Polat: Hissetmesem hala yazışmazdım.
Pelin: Ne hissediyorsun peki?
Polat: Seninle konuşmak eğlenceli, belli etmesem de güldürmeyi başarıyorsun beni.
Pelin: Sen ergenlerden nefret ediyorsun ama onlar gibi olmuşsun çoktan yiğidim!
Pelin: Telefona bakarak sırıtmalar, gülmeler falan!
Polat: Neden her zaman cıvıyorsun?
Pelin: Çünkü seninle konuşurken haddinden fazla heyecanlanıyorum. Yanlış bir şey söylerim diye telefonu elime almıyorum ben haberin var mı senin?
Pelin: Bir de... Daha önceden de demiştim imkansız olduğunu az çok biliyorum diye. Sen güzel şeyler söylediğin zaman umutlanmak istemiyorum.
Polat: Benimle konuşmak seni yıpratıyor.
Pelin: Galiba evet.
Polat: O zaman neren hala buradasın?
Pelin: Aptalım sanırım.
Polat: Değilsin, sadece aşıksın.
Pelin: Aşığım...
Pelin: Sen hiç aşık oldun mu?
Polat: Bilmem.
Pelin: Ne demek bilmem? İnsan hiç aşık olup olmadığını bilmez mi?
Polat: Aşkın ne olduğunu bilmiyorum. Bilmediğim bir şeyi nasıl bilebilirim?
Pelin: Ya sen hiç aşk filmi, aşk romanı falan okumadın mı? Hadi senin gibi bir adam okumaz, tamam diyeceğim.
Pelin: Ama etrafına da mı bakmadın? Annen ve babana, hısım akrabana?
Polat: Hayır.
Pelin: Ruhun öküz Polat.
Polat: Ve sen bir öküze aşıksın.
Pelin: Ay evet, sana aşığım!
Pelin: Böyle boy boy çocuklarımız olsun falan istiyorum.
Polat: Neden her lafı çocuğa çekiyorsun?
Pelin: Öyle mi yapıyorum?
Pelin: Hiç farkında değilim.
Polat: Eminim farkında değilsindir.
Pelin: Ya senin evlilik fobin falan mı var?
Polat: Ne alaka?
Pelin: Burada sana neredeyse evlenme teklifi ediyorum, bir kusmadığın kaldı.
Polat: Sen hiç dönüp şu yazdıklarını salim kafayla okudun mu?
Polat: Sarhoş gibisin! Yüz yüze olsak asla bunları diyemezsin bana.
Pelin: Diyemem tabii! O yüzden seninle yüz yüze gelmeye hazır değilim.
Pelin: Sende beni bekleyeceksin.
Polat: Seni mi bekleyeceğim?
Pelin: Ne?
Pelin: Beklemeyecek misin?
Polat: Karşıma çıkmanı beklemeyeceğim.
Polat: Seni bulacağım.
Pelin: