Jungkookun ağzından
Sınıftan sinirle çıkıp herzamanki gibi çatı katına gittim. Daha sonra ilaç alıp sakinleşdikten sonra Jimini merak etmiştim kütüphanede olacağın düşünüp oraya gittim.
Şu anda 2 ci kattan aşağıda sessizce ağlayan küçüğümü izliyordum. Onu çok iyi tanıyordum en büyük korkusu insanların ondan nefret etmesidir ve o şuanda ondan nefret ettiğimi düşünüyor.
Onun mutluluğu için bunu söylemeğe mecburdum
Bana onu vurmamı söyledi.Ona vuramazdım küçüğüme bunu yapamazdım. Ne kadar beni unutsada bunu o istememişti
Biz aslında liseyi birlikte okuduk ve 2 yıllık bir ilişkimiz vardı. Ailemiz bile biliyor ve bizi destekliyordu. İlişkimiz çok güzel ilerliyordu.
Bir gün babası kaza yaptı ve Jimin komaya girdi 1 hafta sonra uyandı ama herşeyi unutmuştu ve doktor onu hatırlaması için zorlamamalı olduğumuzu söyledi. Beyni çok kötü hasar görmüştü eğer onu bir şeyleri hatırlaması için zorlarsak hayatı tehlikeye girebilirdi.
Zamanla herşeyi hatırladı ama beni, bizi, yaşadıklarımızı hiçbirin hatırlamadı. Ona bir şey olmaması için hayatından çektim gittim. Ama universitede bir şekilde yine karşılaşdık.
Beyninin ona oyun oynamaması yine o hale düşmemesi için ondan uzak duruyordum. Kendi başına hatırlamasın kendi başına iyileşmesin istiyordum aksi taktirde zarar görebilirdi
Onu hala çok seviyorum. Yaşadıklarımız aklıma geldiğinde deliriyorum. Bir taraftanda ona çok kızgınım bizi unutması yaşadıklarımızı silip atması sinirlerimi bozuyordu. Ama sonra yine ona kıyamıyordum.
O kazadan sonra bende kendime gelemedim ve universite sınavına giremedim sürekli sinir kirizleri geçiriyordum. Jimini o halde gördükce hastalığım daha da bedenimi esir alıyordu.
Daha sonra tedavi gördüm ve iyileşmeye başladım ama hala o hastalığın kalıntıları var. İlaçları hala alıyorum. Bu kadar çabuk sinirlenmemin bazen Yugyeomun söylediği aptalca birşey yüzünden sinirlenip onunla kavga etmemin sebebi de buydu ve sakinleşmek için okulun çatı katına çıkar kendi başıma sakinleşir en kötü zamanlarda ilaç alırdım
Bu gün Jiminle göz göze geldiğimde uzun zamandır hasret kaldığım yüzü, kokusu, sesi tüm anıların yeniden beynime dolmasına sebep oldu. Onu çok özlemiştim.
Ama bana eskisinden daha da uzak olacak artık. Ona ondan nefret ettiğimi söyledim. Ama buna mecburdum.
*****************************
Her kese merhabaa
Yeni bölümle yine sizlerleyim
Sizi çok seviyorum💜😍
Yazılım hatam olduysa özür dilerim
Lütfen beğenip yorum yapmayı unutmayın😙💜
Yeni bölümde görüşürüz👋😘