindi ba kayo nag pasaway kay mommy? Did you miss daddy?"
Kumalas sa pagkakayakap si Nicole at tumango.
"Naging good po kami kay mommy. Tsaka na miss po din namin kayo ni kuya. Hindi naman po boring dito dahil nandito naman si Tito Lou." Itinuro pa niya ang huli na sumaludo lang kay Zeff.
"Alam niyo po daddy, pinahiram po ako ng cellphone ni Tito Lou. Ang dami pong games. " Ani Kenneth.
Ginulo naman ni Zeff ang buhok ng bata. "Really?"
"Hmm. Kaso nga lang po, may nakita po ako na picture."
Napansin kong tila naging yelo sa kinauupuan si Lou. Namumutla ang kanyang mukha at hindi makagalaw.
Kumunot ang noo ko. "Ano yung nakita mo baby?" Ako na ang nag presentang magtanong.
Ngumuso ang bata. "Nakita ko po na may kahalikan si Tito Lou na babae—hmmp!"
Hindi pa man natatapos ni Kenneth ang kanyang sinasabi ay natakpan na ni Zeff ang kanyang bibig.
Nag-aalalang napatingin ako kay Nicole na busy sa pag-inom ng milk tea.
Nakahinga ako ng maluwag ngunit sumama ang tingin kay Lou na napangiwi.
"Sa susunod na magpahiram ka ng cellphone, ilagay mo sa private file ang mga private picture o ano mo diyan." Napapailing na wika ko.
Ngumuso na parang bata si Lou na ikinaismid ko. Kay bata-bata pa ni Kenneth pero tainted na ang utak.
"My wife is right dude." Segunda ni Zeff na mahina pang sinuntok sa balikat si Lou. "but thank you anyway. My kids enjoyed with you."
Tinapik lang ni Lou sa balikat si Zeff. "Now that your here, I need to go. I have some business to attend."
Napairap nalang ako sa dahilan ni Lou. Alam ko namang nagpapalusot lang siya para makaalis na.
"Okay. Bye Lou." Paalam ko.
"Bye Tito Lou!" The kids said in unison.
"Now who's hungry?"
Sabay na nagtaas ng kilay ang mga bata. Natatawang tumayo ako at lumapit sa center table para sana ligpitin ang pinagkainan nila nang makitang may isang pack lunch pa ng Jollibee.
"Hindi niyo ba inubos?" Tanong ko sa dalawang bata.
"Hindi po. Tatlo naman po kasi ang binili ni Tito. Isa-isa po tayo kaya sayo po yan mommy." Sagot ni Nicole na senigundahan ng kanyang Kuya.
"Tsaka sabi ni mother Lucita, bad daw po yung hindi nag she-share. Binili naman po yan ni Tito Lou sa amin at para sayo kaya, sayo yan mommy."
I smiled softly at them. Naglakad ako palapit sa kanila at isa-isang hinalikan sa noo.
"Ang bait-bait niyo talaga."
Napahagikhik lang sila sa aking sinabi. Napatingin ako kay Zeff na nahuli kong nakatingin sa amin.
Umayos ako ng tayo bitbit ang pinagkainan kanina ni Nicole at Kenneth.
"May problema ba?"
Umiling siya sa aking tanong.
"Nope. But I wonder if this kids would accept other mommy than you. They attached on you. And I think I don't want to replace you so they could have other mommy."
Bahagyang tumaas ang dalawa kong kilay sa kanyang sinabi. Hindi ko maintindihan ang pinupunto niya kaya naguguluhan ako.
"Anong ibig mong sabihin?"
Umiling ulit siya bago naglakad palapit sa akin at hinapit ako upang kanyang yakapin.
"Thank you. 'Cause your here. Soon Jeralyn. Soon, you'll know the truth."
Sa sinabi ni Zeff ay lalo lamang bumigat ang ulo ko. Ano ang kanyang ibig sabihin? May pinupunto ba siya?
Kumalas siya sa aming pagkakayakap saka ako hinalikan sa noo. Sa sobrang pre-occupied ko, hindi ko namalayang nakapunta na pala kami sa isang sikat na restaurant.
Alam kong nagtataka sila sa ikinikilos ko. Hindi lang nila iyon pinapansin at hinahayaan nalang ako.
"Wife, can you accompany me later? One of my friend invite me of his birthday tonight and I want to introduce you to them. Since wala naman tayong kasambahay, kay Louise nalang natin iiwan ang mga bata."
Sinulyapan ko ang dalawang bulilit sa backseat na mukhang wala namang pakealam sa pag-uusap namin ni Zeff.
Nilingon ko siya at tumango. "Sige. Sasama ako."
"Good."
Naging tahimik na ulit ang biyahe namin patungo sa kompanya. Kinuha ko ang aking phone sa bulsa at tinawagan si Lou.
"Lou, can I have a favor?"
"Let me guess. Is that about the kids?"
Natawa ako ng mahina. "Yes. May pupuntahan kasi kami mamaya ni Zeff. Pwede ko bang iwan sayo ang mga bata?"
Nasa iisang subdivision lang naman ang bahay ni Lou at ni Zeff. Medyo may kalayuan nga lang pero may sasakyan naman.
"It's okay. Gusto ko ding kasama ang mga bata."
Nakahinga ako ng maluwag. "Salamat in advance Lou. Ihahatid lang namin ang mga bata diyan sa bahay mo."
"Duly noted."
Ibinaba ko na ang aking phone at ibinalik ito sa aking bulsa. Huminga ng malalim at mas piniling tumahimik.
-
"Dito muna ang mga bata ah? Alagaan mo sila ng mabuti."
Alas siyete ng gabi kami nakarating ni Zeff sa bahay ni Lou. Wala namang tutol ang mga bata nang sabihin namin sa kanila na sa Tito muna sila tutuloy.
Ngayon nga ay nandito kami para iwan ang mga bata.
"It's okay and don't worry. Hindi ko sila pababayaan dito."
"Thanks dude. I owe you."
Sumaludo lang si Lou. "No need to thanks me. Go, baka mahuli pa kayo."
Ngumiti ako bago balingan ng tingin ang dalawa kong anak na tahimik lang.
"Wag kayong makulit sa Tito niyo ah? Behave lang kayo."
"Okay po mommy." Sabay nilang sagot sa akin.
"We should go. Take care of the kids, okay?"
"Oo nga, ang kulit nito."
Mahina akong natawa dahil parang naiinis na ang boses ni Lou. Inayos ko nalang si Zeff bago kami ulit nagpaalam sa mga bata.
Habang nasa biyahe kami, pansin ko na panay ang sulyap sa akin ni Zeff. Nang hindi ko na ito matiis, binalingan ko siya ng tingin at tinanong.
"What?"
Umiling siya habang ang paningin ay nasa dinadaanan namin.
"Your just so gorgeous that I can't take my ayes off of you."
Hindi ko maiwasang mapangiti sa kanyang sinabi. Overwhelmed ka naman?
Of course!
"You too. Your so handsome." Pagpuri ko sa kanya.
Napapailing siya ngunit may ngiti naman sa labi. Ibinalik ko na ang tingin sa labas ng bintana. Ang ngiti sa aking labi ay hindi na mawala-wala hanggang sa makarating kami sa isang club.
Nang makapag-park ng maayos si Zeff ay nauna na siyang lumabas. Inalalayan niya akong bumaba dahil medyo nahihirapan ako sa heels na suot ko.
"Wag kang aalis sa tabi ko. I'm just here to be your protector."
Tipid na ngiti at tango ang itinugon ko sa kanya. Hinapit niya ako sa aking beywang na ikinasinghap ko.
Nagsimula na kaming maglakad papasok sa loob. Bumungad sa amin ang iba't ibang neo lights at mga tugtog.
May nagsasayaw sa dance floor na ikingiwi ko. Paano ba naman kasi, halos ipagduldulan na ng mga babae ang katawan nila sa mga lalaki.
Maraming napapatingin sa amin. Especially kay Zeff. But the latter looks emotionless. Walang pakealam sa paligid at mas hinigpitan lang ang pagkakayapos sa beywang ko.
Umakyat kami patungo sa second floor. Pumasok kami sa isang room na may nakalagay na 'VIP'.
"My man! I'm glad you came to my party!" A man with his late twenties greet us.
Base sa sinabi niya, mukhang siya ang may party. He looks handsome. Medyo may pagka reddish ang buhok na mukhang bad boy.
"I'm glad you invite me. It's an honor to be here Lance."
Tinapik lang ng binata ang balikat ni Zeff nang mapabaling siya sa akin.
"Would you introduce me this beautiful young lady?"
Naramdaman kong napahigpit ang hawak ni Zeff sa beywang ko. Napadikit ako ng husto sa kanya kaya naging tagilid ang ngiti ko.
Our body is touching for pete's sake!
"This is my wife. Jeralyn Cuevas–Lendez."
"Hello." Kiming pagbati ko sa lalaki. "Happy birthday by the way."
"Hello too Mrs. Lendez. Glad you came here. Please sit down, enjoy my party."
Tumango lang ako sa kanya bago ako igiya ni Zeff sa pandalawahang couch. Ngayon ko lang napansin ang limang babae.
Ang dalawa ay nasa magkabilang gilid ng nagngangalang Lance. Habang ang tatlo ay nasa tatlong lalaki na kasama namin.
Dahil si Zeff lang naman ang kilala ko dito, siyempre na out of place ako. Nanatili lang na nakayapos ang kanyang braso sa aking beywang.
Tumatango o sumasagot ako kapag may nagtatanong sa akin. Pansin ko ang masasamang tingin sa akin ng ibang mga babae na hindi ko nalang pinansin.
Panay ang inom ko ng red wine, though hindi naman ako nalalasing agad.
"Zeff, magbabanyo lang ako." Pasimple kong bulong kay Zeff.
Napalingon siya sa akin. "Sasamahan na kita."
Mabilis akong umiling sa kanyang sinabi. "Wag na. Kaya ko naman ang sarili ko. Isa pa, baka kailangan ka ng mga kaibigan mo dito."
Nakikita ko ang protesta sa kanyang mukha. Pinanlakihan ko lang siya ng mata bago niya ako pinayagan.
Nag excuse ako sa kanila bago naglakad patungo sa banyo. Agad ko naman itong nahanap at pumasok sa cubicle na walang tao.
"Siguraduhin mong malalasing siya diyan."
"Alam ko. Wag mo na akong pagsabihan."
Nasa kalagitnaan ako ng pag-aayos sa aking pang-ibaba nang marinig ko ang boses ng dalawang babae. Piping nanalangin ako na hindi nila ako makita o marinig.
"Make sure na kay Zeff mapupunta yan. Kapag ikaw pumalpak, lagot ka sa akin."
"Aish. Alam ko yun. Pero paano yung asawa niya?"
Narinig ko ang malandi nitong pagtawa. "Let me do the rest."
Holy shit!
Anong plano nila sa amin? Bakit nila gustong lasingin si Zeff? At bakit ako kinakabahan?
May kasalanan ba si Zeff o ako para gawin nila ito?
Humugot ako ng malalim na hininga bago lumabas sa cubicle. Naghugas muna ako ng kamay bago lumabas ng banyo.
Hindi ko ipinakita sa kanila ang pagka tense ko. Napansin ko pa ang dalawang babae na titig na titig sa akin. I don't know there names. At wala naman akong balak na alamin.
Mukhang sila yung nasa banyo.
Ilang sandali pa, may ibinigay silang inumin kay Zeff at sa akin. Kapareho lang ito pero duda ako sa inumin ni Zeff.
"Drink that Zeff. Last mo na yan na inumin dahil baka hindi mo na maihatid ang asawa mo." Malanding usal ng isang babae.
Pinigilan kong hindi sumabog sa kanilang harapan. Hindi ko narinig ang tugon ni Zeff ngunit alam kung gagawin niya ang sinabi ng babae.
Ilang sandali ay naghiyawan sila dahil sa isang kasama namin dito na kahalikan na ang babae.
Napangiwi ako at nag-iwas ng tingin. Dahil nasa kanila ang tingin nilang lahat, mabilis kong pinalitan ang inumin namin ni Zeff.
"Cheers guys!"
Pinagpapawisan ang kamay na kinuha ko ang aking wine glass. The stare of two girls are suspicious. Kaya nang uminom na sila ng wine, inisang lagok ko na din ang sa akin.
Narinig ko pa ang mahina nilang hagikhikan.
Tsk. I know you girls. Balak niyong lasingin si Zeff para pagsamantalahan.
Over. My. Dead. Body.
Ipinilig ko ang aking ulo nang umikot ang aking pangin. Naging doble ang paningin ko at ang init ng katawan ko.
Shit! Ano bang nangyayari sa katawan ko? Ito na ba yung sinasabi nila?
"Wife, are you okay?"
Napasulyap ako sa aking katabi na si Zeff. "I want you.."
I don't know kung saan ko yun napulot, pero iyon ang lumabas sa aking bibig.
Mas lumala ang hilo na nararamdaman ko. Hindi ko na marinig ang ingay sa aking paligid hanggang sa maramdaman ko ang pag-angat ng aking katawan.
Shit! Shit! Shit! Bakit ba ang init ng katawan ko?!
Hindi ko na napigilan ang sarili ko na tanggalin ang zipper ng suot kong dress. Narinig ko pa ang mahinang pagmura ng katabi ko ngunit hindi ko na yun pinansin.
Minutes have passed, naramdaman ko ulit ang pag-angat ko. Sa pagkakataong ito, naging malinaw na ang paningin ko.
Narinig ko ang mahinang pag click ng kung ano. Ilang sandali pa ay naramdaman ko ang malambot na kama na siyang kinahihigaan ko.
"Wife, what the fuck are you doing?"
Yumapos ang dalawang kamay ko sa leeg ni Zeff at walang sabi-sabing nilamukos ko ng halik ang kanyang labi.
I feels so hot! I need him! I want him!
"I want you.. inside me.. pushing.. enter me Zeff.." kinakapos ang hiningang bulong ko.
"No. Your drunk."
Mabilis akong umiling. "No! I'm not drunk! Enter me!"
"Fuck! Your drunk wife! If you continue on what are you doing, I can't stop my self."
Bigla akong napangisi sa kanyang sinabi. "Then don't." With that, I crashed my lips on his.
I can feels the hunger on his kisses. The fire and the desire that I know it just for me.
I can't control the fire inside me. He help me undress my dress and the undergarments down there.
He started kissing my jaw, down to my neck. Licking, kissing and sucking. I can't help to moan on what he was doing.
I unbuckled his belt while he's kissing me down. Down to my nipple and suck it.
"Zeff.."
I pulled down his boxer and feel his manhood. I heard him moan while sucking my nipple.
His other hands massaging my one breast. While my hand is busy with his bulging erect manhood.
Even if I can't see it, but how I feel it now, I know it's big ang long. It's pulsing in my hand.
And that night filled with my moan in his. The last thing I remember, the excruciating pain and the pleasure I felt when his big and long cock is pushing inside me.
RHNA24 | rhiena manunulat
Vote for more updates❤️
07-18-20