Uncharted territory - Severus Snape fanfiction (VOLTOOID)

I got a feeling that it's time to let it go

Met een luide plop Verschijnselt Severus dichtbij het restaurant 'La Rive' wat in hartje Londen zit. Vanaf het luxe terras klinkt vrouwelijk gelach en het klinken van wijnglazen. 'Laten we naar binnen gaan' oppert Remus en Severus knikt. Hij stapt het terras op en een jonge ober met blond haar komt naar hem toe gelopen. 'Dag meneer' begroet de jongen hem. 'Hallo, mag ik een tafel voor zeven en het liefst binnen?' vraagt hij en de jongen knikt. 'Geen probleem, volgt u maar' zegt de jongen vriendelijk en Severus volgt de jongen naar binnen. Ze worden naar een zwarte, ronde tafel gebracht die netjes gedekt is. 'Klim maar op een stoel' zegt hij tegen Zoë en Benjamin die gauw doen wat hij zegt. Hij neemt plaats en Arthur neemt plaats naast hem, Remus gaat aan de andere kant van de kinderen zitten. 'Hier is de drankenkaart, dan kom ik zo kijken wat u wilt drinken' zegt de man en Severus knikt. Met een glimlach pakt hij de drankenkaart aan en bestudeert het. 'Wil jij een wijntje of biertje Sev?' Hij kijkt op en Remus kijkt hem verwachtingsvol aan. 'Nee hoor, neem jij maar' zegt hij met een flauwe glimlach en verdiept zich weer in de kaart. 'Papa?' vraagt Zoë en hij kijkt weer op. 'Mag ik appelsap?' Severus glimlacht en knikt. 'Tuurlijk mag jij dat' zegt hij. Dan vouwt hij de kaart op en legt hem naast zijn bord. 'Wat wil jij Benjamin?' vraagt hij. 'Mag ik ook appelsap?' Hij knikt en dan komt dezelfde jonge ober aangelopen. 'Heeft u een keuze kunnen maken?' Severus knikt en bestelt voor zichzelf een cola en voor de kinderen twee appelsap. 'Voor mij graag een zoete witte wijn' zegt Remus en Severus vangt net de knipoog van hem op. Hij glimlacht en kijkt naar Sirius, Arthur en Molly die ook bestellen. 'Uitstekend, dan kom ik zo terug met uw drinken en de menukaart'. Severus knikt kleintjes en streelt Zoë's haar. 'Maar wat fantastisch Severus dat je niet meer terug hoeft, dat lijkt me wel een opluchting?' zegt Molly. 'Nou een beetje, maar het is ook eng omdat ik nu geen houvast meer heb. Mijn weken waren vooral gevuld met therapiesessies enzovoort en dat gaf mij houvast. Nu heb ik dat niet meer dus ik moet oppassen dat ik niet weer verval in gedachtes en weet ik veel' zegt hij eerlijk. 'Hm, ja dat snap ik' zegt Sirius nadenkend. 'Maar ja, het is fijn dat ik behandeld ben. Of zoveel mogelijk, het zal altijd lastig zijn voor me maar ik kan er nu beter om gaan'. Hij ziet de trotse blik van Remus en hij glimlacht zwak. Dan komt de jonge ober weer aangelopen met het drinken die hij neerzet. Severus neemt dan de menukaart aan en wanneer de jongen weg is, pakt hij de menukaaart op en bekijkt het. Hij bijt zachtjes op zijn lip, de opties zijn allemaal erg lekker. 'Wat neem jij Sev?' Hij zucht en kijkt even naar Remus die de vraag stelde. 'Ik heb eigenlijk zin in kibbeling met groenten maar ik ben bang dat het teveel is voor me' zegt hij zacht. 'Dan vraag je of er wat minder op het bord mag?' Hij knikt, dat zou hij doen. Jamie waarschuwde dat hij altijd op zou gaan zien tegen de restaurantporties omdat die vaak veel groter zijn dan thuis. Hij zucht. 'Wat neem jij lieverd?' vraagt hij aan Benjamin die op kijkt. 'Ik wil een pannekoek' zegt hij stellig en Severus glimlacht. 'Dat mag' zegt hij met een knipoog. Al gauw komt de jonge ober er weer aan met een opschrijfboekje in zijn hand. 'Had u al gekozen?' Severus knikt en laat Remus en de rest eerst bestellen. 'Voor mij graag de kibbeling met groenten maar ik zou graag een kleinere portie willen' zegt hij. De jongen kijkt hem wat moeilijk aan. 'Uh ja dat is mogelijk maar wilt u dan minder kibbeling of minder groenten?' Severus schudt zijn hoofd. 'Van allebei wat minder alsjeblieft'. De jongen knikt. 'Ik ga het voorleggen aan de chef' zegt hij en dan loopt hij weg. Hij blaast een zucht uit en neemt een slok drinken. Niet lang daarna komt een man aangelopen in kokskleding en Severus fronst. 'Dag meneer, u wilde een kleinere portie kibbeling met groenten?' Hij knikt wat verbaasd. 'Dat kan hoor maar eigenlijk is dat de kinderportie en dat serveren we niet aan volwassenen'. Severus bijt op zijn lip. Waarom doet iedereen zo moeilijk? 'Nou wilt u een uitzondering maken?' vraagt hij vriendelijk. 'Dan blijven we bezig. Mag ik weten waarom u zo moeilijk doet om een kleinere portie?' Severus trekt een wenkbrauw op om de ombeschoftheid van de man. 'Ik worstel met anorexia en de gewone portie is teveel voor me' zegt hij kortaf. Dan komt er nog een man aangelopen, gekleed in een nette zwarte polo en spijkerbroek. 'Wat is er aan de hand?' vraagt de man beleefd en Severus kijkt de man even aan. 'Ik wilde een kleinere portie met kibbeling en groenten bestellen maar deze kok doet nogal lastig en vindt dat ik lastig doe terwijl ik het alleen maar vraag omdat ik de normale porties niet op kan eten door een eetstoornis' legt hij uit. Het gzicht van de man vertrekt. 'Luister goed Charles' zegt hij dreigend tegen de kok. 'Je gaat een kleine portie kibbeling met groenten maken, geen kinderportie maar gewoon ertussen in, en ik zorg ervoor dat meneer hier niet voor hoeft te betalen' zegt hij kortaf. 'Uh ja oké' reageert de kok die gauw weer terug gaat naar de keuken. 'Excuus meneer, mijn dochter heeft ook een eetstoornis gehad en ik weet wat u doormaakt' zegt de man rustig en op een vriendelijke toon. 'Oh wat erg' reageert Severus sympathiek. 'U moet uw zegeningen tellen hoor, ik ben haar verloren op 15-jarige leeftijd' zegt de man. Severus kijkt geschrokken. 'Gecondoleerd' zegt hij en de man knikt. 'Bedankt. Hou vol meneer, hoe lastig het is' zegt hij en Severus knikt. Dan loopt de man weg. 'Jeetje, wat een gedoe' zegt Molly. Severus haalt zijn schouders op en neemt zich voor om vanaf nu inderdaad overal van te genieten, straks kan het niet meer. Tel je zegeningen Severus, bedenkt hij.