Bunu beklememiştim.
Silver, evinin dışarısındaki koltukta uzanıyordu. Loki onun hemen yanındaydı.
Neyi?
Demek istediğim bu sabah uyandığımda senin gece yarısı evimin arka bahçesinde takım elbiseyle belireceğini tahmin edememiştim.
Midgardian modasına uygun değil miyim?
Silver güldü.
Hayır, harika gözüküyorsun. Ama Asgardian kıyafetlerini merak etmiştim. Sonra bana gösterir misin?
Belki. Sonra.
Tekrar güldü, fakat ağlamaya başladığını fark ettiğinde durdu.
İyi misin?
Başını salladı.
Bilmiyorum. Sanırım paniklemeye başladım.
Ne yapabilirim?
Gülümsedi ve rüzgarın arttığını hissettiğinde üstündeki battaniyeye daha da sarıldı.
Üşümüyor musun?
Ben bir Jötunn'um. Soğuğu hissetmem.
Bir şey demedi, fakat koltuğun diğer ucuna, Loki'nin oturduğu yere doğru kayıp sarındığı battaniyenin bir kısmını onun üzerine örttü.
Neden- Sana söyledim ben...
Biliyorum.
Loki gözlerini çevirdi ve Silver bu anı onu izlemek için değerlendirdi. Ay ışığının altında resmen bir rönesans ressamının tablosundan çıkmış gibi gözüküyordu.
O zaman niye-
Seni öpebilir miyim?
Kısa bir sessizlik.
Hayır.
Lütfen?
Hayır.
Denemek istiyorum.
Neden?
Çünkü merak ediyorum.
Neyi merak ediyorsun?
Duraksadı.
Silver?
Seni öptüğümde nasıl hissedeceğimi merak ediyorum.
Hayır.
Hadi ama.
Bırak artık.
Asla. Seni öpmeme izin vermeyeceksen söz verdiğin o şarkıyı söylemek zorundasın.
Hiçbir şey yapmak zorunda değilim.
Söz vermiştin. Ya beni öpersin, ya da bir şarkı mırıldanırsın. Bekliyorum.
Lanet olsun.
Ve onu öptü.