JACKQUE'S POV
Nakaharap ako ngayon sa salamin at pinagmamasdan ang sarili ko, wala namang nagbago. Maybe, Hindi ko pa siguro panahon para magbuntis.
Yes, I was thinking about that. Its been three weeks since nung may mangyaring private meeting sa pagitan namin ni Viceral, but still I haven't feel something weird about my body. Wala talaga. Sabi kasi nila pag buntis ka, madami kang weird na mafefeel, like vomiting, craving an extraordinary food, and emotional stress. Its not that I'm hoping, I just simply want to assure that I'm capable of bearing child. Pero kung Hindi pa ibibigay ni God,
that's okay with me. Hindi ako nagmamadali.
About the conversation that happened between me and Vice three weeks ago? I forgot already about it, I just kept on telling myself thats is not a big deal after all, though it still pains me upon thinking about, him lying on the bed on other women.
Enough of my narration.
Nagsuklay lang ako at bumaba na. Naabutan ko siyang nagluluto habang naka apron lang at walang damit pang itaas. He's really a man full of attractive characteristics, physically and mentally.
Hindi siya nagbago sa nagdaang tatlong linggong nakalipas.. Still possessive as ever. Sweet din, pero kulang na lang ikulong ako sa opisina niya. Hanggang ngayon, Hindi pa din ako ang may hawak ng schedule niya. Hindi ko na din sa kanya iyon inusisa dahil ayokong makipagtalo. Ewan ko, buhat ng nalaman Kong mahal ko na siya, takot na ako, takot na akong makipagtalo sa kanya.
"Sweetie", he exclaimed towards me then hug me tightly.
" Err. Sira ka talaga", saka ko siya hinampas sa braso niya.
Inilayo niya ako sa kanya at tiningnan sa mata,"Good morning", then he gave me a peak of kissed on forehead.
"Yeah", then I smiled at him.
Iginiya niya ako at pinaupo.
" Sweetie, aren't you going to meet Madc and Cashmir today?", tanong niya.
Bigla akong napatap sa noo ko. Oo
nga pala, sasamahan naming magpacheck up si Cash.
"Jaki", sigaw ni Viceral na ikinatingin ko sa kanya.
" What?", aba ang lokong ito, kung makatingin ay parang nangangain ng tao.
"Don't hurt yourself", cold noyang sabi. Bigla siyang tumayo at tumuloy sa refrigerator.
Nakita Kong kumuha siya ng ice cubes at kumuha din siya ng towel sa cabinet at ibinalot ito.
Lumapit siya sa akin at hinawakan ang baba ko at itinaas ito,"Don't you dare hurt yourself again or else I will chained you and bed and I will be the one who punish you in the way I want, way you gonna loved it and the way will hurting each other", seryosong sabi niya saka idinampi sa noo ko ang yelo. Siraulo talaga ei!
Yeah, kung meron mang nagbago Simula nong inamin Kong mahal ko siya ay ang pagiging MAS over protective niya.
" Hindi naman yan napano ei. Umupo ka nga dun", utos ko
"No"
"Viceral, upo ka na. Kumain na tayo", sabi ko dajil patuloy pa din siya sa pagdampi ng yelo sa ulo ko.
" No"
"Fine", I surrendered.
Kumain na lang ako ng niluto niya at Hindi siya pinansin sa kung ano man ang hinagawa niya sa noo ko.
Nong natapos akong kumain ay doon lamang din siya tumigil.
Nagpaalam akong aakyat muna sa kwarto namin at magbibihis. Sasamahan namin ni Madc magpacheck si Cash since Sunday ngayon at walang pasok sa opisina.
If you're thinking kung nasaan kami? Well, nandito pa din kami sa condo ko. Hindi pa din kami umuuwi sa condo ni Viceral. Wala na din siguro dun si Mommy. And maybe nagtataka na din yun kung bakit Hindi pa kami umuuwi pero for sure naiintindihan niya yon.
Nagbihis lang ako at tumuloy sa baba. Naabutan ko si Viceral na nanonood ng T.V.
Liningon ko siya at pinasadahan ng tingin saka ngumiti. Damn! Why he is so damn cute?
" Sweetie, stop staring at me. If you just want to kiss me, come on kiss me now", saka siya ngumisi.
Abat tong hambog na ito!
"Asa" saka ko siya inirapan.
"You know, you're so cute when doing that, try to do that when were on a bed maybe it will make me more wild", then he chuckled.
Napaka talaga nitong lalaki nato!
" Aalis na ako. Wag kang lalabas", utos ko.
"Oh cmon, sweetie. Don't tell me possessive ka na din?", saka siya tumayo mula sa kinauupuan niya at lumapit sakin.
" H----hindi", oh! Nanana! Why am I bothered dahil lang papalapit siya?
We even doing that thing tapos nagiging ganito ako? Ugh!
"Really?", halos pulgada na lang ang pagitan namin at mataman pa siyang nakatingin sa mga mata ko.
" Ano. Uhmmm. Uma. Ano. Umalis ka Jan", tinangka ko siyang itulak ngunit hinawakan niya lang ang dalawang kamay ko.
"Alam no sweetie, minsan gusto kung matawa sayo, imagine nakita ko na ang lahat lahat sayo and yet nahihiya ka pa sakin. Halos nahalikan ko na lahat sayo pero naiilang ka pa din sakin. Sweetie, am I that intimidating?", then he smirked. Gahd! Paano ko na mababawas ang kahanginan ng isang ito? Kahit mahal ko ito ei !
Imilapat niya sa kanang kamay ko ang kaliwang dibdib niya saka ito
binitiwan. Ramdam ko ang malakas na pagtibok ng puso niya. Di kaya naghahyperventilate ito?
Hinawakan niya ang baba ko at itinaas bahagya ang ulo ko,"Sweetie, di ko pa naman kayang sabihin sayo lahat diba? Alam no naman yon diva? Trust me, sweetie. I love you enough to make all of this things for you. I maybe not a perfect husband but I will try everything to be one", then he kissed my forehead.
How could he change the awkward situation into a romantic situation. Well, that's my Vice. And I love him for this.
Trust....that's all I can do.....for now.
NANDITO kamu ngayin sa hospital. Well, nagpasama si Cash samin ni Madc na magpaultra sound ei 3months pa baby niya. Napakaexcited!
Nakahiga na ngayon si Cash sa hospital bed habang maghihintay sa doktor.
"Girl, I'm so excited. Sana babae noh?", agaw niya sa atensyon ko.
" At bakit naman aber?"
"Siyempre. Para may binihisan ako. You know, girl thing" saka pa ngumiti na parang -loka-loka ang bruha. Kung nakakabaliw ang pagbubuntis, baka ayoko na. Pero siyempre joke lang.
"Sira"
"Siya nga pala Girl, tinanong no na ba si Sir JM sa ano. alam mo na, kung may nakasiping na siya ng iba?", singit ni Madc.
"Yeah", walang gatol long sagot. Iniiwasan ko ang topic nato pero I think Hindi yata effective.
" Oo nga girl. Anong sagot niya?", segunda ni Cash. Ikinuwento ko kasi sa kanya yun at gaya ng opinyon ni Madc ay ganun din ang sa kanya.
"Di sumagot"
"WHAT?", They said in unison.
" Napaka O.A ninyo"
"Hindi talaga siya sumagot?", ulit na tanong ni Madc.
" Hindi nga" ulit ding sagot ko.
Nakita Kong bumalandra sa mukha ni Madc ang pagtataka.
"Why?", pagtatanong niya.
" I dont know either Madc so stop asking ", I said coldly.
" Jaki, what....what if he did?", nag-iingat na tanong ni Cash. Yan, yan ang ayaw kung marinig, sa kahit kanino. Ayan din yong ayokong sinasabi sakin ng isip ko.
"I don't know, Cash. I don't know"
"But, I mean. Are you ready to face it, if ever you heard the news that he got someone pregnant? And he need to leave you for the baby?", then she look at me. Hindi ko matagalan ang tingin niya at yumuko ako," Shit, No Jaki. Don't answer my question. Sorry. Sorry"
Tama naman siya ei! Mahaharap ko pa ba kung mauulit na naman ang nangyari ang samin ni Tom?
"Cash, kung ganun man. I'll do the right thing. Oo, matapang ako pero Hindi siguro kung bata ang kalaban.
Isa pa, Hindi naman yun mangyayari. Hindi naman niya ako sasaktan. I know Vice and I trust him", Tama, yon na lang muna ang iisipin ko. Hindi ko muna iisipin ang problemang yn nang Hindi pa siya dumadating. Well, sana Hindi siya dumating. Sa laki ng tiwala ko kay Viceral ay ayokong masira yon.
" Nakikita lang ng isang tao na matapang kang babae, but believe me Jaki, mas inosente ka pa sa pinaka inosenteng babaeng kilala ko"
"No Cash---"
"I agree to her, Jaki. Kumbaga kasi, may pagka defense mechanism yong estado mo ngayon. Its either in denial ka o ayaw mo lang alamin"
Singit ni Madc. Seriously, magkatugma ba likaw ng bituka nila?
"Hindi nga kasi-----"
" Yes, Jaki. And you can't do anything about it" then she smiled at me.
Hinayaan ko na lang sila. Ganun ba ako kainosente sa paningin nila? Hindi pa nila ako ganon ka kilala dahil sila yung nauna sa Clothing Lines ni Viceral pero parang kilalang-kilala na nila ako?
Dumating na ang doktor at sinimulan na ang ultrasound ni Cash.
Narinig Kong pinapaliwang ng doktor ang mga tungkol sa anak ni Cashmir. Yung heartbeat, yung gender. And all I can see in Cash's eyes is an overwhelming feelung. Yong pakiramdam niya na Hindi kayang itago, yung matang nakita ko na din Kay Viceral sa tuwing nakatingin siya sakin. It was full of love.
I'm crazy about him. Damn it! All the time, halos siya na ang laman ng isip ko. Normal pa ba ako?
Matapos magpaultrasound ni Cash ay sa mall kami dumitetso, dito siya sinundo ni Jacob. Si Madc? Ayun may lakad pa daw siyang iba. Di naman sinabi. Kaya ako na lang mag-isa.
Naglalakad lakad lang ako nang mapadaan ako sa isang store na puno ng hugis pusong designs. Anong meron?
"Valentines Day bukas", boses mula sa likod ko.
Paglingon ko," Ronnie?"
"Yeah"
Ang gwapo niya!
Hindi ko maexplain. Hindi siya yong Ronnie na nakikita ko sa opisina. Iba siya ngayon. He's so cool.
"Why? I mean----"
"Ang gwapo ko tapos Hindi ako nauutal?", then he chuckle that make him more attractive.
" Sira", pero seriously, paano to nagtransform?
"So may kasama ka ba?", tanong niya.
" Wala naman", saka ako ngumiti.
"So, pwede ba kitang samahan?"
"Sige"
Niyaya ko siyang pumunta sa isang store na punung-puno ng hugis pusong designs, pero parang gusto Kong magsisi.
Nandito lang naman ang ASAWA KO,, habang wiling-wili sa pamimili ng teddy bear at mushy stuffs kasama ang kerida niya. Fuck! Ang
saya.
Hindi ko alam pero ito na naman ang paninikip ng dibdib ko. Iniiwasan Kong makita niya ako kaya hinatak ko si Ronnie. Bahala na kung saan kami dadalhin nang panghihila ko sa kanya.
Dam him! Tiwala? Ewan ko, shet! Sabi Kong wag siyang aalis pero ano? Damn him! Kasama niya pa ang higad niyang kerida! Damn it!
Dinala kami ng paghatak ko Kay Ronnie sa isang bar. Wala along pakialam kung tanghaling tapat pa basta gusto Kong maglaaing. Galit ako!/ Naiinis ako! Pakshet sya!
Mula pa kaninang nagpahatak sakin si Ronnie ay wala siyang kibo.
Umupo lang kami sa isang stool ng bar at umorder. I took the hardest drink.
"Jaki, why are you doing this?", tanong ni Ronnie na nakapagpatuod sakin. Oo nga pala! Wala siyang alam.
" Ahmmm. I just wanna drink with you. Don't you want it?", yeah, I'm a great liar.
Ngumiti siya sakin. Pero this time, ibang ngiti na. Ngiting Hindi ko maipaliwanag. Tapos yong mata niya, ito yung tingin ng mata niya nung minsan kaming magkasabay kumain.
Uminom lang ako ng uminom hanggang sa maramdaman ko ang mga brasong pumalibot sakin,"Jaki", bulong niya sa tenga ko.
Just a single whisper, but it creeps the hell out of me..
Hindi ko alam pero Hindi ako gumalaw. Sinasabi ng utak ko na gumalaw pero ayaw ng katawan ko.
Naramdaman ko na lang ang labi niya na unti-unting hinahalikan ang puno ng tenga ko. Damn, lasing na ata ako dahil hinahayaan ko lang siya kahit na kasal na ako at may asawa na.
Pinagtataksilan ka lang naman.
Yeah, right. Maybe that's the reason kung bakit pumapayag ang katawan ko.
Bumaba ang halik niya sa pisngi ko,"Mula pa noon, gusto na kita, gustung-gusto", bulong niya
Naramdaman Kong.mas hinapit niya pa ako sa kanya. Pababa na sana ang mga labi niya ng magising ako sa katotohanan.
"No", then I pushed him.
" What?", ramdam ko ang pagkairita sa boses niya.
Hindi ko alam ang isasagot ko.
Biglang nag ring ang cellphone ko. Shit! Saves me by the bell.
"Hello", sagot ko na Hindi tinitingnan ang caller.
" Nasan ka?", I stiffened. He's socold
"V--viceral"
"I'm fucking asking Jaki. Where are you?"
I composed myself as I answered him coldly. Its all his goddamn fault!
"Bar"
"Yeah, at least you didn't lie", saka niya pinatay ang tawag. What does he mean?
Pagkabulsa ko ng cellphone ko ay bigla along hinigit ni Ronnie at niyakap.
" R-ronnie", I exclaimed.
"Akin ka lang, Jaki", He's creepy. Shit!
" Ronnie, bitawan moko", kalmado kong sagot.
"Sakin ka", sigaw niya na nakapagpakanog ng dibdib ko.
Tangka niyang iangat ang mukha niya para sa palagay ko ay halikan ako ngunit may mabilis na humatak sakin papalayo kay Ronnie at isinalya siya sa bar.
" V-viceral"
"Don't you dare lay your filthy fucking hands on my wife, Alonte or else I'll cut every tip of your finger", saka niya ito inundayan ng suntok, " By the way, you're fired"
Nilapitan ako ni Viceral nang Hindi tiningnan. Basta niya lang akong hinawakan sa braso at isinakay sa kotse niya. Damn, oo lasing ako pero nakakapag-isip pa naman ako ng tuwid.
Ilang beses na bang nangyayari ito?
Ilang beses na bang laging ganito?
Habang nagmamaneho siya ay Hindi man lang niya ako tinapunan ng tingin. Straight face lang siyang nakatingin sa kalsada
Hindi ko alam pero mas nakakaba kapag ganito siya, Nataakot din ako, natatakot magtanong sa kung ano man ang nakita ko kanina dahil baka...baka Hindi ko na naman makuha ang sagot na gusto ko.
Mabilis lang ang oagmamaneho niya kayat nakarating agad kami sa condo ko. Hindi pa din niya ako tinatapunan ng tingin hanggang sa makarating kami. Nagtuloy siya sa kusina at nakita Kong kumuha siya
ng can ng beer.
I don't like him when hes in this state. Mas gusto Kong bulyawan niya akot sinisigawan. . Mas gusto Kong nagmumura siya ng walang humpay kesa ganitong napakacold niya at Hindi ko alam ang iniisip niya.
Kasalanan ko na naman ba dahil nagpadalusdalos ako? Na parang 'nagiging ako na siya' nang Hindi naghihintay ng kahit anong paliwanag?
Hindi ko alam pero kusang lumapit ang mga paa ko patungo sa kanya.
Nakatayo siya ngayon sa gilid ng sliding window ng veranda.
"V-vice", saka ko ipinulupit ang beywang niya sa braso ko at isinubsob ko ang mukha ko sa kanya ngunit sa gulat ko ay mabilis at marahas niya itong is
" V-vice", ulit ko sa pangalan niya. Hindi ko alam ang nangyari bastat naramdaman ko na lang ang pagtulo ng luha ko.
Bahagya akong humihikbi ngunit nanatili lang siyang nakatalikod sakin.
"Bakit ganun Vice? Pag ikaw pwede? Ako Hindi? Pag ikaw madali mong gawin? Ako ang hirap? Ano ba ang pagkakaiba huh Vice? Dahil ba lalaki ka at babae lang ako? The hell with that gender discriminancy", sigaw ko. Oo, binubuhos ko na ang inis at galit na nararamdaman ko Simula pa kanina. Hindi niya pa din ako nilingon at nakatingin pa din siya sa bintana,"Ayoko na ganyan ka. Ayoko, Hindi ako sanay. Ni ayaw no akong tingnan. Damn it, Vice. Ayaw ko ng ganito. Mas gusto ko pa na sinisinghalan mo ako at sinasabi mo yang nararamdaman mo, Hindi yung para akong manghuhula na aalamin yng tumatakbo sa isip
. Tingnan mo ako!"
Nagulat ako ng bigla niya akong nilingon. Kinabig niya ako papalapit sa kanya at niyakap ako ng mahigpit.
" I don't want to look at you, becoz when I do it, I see the way I look in your eyes that you were hurting on our situation now, and my anger towards you will be gone. When I look at you, all of the hurtful words I want to say to you will fade. Now tell me Jaki, how can I look at you
when every time I look into your eyes, everything I saw was pure love?", then he paused. "Damn me. Damn me, becoz I can't resist you. Damn me becoz I love you more than myself! Damn me becoz I can do all just for you , damn me becoz i can give up just to never lose you and damn me for loving you this deep"
"V-vice"
"Your my everything, so remember this, all of my actions, is all for you and it was for your own good, too", then he let go of me. Hindi pa din niya ako tinapunan ng tingin. Basta umalis lang siya sa harap ko at umalis ng condo.
How could I hurt him like that? Paano kung nasasaktan ang nag-iisang lalaki na halos ang buhay niya sakin? At paano kung nasasaktan ang lalaking mahal na mahal ko?
NAGISING ako sa sobrang sakit ng ulo ko. Tiningnan ko ang orasan at mag aalas diyes na ng gabi. Ilang oras akong nakatulog?
Tumayo ako ngunit bumalik muli ako sa paghiga dahil .sobrang sakit ng ulo ko.
Hindi pa din siya bumabalik.?
Nagulat ako ng bumukas ang pinto at iniluwa doon si Viceral na may dalang tray.
" I'm made you a soup for your hangover", , saka niya ito ilagay sa bedside table.
Hindi na siya yong Vice kanina. Ito na yyung Vice ko. Yong Vice na mahal ko.
Sinubuan niya lang ako hanggang sa maubos ko ang soup,""Ahmmm Vice"
"Let's talk about it some other time", then he smiled," Here. Drink this for your hang over", saka niya ako inabutan ng tableta na siyang nakapagpatalon sakin sa kama.
"No"
"Cmon Jaki, ang tanda no na, takot ka pa din sa gamot",saka siya ngumiti. Damn it. Its mesmerizing as ever. Pero Hindi ako tatablan niyan dahil may kaharap akong gamot.
"No Vice! Kung naghihiganti ka lang sa nangyari kanina please naman
wag sa ganitong paraan", ,pagmamakaawa ko na siyang ikinatawa niya.
" So you though, I'll have my revenge through this medicine? No sweetie, I have a much better idea for my revenge", ngumisi siya at saka pa lumapit dala ang gamot.
"Vice naman"
"No, drink this"
"Okay na ako ei", nagulat ako ng sinubo niya bigla sakin ang gamot saka ako hinatak at hinalikan.
Gustong manlaki ng mata ko nang itulakniya ang gamot papasok sa bibig ko. Wala akong nagawa kundi lunukin ito kahit halos bumaligtad na ang sikmura ko sa pandidiri. Fuck!
" There", sabi niya nang binitawan na niya ang labi ko, "If this is the way for you to take your meds, I wish you always have a hangover",
Sabi nito bago ako tuluyang iniwan dala ang empty bowl ng soup at tray.
What did just happened? Talaga bang may bipolar disorder ang asawa ko?