JACKQUE'S POV
"..Our marriage was NOT a fucking fake, Jaki"
"KYYAAAHHHH. My ghad. Di ko to kinakaya. KYYYAAHHHH--------Aray!", nakatikim si Jennifer ng bonggang batok sa kakambal niya," Ano ba twin?", iritadong sabi pa niya.
"Tili ka kasi ng tili, daig mo pa kiniliti sa singit", sagot ko.
"Ei kasi naman ate ei, sabi pa niya na parang sinisilaban sa pwet.
" So what's your reaction?", tanong pa ni Jenny sakin.
"Nothing"
"NOTHING?", Singit ni Jennifer.
" Ei diba parang panloloko yun ? You thought it was all fake when in an instant, it was for real", depensa niya.
"Tell me, Ate Jaki, are you already inlove with Kuya JM?", tanong ni Jorge. Damn! Bakit ba napaka straight forward niya?
" Ei"
"OH MY GOSH. SO YOUR REALLY INLOVE?", Hysterical na sabi ni Jennifer. Kelan ba mawawala ang pagiging O.A nito?
" Relax lang Jennifer", saka pa hinagod ni Jorge ang likod nito, "So ate Jaki, are you really on love to Kuya JM?", baling ulit ni Jorge sakin.
"Uhmm. There's no point of denying since it was written all over my face, right", they all nod, " Well yeah, I'm in love with that possessive jerk"
"KYYYYYYAAHHHHH", Jennifer.
" So, you don't have a problem in your marriage life since you love each other", singit n Jenny. Walanghiyang Jennifer, di pa rin tumitigil sa kakatili at kakatarang. Sumasayaw pa habang nagheheadbang -_________-
"Meron", simple Kong sagot.
Naramdaman kong napalingon ulit sakin si Jenny at binigyan ako ng mapanuring tingin, " You don't trust your husband", That's not a question, its a pure declaration.
"You don't trust Kuya JM?/Wala kang tiwala Kay Kuya JM?", sabay na sabi nila Jennifer at Jorge. Halos naman kami naniniwala sa sinasabi niya. She was borned mysterious. She can inspect through your eyes,
judge you how through you act and predicts you how through you speak. In some ways, she's a gifted in her own special ways.
" Its not that I don't trust him", depensa ko.
"You don't trust him and you don't want to believe him. Even those three words he said to you, you merely doubting it too", she said that straightly to my eyes.
" Fine, I don't trust him at all. His si secretive", pag-amin ko.
"Then, the more you need to trust him Ate Jaki. You even gave your virginity and yet your still doubting him", that was Jorge. Di ko pa ata nasasabi na pareho silang mag-isip ni Jenny kaya lang mas malawak ang pag-iisip ni Jenny kesa Kay Jorge.
" How can't i? When rytime I want him to tell the truth, ay magkukwento siya ng bagay-bagay. Iniiwasan ako"
"Not all things, needed to be reveal or to say, there's a perfect timing for all of this . Maybe he hid it becoz you might get hurt or its for your own good", napatingin kaming apat sa pintuan ng unit ni Jorge nang marinig namin ang pamilyar na boses..
"Ate Vanccce!", tiling sabi ni Jennifer.
Agad siyang lumapit samin at pinaghahalikan kami. Maliban Kay Jenny na nakipag fist bump lang sa kanya.
Naupo siya sa tabi ko at inakbayan ako, " When did you came back?", I asked her.
"Ngayon lang. Nabalitaan ko kasi na Hindi ka na virgin, Ate", saka siya bumulanghit ng tawa.
" Siraulo", sabi ko sabay kaltok sa ulo niya.
"Aray naman Ate", saka siya nagpout, " You know what Ate Jaki, in this cruel word, not what you see is what you get, not all the things you see is not it was seem to be, some are real and some are pretends, some can ring a bell and some can be ignore, but behind all of this, theres a truth. You may not know or notice it but there it is, it will come out on due time, in the right time", makahulugang sabi pa ni Vance sakin.
"That was a wonderful advice came from a playgirl", sabi pa ni Jorge
Biglang tumikhim si Jenny kata napatingin kami sa kanya," He asked for your trust, right?"
I just nod as a response.
"He asked you therefore, he spoke Ate Jaki. Things will appear, different situations will happen, whether you asked for it or not, people around you will stick with you and some may betray you, but above all of this, remember that actions wasn't always right sometimes words are more honest and actions are lies . in your situation now, words speaks louder than actions"
Napakunot ako sa sinabi Jenny. Parang may gusto siyang tukuyin pero Hindi niya matuloy. Yung tipong may pangingilagan siyang
mga salita dahil pag nagkamali siya at may isang bagay akong malalaman? Ewan. Maybe I'm just paranoid at this moment.
Or maybe...she's specifying for something but I can't figure out......for now.
KANINA pa katok ng katok si Viceral dito sa pintuan ng unit ng kwarto ko at hanggang ngayon at Hindi ko pa siya pinagbubuksan.
Ewan ko, Hindi naman ako galit sa kanya o kung ano pa man. Mahulo lang talaga ang utak ko sa ngayon.
"Jaki. Please open the door. Well talk", he said.
" No. Get your ass off that door", sigaw ko sa kanya.
"No, I'm not. I just don't want to talk to you right now", cold Kong sagot.
Funny to think na para kaming siraulong nagsisigawan. imbes na mag-usap.
Narinig ko ang mahihinang yabag papalayo sa pintuan ng kuwarto ko.
Am I being hard on him? Hindi naman diba?
Inayos ko ang sarili ko at nagtuloy sababa. He's right, we need to talk.
Maybe, to clarify things?
Pagkababa ko at naabutan ko siyang nanonood ng T.V. Ewan ko kung saan ko nanggaling ang lakas ng loob ko para tumabi sa kanya.
Well, nandito pa din kami sa unit ko. Hindi pa din kami umuwi sa unit niya. Maiintindihan naman siguro yun ni Mommy.
Naramdaman ko ang bahagyang pagkislot nita ng ipulupot ko ang mga braso ko sa beywang niya at inihilig ko ang ulo ko sa dibdib niya," Wife"
"So all this time, were legallyarried pero kagabi mo lang ipinaalam", siguro mahihimigan ang halong hinanakit sa boses ko.
" I don't want to prison you. I want you to be free from the papers, that you don't have to limit yourself in your actions becoz for sure conscience will hit you and it will says that you have a husband"
How can he be that understanding?
"But I'm hurting you", that's true, I'm hurting him because I'm such an insensitive person. We've been together for damn three years and I didn't notice that he is in love with me.
" I'd would rather accept it than seeing you being hurt becoz of this marriage. I can do anything for you. I can and I will", his words were full of love and sincerity.
I tightened my hug and I raised my head. Saglit nagtama ang mga mata namin ng unit bigla niya itong binawi, "Why are you so understanding, dimwit?"
"Becoz, that's all I can do for you.
Yung intindihin ka. Becoz I prison you to this marriage so i try to understand you. But God knows how I want to kill those bastards
to you, I simply want to get rid of them but I can't becoz I want to understands you. That's my way for you to forget that you already prisoned to me"
Damn Vice! I wanna cry. Kaya ba sa halos dalawang taon ng pagsasama namin ay hinayaan niya lang akong magliwaliw? Dammit!
Damn! Mas lalo ko pa siyang minamahal ngayon!
"Vice, bakit Hindi peke gaya ng hiling ko sayo?, tanong ko.
" Kasi gusto ko akin ka. Hindi man buo ang makuha ka, dahil may mahal lang iba at least sa papel lang, akin ka"
"You love me that much?"
"Yes", naramdaman ko na lang ang pagdampi niya sa buhok ko at marahang paghaplos sa likod ko.
Wala na akong masabi, wala nang
maitanong. Sapat na yung narinig ko mula sa kanya at Kay Tom. Sapat ng alam Kong mahal niya ako.
" Jaki?", pagtawag niya.
Bahagya along tumingin sa kanya at tinitigan siya sa mata.
"Hmmmm?"
"Are you..are youwilling to be with
Tom, even though he have already a daughter?", hesitant na tanong niya.
" You know how much Tom means to me, right?", then he nod,"Then you must already knew the answer"
Nagulat ako ng bigla nota along hinigit at niyakap,"Please Jaki, A-ako na lang. Please ako na lang ang mahalin mo" damn it. Hindi naman yun ang ibig kung sabihin ei. Ang ibig kung sabihin, na importante sakin si Tom dahil lahit papaano may nakaraan kami, and that kid wala naman siyang kasalanan na kahit ano kayat palagay ko naman ay magugustuhan ko siya and besides she's his niece.
One more thing, he don't need to beg my love become i alalready love him
Sinabi mo na ba?
Hindi pa.
Are you ready to face the consequences of loving Jose Marie Borja Viceral? Are you prepared to hurt? Hindi ba pag umamin ka sa isang tao na mahal mo siya ay parang binibigyan mo na ito ng karapatan na saktan ka?
Oh Damn it brain, don't scared that shit out of me!
"Jaki, why can't it be me? Am I not worth loving for?", it was full of pain and sufferings. How can the strong Vice be as weak as just that, becoz of me?
" Viceral"
"Okay I understand", saka siya kumalas sa pagkakayakap sakin at kinuha ang susi sa ibabaw ng glass table at mabilis lumaas ng unit ko. But before that I watch him
wipe his years.
NANDITO ako ngayon sa mall. Dito namin napagkasunduan na magkita ni Tom parana din maipakilala niya sakin ang anak niya.
If your going to asked for my dear husband, ayon Hindi pa umuuwi, ilang beses ko ding triny na kontakin siya but he's nowhere to be found until I gave it up. Its his fault. He didn't let me explain. Napaka topakin. Napakakitid ng utak. Ilang beses ko ba dapat sabihin sa kanya na kelangan niya munang pakinggan ako, dahil Hindi naman lahat ng nakikita niya ay yon ng totoo.
" Gyl", naputol ang pagmumuni ko ng makita ko si Tom papasok ng fastfood na kinaroroonan ko. May kasama siyang isang batang babae na palagay ko at dalawang taong gulang na. She's cute and shes wearing a link butterfly attire.
Lumapit sila sakin.Nagulatl ako ng bigla akong hatakin ng bata sa blouse ko kayat napayuko ako
sa kanya,"Hi Tita Gyl", she cheerfully said.
"Hello little girl", I saw her pout upon hearing the word 'little'
" I'm not little. I'm a woman", Hindi siya bulol.Natatawa ako dahil parang nakikipag usap lang ako sa kaedad ko.
"Okay, woman", then I chuckle. I also hear Tom chuckle.
" Pasensya na. Ganyan talaga siya", sabi nito.
"Ayos lang. Cute nga ei", sagot ko.
Kumain muna kami at nagkwentihan. Sinabi pa niya na dahil kilala ako ng anak niya madalas niya ako ng ikwento dito at madalas niyang sabihin niya na kaibigan ko ang Mommy Nita.
" So, Tita you know my Mommy Zoey?"
"Yes"
"Can you tell something about my Mom? Kasi po evrytime I ask Dad about Mom, he always says, 'baby your Mom is a s adorable as you and nothing else'", gusto kung matawa dahil ginaya niya pa talaga ang boses. ni Tom.
" Well, tama naman ang sinabi ng Daddy mo. Lasing ganda mo ang Mommy mo", sabi ko at bahagyang tumawa.
Nakita Kong bumakas ang saya sa mukha niya nang marinig niya yon mismo sakin.
Siguro ang sarap ng may anak?
No! My god! What am I thinking? Ni
Hindi ko pa nga naamin na mahal ko siya tapos Hindi pa kami okay ngayon. Oh Damn it!
"Tita, say ahh", nakita Kong may isang kutsara papalapit sakin na may kapirasong manok at isusubo sakin ito ni Tim
Ayokong madisappoint ko ang nak ni Tom kaya binuka ko ang bibig ko .Nakita Kong sumilay na naman ang mga ngiti nito. sa labi.
Nang matapos naming kumain ay nag aya ito sa Toy Kingdom. Siguro maluho ito dahil halos ng hiling nito ay binibigay ni Tom pero naisip ko, kaya niya ibinibigay ang anumang
hiling ng anak ay dahil para ipang puwang sa pagkukulang ng ina nito.
" Tita, look at this. Is it cute, right?", saka pa niya ipinakita sakin ang isang teddy Bear.
Tumango naman ako. Saktong mamimili ako ng teddy bear na sana ei ilalagay ko sa kwarto ko nang magring ang cellphone ko.
"Hello, who's this?"
"Is this Ms. Jackque Gyl Gonzaga-Borja?", at first ay parang napaisip ako kung oo ako o Hindi dahil tinawag ako nito bilang Viceral
" Yes, who are you?"
"Its Vhong, JM's best friend", pakilala nito.
Tiningnan ko naman si Tim at bahagya Kong itinaas ang phone ko na parang sinasabi ko na may kausap ako kaya bahagya na akong lumayo muna.
" So pwede ko bang malaman kung bakit ka tumawag?", usisa ko. Parang ang ingay sa kabilang linya kayat kelangan Kong takpan ang isa Kong tenga para makafocus
ang pandinig ko sa isang tenga ko.
"Do you have any idea kung nasaan ang asawa mo sa mga oras nato?",, sabi niti na nakapagkabog ng dibdib ko.
" No, w-where is he?"
"Here at iconic bar. Lasing na lasing na siya kahit 20 minutes pa lang kaming nandito at nang-aaway na din siya ng mga customers na baka dahilan ng pagkalugi ng negosyo ng pinsan ko", mahabang sabi nito na hindi pa gaanong naprocess sa utak ko lahat.
" Saan yan?"
"Just along the road kung nasan ka man", sabi nito na pinagtakhan ko.
" Alam mo kung nasaan ako?"
"Yeah, nasa mall ka sabi in JM"
Damn it! Alam niya kung nasaan ako pero ako? Walang kamuwang muwang kung nasaan siya?
"Geh, pupunta na ako", saka ko na pinatay ang tawag.
Tumakbo ako papunta kila Tom at nagpaalam na. Mabuti na lamang at aliw na aliw ang anak niya sa mga laruan kaya hindi niya
ang pag-alis ko.
Lumabas ako ng mall at mabilis sumakay sa kotse ko. Palinga-linga ako sa paligid habang hinahanap ang Ironic Bar. Mabuti na lamang at nakita ko agad.
Mabilis akong bumaba sa kotse ko at pumasok sa bar. Pagpasok ko pa lang ay rinig ko na ang sigawan at tilian.
"TANG INA MO", I'm very much sure na si Viceral yon.
" Awatin ninyo", tili ng isang babae.
"HAYOP KA!"
Agad akong nagpunta sa pinanggalingan ng sigaw at natagpuan ko si Viceral na nakapatong sa isang lalaki at walang tigil itong inundayan ng suntok.
Damn it! Makakapatay pa siya niyan ei!
Agad akong lumapit sa kanya at hinawakan ang kaliwang kamay na ipinangsusuntok niya. Ang kanang kamay niya kasi ay pinanghawak niya sa leeg ng lalaki.
"Tangina, bitawan mo ako kung ayaw mong ikaw ang bugbugin ko", sabi niya nang Hindi ako nilingon.
" Titigil ka o hihiwalayan na kita ng tuluyan?", banta ko sa kanya.
Ramdam ko kung paano siya nanigas sa pagkakauPo niya. Unti unti siyang lumingon sakin at ramdam ko ang sakit na nakaguhit sa mata niya.
Tumayo siya mula sa pagkakaupo sa lalaki at kinaladkad ako papalayo ng bar,"Anong g ginagawa mo dito?", halatang lasing siya dahil ramdam ko ang pagkapula niya ngunit tuwid pa rin ang mga salita niya.
"Malamang sinusundo ka, gago"
"You don't have to", bigla ang pagkalamig ng boses niya.
" But I have to"
"Damn it, Jaki. Stop giving me a false hope"
"Damn you too, Vice. Hindi ka kasi marunong makinig, Hindi ka rin marunong maghintay!"
"Kung hindi ako marunong maghintay, Hindi ako magpapakatanga sa loob ng tatlong taon at gagawa ng kung anong paraan para mahulog ka", bigla akong natauhan sa sinabi niya. Bakas ang hinanakit sa tono nito.
" Well talk", saka ko siya inakay hanggang sa maipasok ko siya sa kotse ko. Nanatili naman siyang tahimik hanggang makarating kami ng unit ko.
Pagkapasok pa lang namin ay agad ko na siyang hinarap,"Hindi no naman ako pinatapos kagabi"
"Dahil Hindi ko na kakayanin ang maririnig ko. Mas malinaw pa sa tubig na siya ang pinipili mo, masakit man sakin yun iintindihin ko at tatanggapin ko kasi nga mahal kita. At isa pa, nakita ko kayo sa mall kasama ninyo yung anak niya, masakit tingnan na napakasaya ninyo na para kayong isang buong pamilya samantalang ako, ako na totoong asawa. Pero gaya ng nakagawian, tatanggapin ko na naman, iintindihin ko na naman dahil mahal na mahal kita", tuloy-tuloy na sabi niya.
" Ei siraulo ka pala ei! Sino bang may sabi sayo niyan? Sino bang nagsabi na gumawa ka ng conclusion na siya ang pipiliin ko? Huh, Cmon Vice? WALA!""
"Ano ang ibig mong sabihin?"
"Importante si Tom sakin dahil may pinagsamahan naman kami, tanggap ko din ang anak niya kasi wala naman akong makita para Hindi ko siya magustuhan at", sinadya ko siyang bitinin para makita ko ang reaksyon niya.
"Ikaw ang mahal ko tanga, kahit na malihim ka, kahit na possessive ka, , siraulo ka, gago ka . MAHAL KITA, Hindi ko alam kung bakit minahal kita, basta bigla na lang isang araw, mahal na kita .Kaya wag ka ng magselos sa iba, tanga"
Nakita Kong nanlaki ang mata niya sa narinig niya...at bigla niya akong hinalikan ng mabilis saka siya...
Nahimatay.
Patay?! Talaga abang nakakamatay ang totoong pag-ibig?
---
KUNG NALILITO MAN KAYO GUYS, EI KONTING TIIS LANG SINCE MALAPIT NA ANG REVELATION, MALAPIT NA DIN PO ITONG MATAPOS. ABANG ABANG LANG TAYO MGA KAVJ'S :D