1.
The fire you made
Sisa
"That bitch, no wonder sinubukan siyang patayin ng Crimson Ripper kagabi."
"Omg so totoo ngang may Crimson Ripper?!"
"Gaga! Sa dami ng students na namatay last year, hindi na ako magtataka pa!"
"Omg! Nakakatakot!"
As expected instant apple of the eye ako sa school both in a good and bad way but who cares? Isang attention lang naman ang gusto kong makuha, ang sa Crimson Ripper. Kung sila takot, pwes ako hindi. The Crimson Ripper is a good for nothing son of a bitch samantalang ako, I'm awesome.
But seriously though, kanina pa ako iritang-irita kasi kanina pa nila ako pinagtitinginan. Pakshet to the nth power, nakakairita. Ang sarap nila batuhin ng mga libro, yung sa mukha talaga tas yung babakat talaga sa libro ang panget nilang fes. Ugh, that would be heaven.
Kahit dumaan ako sa gym, panay parin ang titig ng lahat sa akin, at dahil nga generous ako, hindi na ako nagdalawang-isip pa't umakyat na talaga ako sa stage.
Tinanggal ko ang bag mula sa mga balikat ko at inilaglag ito sa sahig. Sinuklay ko pa ang mahaba kong buhok gamit ang mga daliri ko saka naglapat ng pulang-pulang lipstick sa labi ko. Confident naman ako sa face powder at makapal na eyeliner sa mukha ko kaya di na ako nag-abalang manalamin pa.Tadtad na nga ng galos ang mukha at mga braso ko, ganda ko parin, ano pa kaya kung wala? Okay ang hangin ko na, sorry naman, maganda lang talaga.
As expected, nakatingin parin ang lahat sa akin and this time nakakunot na ang mga noo nila at takang-taka na sila sa ginagawa ko.
Napangiti na lamang ako at pumalakpak ng dalawang beses.
"Oy ano ba! Nandito na ako! Gustong-gusto niyo akong tingnan diba?! Oh heto andito na ako sa taas ng stage! Pakasawa kayo sa ganda ko!" Sigaw ko sabay angat ng dalawang kamay kong naka fuck-you sign.
I'm not a bad girl. I just dont have time for people's bullshit.
Kung gusto nila ng gaguhan, game ako. And losing isn't in my vocabulary.
"Baliw nga talaga."
"Siya yung Sisa na transferee last year diba?"
"Sisa nga siya. Walang breeding."
And as expected again, andami na naman nilang masasamang sinabi tungkol sakin. Wala eh, sanay na ako, kahit anong gawin ko, masama parin ang tingin nila sakin.
"O sawa na kayong tingnan ako? Siguraduhin niyo lang na tapos na kayo kasi oras na bumaba ako sa stage nato at mapansin kong may nakatitig na naman sakin ng masama, I swear to God, I am going to rip your eyes out with my pinky finger and use it as an ice cube for my drink of victory!" Pagbabanta ko pero nagulat na lamang ako nang bigla na lamang may nag-flash na liwanag sa harap ko.
Kung hindi ako nakasuot ng jeans, aakalain kong mimolestya na ako ng hayop na nasa baba. Kinukunan ako ng litrato eh.
"Dude stolen pics are so not cool. Let me pose!" Giit ko kaso tinawanan niya ako. Binaba niya ang cellphone na nagtatakip sa mukha niya kaya napangiwi na lamang ako.
Si Neo na naman pala.
"Okay so where were--" Natigil ako sa pagsasalita kasi hindi na nila ako pinagtitinginan pa. Ayokong maging assuming pero siguro naman nasindak ko sila. I mean who wouldn't, kalat na sa kanila ang reputasyon ko.
"Ang cute mo talaga kapag lumalabas ang kabaliwan mo." Nakangising sambit ni Neo kaya tumalon na lamang ako pababa ng stage sabay kaladkad ng backpack ko.
"Go back to your dad's balls, Spermy." Giit ko na lamang nang maramdaman kong sinusundan niya ako.
Neo is a 14 year old sophomore. I call him spermy coz you know, he looks like a sperm cell. Well not literally. He's just this little cute boy who thinks i'm his soulmate. Yeah. this spermy is delusional. Isa lang naman ang soulmate ko.... PIZZA. Pizza is life, Pizza is heart, Pizza is my everything bruh!
"Why do you keep on calling me that?! I'm not a kid anymore! Oo 17 ka na at 14 lang ako pero di hamak naman na mas mature ang takbo ng isip ko kesa sayo!" Iritado niyang sambit saka siya tumayo sa harapan ko habang nakangiwi at hawak ang dibdib niya.
"Aww, spermy you're such a cutie!" Sarkastiko ko na lamang na sambit saka pinisil ang pisngi niya ng napaka-intense. Yung tipong mababalatan ko talaga siya para magtanda na.
"Sisa!" Biglang may sumigaw kaya no choice, binitawan ko nalang si Spermy.
Lumingon ako at nakita ko si Ponzi na halos magkaroon na ng unibrow, yung magkarugtong ang kilay ganun. One straight awesome line. Hahaha! So cute! But he looks so pissed kaya fly na ako.
Art department. 2nd floor. Locker area. Di naman siguro ako sinundan ni Agapito. Tamad 'yun. Di niya ako hahabulin and besides i'm a track star, running like hell is my specialty.
Pagkabukas pa lang ng locker ko ay agad na tumambad sa akin ang noo kong may alkansya. May salamin kasi sa likod ng pinto ng locker ko so 'yun agad na tumatambad sa mukha ko si feslalu ko. Hindi ko naman masyadong diniinan ang mga sugat nato so this won't leave a scar.
Andami kong benda sa kamay, mukha pa tuloy akong Mummy. Tong mukha ko naman bandaid lang ang katapat nito. Solve!
Isinara ko ang locker ko pero nagulat na lamang ako nang tumambad si Ponzi sa harap ko. Strong and mighty kid ako pero hindi naman ako immune sa gulat effects.
"Bruh 'wag kang manggulat." Giit ko pero siyempre di ko pinahalatang affected ako. I have to protect my strong and mighty image. I am sisa after all.
Walang emosyon niyang inagaw ang black band-aid mula sakin saka humakbang pa siya palapit. Sobrang lapit namin sa isa't-isa, buti nalang talaga at mas matangkad siya kesa sakin kundi face to face talaga. Nakakailang man, hindi parin ako umatras. Like I said, strong and mighty image. Di ako pwedeng maging girly-girly. Yayks.
Marahan niyang inilagay ang bandaid sa sugat na nasa upper left ng noo ko.
"Ang lapad ng noo mo." Bulong niya at bigla na lamang pinitik ng pintik ang bandaid na para bang paraan niya ito para lalong mas dumikit sa noo ko.
"Bwisit!" Napamura na lamang ako sabay tulak sa kanya ng marahas palayo.
"You really have a stone for a head." Aniya pa kaya napabuntong-hininga na lamang ako sabay libot ng paningin ko. Mukhang wala namang tao sa paligid kaya pwedeng-pwede kaming mag-usap ni Ponzi tungkol sa sikretong malupit namin.
Actually kami lang talagang tatlo nila Calix at Ponzi ang nakakakaalam tungkol sa totoong nangyari last year. They both wanted to protect Tammy while ako, I wanted to protect Dustin. Oo break na kami ni Dustin (sa imaginary relationship namin na sa utak ko lang nage-exist, aray diba?) pero loves ko parin siya. Peg-ebeg nge nemen. Tungkol sa Crimson Ripper naman, wala muna kaming pinagsabihan kasi walang proweba. Walang proweba si Calix tungkol sa deal eh, sinabi lang naman sa kanya ni Chief Toralba ang tungkol sa deal in his dying breath, boplaks din to si Calix kasi di niya nirecord, kung ni-record niya edi sana may ebidensya. Tsk-tsk. And most importantly, walang bangkay. It sucks right? Kailangan pang mamatay bago nila kami paniwalaan. Sad but true bruh.
"Sisa, why did you do that?" Hindi naman mukhang galit si Ponzi. Disappointed? Oo, super. Pero wala eh, nangyari na, nagsinungaling na ako kanina.
"Do what?" Pagmamaang-mangan ko muna.
"Did the Crimson Ripper really attack you last night?" Pabulong pang sambit ni Ponzi kaya napabuntong hininga na lamang ako.
I'm a stranger in this town. I have no one. I live alone. I dont have any friends. Si Ponzi lang ang kaya kong pakisamahan sa lugar nato lalo na ngayong wala na si Dustin. And besides Alam kong sa lahat ng tao dito, siya ang makakaintindi sakin kaya hindi ko kayang magsinungaling sa kanya.
"I lied. I cried murder. I know, I dug my own grave---" Natigil ako sa pagsasalita nang makita kong mukhang hindi naman siya galit.
"Why? Sisa why are you doing this?" Tanong niya pa kaya ako naman ang napakunot ang noo.
"Doing what?" Pagmamang-maangan ko ulit.
"You've been calling me everyday, asking about the Crimson Ripper. Mas interesado ka pa nga na hanapin siya kesa samin ni Calix. Sisa bakit ka ba talaga nandito sa Crimson Lake? Bakit ka interesadong-interesado tungkol sa Crimson Ripper?" He seemed so serious with every word he uttered. "Sisa kahit baliw ka alam kong matalino ka. Alam kong alam mo kung gaano kadelikado ang ginawa mong pagsisinungaling. Ang gusto ko lang malaman bakit? Who is the person you're taking a risk for?" Dagdag pa niya kaya napasandal na lamang ako sa locker ko at napahawak sa locket ng kwintas na suot ko.
Sa unang tingin mukha lang itong orasan pero kung bubuksan mo ito, makikita mo ang litrato naming dalawa naming ni Julia noong mga bata pa kami.
Ipinakita ko sa kanya ang picture sa loob ng locket.
"Julia is my only friend. She's like a sister to me. But one day, she decided to go here in Crimson Lake and she never came back again. Everyone thinks na naglayas lang siya kasi may bad girl reputation siya pero I know my best friend. She won't leave me like that. And so I came here, I was about to give up Ponzi pero nalaman ko ang tungkol sa Crimson Ripper. Wala akong pake kahit patay na siya, ang gusto ko lang malaman kung nasaan siya at anong nangyari sa kanya. If she's dead, atleast I can clean her reputation and avenge her death. If she's alive then its better. Ponzi I am prepared to do great lengths just to find my bestfriend. You understand me right?" Tanong ko na lamang at tumango-tango naman siya. "Ponzi we cant defeat a monster who doesn't show up. If that monster still exists until now, he will still kill eventually. A war is inevitable here. It's better if we start a war now armed with every shit we have rather than to be on an unexpected war with our guards down."
END OF CHAPTER 1.
THANKS FOR READING!
VOTE AND COMMENT <3