"Blythe? mag handa kana, mamaya na ang laban n'yo. Galingan mo!" pag chi-cheer ni Eurich sa'kin.
Nasa Cafeteria kami at mamayang gabi ay laban na namin.
Kaunti lamang ang dadalo batay sa narinig ko kanina sa isang member ng A.G pero marami ang manonood. Ang tanging nandoon lamang daw ay ang mga gods and goddesses, kings and queens, prince and princesses.
Dra-drawingan ko nalamang ang mukha ko para hindi ako makilala ng ilan.
Hindi ko 'ata nakikita ang mga hari ngayon. I'm sure na busy sila sa pag hahanda para mamaya.
"Ms. Blythe? Pumunta ka daw sa building ng A.G."
napalingon naman ako sa estudyanteng nag usap. Umalis rin s'ya at hindi na hinintay ang isasagot ko.
Lumingon naman ako kay Eurich.
"'Wag kana manood mamaya, at baka hindi mo'ko makilala sa laban." sabi ko at kinuha na ang bag ko.
Nag simula na akong mag lakad papunta sa lugar ng mga Assassins.
Bumungad naman agad sa'kin si Xynon na tila galit.
"Alam mong ngayon ang laban, bakit hindi ka nag pupunta dito?!" sigaw niya. Tinignan ko lamang s'ya na tila walang pake sa sinasabi niya.
"I'm here!" nang iinis kong pag kakasabi at lumingon sa mga Assassins na nag eensayo.
Medyo maingay doon sa kabilang building dahil puro barilan. Dito naman puro rambulan. Ang iba ay namamana at nag eespadahan.
Bigla namang nag hagis si Xynon ng isang espada at agad ko naman itong sinambot. Kagulat naman s'ya.
Maganda 'tong espada, mukhang bago at wala pang napapatay, kumikintab pa.
Tinignan ko si Xynon at tinuro naman ng mukha n'ya ang mga hayop na nandoon sa kabilang linya.
"Pag practice-an mo sila." sabi n'ya. Nagkasalubong ang dalawa kong kilay.
"I don't need that, Xynon. You know me." seryoso kong sabi.
"Lucy, this battle is not just a game. You're Que-" hindi nito naituloy ang sasabihin n'ya nang itapat ko sa leeg niya ang espadang hawak ko.
"Don't you dare!" binantaan ko s'ya at natahimik naman s'ya.
Pinag tinginan kami ng mga Assassins kaya ibinaba kona ang espada.
Ang lakas kase masyado ng loob ni Xynon na tawagin akong Lucy, at balak pa talaga niyang sabihin ang salitang Queen, baka mamaya ay may maka rinig.
"I think we need a leader like her!" saad ng isa sa assassin.
Seriously? Kahapon member lang and now leader na?
"No, she cannot be a leader." bigla namang dating ni Lexus kaya yumuko sila para mag bigay galang.
Yumuko na lamang rin ako para mag panggap bilang isang estudyante.
Si Lexus lang yata ang nakakapag payuko sa'kin.
"Just focus on what you're doing." utos nito sa mga Assassins at ipinag patuloy na nila ang ginagawa nila.
"You! Ms. Blythe! Wala kabang balak mag practice?" seryosong tanong ng isa sa Assassin. In-snob ko lamang s'ya at lumapit sa mga hayop na nandoon sa kabilang linya.
As if naman na pag practice-an ko ang mga ito.
***
6:00 PM
It's already 6 PM
Nag handa na kami at inihanda din ang mga isusuot.
Boots, cycling, sando at may ilang garter sa hita na lalagyan ng mga bala at baril. All black kaso ayoko ng sando. Makikita ang butterfly tattoo ko kaya 'yung fitted long sleeve crop top na lamang ang isinuot ko. Nag drawing ako ng something sa mukha ko para hindi ako makilala.
Hindi ko iniipit ang buhok ko at hinayaan lamang itong nakalugay. Hinawakan ko na din ang pana ko para sa unang round ng laban.
Maya-maya lamang, bago mag simula, kinausap pa ako ni Eurich para i-cheer. Ayan nanaman s'ya.
"Blythe, tiwala ako sayo. Kaya mo 'yan, 'wag mo hahayaan na magka sugat ka, ah." masayang pagkakasabi n'ya. Tinignan ko lamang s'ya nang pagkaseryo-seryoso
"Okay." maikli kong sagot habang hinihintay mag simula.
"Alis na!" utos ko na sa kan'ya at niyakap pa n'ya ako bago tumakbo paalis. Medyo nainis ako pero hindi ko na lamang pinansin. Nakatakbo na eh.
Nag simula na akong mag lakad nang makita ko ang Assassination Group.
Lumapit ako sa kanila at nakisama na din. Tumayo muna kami dito sa bandang gilid. Let's just say na 100+ kami, pero ganoon rin naman ang iba.
Tahimik muna ang lahat. Naandito na din ang mga makakalaban namin.
Nag datingan naman na ang mga hari at ang isang queen tsaka mga gods and goddesses pati prince and princesses para manood.
Naupo sila sa mga trono nila. Sabay-sabay kaming yumuko para mag bigay galang. Pati ang tatlong hari ay nakaupo din sa trono.
Seryoso lamang ang mga mukha nila. Mukhang hindi nga basta laro 'to.
Napaka halaga talaga ng eskwelahan para sa aming lahat. Nasa batas na kasi ito.
Nag handa na ang lahat para sa pag sisimula ng laban.
"The first round is about to begin. Be prepared everyone!" sabi ng announcer.
Nang mag simula na ang laban. Nag sisugod na ang mga Assassins.
Huminga ako ng malalim bago tumakbo papunta doon. Agad akong namana ng kalaban. Pinana ko lamang sila isa-isa.
Sa first round, bawal pa gumamit ng sword, weapons and something like that. Mga pana lamang at ang mga kamay at paa mo lamang ang p'wede. Matatanggal ang grupo na gagamit ng mga sword at weapons sa first round.
Halatang magka galit na magkagalit ang mga estudyanteng naglalaban dito. Gigil na gigil kase sila sa laban.
Habang nakikipag laban ako, napatigil kami.
Lahat ay napatigil...
Napatingin ako sa paligid at halos lahat ng kasama ko ay nag babagsakan na dahil hindi sumunod ang kalaban.
Nag paulan sila ng bala sa amin at pinag babaril nila ang mga kasama ko.
Kaunti na lamang ang natira at isa na ako doon. Na tigil din ang laban dahil sa ginawa nila.
"The Assassination Group of Blood University has been disqualified for using firearms!" sabi ng announcer.
Nabalot ng inis ang mga Assassins na kasama kong natira. Kita ko din naman ang nakakunot na noo ni Lexus kahit pa ang layo ng agwat namin sa isa't-isa.
Hays! sobrang duga ng kalaban! sinadya nilang paulanan kami ng bala kahit pa na ika didisqualified nila.
"NO, WE ARE NOT CONSENT! KILL THEM!" sigaw ng mga kakampi ko.
Agad akong tumakbo para makaalis sa gitna dahil alam kong mag papaulan din sila ng bala sa kabila.
Sino ba namang hindi maiinis. Napaka daming namatay sa grupo namin tapos sila pa chill-chill lamang ang itsura at halatang ang patayin lamang kami ang intention nila.
That's so unfair!
Pero hinayaan ko ang mga ka grupo ko ang gumawa nito at hindi ako nakialam lalo na't baguhan lamang ako.
Nag sugudan ang dalawang panig at muling nag laban. Gumamit sila ng mga hindi puwede sa laban.
Napatingin ako sa mga hari at hindi ko inasahan na naka tingin din sila sa akin na tila sinesenyasan akong sumali sa laban.
Napangisi ako sa kanila at pilit na kumuha ng mga pamana dahil balak ko na sumugod.
Ang taas ng expectations nila sa'kin, ah.
Sumugod ako gamit ang pana ko at nakatulong naman ito para makapag bawas ng kalaban.
Gumamit na din ako ng baril upang paputukan sila. Nakaka free hit ako gawa ng mga kakampi ko.
Pero nang maubos ang pang pana ko at bala ng baril ko, sumugod na lamang ako gamit ang dalawang espada.
Nauubos na ang kakampi ko kaya ako na ang tatapos nito.
Sumugod ako gamit ang dalawa kong espada at pinalagan ko ang lahat ng nag tangkang lumapit sa akin at walang awa silang pinatay.
Hindi maka palag sa akin ang iba dahil sa bilis ng galaw ko.
Napa tigil ako bigla sa pag sugod nang palibutan ako ng mga kalaban. Kumunot pa ang noo ko dahil nag tataka ako.
Bakit parang mag isa na lamang akong nakikipag laban kung palibutan nila ako?
Tss, nakakatawa. Ako nanga lang ang nag iisang nakikipag laban. Ang mga kakampi ko kasi ay nilayasan ako at iniwan sa gitna ng laban.
Ang dami pa nito.
Huminga ako nang malalim at napa ngisi dahil balak ko na silang sugudin.
Sinugod ko silang lahat gamit ang mga espada ko at nakipag laban rin naman sila.
Binilisan ko ang kilos ko at ginamit lahat ng tricks ko sa pakikipag laban.
Napansin ko naman na hindi na nila ako mapalagan dahil sa galawan ko kaya medyo napapa-atras sila at nag dadalawang isip na kung lalaban pa.
Napatingin ako sa mga hari, at mukhang hindi ko sila nabigo. Nagawa ko naman ang expectations nila kahit papaano.
Pero napatigil rin naman kaming lahat bigla.
Nag tayuan ang matataas na nilalang o ang mga gods, and goddesses. Hindi sila makapaniwala sa ginawa ng mga Assassination Group ng bawat school.
"STOP THIS GAME!" sigaw na ng prinsipe.
Tumigil silang lahat. Puro dugo at labi ang nasa battle field.
"YOU DON'T RESPECT US ANYMORE!" sigaw pa ng Prisipe.
Naupo din naman siya dahil nga nainis siya.
"Attention everyone! Due to the actions of the two Assassination Groups, the first round will be canceled. However, you will be given a second chance to correct it in the second round." saad ng isang guro ulit.
Natahimik na ang lahat at kumalma. Nilinis ang battle field bago muling mag laban.
Nag hintay pa kami ng ilang minuto bago ulit mag simula. Napaka tigas kase ng mukha, ayan tuloy na cancel and first round.
"Now, your fighter and the queens will be fight first while not recovering from what happened earlier. Get your fighter ready." bigla nanamang nag usap ang announcer.
Medyo nagulat ako. Napapunas ako ng mukha. Puro talsik ng dugo ang katawan ko.
Kami na ang mag lalaban ngayon ng reyna kaya medyo napapa lunok ako.
Ang sabi, queen of all daw ang ilalaban sa akin, pero paano? ako lang rin naman iyon.
"Let's start with the queen of battle and Blood Universitie's fighter." sabi ng taga lahad. Medyo napahinga ako nang maluwag.
Mabuti na lamang at hindi ako ang una. Tumingin ako sa paligid, ang sama ng tingin ng mga hari sa queen of battle.
Sa tingin ko ay balak nila itong patayin. Lalo na ang tingin ni Thaddeus dito, halos gusto na niyang lapitan upang patayin.
Init ng dugo nila sa mga reyna, isa din iyan sa dahilan kung bakit itinatago ko ang pagkatao ko para magawa nang maayos ang plano ko.
Nang nasa gitna na ang fighter ng Blood University, at ang queen of battle. Sinimulan na din ang laban.
Sword ang gamit nila at wala ng iba pa. Nanood nalamang ako ng laban.
Nag espadahan sila at nag tuloy-tuloy ang laban nila.
***
Sa huli, namatay ang fighter ng Blood University. Pachill-chill lamang ang mukha ng reyna at halatang sanay na. Parang ako lamang rin s'ya makipag laban pero mas lamang lang ako nang kaunti.
"Our queen of battle wins."
Nagpalakpakan ang mga tao.
Ang sabi, kapag nanalo daw ang fighter ng school, siya daw ang papalit reyna. Ewan ko kung totoo 'yan, pero mukhang malabo naman mangyari 'yon.
Pero sa tingin ko ay walang laban na magaganap between me and queen of all, dahil ako lang din iyon.
"Now, let's move to the next round. Next is the queen of all and the fighter of Maximus University."
Kinabahan na ako. Wala nanga palang queen of death dahil kapatid ko iyon. Kaya pala ako na ang susunod.
Kaso walang queen of all na dadating kase ako lang din ito.
Pumunta na lamang ako sa gitna at syempre mag papanggap ako na walang alam. Alam kong walang dadating kaya hindi ito matutuloy.
Nag hintay ako ng ilang segundo at nakayuko lamang ako. Hinintay ang sasabihin ng announcer.
Pero walang nag sasalita.
Napatingin ako sa paligid at napansin kong nag yuyukuan sila at tila nag bibigay galang.
Nanlaki ang mata ko nang may dumating. Aastig-astig s'yang nag lakad palapit sa akin habang pinapaikot-ikot pa ang espada sa palad n'ya.
Medyo nag taka lamang ako. Sino s'ya? Fake queen?
Pero natutuwa pa din ako't may dumating, at least 'di ako pag dududahan nang sobra ng mga hari.
Pero nagulat pa din ako. Ewan ko kung matatawa ako na hindi malaman kase may mapag panggap na dumating.
Astigin din ang mukha n'ya at mukhang malakas s'ya. Pero hindi ako papayag na manalo. Yes, gusto kong matalo.
Nag titigan kami nang masama. Hawak ko ang espada ko habang naka focus ang tingin ko sa kan'ya.
"Let's begin!" mahina niyang pag kakasabi pero sapat lamang para marinig ko.
Itinataas niya ang espada at ganoon din ang ginawa ko. Nag dikit ang espada namin at nag sunod-sunod na ang mga galaw namin.
Mukhang palaban ang babaeng ito.
Sinipa ko siya palayo sa akin nang mag kasalubong ang espada namin. Muli siyang lumapit sa'kin at akmang eespadahin ako kaya agad akong umiwas.
Sa totoo lamang ay kayang-kaya ko s'yang tapusin ngayon mismo. Pero hindi ko magawa dahil ako ang hihirangin bilang isang reyna kung mananalo ako.
Alam ko naman na reyna na talaga ako, pero sa pag kakataong ito hindi muna. Isa muna akong fighter. Kailangan kong magpatalo.
"Let's fight without a sword!" saad nito at napangisi naman ako.
Inihagis ko ang espada ko palayo at ganoon rin naman ang ginawa niya.
Nag simula na siyang lapitan ako upang sunggapan ng suntok. Hinayaan ko s'ya at hindi ako pumalag. Hinayaan kong saktan n'ya ako. Sinulit rin n'ya ang pagkakataon na hindi ako pumapalag.
Napangisi naman siya nang mapansin niyang nang-hihina na ako. Puro pasa na din kase ang mukha at katawan ko.
Parang na di-disappoint yata sa'kin ang mga hari dahil sa ikinikilos ko.
Hindi ko kase s'ya pinalagan. Kahit isang suntok hindi ko ginawa dahil nga ayokong manalo sa laban na ito.
Tumayo ako nang maayos at iika-ikang nilapitan ang espada para kuhanin ito. Kinuha din n'ya ang kan'ya.
"Hina mo naman." mapang asar niyang pagkakasabi at medyo napangisi naman ako.
Nag simula ulit kaming mag espadahan. Habang ginagawa ito, may isang bagay ang nakapag pabaling sa tingin ko.
Ang parents ko.
Bakit sila dumating? Natitigan ko sila. Sila ang God and Goddess of all. Naupo sila sa trono at pinanood ang laban. Ngayon lamang yata sila dumalo sa ganito?
Ibig sabihin nag agree sila sa ganitong laban?
Bigla na lamang nagising ang utak ko nang maramdamang may humiwa sa t'yan ko.
Napatingin ako sa kalaban ko, nakangiti lamang s'ya.
"Ako na ang bagong reyna." nakangisi niyang pagkakasabi. Alam pala niya ang tungkol sa akin.
Natulala ako at nailuhod ko ang isa kong tuhod. Lumapit naman dito si Thaddeus.
Inagaw niya ang espada sa kamay ko at basta ito isinaksak sa t'yan ng kalaban ko.
Nagsuka ng dugo ang babaeng ito at natumba na. Habang ako naka upo lang at hindi makapaniwala sa nangyari. Bakit ginawa iyon ni Thaddeus?
Nag tayuan lahat ng nandito dahil sa gulat. Nag simula din umingay sa paligid.
May bigla namang bumuhat sa akin. Si Aisler.
Tinitigan pa n'ya ang mukha ko bago s'ya mag simulang mag lakad palayo.
Dumudugo na ang t'yan ko pero hindi naman sobrang lalim ng sugat kaya kinakaya kopa.
"A-ano bang ginagawa mo?" tanong ko kay Aisler habang buhat niya ako.
"You can't die." maikli n'yang sagot. Napatitig pa ako sa mukha niya at nakapag salita pa.
"H-hindi naman ako mamamatay dahil dito." sabi ko pero deretso lamang ang tingin niya.
"No, you don't understand." sagot na lamang niya at natitigan ko pa ang mukha niya bago ako mawalan ng malay.