Molly's Pov
"Bye molly! Congratulations!" ani ng bestfriend ko
She's my bestfriend since we moved here at San Gabriel. Childhood friend since we were in kinder. 19 years and still counting.
"Bye loveyou lin! Bye po tita! Tito!" and threw them a sweet kiss.
We celebrate together in Castillo Eatery after announcing the honors in our room. I got the 1st place! And plin got the 3rd place! Ang hirap makuha ng 1st place lalo na kapag puro matatalino ang mga kaklase mo. Sabagay hindi ka naman makakapasa sa University of the Philippines Mindanao kung hindi ka matalino.
I watched my reflection in the mirror plastered inside my car. Ang kotseng pinaghirapan kong makuha. Hindi ko denekwat ha. Nag trabaho ako, part time.
I smiled as I saw myself in the mirror. Ang ganda ko talaga. I always tell that to myself, pampaboost ng energy kahit pagod ako. Inayos ko ang buhok kong maaalon at umayos ng upo sa driver's seat.
Nilingon ko ang bag sa tabi ko. Napangisi ako ng maalala ang nasa loob niyan. I turned the engine and rushed towards home. Sinipat ko ang relo ko with a big smile. 6:30 pm.
Maaga pa...
"Where have you been Molly? You went to a bar again?" ani ni mommy
"Hi mom! Look!" I opened my bag and get my gold medal together with the certificate. I hugged her dala ng kasiyahan ko
"Mollyy"
Humiwalay ako sa pagkakayakap ko sa kanya
"You got the first place?" ani niya
"Yes mom!" ani ko ng may ngiti sa labi
Saglit akong titigan ni mommy. Kinabahan ako. Hindi ba niya gusto?
"Well honey..." unti unting sumilay ang ngiti sa labi ni mama
Shit. Masaya siya! Masaya ang mommy ko! Napasaya ko siya! Sa wakas!
"You should be. You should be the 1st place. You should aim ALWAYS the 1st place para may silbi ka." ani niya
Hindi pala.
"Eat molly. Marami ka pang pag aaralan. Wag kang tatanga tanga ha. Kapag ikaw bumagsak, hindi lang pag aaralin mo ang sarili mo kundi bubuhayin mo pati sarili mo" ani niya
Tahimik lang ako at tumango
"Mommyy..."
"Oh baby! Gising na si baby ko? Come here let's go outside" ani niya
That's my step sister. She's 6 years old. Mother's side. Anak ako sa labas ni mommy, my father? I don't know.
I smiled bitterly. Ganito palagi. Walang handaan kapag nakakuha ka ng 1st place. Walang magulang na masaya at yayakapin ka kapag nakakuha ka ng new achievement.
Ako nag papaaral sa sarili ko at yun ang malaki kong achievement sa buhay buong buhay ko. Hindi ako pinag aral ni mommy simula nung nahulog ko ang step sister ko sa bike. It was an accident. I didn't mean it pero hindi nakinig si mommy, sabi pa nga niya 'wala ka talagang hiya Molly ano? kapatid mo yan! Pinag aral naman kita para may hiya ka pero ano to? Pag aralin mo ang sarili mong atipatika ka!'
Umakyat ako sa taas at natulog. Ayoko ng kumain, nawalan na ako ng gana.
-
"Lexter!"
"Hi Molly! How are you? Balita ko naka 1st place ka ah! Galing naman! Pakiss nga!"
"Eww Lexter stop!" ani ko na pilit inilalayo ang mukha ko sa kanya
Ang kulit niya.
This is Lexter my Bestfriend. Hindi pala. Ayoko na siyang maging Bestfriend.
"Pa cute pa eh! Halika na!" ani niya
Sabado ngayon kaya pumunta kaming park para mag picnic. Parati namin tong ginagawa tuwing sabado.
"I know what happened. I'm sorry Molly" ani niya
Lokong to. Pano niya malalaman eh wala naman siya sa bahay. Sabayan ko na lang.
"Wala yun. Immune na ako" ani ko
"Molly, I have something to tell" ani niya
"Ano yun?" ani ko at tumingin sa kanya
"I... I really do like you since before. I followed you till I finally saw you. I followed you since that accident. Napakilala ako sayo, akala ko hindi mo ako papansinin but I was wrong. Nagulat ako ng tinanggap mo ang kamay ko. I was so happy Molly. So happy" ani niya
"I don't know what to say" ani ko na halos pabulong na
"You don't have to say something. I just wanted you to know kasi hindi ko na kayang magpigil Molly. Tusok na tusok na ako. And I wanted you to know na nandito lang ako. Gagawin lahat para ma protectahan ka at para tulungan ka. Nangako ako noon Molly. Nangako ako at tutuparin ko iyon hanggang sa kaya ko." ani niya
Nakatitig lang ako sa mga mata niya.
'I like you too Lex'
Pero diko masabi kasi parang may mali. Parang hindi kami bagay. Parang hindi kami para sa isa't isa.
Niyakap niya ako.
"Damn. Time flew so fast Molly. Your now a lady"
Mali ang pigilan ang sarili lalo na't hindi ito nakakabuti sayo lalo na kung damay ang puso.
-
"Molly! Hi!" ang kissed me on my cheeks
"Plin! I've missed you!" ani ko
"Oa kahapon pa tayo nag kita" ani niya while rolling her eyes
Ang taray talaga. Pero kahit ganun mahal ko yan. Totoo siyang kaibigan hindi gaya ng iba na mabait sa harap mo pero pagkatalikod mo sinisiraan ka. She always support me kahit noon pa man nandiyan na siya. I smiled realising na sobrang blessed ko dahil nakilala ko siya.
"Alam ko Plin, nakaka miss lang baka kasi hindi na mauulit yun. Kumusta sila tita at tito?" ani ko
"They're fine Molly! They're very happy kahapon! Super happy! Si tita ba?" ani niya
Ngumiti lang ako sa kanya
"Molly... I'm sorry. Hindi na naman kayo okay. Palagi naman. And I think that's good." ani niya
Nagtataka akong tumingin sa kanya
"Good? What do you mean good?" ani ko
"Good. Okay. You know what Molly, I hate you. I hate you for being to good. I hate you for being to loyal to me. I hate you for always supporting me. I hate you since you moved here. I hate you here. I hate you in school. I hate you. My parents are happy as I've said kanina. They are. Happy SAYO. 'gumaya ka kay Molly' 'Honey, baby look at Molly' 'Molly's good inside and out while you? Look at yourself' 'grow up Plin, be like Molly' Molly. Molly. Molly. Always Molly. Bagay lang sayo ang paghihirap mo Molly. Bagay sayo." ani niya na at galit na tumingin sa akin
What?
"Plin... We're bestfriends since before right? What are you talking about? I love you lin. Don't hate me plin. Your hurting me" ani ko ng pabulong
"I love watching you get hurt Molly! Tuwing nagsusumbong ka sakin, tuwing nakikita kitang nahihirapan na. Masaya ako Molly! Masayang masaya! I didn't notice it? Kasi you we're blind by my opposite actions! Tanga! I hate you!"
"No.... Plin.. lin.. no.." ayoko na masakit na plin. Tama na.
"I hate you Molly! You made my parents compare me to you! Ikaw na mabait! Ikaw na responsable! Ikaw na matalino! Pucha Molly! Oo ikaw na! Bestfriends? Hell no Molly! Ikaw lang nag iisip niyan. We're bestfriends BEFORE MOLLY! hindi bestfriends SINCE before! I hate you! I wish you were never born!" sigaw niya
I.. just died. Ayoko na. Damn.
"Molly!" I turned my back and I saw Lexter.
"You! Anong ginawa mo? Get the hell out out here!" sigaw niya sabay turo kay Plin.
Niyakap niya ako. And as soon as he hugged me doon na ako umiyak ng umiyak.
"It's okay Molly. I'm sorry for being late. Sorry Amore. I'm here. Shhhh" ani niya sabya haplos ng buhok ko.
Umiyak lang ako ng umiyak hanggang sa makaramdam ako ng antok.
Lexter. The man who always got my back when everything's upside down.
-
"Molly! Wake up! You ungrateful woman!" isang hampas ang pumukaw sa akin.
Ibinuka ko ang aking mata. Light blue ceiling. Nasa kwarto ako.
I looked at the window beside me, umaga na pala. Bakit andali? Anong oras ba naganap yung mga pangyayari bakit umaga na agad? Ilang oras ba ako nakatulog?
"Molly!" sigaw ni mommy
Tumingin ako sa kanya
"Goodmorning my!" ngumiti ako at hindi ininda ang sakit ng hampas niya
"Upo Molly!" hinablot niya ang damit ko upang paupuin
Umupo ako sa kama ko at yumuko.
"Brat! Saan ka galing kagabi ha? Nagpatusok? Gaga! Ano ba ang pinaggagagawa mo Molly! Kebabae mong tao!" sigaw niya sa akin
Napakagat ako ng labi ko.
"Mommy hindi ko alam ang pinag sasabi mo" konti nalang maiiyak na ako
"Anong hindi! Dala dala ka ng isang lalaki! Gabing gabi na Molly! Ang sabi niya pagod ka sa mga nangyari at wala kang kasalanan sa mga nangyari! Kebabae mong tao! Mahiya ka sa sarili mo Molly!" sigaw niya
"Gamitin mo utak mo! 1st place ka na niyan ha Molly? Wag kang lalabas ng bahay you ungrateful brat! ani niya
"Mommy no..."
Blag*
"Mommy! Mommy! It's not what you think!"
"Mommy open this!"
"Mom!"
"Mommy.. pakiusap.."
......
7:30 pm
Nakaupo parin ako sa tapat ng pinto. Gutom na ako....
"Mommy...."
Why am I born kung wala rin palang halaga ang buhay ko sa kanila?
I so tired...
I walked to see my reflection in the mirror.
Walang ligo.
Ang suot kong damit kahapon ay ganon parin. I smiled bitterly. Hindi man lang napalitan ang damit ko.
Ang maaalon kong buhok ang magulo.
Tumingin ako sa mga mata ko.
Walang kesaya saya.
Pimikit ako inalala ang masasayang alaala.
My bestfriend Plin.
My co-workers.
My friends.
My mom.
The boy I helped before.
Ang mga taong napapasaya ko.
Lexter.
Ibinukas ko ang mga mata ko ng dahan dahan.
I smiled as I remember them.
Pero unti unting kong naririnig ang mga masasakit na salitang binitawan nila.
'Alam ko Plin, nakaka miss lang baka kasi hindi na mauulit yun. Kumusta sila tita at tito?'
Hindi na mauulit.
'You should be. You should be the 1st place. You should aim ALWAYS the 1st place para may silbi ka'
Kahit 1st ako hindi ko naramdaman na may silbi ako
'I hate you. I hate you for being to good. I hate you for being to loyal to me. I hate you for always supporting me. I hate you since you moved here. I hate you here. I hate you in school. I hate you.'
'Bestfriends? Hell no Molly! Ikaw lang nag iisip niyan. We're bestfriends BEFORE MOLLY! hindi bestfriends SINCE before! I hate you! I wish you were never born!'
'Gamitin mo utak mo! 1st place ka na niyan ha Molly?'
'I wish I was you Molly! Ang galing mo!"
'Gahd Molly how can you easily get that formula? Ang galing!"
"Sana ako nalang ikaw ate Molly!"
No. Wag niyong hilingin na ako ay kayo. Hindi niyo kakayanin. Hindi ko na kaya.
I took out different pills. I ran towards my bathroom. Inilubog ko ang sarili sa bath tub at nilaklak ang iba't ubang uri ng pills.
"I'm sorry" for being me
Ayoko na...
"I'm sorry" if I we're born
"No Molly! Stop! Molly!"
"I'm sorry" if I'm not perfect
"Don't do this Amore... I'm here."
"I'm sorry" for being weak.
His voice...