Ξυπνησα απο την γλυκια φωνη του μπαμπα μου και απο το απαλο του αγγιγμα
''εχεις σχολειο μωρο μου ξυπνα''ανοιξα τα ματια μου και τον ειδα να στεκεται στο προσκεφαλι μου
''καλημερα''ειπα σχεδον μουγκριζοντας και γελασε σηκωθηκα πανω και εβγαλα τις πυτζαμες μου φορεσα ενα απλο αυρο τζιν με μια ασπρη μπλουζα gucci συνηθως δεν μ'αρεσει να φοραω ακριβα brands στο σχολειο αλλα σημερα απλα ηθελα φορεσα τα adidas μου χτενισα τα μαλλια μου και μαζι με τον μπαμπα κατεβηκαμε κατω σημερα ενιωθα το στομαχι μου καπως ετσι δεν εφαγα τιποτα καλημερισα τον Sam εναν νεαρο Αφρικανο σκετη κολαση ειναι ο κηπουρος μας και καθαριζει και την πισινα κοιταξα το κινητο μου ηταν νωρις ακομα αλλα αποφασισα να φυγω φιλησα τον μπαμπα μου και πηγα εξω που ο Χαρης με περιμενε
''πρωινη σημερα''διαπιστωσε κοιτωντας το κινητο του γελασα και μπηκα στο αυτοκινητο
''καλημερα και σε εσενα Χαρη''ειρωνευτηκα και γελασε εβαλε μπρος και οι ροδες του αυτοκινητου αρχισαν να κυλαν στον δρομο
Πηγα να βγω απο το αμαξι αλλα ο Χαρης κρατησε το χερι μου κανοντας με να μπω ξανα στο αμαξι
''εισαι καλα?''με ρωτησε και ανασηκωσα τους ωμους μου
''απλα νιωθω να ανακατευομαι''ειπα και χαιδεψε τα μαλλια μου μου χαμογελασε και του χαμογελασα
''οτι γινει παρε με τηλεφωνο ενταξει Δαφνουλα?''ειπε και εγνεψα θετικα χαμογελωντας στην προσφωνηση ετσι με ελεγε οταν ημουν μικρη βγηκα απο το αμαξι και αμεσως το βλεμμα μου καρφωθηκε σε αυτον καθοταν στο παγκακι του ετρεξα κοντα του κανοντας τον να τρομαξει
''καλημερα''ειπαμε και οι δυο χαρωπα και γελασαμε ολα τα βλεμματα ηταν πανω μας αλλοτε με επικριτικα σχολια αλλοτε με χυδαια εκλεισα τα ματια μου παιρνοντας μια βαθια ανασα ενιωσα την ζεστη του παλαμη στο μαγουλο μου
''αν θες φυγε''ειπε και ανοιξα τα ματια μου κοιτωντας τον αυστηρα
''εσυ εισαι πολλα παραπανω απο αυτους τους γελοιους''ειπα και εριξα το κεφαλι μου στο στερνο του ''και που λες σημερα νιωθω να ανακατευομαι''ειπα αλλαζοντας το κλιμα και γελασε
''αμα κανεις εμετο πες μου να τραβηξω βιντεο να εχω με κατι να γελαω''ειπε και τον βαρεσα στο στηθος
Η Κατερινα ηταν στην εισοδο μαζι με τον μπραβο της που μαλιστα την συνοδεψε μεχρι μεσα ωχ κατι εγινε ετρεξε κοντα μου ενω απο πισω της ετρεχε και ο φουσκωτος
''φιλεναδα πηγαν να με κλεψουν''ειπα δραματικα και καθησε στο παγκακι ''καλημερα Διαμαντη δεν σε περιαζει που καθομαι ε?''ρωτησε και ο Διαμαντης εγνεψε αρνητικα
''θες να φυγω μαζι με την Κατερινα?''τον ρωτησα ψιθυριστα ενω παραληλα ακουγαμαι την σκηνη που ο κλεφτης τραβαγε την τσαντα της Κατερινας και το κολιε της εγνεψε αρνητικα γελωντας
''εχει πλακα''ψιθυρισε και τοτε ειδα τον Γρηγορη να μας καρφωνει με τα ματια του πριν προλαβει να μας πλησιασει το κουδουνι ειχε χτυπησει
Ο διευθυντης μας ενημερωσε οτι εχουμε καιρο τις επομενες δυο ωρες και οτι μπορουμε να κανουμε οτι θελουμε ολοι τρεξαν προς τα εξω εκτος απο εμενα πηγα στην βιβλιοθηκη και διαλεξα ενα κλασσικο αγαπημενο βιβλιο η κυρια Σοφια μας εβαλε εργασια ειπε πως πρεπει να διαβασουμε ενα λογοτεχνικο βιβλιο και να κανουμε μια περιληψη δεν μας εβαλε οριο παντα ελεγε πως η λογοτεχνια πρεπει να ειναι ελευθερη ετσι σπανια μας εβαζε οριο λεξεων καθισα στην κλασσικη μου θεση και αρχισα να διαβαζω αλλη μια φορα το πειθω της Τζειν Οστεν
Εκλεισα το βιβλιο και σκουπισα τα βουρκωμενα ματια μου ευχομαι να μπορουσα να ζησω εναν ερωτα σαν του Χιθκλιφ και τις Καθριν ή σαν της Αννα και του Φρεντερικ πηρα το τετραδιο μου και ξεκινησα να γραφω
Ακουσα γρηγορα βηματα να με πλησιαζουν αλλα δεν εκανα κοπο να γυρισω να κοιταξω καποιος αρπαξε το στυλο απο τα χερια μου και γυρισα να κοιταξω τον ενοχο
''ειμαι σιγουρος οτι εχεις δευτερο''ειπε ο Διαμαντης και αφησε ενα φιλι στο μαγουλο μου ετρεξε προς την θεση του και αφησε εμενα να χαμογελαω σαν χαζη εβγαλα τον δευτερο στυλο μου και συνεχισα το γραψιμο οχι για πολυ ομως ενιωσα ενα χερι στον ωμο μου και γυρισα να κοιταξω εκνευρισμενη αυτον που με ενοχλουσε
''τι θες Γιωργο?''ρωτησα κλικαροντας το στυλο αναμεσα στα δαχτυλα μου
''στυλο''ειπε γυριζοντας το βλεμμα του αλλου
''δεν εχω πηγαινε αλλου''ψεμματα εχω αλλον εναν αλλα ειναι ο αγαπαημενος μου και δεν τον δινω πουθενα
''ελα τωρα εχεις και εναν κοκκινο ακομα ποτε δεν τον ξεχνας''ειπε και τον αγριοκοιταξα πριν προλαβω να μιλησω ακουσα την φωνη του Διαμαντη
''σου ειπε οχι τι θες τωρα?''ρωτησε και ο Γιωργος εδειξε ξανα το στυλο στα χερια μου ''προσπαθησε να της την πεσεις αλλιως δεν πεφτει ετσι''ειπε κα γουρλωσα τα ματια μου
''και πως ξερεις εσυ πως πεφτει μια γκομενα εχεις πηδηξει ποτε καμια ετσι οπως εισαι ή αγαπησες καποια εκτος απο την μανουλα που δυστηχως τωρα πεθανε και δεν εχεις καμια να σ'αγαπαει καημενουλη''
''εχει την δικη μου αγαπη''ειπα μπαινοντας μπροστα απο τον Διαμαντη που αν τον αφηνα τωρα ο Γιωργος θα ηταν αναισθητος
''Δαφνη τι κανεις με ενα ορφανο εσυ εισαι μια Παπαστρατου ο μπαμπας σου σου παρεχει τα παντα γιατι χρειαζεσαι την φιλια ενος φτωχου''ειπε με την αλαζονικη του φωνη και ο Διαμαντης με εσπρωξε μαλακα πιανοντας τον αλλο απο το λαιμο
''δεν εξαγοραζονται ολα με τα λεφτα του μπαμπα ρε ηλιθιε''ειπα ενω ο Διαμαντης τον ραπιζε στο ξυλο τον επιασα απο το μπρατσο και τον τραβηξα πισω μπηκα στην αγκαλια του δεν τυλιξε τα χερια του γυρω μου και εγω τραβηχτηκα
''εχει δικιο τι κανεις εσυ μαζι μου Δαφνη?''ειπα και πριν προλαβω να του απαντησω ειχε φυγει τρεχοντας
''Δαφνη''ακουσα την αδυναμη φωνη του Γιωργου αλλα δεν εδωσα σημασια μαζεψα τα πραγματα μου και βγηκα απο το σχολειο καλεσα τον Χαρη και γρηγορα ηρθε
''τι επαθες?''ρωτησε και αρχισα να του διηγουμαι τι συνεβη ''του αρεσεις σιγουρα ακομα δεν το εχει ξεκαθαρισει με τον εαυτο του αλλα ξερει πως νιωθει καπως διαφορετικα για εσενα''ειπε και τον κοιταξα περιεργα ετοιμη να του φερω αντιρηση μα μου εκανε νοημα να κανω ησυχια ''μην μου φερεις αντιρηση δεν σε αφηνω''ειπε και επιασε το χερι μου ''σε θυμαμαι μικρο κοριτσακι να τρεχεις στην αγκαλια μου να φωναζουμε να παιζουμε να τραγουδαμε...''τον διεκοψα πριν συνεχισει
'''ακομα θυμαμαι ποσο ασχημα τραγουδας''αστειευτηκα και με αγριοκοιταξε ενω επειτα γελασε κι αυτος
Φτασαμε εξω απο την επαυλη του πατερα μου κατεβηκα απο το αμαξι και ειδα οτι η ασφαλεια ελειπε αδιανοητο γυρισα να κοιταξω τον Χαρη ανασηκωσε τους ωμους του ταραγμενος τρεξαμε μεσα η πορτα μισανοιχτη την εσπρωξα με φορα και ειδα τον μπαμπα μου στο πατωμα αρχισα να ουρλιαζω κλαιγοντας ετρεξα κοντα του ''εχει αδυναμο σφυγμο''ειπα κλαιγοντας περισσοτερο
''κορη μου''ψελλισε
''σουτ μπαμπα μην χανεις δυναμεις ερχεται το ασθενοφορο''
Το ασθενοφορο της ιδιωτικης κλινικης εφτασε πηραν τον πατερα μου και μπηκα και εγω μαζι τους ενω ο Χαρης μας ακολουθαγε με το αμαξι πηρα τηλεφωνο τον Φιλιππο
''Φι..φιλιππε''ειπα ενω ξεσπασα ξανα
''Δαφνη τι εγινε μιλα μου Δαφνη ειναι καλα ο μπαμπας?''ρωτησε ανυσηχος
''ελα απο το Λονδινο οσο πιο συντομα μπορεις τον πυροβολισαν''
''οκ''ειπε και μου το εκλεισε
Καθησα στις θεσεις εξω απο το δωματιο που επροκειτο να μπει αν επιζησει απο το χειρουργιο
''ολα θα πανε καλα ο χειρουργος ειναι ο καλυτερος των καλυτερων θα επιζησει''ακουσα την φωνη του Χαρη και ξεφυσιξα εριξα το κεφαλι μου στο στηθος του ενω αυτος περασε τα χερια του γυρω μου
''ολα θα πανε καλα''επανελαβα
''ναι κοριτσακι μου ολα''
heyy τι κανετε πως ειστε ελπιζω καλαα
ενα μικρο μπαχαλακι τι λετε θα επιζησει ο πατερας της?
αυτα απο εμενα τα λεμε στο επομενο κεφαλαιο μεχρι τοτε
φιλακιααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα