Indifferently
Eversince that day, hindi na ako pinayagan nina Mommy at Daddy na lumabas na walang kasamang bodyguard kahit papunta sa school. Sa tingin ko'y habang buhay ng nakatanim sa isip ko ang trauma sa pangyayaring iyon kahit gustohin ko pang makalimot. Kaya mabuti narin na may mga bodyguard ako dahil napapanatag ang kalooban ko.
Ngayon ay naka kulong na sina Herbert, Gelo at Jack. Hindi 'ko sigurado kong makakapag-piyansa pa sila pero sa narinig ko mula kay Daddy at Mommy ay imposible na raw itong mangyari. Marahil narin sa impluwensiya nila kaya nagagawan ng ganoong paraan.
"Simula ngayon, sasamahan na kitang hintayin ang sundo mo, Zaccary." ani Gabriel habang sumusubo ng ulam niyang adobo.
Tuwang-tuwa siyang kwinento sa'kin na may nag donate daw sa kanila kahapon ng maraming groceries. Ang hindi niya alam, ako ang nag bigay sa kanya no'ng mga groceries.
Umiling ako at ngumiti. "Thanks for your offer Gabriel pero susunduin naman ako ng maaga ni Kuya Hex. Kaya ayos lang na hindi mo na ako samahan."
Uminom siya ng tubig mula sa baon niyang tumbler saka siya nag punas ng bibig at tumingin sa'kin.
"Bakit ganyan ka maka tingin?"
Umiling siya at ngumiti. "Wala naman..."
"Bakit nga kasi?"
Bumuntong-hininga siya saka napa tingin sa mga athlete na naglalaro ng sipa takraw.
"Sobrang lapit niyo talaga no?"
Napakunot naman ang noo ko. "Bestfriend kasi sila ni Kuya Zac tsaka mga bata pa lang kami, lagi na kaming magkasama."
"Kaya pala sobrang protective siya sayo?" malumanay niyang sabi.
Natawa naman ako. "Siguro?"
Kita ko ang pagkunot ng noo niya habang sinasara ang kanyang lunchbox. Sinara ko narin ang akin saka ito itinabi.
"Nagseselos ka ba sa Kuya Hex ko?" kuryoso kong tanong.
Matagal bago siya sumagot ng isang tango. "Hindi ko mapigilan hindi mag selos."
I shortly freeze with his honest and direct confession.
"Gabriel... Wala ka naman dapat ipag-selos kay Kuya Hex. We're just close friends."
"Nagseselos ako sa kanya kasi ang mga tulad niya ang nararapat sa'yo Zaccary. Magkapantay kayo. Parehas kayong langit. Hindi mo na kailangan bumaba sa lupa kasi parehas kayo ng tinatapakan." sagot niya.
Parang kinurot ang puso ko sa sinabi niya. Hindi ko tuloy alam paano pawiiin ang pagseselos niya.
"Pantay lang naman tayo, Gabriel. Walang langit at lupa sa'ting dalawa. Sa tingin mo, makaka-lunch mo ba ako ngayon kung hindi tayo magkapantay?"
"Natatakot lang kasi ako, Zaccary. Maraming bagay ang pwedeng gawin ni Hex para makuha ka niya sa'kin."
Kung gaano kaganda ang lunch ko kasama si Gabriel ay kabaliktaran naman sa hapon. Sa kalagitnaan kasi ng exams ay sumakit ang ulo ko. Natapos ito nang tuloyang sumama ang pakiramdam ko.
Hindi na ako sumama kina Bridgette at Katherine dahil dumeretso na ako sa waiting shed. Kuya Hex texted me that he's already there waiting for me.
Kumaway ako sa kanya malayo pa lang. Ginulo niya ang tuktok ng ulo ko pagkalapit ko sa kanya saka niya kinuha sa'kin ang mga libro at bag ko.
"Thanks, Kuya." I smile at him as we walk towards his old car.
"You look pale. Are you okay?" tanong niya habang pinagbuksan ako ng pinto.
I politely say thank you saka ako pumasok sa kanyang kotse at ng masara niya ay humilig ako sa nakasaradong bintana. Pumasok din si Kuya Hex saka pinaandar ang kotse matapos mailagay niya sa compartment gloves niya ang mga libro ko at ang bag ko sa backseat.
"Medyo masakit lang ang ulo ko. Ang haba kasi ng exams." sagot ko sa tanong niya kanina.
"Let's go home then. You should drink medicine and take a rest." sabi niya.
Sa sobrang sakit ng ulo ko'y hindi ko namalayan na naka tulog ako sa kotse niya. Saka ko lang namalayan na nasa bahay na kami ng karga niya ako at papasok na siya sa kwarto ko.
Maingat niya akong pinahiga sa kama. Lumapit sa'kin si Mommy, looking worried. Wala si Daddy at nasa Manila for business agendas. Lalo na't pati doon sa Fuentabella Corporation ay nagkakagulo. Hinihinala kasi ni Daddy na pakana ni Tito Arius ang pangingidnap sa'kin. Lumala tuloy ang iringan nilang dalawa.
"Medyo mainit ka sweetheart. I'm going to call our family doctor. For now you need to take a medicine at least." Mommy said.
"Thanks, Mom." I smile gently at her.
Lumapit ang isang kasambahay at ibinaba ang tray na may lamang orange juice at gamot. Kinuha ni Kuya Hex ang gamot at tinulongan naman ako ni Mommy bumangon saglit.
I took the medicine and drink it. Matapos ay humiga uli ako. Mommy said she'll call the doctor outside so I can take a rest while Kuya Hex stayed beside me.
"Thank you Kuya." naka pikit kong sabi.
Naramdaman kong hinawakan niya ang kamay ko saka pinisil iyon. "Everything for you, Zaccary."
Tuloyan akong dinalaw ng antok at nakatulog. Pagkagising ko ay iba na ang suot kong damit at si Mommy nalang ang nasa tabi ko.
"Myy..." I call almost in a whisper.
Papungas-pungas si Mommy ng mga mata saka niya dinampi ang kamay niya sa noo ko. "How are you feeling sweetheart?"
"I still feel a bit dizzy." sagot ko.
Pinunasan niya ang noo ko gamit ang bimpo. "I'll call the maid for your food and medicine sweetheart. Stay here for a minute okay? Hex is just outside. I'll call him so may mag bantay sa'yo saglit."
Tumango lang ako at tiningnan si Mommy lumabas ng kwarto. Hindi paman nasasara ang pinto ay pumasok naman si Kuya Hex.
"Kuya..."
"Let me help you." sabi niya at inalalayan akong bumangon.
Sumandal ako sa malambot na unan sa likod ko at tiningnan siya. "What time is it?"
He look at his wristwatch. "It's past ten in the evening. Why?"
"Bakit hindi ka pa umuuwi? It's already late Kuya."
Inipit niya ang ilang hibla ng buhok ko sa likod ng aking tenga saka niya marahang dinampi ang kanyang kamay sa aking pisngi.
"You're not feeling well. How can I leave you?" malambing niyang sabi.
"Mommy is with me, Kuya. I'll be fine."
He left out a sigh. "Just let me take care of you okay?"
Tumango nalang ako bilang pagsuko. Ganito ka tigas ang ulo ni Kuya Hex. Once he pursues something, he will do it without hesitation and turning back. But once it is against his will, no matter what you say to cheer him up, he won't do it.
Dumating si Mommy kasama ang dalawang kasambahay dala ang gamot at pagkain. I only eat porridge soup before I drink my medicine and fall asleep again.
Morning wake me up with a shining sunray. Pakiramdam ko'y mas sumakit ang ulo ko at mainit parin ang buong katawan and despite the hot weather and my hot temperature, nilalamig parin ako.
Dahan dahan akong bumangon at humilig sa kama. I saw a note beside my table and read it. It's from Mommy.
Dearest Zaccary,
Sweetheart, there's an emergency in the office and your Daddy needs me. I already phone your school. I also talk to Hex to take care of you for the mean time. And Doctor Alfaro was already been noted too. Your Daddy and I will be back as soon as possible. Take care sweetheart and rest. I love you.
Love,
Mommy.
Dati kapag nagkakasakit ako, si Kuya Zac ang laging nasa tabi ko. My parents would always choose the business especially if it's in urgent state. Lalo na ngayon na nagkakagulo rin sa Fuentabella Corp because of Daddy and Tito Arius bickering kaya naiintindihan ko ang reason ni Mommy. Isa pa, lagnat lang 'to. Lilipas at gagaling din ako.
But now that Kuya Zac is in Manila, si Kuya Hex ang nakatukang mag bantay sa'kin. Kahit para na siyang pamilya namin ay nakakahiya parin. I am not his responsibility. And isn't this too much to ask?
The door open kaya nag angat agad ako ng mukha. Wearing his dark gray shorts and white t-shirt, Kuya Hex entered in my room with a tray of food and medicine.
He put the tray on my bed and sitted beside me. "Good morning."
"Hindi ka ba umuwi, Kuya?" He looks fresh and all but the clothes he is wearing is from Kuya Zac so I'd wonder.
Umiling siya at kumuha ng isang spoon ng chicken and mushroom soup saka ito hinipan.
"Bakit hindi ka umuwi? Baka nag-alala na sina Tito Heu at Tita Mariella sa'yo? Baka ikaw naman ang magkasakit niyan Kuya."
Hindi ako sinagot ni Kuya bagkus ay isinubo lang nito sa'kin ang soup. Kumunot ang noo kong naka tingin sa kanya na focus sa pag-iihip.
"You're so makulit talaga. Alam mo Kuya minsan? Nasasabi kong mas Kuyang-kuya ka pa kaysa kay Kuya Zac."
Natigilan siya at napatingin sa'kin. Ngumuso ako at sinimangotan siya.
"Kuya Zac is over protective but you are more over protective than him. Halos daig mo na si Daddy."
"Zaccary... I'm just... just concerned about you." nag iwas siya ng tingin at kunot noong hinipan uli ang soup.
"Yeah.. Yeah, I get it. But I'm not a kid anymore. I can take care of myself. I'm already seventeen." sabi ko.
Nag tiim-bagang lang siya saka sinubo sa'kin ang soup. Halos maubos ko ang isang bowl dahil sa pamimilit niya. Kahit wala akong panlasa ay nagawa kong mabusog dahil pinilit ni Kuya Hex na maubos ko ang niluto niyang chicken and mushroom soup.
After eating my morning breakfast and medicine ay kinunan niya ako ng thermometer. 38.2 degrees parin ako kaya tinawagan niya si Doctor Alfaro para patingnan ako kahit sinabi ko ng huwag na. I insisted not to but he is very hard headed.
Doctor Alfaro check me and his diagnosis is still the same. It's just fever and nothing serious. Pagkatapos ma check up ni Doctor Alfaro ay naka tulog ako. Nagising ako saglit sa hapon para kumain at uminom ng gamot bago naka tulog uli. I woke up again in the middle of the night dahil sa sobrang lamig kahit naka off na ang aircon sa kwarto ko.
"Kuya... I'm very cold.." I shiver inside my blanket.
Napamura si Kuya Hex at napalakad-balik sa harapan ko. He seems very bothered and puzzled on what to do. Kaya may naisip ako. Actually, Kuya Zac do this whenever I have a high fever and it do works.
"Kuya... Just hug me..." sabi ko sa maliit at nanghihinang boses.
I already drink medicine enough at kung iinom uli ako e baka ma overdose na ako. He also made Doctor Alfaro came to our house today thrice at ako na ang nahihiya na papuntahin pa uli dito ang Doctor gayong lagnat lang naman ito.
Umawang ang bibig niyang napatingin sa'kin. Wala naman malisya kasi matagal na kaming magkaibigan isa pa, we always share one blanket whenever we watch movies though we never hug while watching. Sumisiksik lang ako sa gilid niya pero hindi kami kailan nag yayakapan.
Okay wait... why do I sound so defensive?
I call him again and in a doubtful move, Kuya Hex sit beside me. "I feel much better if I bring you to the hospital now, Zaccary."
Umiling ako. "I don't want to go there anymore... You know why right?"
Bumuntong hininga siya at tumango. He knows that after that kidnap incident and almost being rape, nagkaroon na ako ng trauma na bumalik sa hospital. That building just remind a dark past of my life I wanted to forget.
Dahan-dahan humiga si Kuya Hex saka itinalukbong sa katawan namin ang comforter. He lean closer to me as he hug me tighter.
"I think this is much better Kuya..." I whisper.
I felt his hot breath in my forehead. His body is warm which gives me more comfort now. I'm still shivering but not that too cold anymore.
"Sleep well, Zaccary. I'll be here for you, I won't leave you." he said as he kiss my forehead.
In that moment, my heartbeat beat indifferently. It is something I never, ever, feel before.