Sign 04
Tutor Day1
[Cindy]
It's saturday morning, when i decided to wake up in my bed. Excited kasi ako ngayon dahil magiging tutor ako ni Anton, kaya nga lang may isang sagabal. Si Nixie!! But i don't have a choice, kahil papano kasi bestfriend ko na yang si Nixie eh. Pero this is my first time na meron akong tuturuan at dito sa mansyon namin.
"Cindy, wake up-----! Oh! Gising ka na pala baby. Maligo ka na kasi baka any minute andito na yung classmates mo, baka pag naabutan ka nilang ganyan ang ayos mo, sige na babalikan kita dito." sabi ni Mom, tumingin lang ako sa kanya saka ngumiti at ganun din naman ang binigay sakin. Kinuha niya lang yung laudry ko para ibigay siguro sa mga katulong namin at lalabhan.
"Okay Mommy! Hihihi." i just giggled when she left me here in my room, inayos ko muna ang higaan ko before ako magiliw na pumasok sa bathroom. I did my daily routine, maligo, nag-tooth brush ng teeth *para mabango ang hininga kapag kasama ko na si Anton mamaya* hahaha kidding! Pagkatapos kong naligo ay pumunta ako sa walk-in closet ko para pumili ng maisusuot.
"Ito nalang siguro?" kumuha ako ng isang white t-shirt at yung favorite red jumper short ko. Nasuot ko na at tumapat namab ako sa malaking salamin ko para suklayan ang buhok at para matalian narin.
I get my things too, including my tablet, books, and notebooks para tuloy-tuloy yung magiging tutor ko mamaya sa dalawa mamaya. All set na ako at nagpa-cute muna ako sa salamin bago ako lumabas sa kwarto ko.
Hindi pa ako nakaka-baba sa hagdanan ay may naririnig akong mga boses galing sa living room namin. Kahit nahihirapan ako sa mga dala ko, tinakbo ko parin ang pagitan nun maka-punta labg sa living room. Hindi na ako binalikan ni Mommy, ang sabi niya babalikan niya ako sa room ko. *tampo agad!*
Nakita ko agad si Nixie na prenteng naka-upo sa couch namin at kumikinang ang mga matang titig na titig sa kuya ko. Tinaasan ko siya ng kilay habang palapit ako sa kanya. Siniko ko siya na halatang nagulat because she didn't expect me na bumaba na ako.
"Ikaw palang, Nixie? Where's Anton by the way?" mahinang usal ko, halos bulong ko nga yun sa tenga niya. Baka kasi pagalitan ako ni kuya Clarence kapag nag-ingay ako. Nagbabasa pa naman siya ng libro. Tumabi ako sa kanya, nilibot ko ang paningin ko sa living room namin pero ang nakita ko lang dun ay si Mommy na kausap naman ang Mommy at Daddy ni Nixie. Parang hinatid lang siya dito sa amin ah?
"Nope! Atsaka later na muna tayo mag-start Cindy, nage-enjoy ko ako na makita si Clarence eh!" usal nito, binatukan ko nga, kay bata-bata pa pero si kuya na agad ang target ng isang to? Pero bata rin naman ako, that means! Parehi kami ni Nixie na may gusto sa mas matanda samin? Nilingon ko siya.
"Naku, Nixie! Wag si kuya, ang suplado niyan eh!" medyo napa-lakas ang boses ko kaya umangat ang ulo ni kuya Clarence sakin at sinamaan ako ng tingin.
When someone iterrupted us at tumingin kami sa direksyon kung saan tuloy-tuloy lang na pumasok ang isang babae at si Anton. Probably, his Mom! Tuwang-tuwa pa siyang naglakad sa gawi nila Mommy at sa parents ni Nixie. Binati niya ang mga ito, binati rin naman sila pabalik nina Mom, Tita at Tito. Iniwas ko ang paningin sa kanya ng bumaling siya ng tingin sakin na may ngiting naka-paskil sa mukha niya.
Aalis na sana ako ng lumapit si Anton at iniling ang ulo, seryoso niya akong tiningnan. Bumuntong hininga ako dahil kahit kailan, i really hate the guts of his Mother.
"Good morning! Pasensya ka na Andrea kung ngayon lang kami naka-punta dito sa mansyon niyo. Ang laki pala nito no? No, wonder isa kayo sa pinaka-mayamang tao dito sa buong pilipinas. Lalo pa at malaki talaga ang hacienda niyo dito sa batangas. I really admire of people like you! Hehehe." rinig kong sabi ni Tita Allison, that's his Mom's real name. Kung pano ko nalaman? I just stalked Anton on facebook, mga bata kasi like us now a days may mga facebook narin, katulad ko at si Nixie? . Yun lang.
"Hi baby, Cindy. I hope na magiging friend na tayo, okay?" binaling ko ang tingin kay kuya Clarence, just to seek help from him but no response kasi bumalik ulit yung tingin sa binabasa niyang libro. Tumayo lang ako ulit at hindi pinansin ang naging pag-bati niya sakin.
"Anton, Nixie! Sumunod nalang kayo sa garden!" dali-dali kong kinuha ang mga gamit ko at pumunta na ng garden dahil ayoko talaga sa Mommy niya.
(After a few moment)
"Okay, guys! Ito na muna ang sasagutan niyo." pinakita ko ang libro kong nasa tamang pahina at sinunod naman nilang dalawa ang sinabi ko. Andito na kami sa garden tatlo, english ang unang pinakita kong libro sa kanila, dahil dun ako nage-excell eh.
"Ang hirap naman nito, Cindy! Hindi ko masasagutan to kung wala akong inspiration eh!" naka-ngiwing sambit ni Nixie sakin. Tiningnan ko lang siya ng masama at sinabing.
"Kung ayaw mo eh di wag! Bumalik ka na lang dun sa loob at si Anton nalang ang tuturuan ko dito." tugon ko naman, halos mai-luwa niya naman ang kanyang mata ng makita si kuya Clarence na lumabas din sa mansyon na parang may sariling mundo na naglalakad palapit sa botanical garden namin. Dun kasi maraming mga halaman dun sina Mom at Dad, although meron din naman dito pero green warehouse kasi yun. Sari-saring halaman ang makikita doon at may mga alaga rin kaming butterflies na naninirahan sa loob ng botanical garden namin.
"Favor naman Cindy oh! Pwedeng doon ko nalang ito sasagutan? Andun kasi yung inspiration ko!" sabi niya, lalo na dun sa huling sinabi na binulong niya lang sakin mismo. Tumango naman ako, ang saya niya lang nung naglakad na siya sa entrance ng botanical garden at agad pumasok doon.
Iniling-iling ko nalang yung ulo ko, napansin ko naman na medyo nahihirapan din si Anton pero mas pinili niyang mag-stay dito kasama ako, (Chours! Pag-pasensyahan niyo nalang ang batang to. Ang taas kasi ng pangarap niyan eh! 😂✌) he didn't bother to look up on me because he is very serious on his sheets. Tatlompung minuto palang, ay lumabas din agad si Nixie na nagpa-padyak pa ang mga paang lumapit ulit sa amin ni Anton at umupo sa upuang inukupa niya kanina. Kunot noo ko siyang tiningnan habang nakita ko na dala yung libro at notebook niya.
Nakasimangot siyang tumingin sakin at parang iiyak na pero pinigilan ko lang siya, namamasa-masa kasi yung sulok ng dalawang mata niya. Ano kaya ang ginawa ni kuya Clarence dito kay Nixie?
Napa-lundag ako ng kalabitin ako ni Anton na nasa pwesto niya parin naka-upo hanggang ngayon at tinukod niya lang yung dalawang braso niya sa mesa na gawa sa salamin at uma-bante siya palapit sakin.
Hay! Ang gwapo------!
"Cindy, tutor pa ba ang tawag mo dito eh halos ikaw lang naman ang nage-enjoy dahil kay Anton eh!" anong klase yun? Simangot na simangot si Nixie, dahil obviously na-halata na naman niya na pinagpa-pantasyahan ko na naman si Anton. Lumapit ako sa kanya at binatukan ko siya, pasensya na ganyan lang talaga kami mag-mahalang dalawa ni Nixie as bestfriend, hahahaha.
"Yes, Anton? How may i help you?" tanong ko lang, pero alam ko naman talaga na about sa pinasasa-gutan ko lang yung sadya niya kaya niya ako kinalabit. Maliit na tinig lang yun na ikina-kunot ng noo niya. I just blink my eyes a few times pero wala man lang epekto kasi cold niya lang akong tiningnan st seryoso ang mukha.
"Okay na ba to?" ang tipid niya talagang magsalita. Pinakita niya naman sakin yung notebook niya at tiningnan ko lang yun but on my peripheral vision ay tumingin din naman ako sa kanya. Natutop ko lang yung notebook niya paharap sakin ng makita kong lumabas si kuya Clarence galing sa loob ng botanical garden na parang inis na inis.
Nilingon ko si Nixie. Tinanong ko siya.
"Anong ginawa mo sa kuya ko? Bakit inis yun?" tanong ko ng hindi ko inaalis yung tingin sa kanya at paminsan-minsan ay naka-tingin sa notebook ni Anton.
"Tumabi lang naman ako sa kanya nung nakita ko siyang naka-upo sa may bench at...binabasa niya ulit yung librong kanina niya pa hawak! Hanggang sa nairita siya sakin at nung...kiniss ko siya sa cheeks, wahaaaaaaa!!! Tinulak niya ako, Cindy!!!" hala! ginawa ba talaga yun ni kuya? Pero hindi naman ako maka-paniwala sa sinabi niya. Nagulat ako pero naka-bawi din.
Tuloy lang siya sa pag-iyak at inabutan ko nalang siya ng panyo ko, kawawa naman. Yun ang ginamit niya pamunas sa uhog niya. Kadiri!
Binalingan ko nalang tuloy si Anton ng tingin na naka-tingin din pala sakin, our eyes met for only 4 seconds but he looked away after that. He just give me a sign that...
"Can you just checked on my sheet instead?" he asked. Yumuko naman ako nung bigla siyang nagsalita at yun ang lumabas sa bibig niya, oo nga naman Cindy! Ang tanga ko naman talaga!
"Ahhh, okay can you give me a minute Anton? Check ko nalang ulit." nahihiyang sabi ko, kahit naman bata pa ako marunong naman akong mahiya no? Pansin naman yun ni Cindy at inismiran lang ako.
"Hi, kids! Are you enjoying Cindy's tutorial? Here, i brought you a snacks para naman may time rin kayong kumain. Cindy anak if you need anything else pati na ang mga kasama mo, don't hesitate to call us inside okay?" ngiting tanong ni Mommy sakin.
"Okay Mommy!" ngumiti din ako sa kanya.
"And for our lunch later ipa-patawag ko nalang kayo sa isang katulong okay?" tumango lang kami at iniwan na naman kami ni Mommy dito sa garden.
(After two hours)
Naka-ilang subjects narin kami nang naubos namin yung snacks na dinala ni Mommy kanina at, time check? Eleven forty five na pala! Hindi naman kami na-iinitan dito dahil may malaki naman kaming payong na kasya ang sampung ka-tao. Pero yun nga lang nagugutom na ako. Hindi lang pala ako, kundi silang dalawa narin.
Saktong tatayo na sana ako ay lumabas yung isang katulong namin at sinabihan na kaming kakain na ng lunch. Nauna si Nixie sa pagpunta sa dining area dahil kanina pa siyang nagre-reklamo na gutom na ras siya.
Nagpa-huli naman si Anton sa paglalakad, sasabayan ko na sana siya pero humarang si kuya Clarence at siya ang sumabay kay Anton sa paglalakad.
"Kahit kailan ka talaga kuya, panira ka?!" mahinang bulong ko lang yun, nung nilampasan nila ako pareho, pero ang magaling kong kuya may ibinulong pa talaga siya kay Anton dun sa mismong tenga niya.
(Done eating their lunch) thirty minutes after...
Pagkatapos naming kumain ay bumalik kaming tatlo sa garden para kunin yung mga gamit namin at dun nalang mismo sa living room namin gawin yung pagtu-tutor ko sa kanila.
Naka-dapa si Nixie, si Anton naman ay nasa couch samantalang ako, i only lean my back on our couch where Anton is seated. Bale siya yung nasa likuran ko at sinasagutan yung mga notes but this time binigyan ko na sila ng time limit.
"Thiry minuted na! Akin na yung notes niyo?" nang sabihin ko yun ay binigay naman nilang pareho ang mga notes nila.
Una kong tiningnan ang kay Nixie, na narinig ko pa talagang may binulong.
"Ang swerte naman ni Anton, siya nalang palagi ang nahuhuli!?" yun ang binulong niya, tinpunan ko lang siya ng crumpled paper. Isa lang naman yun, pero tumawa siya ng ginawa ko yun.
"Ang sama mo talaga! Ibubulong mo na nga lang yung maririnig ko pa kahit ang hina na nung pagkaka-sabi mo!" tawa lang siya ng tawa. Sinamaan ko labg ng tingin, kita mo tong si Nixie kanina lang umiiyak pa yan, ngayon inaasar ako? Asan ang hustsiya nun?!
Tinuruan ko nalang sila kung paano gawin yung sa math.
"This one, you add the biggest number to the lowest number and get the answer, oh diba madali lang?" naka-ngiting sabi ko sa kanilang dalawa. Basic addition and subtraction muna kasi ang lesson namin. Ako rin ginawa ko na yung assignment ko habang nagco-concentrate din sila sa ginagawa nila. I tried my focus on my notes when i accidentally saw on my perihperal vision that Anton is trying too hard and keeping his best to cope up with us. Kung alam niyo lang kasi, three years ago lang nung kaka-lipat lang nilang mag-pamilya dito.
"Teka lang Cindy, banyo lang ako." paalam ni Nixie sakin. Tumango lang ako, pero hindi ko napansin na tapos na pala si Anton at nandun sa bukana ng veranda namin, naka-upo at parang ang lalim ng iniisip.
I heard him take a deep sigh at nagulat ng malingunan niya ako na nasa likod niya malapit.
"Parang ang lalim nun Anton ah? May problema ka ba?" minsan, hindi ko naiisip na bata pa pala ako pero kung magisip ay pang-matanda na raw. I have a matured mind ika-nga nila.
"I don't, bumalik ka na dun at gawin ang assignments natin------" hindi ko na siya pina-tapos magsalita ng unahan ko na siya.
"Tapos ko nang gawin yun. Eh ikaw? Anong ginagawa mo dito, parang ang lalim kasi ng iniisip mo?" sabi ko sa maliit na boses, nakikita ko siyang parang nasasaktan, sa kaloob-looban ko din ay nasasaktan ako para sa kanya.
"Can you mind share it with me?" tumabi ako sa kanya ng sinabi ko yun. Yumuko lang siya ng ulo na sinubukan ko siyang tingnan sa gilid ng kanyang mukha pero tinago niya lang sakin yun. He's crying, he didn't show it to me but i know because i can see his shoulders went up and down rapidly and my instinct was right.
Nag-alala ako sa kanya, hahawakan ko na sana ang likod niya para mai-comfort narin ng pinigilan niya ang kamay ko atsaka binitawan.
"Don't you ever do that again, Cindy. I'm fine, wag mo na akong alalahanin. " yun ang huling sinabi niya bago siya tumayo at pumasok sa loob ng living room. Pinunasan niya pa ang mukha niyang may luha gamit lang ang kanyang palad at bumalik na sa pwesto niya sa couch. Tumayo narin ako saka malungkot na naglakad at saktong kalalabas lang ni Nixie sa banyo nang makita niya ang mukha ko.
"What happened, Cindy? Ang lungkot mo naman?" tanong niya sakin. Umupo na ulit ako sa sahig at hindi pinansin ang sinabi niya.
"Okay, sige ayaw mong sabihin? Si Anton nalang ang tatanungin ko?" my eyes widen because of what she just said. Lalapitan na niya sana si Anton ng hilahin ko siya ulit pasalampak sa sahig buti nalang yung pwet niya ang tumama sa unan na kinuha niya kanina sa couch namin.
"Aray! Ang sakit nun ah!" reklamo niya. Pinandilatan ko siya ng mga mata ko at naintindihan niya rin naman kaagad yun. Bestfriend ko nga to, kasi kapag ganyan ang ginagawa ko sa kanya hindi na niya itutuloy yung binabalak niya.
"Oo na nga! Hindi na, Cindy. Happy now?" takot kasi yan sakin kapag may kasama kaming ibang bata o ibang tao, pero kapag kaming dalawa nalang ang magkasama, magkasundong-magkasundo kami nito.
Anong oras na ba? Tumingin ako sa relo ko at four thirty na pala ng hapon. Nakita kong lumabas si Mommy sa kitchen namin at tinanong niya ang dalawa na dito na sila mag-dinner, excited si Nixie pero tumango lang si Anton. Ngumiti naman si Mommy samin bago siya umakyat sa taas dahil may kukunin lang sa kwarto nila ni Daddy.
(Almost dinner time)
Naglalaro lang kami ni Nixie, dahil tapos narin naman namin gawin yung mga assignments namin at sinagutan yung mga sheets kanina. Samantalang si Anton at kuya Clarence ayown naglalaro din ng mga robots ni kuya.
May kanya-kanya kaming nilalaro ng lumapit yung isang katulong namin at pinapa-punta na kami sa dining area.
We ate our dinner early bcause they're parents will be here any minute kaya nagmamadali silang dalawa na matapos sa pagkain.
When they're parents are back here para sunduin sila hindi na ako lumabas sa kwarto ko para hindi ko narin makita ang Mommy ni Anton.
Six thirty when i decided to check my facebook account and went to Anton's profile at sinave ko yung profile niya sa phone ko. Napa-ngiti nalang ako. Kahit papano naging masaya ako sa pagtu-tutor sa kanilang dalawa.
Umakyat si Mommy at Daddy dito sa kwarto ko to check if I am already in my bed, kakatapos ko lang kasing mag-half bath at nagpalit ng pajamas ko, pumunta narin ako sa kama ko at nahiga. They just kiss me on my forehead and open the light of my lapmshade on my bed side table, pagkatapos nun ay nag-goog night sila sakin and i did the same to both of them.
Ganun din ang ginawa nila nung pumasok sila Mom at Dad sa kwarto ni kuya Clarence.
Maaga kaming matulog para maaga din kaming magising bukas, magsisimba pa kami bukas eh.
Good night! And god bless to all! 😘
-------------------------------------------------------------
A/N: Pagkatapos ng ilang araw na pagka-tengga nitong chapter nato, natapos din hahahaha. Joke! Pero yun nga, na-tengga po siya sa kadahilanang pagpunta ko sa tindahan at marami kaming ginawa dun, harujusqu! Ang kalat dun! Hahaha pero malinis narin naman dun. So back to our topic! Ano kaya yung iniisip ni Anton? Chos! Malayo niyo pang malaman yun hahaha, sana patuloy niyo parin itong suportahan. Expect some typos or grammatical errors. Arigato Guzaimasu! Kamsahamnida! 😘❤
Lovelots,
MsSupahlicious18😘❤