"Ma'am Athena,"
"Ma'am? Gising na po ba kayo?"
"Ma'am,"
Halos mapudpod na ata sa kaka-katok ang kasambahay namin sa labas ngunit wala akong balak na sagutin siya o pag buksan man lang.
Gusto kong maka pag isa, Tahimik akong naka mukmok sa study table habang naluluhang sinasalin ang alak sa baso, ramdam ko ang init na dumaloy sa lalamunan.
I still hearing her nosy knock kaya napa irap na lang akong napa-patong ng paa sa lamesa bago uminom ulit.
"Ma'am Athena. Bumaba na daw po kayo."
Naiinis na napatayong hinagis ko sa pader ang basong hawak ko at nag lakad patungo sa pintuan at binuksan ito.
Sisitahin ko sana ang kasambahay namin ngunit napatigil ako ng di ang kasambahay namin ang nasa harapan ko ngayon, naka sandal ang dalawang kamay nito sa frame ng pinto at bakas ang pag ka inip kaya ang sama ng tingin na pinupukol sa akin.
Napalunok naman ako wala sa oras at inayos ang sarili ko bago tumikhim.
"A-Althea," nauutal kong sabi rito.
"Lalabas ka, o kakaladkarin kita papalabas."
"K-kukunin ko lang susi ko ng k-kotse, sandali--"
Napahinto ako sa pag sasalita ng biglang humakbang sa akin si Althea at tumayo sa harapan ko. Inilapit nito ang ilong niya sa bibig ko at inamoy ito.
"Your drinking,"
"K-kunti lng nama--"
"AGAIN!!"
"Althea,"
Walang ano-ano hinawakan ako sa braso nito at hinila pababa ng sala, kung nasan naabutan ko si Jade na nag hihintay,
Bakas ang pag aalala sa mukha nito ng makita niyang nakangiwi akong nag papatangay kay Althea,
"Let's go Jade."
Sumunod naman samin si Jade at nauna ng pumasok sa sasakyan ni Althea.
"Althea, I forgot my keys."
"Sa amin ka sasabay." Walang emosyong sagot nito at sumakay na din ng sasakyan.
Naiinis na napakamot na lang ako ng ulo at pumasok na rin sa likuran ako pumwesto.
Nag simula ng umandar ang sasakyan nito hanggang sa naka alis na kame, nakatingin lamang ako sa labas ng bintana habang tinatanaw ang mga gusaling dadaanin namin.
Minsan naririnig kong nag uusap ang mag asawa pero wala doon ang atensyon ko kundi sa mangyayari mamaya sa oras na dadating kame sa patutunguhan namin.
Diko alam pano ko patutunguhan ang pamilya Villamor matapos ang pag baril ko sa anak nila, mag iisang linggo ng lumipas at ngayon ay ihahatid na sa huling hantungan si Rachel.
Kinakabahan kasi ako sa kalalabasan sa oras na makikita ako ng mga Villamor, sabi kasi sakin ni Ayesha ay galit na galit ang mga Villamor sa akin, maski si Zoe ay di ako kinaka usap kapag nag kikita kame sa Mansion.
Di nga sana ako dapat pupunta, pero pinilit ako ni Althea.
"Athena,"
Bumalik lang ako sa kasalukuyan ng narinig ko ang boses ni Jade.
"Hhhhmmm" asking her with humming.
"Are you ok?" Nag aalalang tanong nito.
Napatingin ako sa rear mirror dahil pasimpleng tumingin din sa akin si Althea. Kahit masungit at may pagka maldita tong bunso namin ay ramdam kong nag aalala din siya para sa akin.
"Yes. I'm fine Babe, don't worry."nakangiti kong sagot dito.
Tumango lang si Jade at tumingin sa asawa niya.
Di nag laon ay nakarating na din kame sa sementeryo kung saan ilalagak ang labi ni Rachel, ramdam kong umuga ang sasakyan idikasyong bumaba na ang mag asawa.
Habang ako ay nanatili parin sa loob habang nakatanaw sa mga tao sa di kalayuan.
"Wala ka nang dapat pang ipag alala sa pag harap mo sa pamilya Villamor Athena. Dahil self defense naman ang ginawa mo at marami ang naka saksi. Kaya wala kang kasalanan,"
"I don't know what to do anymore Athena, the day I shot Rachel, kitang kita ko ang galit sa mata ni Zoe. Nahihiya ako, natatakot, pano kung palayasin nil---"
"Di nila gagawin yun. Just.... Just give your final respect to Rachel. Dahil kahit papano, may pinag samahan kayo."
Oo... May pinag samahan nga kame... At ang pag sasama namin dalawa ay labis kong pinag sisihan.... Sana, sana diko na lang siya nakilala. Sana di ko na lang siya kinaibigan pa.
Sumunod ako sa likuran ni Althea ngunit di na ako lumapit pa kung nasaan ang mga bisita at pamilya ni Rachel naka upo. Mas pinili ko na lang na tumayo sa likuran na mag isa.
Pansin ko din ang pagtingin at bulungan ng mga tao habang nakatitig sa akin ngunit diko lang ito pinansin pa.
Nakikinig na lang ako sa paring nasa puntod ni Rachel habang pinag-darasal ang kaluluwa nito.
Bumuntong hininga na lamang akong pinag darasal din si Rachel, kahit di maganda ang pinag samahan namin mula noon ay masasabi kong kahit papano naramdaman ko ang pag mamahal niya sa akin noong nag papanggap pa siya bilang si Valerie.
"Athena,"
Nanumbalik lang ako sa kasalukuyan ng nasa harapan ko na si Ayesha. Doon ko lang napansin na nag uuwian na pala ang mga bisita... Katabi nito si Zoe na di man lang ako tinitingnan.
"Bakit ka nandito? Bat di ka umupo kasabay namin."
"Aahhmm, ano--" napatingin pa muna ako kay Zoe bago sagutin si Ayesha. "Di-dito na lang ako."
Napatingin din si Ayesha sa asawa niya marahil ay alam nito ang pag kakaroon namin ng kaunting gap ng mga Villamor.
"Ok, suit your self." Malungkot na sabi ni Ayesha sa akin bago nag lakad muli.
Sumunod naman si Zoe sakanya kaya agad ko siyang pinigilan sa braso na ikinagulat niya at nag pahinto din kay Ayesha.
Nag tatakang napatingin si Ayesha sa kamay ko na nakahawak sa braso ng asawa niya, at kunot noong inangat ang paningin nito sa akin kaya agad akong napabitaw rito.
I know Ayesha very well.... She's an angel and a quiet person, pero kapag nagalit ito at di nagustuhan sa mga mata niya ay lumalabas ang isang katauhan niya... Seeing her in a beast mode is not so easy, kaya mas pipiliin mo na lang tumakbo para iwasan siya.
"Can I talk to her Ayesha,"
Umayos naman ang pag ka kunot ng noo nito at napabuntong hiningang tumingin sa asawa niya na wala parin kibo hanggang ngayon.
Tumango lamang si Ayesha at hinalikan ang asawa niya bago kame iniwan.
Nanatiling nakatingin sa kalayuan si Zoe na parang nag hihintay lamang ang sasabihin ko at handa na itong umalis agad.
Tumikhim muna ako bago simulan ang sasabihin ko.
"Zoe--"
Sa isang iglap ay napabaling ang mukha ko pakanan ng nakatanggap ako ng malutong na sampal mula kay Zoe,
I didn't see that coming.... But I expected it. Di lang ako naka pag handa...
napangiwi ako palihim dahil sa sakit ng palad tumama sa pisngi ko.
Walang imik na di ko siya binalingan at handa sanang umalis ngunit napatigil ako ng marinig ko ang mahinang hikbi ni Zoe.
Kaya unti unti akong lumingon dito, and she's crying... Daig niya pa ang bata kung umiyak sa harapan ko.
"Zoe," tawag ko dito.
Humakbang ito papalapit sa akin at pinag hahampas ako sa dibdib. Di ako nag pa buwag at hinayaan ko itong gawin sa akin... Hinayaan kong ibuhos niya sa akin lahat ng sama ng loob na nararamdaman.
Hanggang sa huminto ito at napasandal na ito sa dbdib ko, damang dama ko na basa na ang damit ko dahil sa kaka iyak niya sa dibdib ko. Nanginginig inangat ko ang kamay ko at inilagay ito sa likuran niya para patahanin ito.
"Why...... Why Athena!! Bakit mo binaril si Ate,"naiiyak nitong sabi at may pahabol paring hampas sa dibdib ko.
"I'm sorry Zoe, God knows na diko sinasadya ang mga nangyari. Lumaban siya Zoe, nasa panganib na ang buhay ng kapatid ko. Diko--diko sinasadya Zoe... I'm so sorry... I'm so sorry..." Nag sisimula na din akong umiyak,
Naramdaman ko na lang na naka lapad na ang braso ni Zoe sa likuran ko dahil doon ko lang napansin na niyayakap na pala ako nito ng di parin tumitigil sa pag iyak.
Kahit napakalaki ng takot ko kay Rachel, I still mourn for her death, dahil kahit papano naging parte din siya ng buhay ko.
"Di naman ako galit sayo Athena, nag tatampo lang. Diko kasi matanggap na pinatay mo si Ate sa harap ko.... I felt devastated ng nawalan ng buhay sa kamay ko si Ate, wala man lang ako nagawa para pigilan siya that time---"
"Zoe, ginusto niya to. Wala kang kasalanan, kung galit ang pamilya mo sa akin, lubos kong tatanggapin--"
"Nag ka usap na kame ng mga magulang ko. Kinuwento ko na din sakanila kung ano ang nangyari," kumalas na ito sa pag kakayakap sa akin at tinitigan ako nito. "Iwasan mo na lang muna sila Daddy at lalong-lalo na si Mommy, pasasaan ma't papatawarin ka din nila,"
Ngumiti ako ng malungkot at tumango ng alanganin.
"Gusto mo bang puntahan si Ate?"
Tukoy nito sa puntod ng kapatid niya.
"Di na," sagot ko dito ng makita kong nandodoon parin ang mag asawang Villamor. "Uuwi na rin ako,"
"Kung ganon... Sumabay kana lang sa amin nila Ayesha-"
"No...no.. Wag na." Kaway kaway kong sagot. "Actually may lakad pa kame ni Sophia eh."
"San kayo pupunta?"
"Mag papasama akong pumunta sa Mama niya."
"Kay Elizabeth Mondragon?"
"Oo.."
"Bakit anong kaylangan mo sakanya?"
"Gusto kong malaman kung ano ba talaga ang nangyari kay Valerie. Dahil sabi sa akin ni Sophia, ang Ate mo lang ang may alam kung na saan talaga si Valerie."
"Kaya diko magawang magalit sayo ng husto Athena, dahil napakalaki na ng atraso ni Ate sayo. Ako na ang humihingi ng tawad sa mga ginawa niya sayo Athena.".
"Makita ko lang ang asawa ko, mapapatawad ko na siya."
"Pero di si Valerie ang asawa mo. Sa mukha oo... Pero sa katauhan, ang ate ko ang legal mong asawa at hindi si Valerie."
"Pag nakita ko muli si Valerie, I will marry the real Valerie... No matter what."
"Ipag dadasal kong sana makita mo na siya at sana maging masaya kana rin Athena."
"Salamat sa pag intindi Zoe," pag papasalamat ko dito bago ibaling ang tingin sa mag asawa.
Pansin ko din ang isang matandang lalake katabi ng mag asawang Villamor.
"Who's that guy?" Turo ko sa matandang lalake.
"Siya si Tito Emilio Lazaro.... Kapatid ni Mama, at ang totoong Ama ni Ate Rachel."
_________________________________
To be continued......