- Altıncı Sahne -
Önceki sahnedekiler - Birbirini ardından HALİL BEY - TAHİRE HANIMŞERİFE HANIM - TABENDE
TAHİRE HANIM: Ne oluyorsun kızım?
ŞEFİKA: Bakın! İşte... Ata... Ata gitti. Kendini zehirledi, benim için zehirledi. Biz birbirimizi severdik. Ben... Ben onunum... Ben onun eşiyim, paşanın değil. Paşanın eşi olmayacağım. Kim ne derse desin. İkimizi Allah birbirimiz için yaratmış. Yarattığı vakit birbirimize nişanlamış. Huzuruna da beraber çağırdı. Gelinlik odamızı kendi yerinde, kendi cennetinde hazırlamış. Görüyorum... İşte... İşte gözümle görüyorum. Kara toprak değil... Her tarafına gül döşenmiş... Her tarafına... Beybabacığım, gel beni bir kere öp! Gel! Ahiret hakkını helal et! Anneciğim! Anneciğim! Sakın, sakın canımız için lokma dağıtmayın. Düğün şerbeti verin. Fukaraya düğün şerbeti verin. Kızın, kıymetli kızın bu gece gelin oluyor. İşte... İşte beyim yatıyor... Beni ona Allah vermiş, Allah... Kimse ayıramaz... Kimse Allah'ın hükmüne karşı duramaz. Beyim! Beyim! Beni mi çağırıyorsun? Geliyorum, geliyorum! (Yatağa yığılarak) Bak! Bak! Yanına geldim de gülüyor. Ahirette de Şefika'nı mı görüyorsun? Geliyorum, geç kalmam. Korkma, korkma. Ah! Benim gibi ölmek ne kadar lezzetliymiş bilseniz... Dünyada bir dakika kalmak istemezsiniz. Ay... Yüzüne ne güzel de nurlar iniyor. (Ata'ya sarılır, yüzünü koklayarak ruhunu teslim eder.)
HALİL BEY: (Gidip nabızlarını yokladıktan ve nefeslerini dinledikten sonra) Allahım bize bu günü de mi gösterdin? (Tahire'ye) Kadın marifetini gördün mü?
TAHİRE HANIM: Sus! Aman... Sen de adam azarlayacak zaman mı buldun? Benim ciğerparem şu hallerde yatıyor, senin lakırdıların bana kızımın ölüsünden fazla mı tesir edecek? Kızım... Benim, babasını borçtan kurtarmak için şehit olan kızım...
HALİL BEY: Ah... Zavallı çocuk!
(Perde iner.)