မားမားဆီမှာအားရအောင်ငိုပြီး ရင်ဖွင့်လိုက်တော့မှ တစ်ပတ်လုံးစာတင်းကျပ်နေခဲ့သမျှဟာလျော့ကျသွားရသည်။ မားမားကလည်းသူနှင့်ညနေအထိအဖော်ပြုပေးပြီးစကားတွေပြောပေးတာမို့ ဒီနေ့မှတွေ့သည်ဆိုပေမဲ့အတော်ပင်ရင်းရင်းနှီးနှီးဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ဒီတစ်ပတ်စာသေချာမလုပ်ဖြစ်ခဲ့သမျှအလုပ်တို့ကို ညကျရင်လုပ်မည်ဟုတွေးကာ အိမ်အပြန်လမ်းမှာတော့စိတ်လက်ပေါ့ပါးမှုနှင့်အတူ အလုပ်တွေတစ်ပုံကြီးကလည်းပါလို့လာ၏။ ပေါ့ပါးသွားတဲ့အတွေးထဲမှာတော့ညကျအလုပ်ပြီးတဲ့အချိန်စောခဲ့ရင် တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုဖုန်းဆက်မယ်လို့လည်းတွေးနေလျက် မျက်နှာထက်တွင်ပြုံးယောင်သမ်းလျက်ရှိသည်။
ဆောင်းလအလယ်မို့ ပေကျင်းရဲ့ရာသီဥတုဟာ အနွေးစက်ဖွင့်ထားတာတောင် အေးမျှမှုအနည်းငယ်ကိုခံစားနေရ၏။ထိုအချိန်တွင်....။
"ဒေါက်...ဒေါက်...ဒေါက်..."
တိတ်ဆိတ်တဲ့ညအချိန်မှာ တံခါးခေါက်သံကြားတာမို့နာရီကိုလှမ်းကြည့်လိုက်မိတော့ ညဆယ့်တစ်နာရီခွဲ...။ထို့နောက်ရှောင်ကျန့်တံခါးဘက်သို့လှည့်ကာ....။
"လေးဖန်လား ဝင်ခဲ့လေ..."
ခဏနေတော့တံခါးဖွင့်သံနှင့်အတူ လေးဖန်ကအခန်းထဲသို့ဝင်လာ၏။
"လေးဖန်နောက်တောင်ကျနေပြီ အိပ်မပျော်ဘူးလား..."
လေးဖန်ကရှောင်ကျန့်ရဲ့ ကုတင်စွန်းလေးမှာဝင်ထိုင်လိုက်တာမို့ ရှောင်ကျန့်ကလည်းအလုပ်စားပွဲကနေ လေးဖန်ဘက်သို့လှည့်ထိုင်ရင်းမေးလိုက်၏။
"လေးဖန် တစ်ရေးနိုးတာပါ..."
"အော်..."
"ကျန့်ကျန့်....ရိပေါ်လေးကိုအခုထိစိတ်ဆိုးမပြေသေးဘူးလား..."
လေးဖန်ရဲ့စကားကြောင့်ရှောင်ကျန့်လေးဖန်ကိုအံ့ဩစွာကြည့်မိသည်။ ထိုနောက်ခပ်ဖွဖွပြုံးမိ၏။ မောင်ကအားလုံးရဲ့အချစ်ခံလေးပဲ...လေးဖန်ကတောင်တရေးနိုးတာပြန်မအိပ်နိုင်ပဲ သူဆီမှာတကူးတကလာပြီးစိတ်ပူပေးနေသည်။
"သူ့အတွက် ကျွန်တော်ဆုံးဖြတ်ချက်တချို့ကိုချထားပြီးပါပြီ လေးဖန်..."
ရှောင်ကျန့်က လေးဖန်ကိုကြည့်ကဖြေတော့ လေးဖန်ကလည်းသူ့ကို အဓိပ္ပာယ်အပြည့်ပါဝင်နေသောအကြည့်တို့နှင့် ကြည့်နေ၏။ ပြီးတော့ထိုင်နေရာကထလာက ရှောင်ကျန့်ပခုံးကလက်ဖြင့်ပုတ်ပြီး....။
"ကျန့်ကျန့် ဆုံးဖြတ်ချက်တွေမှန်ကန်လိမ့်မယ်လို့လေးဖန် ယုံပါတယ်...ရိပေါ်ကကျန့်ကျန့်အပေါ်မထိခိုက်စေတဲ့ လိမ်လည်ခြင်းကိုကျူးလွန်ခဲ့ပေမဲ့ သူကကျန့်ကျန့်လေးကိုတကယ်ချစ်ရှာတာပါ...အဲဒါကိုတော့ဘေးလူတွေဖြစ်တဲ့ လေးဖန်တောင်မြင်တာဆိုတော့ ကျန့်ကျန့်ကအသိဆုံးဖြစ်မှာပါ....အဓိကနဲ့ သာမညကိုခွဲခြားနိုင်လိမ့်မယ်လို့ လေးဖန်မျှော်လင့်ပါတယ်..."
လေးဖန်ရဲ့စကားဆုံးမှာ ရှောင်ကျန့်ခေါင်းကိုအသာအယာငြိမ့်မိ၏။ မောင်သူ့ကိုသိပ်ချစ်တာသိပေမဲ့ ဘေးကလူတွေပါမြင်နေမလားဆိုတာသူမတွေးမိခဲ့ချေ....။ ရှောင်ကျန့်အတွေးတို့ထဲနစ်မျောမိနေတုန်း လေးဖန်က စကားဆက်၏။
"ပြီးတော့ အရင်ရက်တွေထဲကရိပေါ်ဒီခန်းကိုအပြင်ကနေရပ်ကြည့်နေခဲ့တာ အခုလည်းအစောပိုင်းထဲကအပြင်မှာရပ်နေတာကြာလှပြီ အိမ်ထဲဝင်ဖို့ ဖုန်းဆက်ပေမဲ့ ရတယ်ချည်းပဲပြောနေတာ အပြင်မှာအရမ်းအေးနေပြီ..."
လေးဖန်ကထိုမျှသာပြောပြီး အခန်းထဲကထွက်သွားလေသည်။
အိမ်ထဲမှာအနွေးစက်ဖွင့်ထားရင်တောင်အေးစိမ့်စိမ့်ဖြစ်နေတာ အပြင်မှာသာဆို.....။ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး ဒီလောက်ကြာကြီး...ရှောင်ကျန့်အတွေးတို့ကမဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုပြီးငြင်းနေပေမဲ့...လက်တို့ကဝရံတာကမှန်တံခါးကိုဆွဲဖွင့်ပြီးဖြစ်သည်။ တကယ်ပါ ဝမ်ရိပေါ်ဆိုတဲ့အရူးလေးဟာ ဆိုင်ကယ်ကိုမှီနေလျက်သူ့အခန်းဆီသို့အခုထက်ထိငေးမောနေလေသည်။
ရိပေါ်တစ်ယောက် နေ့လယ်ထဲကစိတ်တွေရှုပ်ထွေးနေတာနဲ့ ကျိရန်တို့အုပ်စုနဲ့ ဟိုက်ခွမ်းကောရဲ့ဆိုင်မှာ သောင်တင်နေခဲ့ပြီး ကောအလုပ်ကပြန်ရောက်လေ့ရှိတဲ့ ခုနစ်နာရီမှာတော့ အိမ်ရှေ့မှာရောက်နေခဲ့တာဖြစ်သည်။ ကောရဲ့မျက်နှာလေးကိုသေမတက်မြင်ချင်နေပေမဲ့ ကောကသူ့ကိုမမြင်ချင်ဘူးဆိုသောစကားကြောင့် ကောအရှေ့ကိုမသွားရဲတာမို့ အခုလိုအပြင်ကရပ်ကြည့်လျှင် ကောအခန်းကိုတိုက်ရိုက်မြင်ရပြီး ကောရဲ့အရိပ်လေးကိုခန်းစီးတွေကတဆင့်တွေ့ရတာမို့ အခုလိုလာကြည့်နေခြင်းဖြစ်သည်။
ထိုအချိန်မှာပဲ တံခါးဖွင့်သံနှင့်အတူ သူ့အရှေ့ကို တစ်လှမ်းချင်းလှမ်းလာသူက ချစ်ရသောသူရယ်ပါ...အဖြူရောင်ပိုးသားညအိပ်ဝတ်စုံလေးပေါ်မှာ သိုးမွှေးအနွေးထည်တစ်ကိုထပ်ဝတ်လျက် မမြင်ရတဲ့တပတ်အတွင်းမှာ မျက်နှာလေးအနည်းငယ်ချောင်ကျလျက်ရှိသည်။
" ကော..."
"မင်း ဒီမှာဘာလုပ်နေတာလဲ..."
"ဟို..."
သူဒီလိုရပ်ငေးနေခဲ့တာ ဒီနေ့တရက်ထဲမဟုတ် လွန်ခဲ့တဲ့တပတ်ထဲကဖြစ်သည် ဆိုတော့ သူပြောလိုက်ရင် ကောကသူစကားနားမထောင်ဘူးဟုဆိုကာ ပိုစိတ်ဆိုးသွားမလား...။
"မေးနေတယ်လေ ဘာလဲပြန်ဖြေဖို့ကိုတောင်ဂရုမစိုက်တော့တာလား ဝမ်ရိပေါ်.."
အတွေးတို့နှင့်ယောက်ယက်ခတ်နေတုန်း ကောရဲ့လေသံခပ်မာမာထပ်ထွက်လာတော့မှ ရိပေါ်မှာကပြာကယာငြင်းရသည်။
"မဟုတ်...မဟုတ်ပါဘူးကော ကျွန်တော်ဒီလိုလာကြည့်နေတာကိုသိရင် ကောပိုစိတ်ဆိုးသွားမလားလို့ ပြန်မဖြေရဲတာပါ..."
"မင်း သိပ်ပြီးအချမ်းခံနိုင်နေတယ်ပေါ့လား..."
"ဟင်..."
ကောဆီက မမျှော်လင့်ထားတဲ့ပူပန်မှုအသေးလေးကိုခံစားလိုက်ရချိန်မှာ ရိပေါ်အံ့ဩလို့သွားရသည်။ သူတကယ်မထင်ထားမိဘူးလေ ကောကသူ့ကိုစိတ်ဆိုးနေတုန်းမဟုတ်ပါလား...။
"ကော..."
"ပြီးတော့ မင်းကိုမတွေ့ချင်သေးဘူးလို့ပဲပြောလိုက်တာ အိမ်မှာမနေနဲ့တော့လို့ငါပြောလိုက်လား..မင်းသဘောနဲ့မင်းအိမ်ပြန်ပြီးသွား
နေတယ်...နောက်ပြီး မနက် နေ့လယ် ညစာ ဒီတိုင်းပြင်ထားပေးပြီး မင်းကအပြင်မှာသွားသာယာနေတာလား...ငါကမတွေ့ချင်ဘူးပြောတိုင်း မင်းကပေါ်မလာတော့ဘူးပေါ့ အဲလိုလား"
"မဟုတ်ပါဘူးကော ကျွန်တော်ကဒီတိုင်းကောကျွန်တော့်ကိုမြင်ရင် ပိုပြီးစိတ်ဆိုးမှာစိုးလို့ ရှောင်ပေးတာ ပြီးတော့မနေနိုင်လွန်းလို့အခုလိုလာခိုးကြည့်မိတာပါ..."
"ဆင်ခြေတွေ..."
ရှောင်ကျန့်ကရိပေါ်ကိုအေးစက်စက်ပြောတော့ ရိပေါ်ကရှောင်ကျန့်လက်တွေကိုဆွဲယူကာ သူဘယ်ဘက်ရင်ဘက်မှာကပ်၏...။
"ခံစားမိလားကော ကောနဲ့ပတ်သတ်တိုင်းဒီနှလုံးသားကထိန်းမရဖြစ်အောင် ခုန်ပေါက်နေတာ ဆင်ခြေပေးစရာလား ကောရာ..မောင့်အချစ်တွေကိုမခံစားမိဘူးလားဟင်.."
ရိပေါ်ကသူ့မျက်ဝန်းတွေထဲကိုငေးစိုက်ပြီးကြေကွဲစွာပြောလာတော့လည်း ရှောင်ကျန့်မခံစားနိုင်ပြန်...။
"ဖယ်...လက်ကိုလွှတ်ပေး..."
ရှောင်ကျန့်ကရိပေါ်ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့လက်ကို ရုန်းပြီးငြင်းဆန်သော်လည်းရိပေါ်ကလွတ်မပေးပဲ ပိုတိုးကာဆုပ်ကိုင်၏။
"ဟင့်အင်း မလွှတ်ပေးချင်ဘူး...ကောအခုလိုထွက်လာတာ မောင့်ကိုစိတ်ပူလို့မဟုတ်လားဟင်...ဟုတ်တယ်မို့လား.."
"မင်းကိုစိတ်ပူလို့မဟုတ်ဘူး မားမားကိုအားနာလို့ မားမားခုနကငါ့ကိုဖုန်းဆက်လို့..."
"ဟင် ဘယ်လို ဘယ်ကမားမားလဲ..."
ဒီတစ်ခါတော့တစ်ကယ်အံ့ဩသွားရသူကရိပေါ်ပဲဖြစ်၏..။သူ့ကောမှာ မားမားမှာမရှိတာ သူ့မားမားနဲ့ကလည်းမိတ်မဆက်ပေးရသေးတာမို့ သူနားမလည်ဖြစ်သွားရ၏။ သူနားမလည်သလိုမေးတော့မှ ကောက မနေတက်မထိုင်တက်သလိုမျိုးလေး ဖြစ်သွားလျက် လည်ပင်းကိုအသာပွတ်ကာ ချောင်းတစ်ချက်ဟန့်သည်။
"အဟမ်း...မားမားဆိုတာ မင်းမားမားကိုပြောတာ...အခြေအနေတချို့ကအဲ့လိုပဲဖြစ်သွားလို့....ပြီးတော့မင်းလူကြီးတွေနဲ့နေရင်လည်း ဘယ်သွားမယ် ဘာညာဆိုတာပြောသွားလေ အခုတော့စိတ်ပူနေရတယ်ကောင်းသလား မင်းလုပ်ပုံ..."
ကောကရှက်ရမ်း ရမ်းကာသူ့ကိုအော်၏။
"ဟို မင်းဒီညဒီမှာပဲ အိပ်သွား...မားမားကိုမစောင့်နေတော့ဖို့ငါပြောလိုက်လို့..."
နီယွန်မီးရောင်အောက်မှာတောင် ရှက်နေပုံရတဲ့ကောမျက်နှာလေးက အနည်းငယ်နီရဲလို့နေ၏။ ပြောပြီးတာနဲ့သူ့ကိုကျောခိုင်းသွားတာကြောင့် အခွင့်ကောင်းကိုစောင့်နေခဲ့တာရိပေါ်ဟာ ရှောင်ကျန့်ကိုယ်လုံးလေးကိုအနောက်ကနေသိမ်းဖက်လိုက်ကာ....။
"ဝမ်ရိပေါ် မင်းဒါဘာလုပ်တာလဲ..."
ကောရဲ့လေသံကရုတ်တရက်မို့ အံ့ဩသွားပုံပဲပေါက်ကာ ဒေါသသံမပါတာမို့ ရိပေါ်ကပိုတိုးဖက်လိုက်ရင်း....။
"အပြင်မှာအကြာကြီးရပ်နေခဲ့ရတာမောင့် ခြေထောက်တွေညောင်းပြီး အရမ်းအေးနေပြီ...ပြီးတော့ကောမောင့်ကိုစိတ်ဆိုးပြေပြီမဟုတ်လားဟင်..."
"မင်းကိုငါ စိတ်ဆိုးပြေပြီလို့ပြောသေးလို့လား မင်းနဲ့ပတ်သတ်တဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်တချို့ကိုတော့ ချထားပြီးပြီမို့ မနက်ဖြန်ညနေကျရင် ငါ့ကို နန်ဟယ်အဆောက်အအုံမှာလာကြို ငါ့အလုပ်ကိစ္စတွေပြီးရင် မင်းအတွက်ဆုံးဖြတ်ထားတဲ့ငါ့ရဲ့သဘောထားကိုပြောမယ်...."
ရှောင်ကျန့်ဆီမှလိုချင်တဲ့အဖြေကို ရလိုက်တာမို့ ရိပေါ်ပျော်သွားရကာ..ရှောင်ကျန့်ကိုပိုတိုးဖက်လိုက်ရင်း ပါးလေးကိုခပ်ဖွဖွနမ်းလိုက်မိသည်။
"ရိပေါ် မင်းဖယ်စမ်း ငါ့သဘောထားကိုမပြောရသေးပဲ ဘာမှလာမလုပ်နဲ့ လွှတ်..."
ရင်ခွင်ထဲကချစ်ရသူရုန်းကန်နေတာဟာ ဒေါသထွက်လို့မဟုတ်ပဲ ရှက်နေတာမှန်းသိတာမို့ ရိပေါ်အသာတကြည်ပဲလွှတ်ပေးလိုက်သည်။
သူလွှတ်ပေးလိုက်တာနဲ့ကောကခြံထဲကိုပြေးဝင်သွား၏။
အေးချမ်းလွန်းတဲ့ဒီဇင်ဘာလရဲ့ ညနက်သန်းခေါင်အချိန်မှာ အိမ်ထဲကိုရှက်ပြီးပြေးဝင်သွားတဲ့ကောင်လေးရယ် အနောက်ကနေအပျော်တွေထိန်းမနိုင်သိမ်းမရဖြစ်ပြီးလိုက်သွားတဲ့ ကောင်လေးရယ်...ထိုနှစ်ယောက်ရဲ့ရင်ခုန်သံတွေဟာတော့ထပ်တူညီနေလျက်ရှိသည်။
_____________________________
ညနေငါးနာရီလောက်မှလာကြိုဖို့ပြောထားသော်လည်း နေ့ခင်းသုံးနာရီလောက်ထဲက ရိပေါ်မှာဖင်တကြွကြွဖြစ်ကာ အပေါ်ထပ်တက်လိုက်အောက်ဆင်းလိုက်ဖြစ်နေတာမို့...ရုံးပိတ်ရက်လေးအိမ်မှာအေးအေးလူလူမနားရပဲ မျက်စိနောက်လာသောကြောင့် ဝမ်စစ်ရန်ထအော်မိတော့သည်။
"ဝမ်ရိပေါ် မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ မျောက်အုန်းသီးရထားသလို ဂနာကိုမငြိမ်ဘူး..."
"မပြောပါနဲ့လောင်ကုန်းရယ် ရှင့်သားကိုသားကျန့်ကဒီညနေသူ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုပြောမယ်ဆိုလို့ အဲလိုဖြစ်နေတာ...လွှတ်သာထားလိုက်.."
ဧည့်ခန်းမှာထိုင်ရင်းသူ့ကိုတွယ်နေသည့်ပါးနှင့်မားကိုကြည့်ကာ....။
"မားမားတို့ကကိုယ့်သားလေးကိုနှစ်ယောက်တစ်ယောက်အနိုင်ကျင့်တာလား ရတယ်သားရဲ့ကျန့်ကျန့်ကိုခေါ်လာပြီးမှ ပါးတို့နဲ့တစ်ပွဲလာစမ်းမယ်..."
"မင်းကျန့်ကျန့်ကိုသာ ပါအောင်ခေါ်လာစမ်းပါ ဝမ်ရိပေါ်ရာ အလကားလေကြီးမနေပါနဲ့..."
မားမားကသူနှင့်စကားနိုင်လုနေတဲ့ပါးကို ပန်းသီလေးခွာပြီးခွံ့ကျွေးနေတာမို့ ရိပေါ်ကမဲ့ပြ၏။
"မဲ့ပြမနေနဲ့ မင်းတောင်ငါ့လိုခွံ့ကျွေးမဲ့သူရှိလို့လား..."
ရိပေါ်မဲ့ပြတာကိုမြင်ပြီးပါးကသူ့ကိုစကားနှင့်အနိုင်ပိုင်း၏။ ဘေးကမားမားကတော့ရယ်နေလေသည်။
"ကြည့်နေ သားကျန့်ကောကိုခေါ်လာပြီးရင် ပါးတို့လင်မယားနှစ်ယောက်ရှေ့မှာ နှာသွေးယိုအောင်roပြမယ် မယုံမရှိနဲ့..ဟွန့်.."
နှာမှုတ်ပြီးထွက်သွားတဲ့ရိပေါ်ကိုကြည့်ကာ ပါးနှင့်မားကတော့ရယ်ပြီးကျန်ခဲ့လေသည်။
ညနေလေးနာရီပဲရှိသေးပေမဲ့ နန်ဟယ်အအောက်အအုံနားကိုရောက်နေပြီမို့လို့ နီးစပ်ရာကော်ဖီဆိုင်လေးမှာပဲ နားကျပ်လေးတပ်ကာ ကော်ဖီသောက်ရင်းအချိန်ဖြုန်းနေလိုက်သည်။
YouTube ကစိတ်ဝင်စားစရာကိတ်အလှဆင်တဲ့videoတစ်ခုကိုအာရုံစိုက်ပြီးကြည့်နေမိတာမို့ ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့လည်းအဆက်သွယ်ပျက်သလိုဖြစ်နေမိသည်။ videoပြီးသွားလို့နာရီကိုကြည့်မိချိန်မှာတော့ ငါးနာရီအတိပင်...။ နားကျပ်ကိုဖြုတ်ကာအခုမှပတ်ဝန်းကျင်ကို အကဲခတ်လိုက်မိတော့ လူတွေရုတ်ရုတ်သဲသဲဖြစ်လို့နေ၏..။တဆက်တည်းမှာပဲ မီးသတ်ကားအသံတွေကြောင့် ရိပေါ်ခေါင်းထောင်သွားမိသည်။ဘေးနားဖြတ်သွားတဲ့ waiter လေးကိုခေါ်ကာ...။
" ညီလေးမီးဘယ်မှာလောင်နေတာလဲ..."
"ဟိုဘက်လမ်းမက နန်ဟယ်အဆောက်အအုံမှာလေ ဝါယာရှော့ဖြစ်တယ်ဆိုလားပြောနေကျတာ..."
"ဘာ!!!!!!.."
ကောင်လေးရဲ့အဖြေစကားကြောင့်ရိပေါ်လန့်ဖြန့်သွားရသည်။
"ဘယ် ဘယ်တုန်းထဲကလောင်နေတာလဲ..."
"ဆယ်မိနစ်လောက်တော့ရှိပြီ အကိုကနားကျပ်ကြီးတပ်ထားလို့မသိလိုက်တာဖြစ်မယ်..."
ကောင်လေးရဲ့စကားအဆုံးမှာ ရိပေါ်နန်ဟယ်အဆောက်အအုံဘက်သို့ပြေးထွက်သွားမိသည်။ လမ်းမပေါ်မှာမီးသတ်ကားသံတွေရယ် ဆေးရုံကားသံတွေရယ်နှင့် ဆူညံနေကာလူတွေကလည်းအုံအုံကြွပ်ကြွပ်ဖြစ်လို့နေ၏။ ကောင်းကင်ကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့လည်း မီးခိုးလုံးတွေကအလုံးလိုက်မဲနက်လို့နေသည်။
"ဟင့်အင်း...ကော..ကောကအထဲမှာ..."
အိတ်ထဲကဖုန်းကိုကပြာကယာထုတ်ကာ ကောကိုဖုန်းခေါ်လိုက်တော့ ဖုန်းမကိုင်တာကြောင့် သူ့ရဲ့စိုးရိမ်ရေအမှတ်ကမြင့်တက်သွားရသည်။ ထိုကြောင့်ဘာကိုမှမစဉ်းစားနိုင်တော့ပဲ ကားတွေလူတွေရှူပ်ယှက်ခက်နေတဲ့ကြားက မီးခိုးတွေအူထွက်နေတဲ့အဆောက်အအုံထဲသို့ပြေးဝင်သွားမိသည်။
မီးညွှန်တွေတောက်မလာခင် မီးခိုးတွေအူတက်နေထဲက ကယ်ဆယ်ရေးတွေရောက်လာတာမို့ ရှောင်ကျန့်ကအပြင်ကိုအစောပိုင်းထဲကရောက်နှင့်ပြီးဖြစ်ကာ မီးခိုးအနည်းငယ်သာရူမိသည်မို့ လိုအပ်တဲ့ကုသမှုအသေးစားလေးသာခံယူနေရသည်။ သူနာပြူဆရာမလေးက သွေးပေါင်ချိန်တိုင်းပေးနေတုန်း ရှောင်ကျန့်အပြင်ကိုကြည့်မိစဉ် မောင်ဟာအတားအဆီးတွေကြားထဲကရအောင် မီးလောင်နေတဲ့အဆောက်အအုံထဲကိုပြေးဝင်သွားတာမို့ ရှောင်ကျန့်အလန့်တကြားထကာ ပြေးသွားသော်လည်းမမှီလိုက်တော့ချေ...။
မောင်!!!!!
"ဟေ့ အထဲမီးလောင်နေတာ ဘယ်ကိုလိုက်ဝင်မှာလဲ ဖယ်..."
"ဟင့်အင်း ကျွန်တော့်ကောင်လေးအထဲကိုပြေးဝင်သွားတာ ကူညီပါ..ကယ်ပေးပါနော်.."
သူ့ကိုအထဲကိုမဝင်သွားအောင်တားဆီးနေတဲ့ ကယ်ဆယ်သမားတွေကိုရှောင်ကျန့်အော်ဟစ်ကာအကူအညီတောင်းနေမိသည်။
"စိတ်အေးအေးထားပါ ကောင်လေး ငါတို့လူတွေလည်းအတက်နိုင်ဆုံး ကယ်ဆယ်ရေးလုပ်ပေးနေတာမို့ အဆင်ပြေသွားမှာပါ..."
ကယ်ဆယ်ရေးဦးလေးကြီးကဖျောင်းဖျပြောဆိုနေသော်လည်း ရှောင်ကျန့်စိတ်တို့ဟာပူလောင်နေဆဲ....ရှောင်ကျန့်ထိုနေရာပင်အခွေအခေါက်တိုင်းထိုင်ချလိုက်ကာ ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုမိသည်။
"ဘာမှမဖြစ်ပဲပြန်ထွက်လာခဲ့ပါမောင်....ငါမောင့်ကိုစိတ်မဆိုးတော့ဘူးဆိုတာလည်းပြောချင်သေးတယ်....ချစ်တယ်ဆိုတဲ့စကားလည်းပြောချင်တယ်...မောင်ဆီကအပွေ့အဖက်အယုအယတွေလည်းအရမ်းကိုလိုချင်သေးတာမို့ အနားကိုကျိန်းသေပြန်လာခဲ့ပါမောင်..ငါမင်းမရှိလို့မဖြစ်ဘူး...."
_________________________________
3 Years Later,
ဝေလီဝေလင်းအချိန်အစောကြီးနိုးနေတာမို့ ရှောင်ကျန့်လွန်ခဲ့တဲ့သုံးနှစ်ကနန်ဟယ်အဆောက်အအုံမီးလောင်တုန်းကအကြောင်းကိုပြန်တွေးနေမိသည်။ အဲဒီတုန်းကအပြင်မှာသူငိုနေတဲ့အချိန် အထဲကပေါက်ကွဲသံကြီးကြားပြီးနောက်မှာ သူလည်းလောကကြီးနှင့်အဆက်သွယ်ပျက်သွားခဲ့ရသည်။ နောက်တော့မှသိလိုက်ရတာက မောင်တို့ကတခြားထွက်ပေါက်ကနေအပြင်ကိုရောက်သွားပြီမို့ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
ထိုကိစ္စဖြစ်ပြီးသူဆေးရုံမှာသတိပြန်ရလာပြီးကတည်းက မောင့်ကိုသူ့အနားကအပျောက်မခံတော့ပဲ နောက်သုံးလအကြာမှာလက်ထပ်ခဲ့ကာ ဒီနေ့ဆိုသူတို့အိမ်ထောင်သက်သုံးနှစ်ပြည့်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ဘေးနားမှာနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်နေတဲ့မောင့်ကိုကြည့်ရင်း ပါးပြင်လေးကိုအနမ်းတို့ခြွေချမိတော့အအိပ်ဆက်တဲ့မောင်ကနိုးလာလေသည်။
"ကျန့်ကျန့် အစောကြီးနိုးနေတာလား ဘာဖြစ်လို့လဲ...တနေရာရာကနာနေ..."
မောင်!!!
မျက်နှာလေးရဲရဲနဲ့အော်လာတဲ့ ချစ်ကသူဟာ လက်ထပ်ပြီးသုံးနှစ်ပြည့်တာတောင် အိပ်ယာထဲကကိစ္စနှင့်ပတ်သတ်လာလျှင်အရှက်သည်းနေဆဲဖြစ်သည်။
"ကျန့်ကျန့်ကလည်းကွာ အတူနေလာတာပဲကြာလှပြီ အခုထိဒီအကြောင်းတွေပြောရင်ရှက်နေတုန်းလား..."
ရိပေါ်ကရှောင်ကျန့်ကိုယ်လေးကိုခါးကနေဆွဲသိမ်းဖက်ရင်းပြောတော့ ရှောင်ကျန့်ကလည်းရိပေါ်ရင်ခွင်ထဲကိုတိုးကာ ခါးကိုပြန်ဖက်၏။
"မသိဘူးမောင်ရာ အတူနေတာဘယ်လောက်ကြာကြာရှက်တာကရှက်တာပဲ မပြောနဲ့တော့..."
"အဲဒါဆိုမပြောတော့ပဲ တစ်ပွဲလောက်နွှဲမလား ညကလည်းအစောကြီးအိပ်တာဆိုတော့..."
ရိပေါ်က စပ်ဖြဲဖြဲပြောရင်း မျက်နှာကငုံကျလာတာမို့ ရှောင်ကျန့်ကရိပေါ်ရင်ဘက်ကိုတွန်းထားကာ....။
" မောင် တော်လိုက်နော်..ခဏနေဟိုတယ်ဖွင့်ပွဲသွားရမှာ နှာပူးထမနေနဲ့ ဟွန့်.."
"ကျန့်ကျန့်ကလည်းကွာ ကိုယ့်ယောကျာ်းကိုနှာပူးတဲ့လား...တစ်ခါတည်းပဲဟာကို..."
ရှောင်ကျန့်ကရိပေါ်ကိုတွန်းဖယ်ကာ ကုတင်အစွန်းတွင်ထထိုင်နေပြီဖြစ်ကာတောင် ရိပေါ်ကလက်မလျော့သေးပဲဆက်ပြောနေ၏။
"တော်ပါမောင်ရာ မင်းတစ်ခါကနေ့လည်ရောက်သွားလိုက်မယ်..ထတော့နော် ငါရေချိုးနှင့်မယ်..."
ရှောင်ကျန့်ကရိပေါ်ကိုစကားဆက်ပြောနေသော်လည်း ရိပေါ်က စောင်ကိုအလုံထုပ်ခြုံနေပြီးစိတ်ကောက်ကြောင်းပြ၏။အဲလိုပါပဲ မောင်ဟာတစ်ခါတလေမှာကလေးသိပ်ဆန်လွန်း၏။ သူကလည်းဒီအပြုအမူလေးတွေကိုချစ်နေရတာပါပဲ။ ရှောင်ကျန့်ကအတွေးတို့နှင့်ပြုံးကာရေချိုးခန်းတံခါးကိုပိတ်ဖို့အလုပ် တံခါးကြားမှာတိုးဝင်လာသောခြေထောက်တစ်ဖက်ကြောင့်.....။
"အာ....မောင် မင်းမလာနဲ့ကွာ..."
ဘယ်လိုပင်ရှောင်ကျန့်တွန်းထုတ်ပါသော်ငြား ငါးခူပြုံးကြီးနှင့်ရိပေါ်ကရေချိုးခန်းထဲရောက်လာကာ တံခါးလော့ကိုချလိုက်ပြီဖြစ်၏။
"မောင်!!!!ငါပြောနေတယ်နော်..."
"ကျန့်ကျန့်ကလည်း ခဏပါပဲဆိုကွာ..."
"နှာပူးကြီး...မောင်..အစုတ်အပျက်ကောင်ကြီး..$#@$#@#$@#..."
ရှောင်ကျန့်တို့ရဲ့မနက်ခင်းစောစောကတော့ ဒီလိုပဲဆူဆူညံညံအသံလေးတွေနှင့် တစ်နေ့တာကိုအစပြုလေ့ရှိပေမဲ့ အချိန်တန်ရင်ယောက်စလုံးကိုအပြုံးကိုယ်စီနှင့်ကြည်နူးနေတာကိုတွေ့ရမည်သာဖြစ်သည်။ ဒီလိုပါပဲအချစ်မှာအကြောင်းပြချက်မရှိပါဘူးလေ...။
The End
25.7.2020
_______________________________
ပြောထားတဲ့အချိန်လေးထက်နည်းနည်းနောက်ကျသွားလို့ အားလုံးကိုအားနာရပါတယ်၊သွေ့ပုချိပါနော်..။ အစကနေအချိန်ထိအပိုင်းတိုင်းကိုဖတ်လာပေးကျတဲ့ကလေးတွေအားလုံးကိုတကယ်ပဲကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ နောက်လာမဲ့အသစ်လေးကျရင်လည်း အခုလိုပဲချစ်ပေးကျဖို့မျှော်လင့်ပါတယ်..လိုအပ်ချက်တွေရှိနေသေးပေမဲ့ ကြိုးစားပါမယ်လို့...💚❤️
ချစ်တဲ့
Tain Take147
_______________________________
#Zawgyi
မားမားဆီမြာအားရေအာင္ငိဳၿပီး ရျငၹင့ႅိဳက္ေတာ့မြ တစၸတႅဳံးစာတင္းက္ပ္ေနခဲ့သမြ္ဟာေလ္ာ့က္ၾသားရသၫ္။ မားမားကလၫ္းသူႏြင့္ေညနအထိေအဖာ္်ပဳေပးၿပီးစကားေေၾတ်ပာေပးတာမို႔ ဒီေန႕ေမြၾတ႕သၫၦိဳေပမဲ့ေအတာၸင္ရင္းရင္းႏြီးႏြီး်ဖစၡဲ့ရသၫ္။ ဒီတစၸတၥာေသခ္ာမလုပ္်ဖစၡဲ့သမြ္အလုပၱိဳ႕ကို ညက္ရငႅဳပၼၫ္ဟဳေၾတးကာ အိမ္အ်ပႏႅမ္းမြာေတာ့စိတႅက္ေပါ့ပါးမႈႏြင့္အတူ အလုပ္ေၾတတစၸဳံႀကီးကလၫ္းပါလို႔လာ၏။ ေပါ့ပါးၾသားတဲ့ေအၾတးထဲမြာေတာ့ညက္အလုပ္ၿပီးတဲ့အခ္ိႏ္ေစာခဲ့ရင္ တစၥဳံတစ္ေယာကၠိဳဖုႏ္းဆကၼယႅိဳ႕လၫ္းေၾတးေနလ္က္ မ္က္ႏြာထၾကၱင္ၿပဳံးေယာင္သမ္းလ္က္႐ြိသၫ္။
ေဆာင္းလအလယၼိဳ႕ ေပက္င္းရဲ႕ရာသီဥတုဟာ ေအႏျးစၾကၹင့ၳားတာေတာင္ ေအးမြ္မႈအနၫ္းငယၠိဳခံစားေနရ၏။ထိုအခ္ိႏၲျင္....။
"ေဒါက္...ေဒါက္...ေဒါက္..."
တိတၦိတၱဲ့ညအခ္ိႏၼြာ တံခါးေခါက္သံၾကားတာမို႔နာရီကိုလြမ္းၾကည့ႅိဳကၼိေတာ့ ညဆယ့ၱစၷာရီၿခဲ...။ထို႔ေနာက္ေ႐ြာငၠ္န႔ၱံခါးဘက္သိဳ႕လြည့ၠာ....။
"ေလးဖႏႅား ဝငၡဲ့ေလ..."
ခေဏေနတာ့တံခါးျဖင့္သံႏြင့္အတူ ေလးဖႏၠအခႏ္းထဲသို႔ဝငႅာ၏။
"ေလးဖႏ္ေနာက္ေတာငၠ္ေနၿပီ အိေပၼပ္ာၻဴးလား..."
ေလးဖေႏၠ႐ြာငၠ္န႔္ရဲ႕ ကုတျငၥႏ္းေလးမြာဝငၳိဳငႅိဳကၱာမို႔ ေ႐ြာငၠ္န႔ၠလၫ္းအလုပၥားၿပဲေကန ေလးဖႏၻက္သိဳ႕လြည့ၳိဳင္ရင္းေမးလိုက္၏။
"ေလးဖႏ္ တစ္ေရးနိုးတာပါ..."
"ေအာ္..."
"က္န႔ၠ္န႔္....ရိေပၚေလးကိုအခုထိစိတၦိဳးေမ်ေပသးဘူးလား..."
ေလးဖႏ္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ေ႐ြာငၠ္န႔္ေလးဖႏၠိဳအံ့ဩျစာၾကည့ၼိသၫ္။ ထိုေနာကၡျပၹျဖၿပဳံးမိ၏။ ေမာငၠအားလုံးရဲ႕အခ္စၡံေလးပဲ...ေလးဖေႏၠတာေငၱရးနိုးတာ်ပႏၼအိပၷိဳငၸဲ သူဆီမြာတကူးတကလာၿပီးစိတၸဴေပးေနသၫ္။
"သူ႕အၾတက္ ၾကၽႏ္ေတာၦဳံး်ဖတၡ္ကၱခ္ိဳ႕ကိုခ္ထားၿပီးပါၿပီ ေလးဖႏ္..."
ေ႐ြာငၠ္န႔ၠ ေလးဖႏၠိဳၾကည့ၠေ်ေဖတာ့ ေလးဖႏၠလၫ္းသူ႕ကို အဓိပၸာယ္အ်ပၫ့္ပါဝင္ေေနသာအၾကည့ၱိဳ႕ႏြင့္ ၾကည့္ေန၏။ ၿပီးေတာ့ထိုင္ေနရာကထလာက ေ႐ြာငၠ္န႔ၸခုံးကလက္်ဖင့ၸဳတ္ၿပီး....။
"က္န႔ၠ္န႔္ ဆုံး်ဖတၡ္က္ေၾတမြႏၠႏႅိမ့ၼယႅိဳ႕ေလးဖႏ္ ယုံပါတယ္...ရိေပၚကက္န႔ၠ္န႔္ေအပၚမထိခိုက္ေစတဲ့ လိမႅၫ္်ခင္းကိုက္ဴးၾလႏၡဲ့ေပမဲ့ သူကက္န႔ၠ္န႔္ေလးကိုတကယၡ္စ္႐ြာတာပါ...အဲဒါကိုေတာ့ေဘးလူေၾတ်ဖစၱဲ့ ေလးဖႏ္ေတာင္်မငၱာဆိုေတာ့ က္ႏ့္က္န႔ၠအသိဆုံး်ဖစၼြာပါ....အဓိကနဲ႕ သာမညကိုၿခဲ်ခားနိုငႅိမ့ၼယႅိဳ႕ ေလးဖႏ္ေမြ္ာႅင့ၸါတယ္..."
ေလးဖႏ္ရဲ႕စကားဆုံးမြာ ေ႐ြာငၠ္န႔္ေခါင္းကိုအသာအယာၿငိမ့ၼိ၏။ ေမာင္သဴ႕ကိုသိပၡ္စၱာသိေပမဲ့ ေဘးကလူေၾတပါ်မင္ေနမလားဆိုတာသူေမၾတးမိခဲ့ေခ္....။ ေ႐ြာငၠ္န႔္ေအၾတးတို႔ထဲနစ္ေမ္ာမိေနတုႏ္း ေလးဖႏၠ စကားဆက္၏။
"ၿပီးေတာ့ အရင္ရက္ေၾတထဲကရိေပၚဒီခႏ္းကိုအ်ပငၠေနရပ္ၾကည့္ေနခဲ့တာ အခုလၫ္းေအစာပိုင္းထဲကအ်ပငၼြာရပ္ေနတာၾကာလြၿပီ အိမၳဲဝငၹိဳ႕ ဖုႏ္းဆက္ေပမဲ့ ရတယၡ္ၫ္းပဲေ်ပာေနတာ အ်ပငၼြာအရမ္းေအးေနၿပီ..."
ေလးဖႏၠထိုမြ္သာေ်ပာၿပီး အခႏ္းထဲကၾထက္ၾသားေလသၫ္။
အိမၳဲမြာေအႏျးစၾကၹင့ၳားရင္ေတာင္ေအးစိမ့ၥိမ့္်ဖစ္ေနတာ အ်ပငၼြာသာဆို.....။ မ်ဖစၷိဳငၸါဘူး ဒီေလာက္ၾကာႀကီး...ေ႐ြာငၠ္န႔္ေအၾတးတို႔ကမ်ဖစၷိဳငၻဴးဆိုၿပီး်ငင္းေေနပမဲ့...လကၱိဳ႕ကဝရံတာကမြႏၲံခါးကိုႀဆဲျဖင့္ၿပီး်ဖစ္သၫ္။ တကယၸါ ဝမ္ရိေပၚဆိုတဲ့အ႐ူးေလးဟာ ဆိုငၠယၠိဳမြီေနလ္က္သဴ႕အခႏ္းဆီသို႔အခုထကၳိေငးေမာေေနလသၫ္။
ရိေပၚတစ္ေယာက္ ေန႕လယၳဲကစိတ္ေၾတရႈပ္ေၾထးေနတာနဲ႕ က္ိရႏၲိဳ႕အုပၥဳနဲ႕ ဟိုၾကၡမ္းေကာရဲ႕ဆိုငၼြာ ေသာငၱင္ေနခဲ့ၿပီး ေကာအလုပၠ်ပႏ္ေရာက္ေလ့႐ြိတဲ့ ခုနစၷာရီမြာေတာ့ အိမ္ေ႐ြ႕မြာေရာက္ေနခဲ့တာ်ဖစ္သၫ္။ ေကာရဲ႕မ္က္ႏြာေလးကိုေသမတက္်မငၡ္င္ေေနပမဲ့ ေကာကသူ႕ကိုမ်မငၡ္ငၻဴးဆိုေသာစကားေၾကာင့္ ေကာေအ႐ြ႕ကိုမၾသားရဲတာမို႔ အခုလိုအ်ပငၠရပ္ၾကည့ႅြ္င္ ေကာအခႏ္းကိုတိုက္ရိဳက္်မင္ရၿပီး ေကာရဲ႕အရိပ္ေလးကိုခႏ္းစီးေၾတကတဆင့္ေၾတ႕ရတာမို႔ အခုလိုလာၾကည့္ေန်ခင္း်ဖစ္သၫ္။
ထိုအခ္ိႏၼြာပဲ တံခါးျဖင့္သံႏြင့္အတူ သူ႕ေအ႐ြ႕ကို တစႅြမ္းခ္င္းလြမ္းလာသူက ခ္စ္ေရသာသူရယၸါ...အ်ဖဴေရာငၸိဳးသားညအိပ္ဝတၥဳံေလးေပၚမြာ သိုးေမႊးေအႏျးထၫၱစၠိဳထပ္ဝတႅ္က္ မ်မင္ရတဲ့တပတ္အၾတင္းမြာ မ္က္ႏြာေလးအနၫ္းငယ္ေခ္ာငၠ္လ္က္႐ြိသၫ္။
" ေကာ..."
"မင္း ဒီမြာဘာလုပ္ေနတာလဲ..."
"ဟို..."
သူဒီလိုရပ္ေငးေနခဲ့တာ ဒီေန႕တရကၳဲမဟုတ္ ၾလႏၡဲ့တဲ့တပတၳဲက်ဖစ္သၫ္ ဆိုေတာ့ သူေ်ပာလိုက္ရင္ ေကာကသူစကားနားေမထာငၻဴးဟုဆိုကာ ပိုစိတၦိဳးၾသားမလား...။
"ေမးေနတယ္ေလ ဘာလဲ်ပႏ္ေ်ဖဖို႔ကိုေတာငၢ႐ုမစိုက္ေတာ့တာလား ဝမ္ရိေပၚ.."
ေအၾတးတို႔ႏြင့္ေယာက္ယကၡတ္ေနတုႏ္း ေကာရဲ႕ေလသံခပၼာမာထျပၳကႅာေတာ့မြ ရိေပၚမြာက်ပာကယာ်ငင္းရသၫ္။
"မဟုတ္...မဟုတၸါဘူးေကာ ၾကၽႏ္ေတာၵီလိုလာၾကည့္ေနတာကိုသိရင္ ေကာပိုစိတၦိဳးၾသားမလားလို႔ ်ပေႏၼ်ဖရဲတာပါ..."
"မင္း သိပ္ၿပီးအခ္မ္းခံနိုင္ေနတယ္ေပါ့လား..."
"ဟင္..."
ေကာဆီက ေမမြ္ာႅင့ၳားတဲ့ပူပႏၼႈေအသးေလးကိုခံစားလိုက္ရခ္ိႏၼြာ ရိေပၚအံ့ဩလို႔ၾသားရသၫ္။ သူတကယၼထငၳားမိဘူးေလ ေကာကသူ႕ကိုစိတၦိဳးေနတုႏ္းမဟုတၸါလား...။
"ေကာ..."
"ၿပီးေတာ့ မင္းကိုေမၾတ႕ခ္င္ေသးဘူးလို႔ပဲေ်ပာလိုကၱာ အိမၼြာေမနနဲ႕ေတာ့လို႔ငါေ်ပာလိုကႅား..မင္းသေဘာနဲ႕မင္းအိမ္်ပႏ္ၿပီးၾသား
ေနတယ္...ေနာက္ၿပီး မနက္ ေန႕လယ္ ညစာ ဒီတိုင္း်ပငၳားေပးၿပီး မင္းကအ်ပငၼြာၾသားသာယာေနတာလား...ငါကေမၾတ႕ခ္ငၻဴးေ်ပာတိုင္း မင္းေကပၚမလာေတာ့ဘူးေပါ့ အဲလိုလား"
"မဟုတၸါဘူးေကာ ၾကၽႏ္ေတာၠဒီတိုင္းေကာၾကၽႏ္ေတာ့ၠိဳ်မင္ရင္ ပိုၿပီးစိတၦိဳးမြာစိုးလို႔ ေ႐ြာင္ေပးတာ ၿပီးေတာ့ေမနနိုျငႅႏ္းလို႔အခုလိုလာခိုးၾကည့ၼိတာပါ..."
"ဆင္ေ်ေခၾတ..."
ေ႐ြာငၠ္န႔ၠရိေပၚကိုေအးစကၥက္ေ်ပာေတာ့ ရိေပၚေက႐ြာငၠ္န႔ႅက္ေၾတကိုႀဆဲယူကာ သူဘယၻက္ရငၻကၼြာကပ္၏...။
"ခံစားမိလားေကာ ေကာနဲ႕ပတ္သတၱိဳင္းဒီႏြလုံးသားကထိႏ္းမရ်ဖစ္ေအာင္ ခုႏ္ေပါက္ေနတာ ဆင္ေ်ခေပးစရာလား ေကာရာ..ေမာင့္အခ္စ္ေၾတကိုမခံစားမိဘူးလားဟင္.."
ရိေပၚကသူ႕မ္က္ဝႏ္းေၾတထဲကိုေငးစိုက္ၿပီးေၾကႀကဲျစာေ်ပာလာေတာ့လၫ္း ေ႐ြာငၠ္န႔ၼခံစားနိုင္်ပႏ္...။
"ဖယ္...လကၠိဳလႊတ္ေပး..."
ေ႐ြာငၠ္န႔ၠရိေပၚဆုပၠိဳငၳားတဲ့လကၠိဳ ႐ုႏ္းၿပီး်ငင္းဆႏ္ေသာႅၫ္းရိေပၚကၾလေတၼပးပဲ ပိုတိုးကာဆုပၠိဳင္၏။
"ဟင့္အင္း မလႊတ္ေပးခ္ငၻဴး...ေကာအခုလိုၾထကႅာတာ ေမာင့ၠိဳစိတၸဴလို႔မဟုတႅားဟင္...ဟုတၱယၼိဳ႕လား.."
"မင္းကိုစိတၸဴလို႔မဟုတၻဴး မားမားကိုအားနာလို႔ မားမားခုနကငါ့ကိုဖုႏ္းဆကႅိဳ႕..."
"ဟင္ ဘယႅိဳ ဘယၠမားမားလဲ..."
ဒီတစၡါေတာ့တစၠယ္အံ့ဩၾသားရသူကရိေပၚပဲ်ဖစ္၏..။သူ႕ေကာမြာ မားမားမြာမ႐ြိတာ သူ႕မားမားနဲ႕ကလၫ္းမိတၼဆက္ေပးေရသးတာမို႔ သူနားမလၫ္်ဖစ္ၾသားရ၏။ သူနားမလၫ္သလိုေမးေတာ့မြ ေကာက ေမနတကၼထိုငၱက္သလိုမ္ိဳးေလး ်ဖစ္ၾသားလ္က္ လၫၸင္းကိုအသာျပတၠာ ေခ္ာင္းတစၡ္က္ဟန႔္သၫ္။
"အဟမ္း...မားမားဆိုတာ မင္းမားမားကိုေ်ပာတာ...ေအ်ခေအနတခ္ိဳ႕ကအဲ့လိုပဲ်ဖစ္ၾသားလို႔....ၿပီးေတာ့မင္းလူႀကီးေၾတနဲ႕ေနရငႅၫ္း ဘယ္ၾသားမယ္ ဘာညာဆိုတာေ်ပာၾသားေလ အခုေတာ့စိတၸဴေနရတယ္ေကာင္းသလား မင္းလုပၸဳံ..."
ေကာက႐ြက္ရမ္း ရမ္းကာသူ႕ကိုေအာ္၏။
"ဟို မင္းဒီညဒီမြာပဲ အိပ္ၾသား...မားမားကိုေမစာင့္ေေနတာ့ဖို႔ငါေ်ပာလိုကႅိဳ႕..."
နီၾယႏၼီးေရာင္ေအာကၼြာေတာင္ ႐ြက္ေနပုံရတဲ့ေကာမ္က္ႏြာေလးက အနၫ္းငယၷီရဲလို႔ေန၏။ ေ်ပာၿပီးတာနဲ႕သူ႕ကိုေက္ာခိုင္းၾသားတာေၾကာင့္ အျခင့္ေကာင္းကိုေစာင့္ေနခဲ့တာရိေပၚဟာ ေ႐ြာငၠ္န႔ၠိဳယႅဳံးေလးကိုေအနာေကၠနသိမ္းဖကႅိဳကၠာ....။
"ဝမ္ရိေပၚ မင္းဒါဘာလုပၱာလဲ..."
ေကာရဲ႕ေလသံက႐ုတၱရကၼိဳ႕ အံ့ဩၾသားပုံပဲေပါကၠာ ေဒါသသံမပါတာမို႔ ရိေပၚကပိုတိုးဖကႅိဳက္ရင္း....။
"အ်ပငၼြာအၾကာႀကီးရပ္ေနခဲ့ရတာေမာင့္ ေ်ေခထာက္ေေၾတညာင္းၿပီး အရမ္းေအးေနၿပီ...ၿပီးေတာ့ေကာေမာင့ၠိဳစိတၦိဳးေ်ပၿပီမဟုတႅားဟင္..."
"မင္းကိုငါ စိတၦိဳးေ်ပၿပီလို႔ေ်ပာေသးလို႔လား မင္းနဲ႕ပတ္သတၱဲ့ဆုံး်ဖတၡ္ကၱခ္ိဳ႕ကိုေတာ့ ခ္ထားၿပီးၿပီမို႔ မနက္်ဖႏ္ေညနက္ရင္ ငါ့ကို နႏ္ဟယ္ေအဆာက္အအုံမြာလာႀကိဳ ငါ့အလုပၠိေစၥၾတၿပီးရင္ မင္းအၾတကၦဳံး်ဖတၳားတဲ့ငါ့ရဲ႕ေသဘာထားကိုေ်ပာမယ္...."
ေ႐ြာငၠ္န႔ၦီမြလိုခ္ငၱဲ့ေအ်ဖကို ရလိုကၱာမို႔ ရိေပၚေပ္ာ္ၾသားရကာ..ေ႐ြာငၠ္န႔ၠိဳပိုတိုးဖကႅိဳက္ရင္း ပါးေလးကိုချပၹျဖနမ္းလိုကၼိသၫ္။
"ရိေပၚ မင္းဖယၥမ္း ငါ့ေသဘာထားကိုေမ်ပာေရသးပဲ ဘာမြလာမလုပၷဲ႕ လႊတ္..."
ရျငၡငၳဲကခ္စ္ရသူ႐ုႏ္းကႏ္ေနတာဟာ ေဒါသၾထကႅိဳ႕မဟုတၸဲ ႐ြက္ေနတာမြႏ္းသိတာမို႔ ရိေပၚအသာတၾကၫၸဲလႊတ္ေပးလိုက္သၫ္။
သူလႊတ္ေပးလိုကၱာနဲ႕ေကာကၿခံထဲကိုေ်ပးဝင္ၾသား၏။
ေအးခ္မ္းၾလႏ္းတဲ့ဒီဇငာၻလရဲ႕ ညနက္သႏ္းေခါင္အခ္ိႏၼြာ အိမၳဲကို႐ြက္ၿပီးေ်ပးဝင္ၾသားတဲ့ေကာင္ေလးရယ္ ေအနာေကၠနေအပ္ာ္ေၾတထိႏ္းမနိုင္သိမ္းမရ်ဖစ္ၿပီးလိုက္ၾသားတဲ့ ေကာင္ေလးရယ္...ထိုႏြစ္ေယာက္ရဲ႕ရငၡဳႏ္သံေၾတဟာေတာ့ထပၱဴညီေနလ္က္႐ြိသၫ္။
_____________________________
ေညနငါးနာရီေလာကၼြလာႀကိဳဖို႔ေ်ပာထားေသာႅၫ္း ေန႕ခင္းသုံးနာရီေလာကၳဲက ရိေပၚမြာဖငၱႂၾကႂၾက်ဖစၠာ ေအပၚထပၱကႅိဳက္ေအာကၦင္းလိုက္်ဖစ္ေနတာမို႔...႐ုံးပိတ္ရက္ေလးအိမၼြာေအးေအးလူလူမနားရပဲ မ္ကၥိေနာကႅာေသာေၾကာင့္ ဝမၥစ္ရေႏၳအာၼိေတာ့သၫ္။
"ဝမ္ရိေပၚ မင္းဘာ်ဖစ္ေနတာလဲ ေမ္ာက္အဳႏ္းသီးရထားသလို ဂနာကိုမၿငိမၻဴး..."
"ေမ်ပာပါနဲ႕ေလာငၠဳႏ္းရယ္ ႐ြင့္သားကိုသားက္န႔ၠဒီေညနသူ႕ဆုံး်ဖတၡ္ကၠိဳေ်ပာမယၦိဳလို႔ အဲလို်ဖစ္ေနတာ...လႊတ္သာထားလိုက္.."
ဧည့ၡႏ္းမြာထိုင္ရင္းသူ႕ကိုၾတယ္ေနသည့ၸါးႏြင့ၼားကိုၾကည့ၠာ....။
"မားမားတို႔ကကိုယ့္သားေလးကိုႏြစ္ေယာကၱစ္ေယာက္အနိုငၠ္င့ၱာလား ရတယ္သားရဲ႕က္န႔ၠ္န႔ၠိဳေခၚလာၿပီးမြ ပါးတို႔နဲ႕တျစၸဲလာစမ္းမယ္..."
"မင္းက္န႔ၠ္န႔ၠိဳသာ ပါေအာင္ေခၚလာစမ္းပါ ဝမ္ရိေပၚရာ အလကားေလႀကီးေမနပါနဲ႕..."
မားမားကသူႏြင့ၥကားနိုငႅဳေနတဲ့ပါးကို ပႏ္းသီေလးျခာၿပီးၿခံ႕ေၾကၽးေနတာမို႔ ရိေပၚကမဲ့်ပ၏။
"မဲ့်ပေမနနဲ႕ မင္းေတာင္ငါ့လိုၿခံ႕ေၾကၽးမဲ့သူ႐ြိလို႔လား..."
ရိေပၚမဲ့်ပတာကို်မင္ၿပီးပါးကသူ႕ကိုစကားႏြင့္အနိုငၸိဳင္း၏။ ေဘးကမားမားကေတာ့ရယ္ေေနလသၫ္။
"ၾကည့္ေန သားက္န႔္ေကာကိုေခၚလာၿပီးရင္ ပါးတို႔လငၼယားႏြစ္ေယာက္ေ႐ြ႕မြာ ႏြာေၾသးယိုေအာင္ro်ပမယ္ မယုံမ႐ြိနဲ႕..ၾဟန႔္.."
ႏြာမႈတ္ၿပီးၾထက္ၾသားတဲ့ရိေပၚကိုၾကည့ၠာ ပါးႏြင့ၼားေကတာ့ရယ္ၿပီးက္ႏၡဲ့ေလသၫ္။
ေညေနလးနာရီပဲ႐ြိေသးေပမဲ့ နႏ္ဟယ္ေအအာက္အအုံနားကိုေရာက္ေနၿပီမို႔လို႔ နီးစပ္ရာေကာၹီဆိုင္ေလးမြာပဲ နားက္ပ္ေလးတပၠာ ေကာၹီေသာက္ရင္းအခ္ိႏ္်ဖဳႏ္းေနလိုက္သၫ္။
YouTube ကစိတ္ဝငၥားစရာကိတ္အလြဆငၱဲ့videoတစၡဳကိုအာ႐ုံစိုက္ၿပီးၾကည့္ေနမိတာမို႔ ပတ္ဝႏ္းက္ငၷဲ႕လၫ္းအဆက္ၾသယၸ္က္သလို်ဖစ္ေနမိသၫ္။ videoၿပီးၾသားလို႔နာရီကိုၾကည့ၼိခ္ိႏၼြာေတာ့ ငါးနာရီအတိပင္...။ နားက္ပၠိဳ်ဖဳတၠာအခုမြပတ္ဝႏ္းက္ငၠိဳ အကဲခတႅိဳကၼိေတာ့ လူေၾတ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ်ဖစႅိဳ႕ေန၏..။တဆကၱၫ္းမြာပဲ မီးသတၠားအသံေေၾတၾကာင့္ ရိေပၚေခါင္းေထာင္ၾသားမိသၫ္။ေဘးနား်ဖတ္ၾသားတဲ့ waiter ေလးကိုေခၚကာ...။
" ညီေလးမီးဘယၼြာေလာင္ေနတာလဲ..."
"ဟိုဘကႅမ္းမက နႏ္ဟယ္ေအဆာက္အအုံမြာေလ ဝါယာေ႐ြာ့်ဖစၱယၦိဳလားေ်ပာေနက္တာ..."
"ဘာ!!!!!!.."
ေကာင္ေလးရဲ႕ေအ်ဖစကားေၾကာင့္ရိေပၚလန႔္်ဖန႔္ၾသားရသၫ္။
"ဘယ္ ဘယၱဳႏ္းထဲေကလာင္ေနတာလဲ..."
"ဆယၼိနစ္ေလာက္ေတာ့႐ြိၿပီ အကိုကနားက္ပ္ႀကီးတပၳားလို႔မသိလိုကၱာ်ဖစၼယ္..."
ေကာင္ေလးရဲ႕စကားအဆုံးမြာ ရိေပၚနႏ္ဟယ္ေအဆာက္အအုံဘက္သိဳ႕ေ်ပးၾထက္ၾသားမိသၫ္။ လမ္းေမပၚမြာမီးသတၠားသံေၾတရယ္ ေဆး႐ုံကားသံေၾတရယ္ႏြင့္ ဆူညံေနကာလူေၾတကလၫ္းအုံအုံႂၾကပ္ႂၾကပ္်ဖစႅိဳ႕ေန၏။ ေကာင္းကငၠိဳေမာ့ၾကည့ႅိဳက္ေတာ့လၫ္း မီးခိုးလုံးေၾတကအလုံးလိုကၼဲနကႅိဳ႕ေနသၫ္။
"ဟင့္အင္း...ေကာ..ေကာကအထဲမြာ..."
အိတၳဲကဖုႏ္းကိုက်ပာကယာထုတၠာ ေကာကိုဖုႏ္းေခၚလိုက္ေတာ့ ဖုႏ္းမကိုငၱာေၾကာင့္ သူ႕ရဲ႕စိုးရိမ္ေရအမြတၠ်မင့ၱက္ၾသားရသၫ္။ ထိုေၾကာင့ၻာကိုမြမစၪ္းစားနိုင္ေတာ့ပဲ ကားေၾတလူေၾတရႉပ္ယြကၡက္ေနတဲ့ၾကားက မီးခိုးေၾတအူၾထက္ေနတဲ့ေအဆာက္အအုံထဲသို႔ေ်ပးဝင္ၾသားမိသၫ္။
မီးၫႊႏ္ေေၾတတာကၼလာခင္ မီးခိုးေၾတအူတက္ေနထဲက ကယၦယ္ေရးေေၾတရာကႅာတာမို႔ ေ႐ြာငၠ္န႔ၠအ်ပငၠိဳေအစာပိုင္းထဲေကရာက္ႏြင့္ၿပီး်ဖစၠာ မီးခိုးအနၫ္းငယ္သာ႐ူမိသၫၼိဳ႕ လိုအပၱဲ့ကုသမႈေအသးစားေလးသာခံယူေနရသၫ္။ သူနာ်ပဴဆရာေမလးက ေၾသးေပါငၡ္ိႏၲိဳင္းေပးေနတုႏ္း ေ႐ြာငၠ္န႔္အ်ပငၠိဳၾကည့ၼိစၪ္ ေမာင္ဟာအတားအဆီးေၾတၾကားထဲကေရအာင္ မီးေလာင္ေနတဲ့ေအဆာက္အအုံထဲကိုေ်ပးဝင္ၾသားတာမို႔ ေ႐ြာငၠ္န႔္အလႏ့္တၾကားထကာ ေ်ပးၾသားေသာႅၫ္းမမြီလိုက္ေတာ့ေခ္...။
ေမာင္!!!!!
"ေဟ့ အထဲမီးေလာင္ေနတာ ဘယၠိဳလိုက္ဝငၼြာလဲ ဖယ္..."
"ဟင့္အင္း ၾကၽႏ္ေတာ့္ေကာင္ေလးအထဲကိုေ်ပးဝင္ၾသားတာ ကူညီပါ..ကယ္ေပးပါေနာ္.."
သူ႕ကိုအထဲကိုမဝင္ၾသားေအာငၱားဆီးေနတဲ့ ကယၦယ္သမားေၾတကိုေ႐ြာငၠ္န႔္ေအာ္ဟစၠာအကူအညီေတာင္းေနမိသၫ္။
"စိတ္ေအးေအးထားပါ ေကာင္ေလး ငါတို႔လူေၾတလၫ္းအတကၷိဳငၦဳံး ကယၦယ္ေရးလုပ္ေပးေနတာမို႔ အဆင္ေ်ပၾသားမြာပါ..."
ကယၦယ္ေရးဦးေလးႀကီးေကဖ္ာင္းဖ္ေ်ပာဆိုေေနသာႅၫ္း ေ႐ြာငၠ္န႔ၥိတၱိဳ႕ဟာပူေလာင္ေနဆဲ....ေ႐ြာငၠ္န႔ၳိဳေနရာပင္ေအျခအေခါကၱိဳင္းထိုငၡ္လိဳကၠာ ႐ြိုက္ႀကီးတငင္ငိဳမိသၫ္။
"ဘာမြမ်ဖစၸဲ်ပႏၳၾကႅာခဲ့ပါေမာင္....ငါေမာင့ၠိဳစိတၼဆိုးေတာ့ဘူးဆိုတာလၫ္းေ်ပာခ္င္ေသးတယ္....ခ္စၱယၦိဳတဲ့စကားလၫ္းေ်ပာခ္ငၱယ္...ေမာငၦီကေအျပ႕အဖက္အယုအေယၾတလၫ္းအရမ္းကိုလိုခ္င္ေသးတာမို႔ အနားကိုက္ိႏ္းေသ်ပႏႅာခဲ့ပါေမာင္..ငါမင္းမ႐ြိလို႔မ်ဖစၻဴး...."
_________________________________
3 Years Later,
ေဝလီေဝလင္းအခ္ိႏ္ေအစာႀကီးနိုးေနတာမို႔ ေ႐ြာငၠ္န႔ႅျႏၡဲ့တဲ့သုံးႏြစၠနႏ္ဟယ္ေအဆာက္အအုံမီးေလာငၱဳႏ္းကအေၾကာင္းကို်ပႏ္ေၾတးေနမိသၫ္။ အဲဒီတုႏ္းကအ်ပငၼြာသူငိုေနတဲ့အခ္ိႏ္ အထဲေကပါၾကၠဲသံႀကီးၾကားၿပီးေနာကၼြာ သူလၫ္းေလာကႀကီးႏြင့္အဆက္ၾသယၸ္က္ၾသားခဲ့ရသၫ္။ ေနာက္ေတာ့မြသိလိုက္ရတာက မောင်တို့ကတခြားထွက်ပေါက်က ေနအ်ပငၠိဳၾသားၾသားၿပီမို႔ဘာမြမ်ဖစၡဲ့်ခင္း်ဖစ္သၫ္။
ထိုကိစၥ်ဖစ္ၿပီးသူေဆး႐ုံမြာသတိ်ပႏ္ရလာၿပီးကတၫ္းက ေမာင့ၠိဳသူ႕အနားကေအပ္ာကၼခံေတာ့ပဲ ေနာက္သဳံးလအၾကာမြာလကၳပၡဲ့ကာ ဒီေန႕ဆိုသူတို႔အိမ္ေထာင္သက္သဳံးႏြစ္်ပည့ၡဲ့ၿပီ်ဖစ္သၫ္။ ေဘးနားမြာႏြစ္ႏြစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ္ာ္ေနတဲ့ေမာင့ၠိဳၾကည့္ရင္း ပါး်ပင္ေလးကိုအနမ္းတို႔ေႁျခခ္မိေတာ့အအိပၦကၱဲ့ေမာငၠနိုးလာေလသၫ္။
"က္န႔ၠ္န႔္ ေအစာႀကီးနိုးေနတာလား ဘာ်ဖစႅိဳ႕လဲ...ေတနရာရာကနာေန..."
ေမာင္!!!
မ္က္ႏြာေလးရဲရဲနဲ႕ေအာႅာတဲ့ ခ္စၠသူဟာ လကၳပ္ၿပီးသုံးႏြစ္်ပည့ၱာေတာင္ အိပ္ယာထဲကကိစၥႏြင့ၸတ္သတႅာလြ္င္အ႐ြက္သၫ္းေနဆဲ်ဖစ္သၫ္။
"က္န႔ၠ္န႔ၠလၫ္းၾကာ အတူေနလာတာပဲၾကာလြၿပီ အခုထိဒီေအၾကာင္းေေၾတ်ပာရင္႐ြက္ေနတုႏ္းလား..."
ရိေပၚေက႐ြာငၠ္န႔ၠိဳယ္ေလးကိုခါးေကနႀဆဲသိမ္းဖက္ရင္းေ်ပာေတာ့ ေ႐ြာငၠ္န႔ၠလၫ္းရိေပၚရျငၡငၳဲကိုတိုးကာ ခါးကို်ပႏၹက္၏။
"မသိဘူးေမာင္ရာ အတူေနတာဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ႐ြကၱာက႐ြကၱာပဲ ေမ်ပာနဲ႕ေတာ့..."
"အဲဒါဆိုေမ်ပာေတာ့ပဲ တျစၸဲေလာက္ႏႊဲမလား ညကလၫ္းေအစာႀကီးအိပၱာဆိုေတာ့..."
ရိေပၚက စပ္ၿဖဲၿဖဲေ်ပာရင္း မ္က္ႏြာကငုံက္လာတာမို႔ ေ႐ြာငၠ္န႔ၠရိေပၚရငၻကၠိဳၾတႏ္းထားကာ....။
" ေမာင္ ေတာႅိဳက္ေနာ္..ခေဏနဟိုတၾယၹင့ၸျဲၾသားရမြာ ႏြာပူးထေမနနဲ႕ ၾဟန႔္.."
"က္န႔ၠ္န႔ၠလၫ္းၾကာ ကိုယ့္ေယာက္ာ္းကိုႏြာပူးတဲ့လား...တစၡါတၫ္းပဲဟာကို..."
ေ႐ြာငၠ္န႔ၠရိေပၚကိုၾတႏ္းဖယၠာ ကုတင္အျစႏ္းၾတငၳထိုင္ေနၿပီ်ဖစၠာေတာင္ ရိေပၚကလေကၼလ္ာ့ေသးပဲဆက္ေ်ပာေန၏။
"ေတာၸါေမာင္ရာ မင္းတစၡါေကန႕လၫ္ေရာက္ၾသားလိုကၼယ္..ေထတာ့ေနာ္ ငါေရခ္ိဳးႏြင့ၼယ္..."
ေ႐ြာငၠ္န႔ၠရိေပၚကိုစကားဆက္ေ်ပာေေနသာႅၫ္း ရိေပၚက ေစာငၠိဳအလုံထုပ္ၿခဳံေနၿပီးစိတ္ေကာက္ေၾကာင္း်ပ၏။အဲလိုပါပဲ ေမာင္ဟာတစၡါေတလမြာေကလးသိပၦႏႅျႏ္း၏။ သူကလၫ္းဒီအ်ပဳအမူေလးေၾတကိုခ္စ္ေနရတာပါပဲ။ ေ႐ြာငၠ္န႔ၠေအၾတးတို႔ႏြင့္ၿပဳံးကာေရခ္ိဳးခႏ္းတံခါးကိုပိတၹိဳ႕အလုပ္ တံခါးၾကားမြာတိုးဝငႅာေသာေ်ေခထာကၱစၹက္ေၾကာင့္.....။
"အာ....ေမာင္ မင္းမလာနဲ႕ၾကာ..."
ဘယႅိဳပင္ေ႐ြာငၠ္န႔ၱျႏ္းထုတၸါေသာ္်ငား ငါးခူၿပဳံးႀကီးႏြင့္ရိေပၚေကရခ္ိဳးခႏ္းထဲေရာကႅာကာ တံခါးေလာ့ကိုခ္လိဳက္ၿပီ်ဖစ္၏။
"ေမာင္!!!!ငါေ်ပာေနတယ္ေနာ္..."
"က္န႔ၠ္န႔ၠလၫ္း ခဏပါပဲဆိုၾကာ..."
"ႏြာပူးႀကီး...ေမာင္..အစုတ္အပ္က္ေကာင္ႀကီး..$#@$#@#$@#..."
ေ႐ြာငၠ္န႔ၱိဳ႕ရဲ႕မနကၡင္းေစာေစာေကတာ့ ဒီလိုပဲဆူဆူညံညံအသံေလးေၾတႏြင့္ တစ္ေန႕တာကိုအစ်ပဳေလ့႐ြိေပမဲ့ အခ္ိႏၲႏ္ရင္ေယာကၥလုံးကိုအၿပဳံးကိုယၥီႏြင့္ၾကၫ္ႏူးေနတာကိုေၾတ႕ရမၫ္သာ်ဖစ္သၫ္။ ဒီလိုပါပဲအခ္စၼြာေအၾကာင္း်ပခ္ကၼ႐ြိပါဘူးေလ...။
The End
25.7.2020
_______________________________
ေ်ပာထားတဲ့အခ္ိႏ္ေလးထကၷၫ္းနၫ္းေနာကၠ္ၾသားလို႔ အားလုံးကိုအားနာရပါတယ္၊ေၾသ႕ပုခ္ိပါေနာ္..။ အစေကနအခ္ိႏၳိအပိုင္းတိုင္းကိုဖတႅာေပးက္တဲ့ေကလးေၾတအားလုံးကိုတကယၸဲေက္းဇူးတငၸါတယ္။ ေနာကႅာမဲ့အသစ္ေလးက္ရငႅၫ္း အခုလိုပဲခ္စ္ေပးက္ဖိဳ႕ေမြ္ာႅင့ၸါတယ္..လိုအပၡ္က္ေၾတ႐ြိေေနသးေပမဲ့ ႀကိဳးစားပါမယႅိဳ႕...💚❤️
ခ္စၱဲ့
Tain Take147
_______________________________