"Uy guys may kumakatok 'ata sa pintuan. Buksan niyo." Pag-iinterupt naman ni Cienne sa paglalaro namin ng uno cards. "Ikaw na magbukas. Tutal ikaw naman nakarinig." Sabat naman ni Kim na naging dahilan kung bakit nainis si Cienne. Agad naman itong inawat ni Jessey.
"Hey, stop fighting you too! Anyways, Kim is right, ikaw nakarinig then you open it!" Natatawang sabi ni Jessey kaya napairap na lang si Cienne. "You know what–"
Hindi na nito natapos ang sasabihin dahil inunahan na ni Mika ito, "Ako na. Mag-aaway pa eh." Saway naman nito, sabay tayo at lumakad papunta sa pintuan upang buksan ang kung sino 'mang kumakatok.
Pagbukas naman ni Mika ng pinto ay bumungad sa kanya ang isang delivery boy.
Wala naman akong binili online, ah?
"Good afternoon, ma'am. Letter po pala para sainyo, from Ms. Ara Galang po." Sabi nito sabay abot ng sobre na may sulat sa loob.
Ano raw? Kay Ara?
Punong pagtataka ang nasa mukha ni Mika at hindi na nakapag-salita sapagkat naiwang tulala doon sa sulat na hawak-hawak niya.
"Ma'am? Ayos lang 'ho ba kayo?" Sa sinabing iyon ng lalaki ay napabalik na sa wisyo si Mika.
"A-ayos lang ako. Thank you." Sagot nalamang nito at ngumiti. Sapagkat iyon ay pilit. Hindi niya alam ang dapat na maramdaman dahil na rin sa pagtataka at sa halong confusion.
Bakit naman magpapadala ng sulat si Ara?
"Sige 'ho ma'am. Mauuna napo ako dahil may kailangan pa po akong ideliver na sulat sa kabilang building."
Ano kaya ang laman ng sulat na'to?
"Ma'am? Eh, ayos lang 'ho ba talaga kayo?"
Para sakin ba talaga ang sulat na'to?
"Ma'am! Ayos lang 'ho ba kayo? Bigla kasi kayong namutla. Ano po 'bang nangyayari sainyo?" Hinawakan na ng batang lalaki si Mika dahil sa hindi ito sumasagot at mukha pang namumutla.
"H-ha?" Muling bumalik sa sarili si Mika at hinarap ang lalaki.
"Ma'am, ang sabi ko po, aalis na ako. Salamat po." Sagot naman ng binata at ngumiti ng abot tainga.
"S-sige, salamat." Tugon ni Mika bago sinara ang pintuan. Napasandal ito sa likod ng pinto at napaisip muli.
3 years... na ang nakakalipas simula ng mawala ka, Ara. Tapos 'eto ka ngayon, magpapadala ng sulat na wala akong alam kung ano. Sulat nga ba 'to? Para saan pa kung papadalhan mo ko ng sulat kung may messenger, email, at viber ka naman. 'Ano ba Mika, kung ano ano na lang pinag-iisip mo! Kung binubuksan mo na lang kung ano ang laman ng letseng sobre na yan. Edi sana natapos na pag-ooverthink mo.'
Para nga matapos na ang mga bumabagabag kay Mika ay dahan-dahan niyang binuksan ang sobre at makita ang laman nito. Nang makita na niya iyon ng tuluyan ay unti-unting nawawasak ang puso ni Mika. Sunod sunod na rin ang pag-uunahan ng mga luha ni Mika pababa sa kanyang mga pisngi. Pinipigilan niya ang paghikbi ngunit di niya lubusang magawa dahil sobrang sakit.
"Hey Miks, ang tagal mo naman bumalik. Ano ba yan?" Tanong naman ni Cienne na ngayon ay nasa harapan ni Mika. "Teka, umiiyak ka ba?" Nag-aalalang tanong nito. Hindi sumagot si Mika, kaya't namataan niya ang sulat na hawak hawak nito. Agad niya iyong kinuha at binasa.
Nang mabasa iyon ni Cienne ay nadurog ang puso niya para kay Mika. Niyakap niya ito ng mahigpit.
"I-i'm sorry Mika..." Sambit nito. Naluluha na si Cienne.
"Hoy, ang tagal naman nila Miks dun! Tara puntahan na natin." Sabi naman ni Kim. Ilang minuto na kasi ang lumipas ay hindi pa rin bumabalik ang dalawa.
"Oo nga, ate Kim. Let's check on them." Pagsang-ayon naman ni Jolina. Nagkibit-balikat na lang si Carol at tumayo na para sundan yung dalawa.
Sa nadatnan ay gulat na gulat sila dahil umiiyak si Mika at Cienne. Agad tumakbo ang tatlo sakanila at niyakap ang mga ito.
"Bakit kayo umiiyak?" Tanong ni Carol pagkatapos kumalas sa yakap. Wala namang sumagot sa dalawa.
Sa sahig, ay nakita ni Jolina ang isang papel. Nagtaka ito kaya't pinulot niya iyon. And when she did, Jolina just burst into tears, kaya mas lalong nagtaka ang mga kasama.
"Jolina... now you? What happened? Why are y'all crying!?" Naiirita na sabi ni Kim. Hindi niya maintindihan kung bakit umiiyak ang mga kaibigan niya.
"Wafs... parang 'eto yata." Walang emosyong sabi ni Carol sabay abot ng papel kay Kim.
"This can't be..."
You are cordially invited to the beautiful ceremony of Ara and Shiela's wedding taking place on July 14. Let us be blessed with your presence during the holy occasion. We request you to join us, as our beloved daughter takes the hand of Shiela through marriage. Your blessings matter the most to us!
– (Parent's name.)
—————
"I still can't believe that Ara is going to marry that Shiela girl." Jessey said.
"Ako rin eh. As far as i know, wala pang isang taon bago makilala ni Ara yon." Kontra rin ni Camille na kakambal ni Cienne.
"I guess she was really sure of her, huh." Ria said habang kumakain ng fries.
"Gusto niyo 'bang ikasal si Ara sa Shiela na yon?" Cienne asked.
"Of course not." Diretsong sagot ni Kianna with matching irap pa.
"Ako? Ayoko rin." - Ria
"Same here." - Camille
"Duh. Me too." - Cienne
"Count me in." - Kim
"Ako? Absolutely.... not. Kasi alam niyo na kung sino lang ang gusto ko para kay Davic." Nakapangalumbaba na sagot ni Jolina.
Si Mika naman, walang imik at tulala lang sa mga sasakyang dumadaan sa labas. At kung si Mika 'man ang tatanungin.... she probably do not want Ara to be marrying someone else, rather than her.
"Mika, how about you? Do you want Ara to marry Shiela?" Camille asked, sinubukan itong pigilan ni Cienne pero hindi na niya nagawa dahil sa nasabi na ito ng kambal niya. They were obviously teasing Mika.
"A-ako? Uhm.... kung saan masaya si Ara. Siguro okay na yun..." Ngiti naman ni Mika. Jolina sensed that smile of Mika was fake.
"Pero i know some part of you that, you want Ate Ara to marry you instead of marrying Ate Shiela." Jolina was supposed to say that but she chosed not to. Napayuko na lang siya at nagpatuloy sa pagkain.
________
Masaya at produktibo ang araw na ito para kay Ara at Shiela, dahil sa hahantong na sa salitang kasalan ang kanilang relasyon ni Bang. Habang si Mika naman ay nakakulong lang sa kanyang kwarto at nagmumuni-muni. Hindi niya rin mawari sa kanyang sarili kung pupunta ba siya sa kasalan na magaganap ngayon araw o hindi na lang dahil sa maaari niyang maramdaman. Ang posibleng maramdaman lang naman niya ay lungkot at saya.
Saya; dahil ikakasal na ang best friend niyang si Ara. Lungkot; dahil ikakasal sa iba ang best friend niya.
"Hey Miks?" Tawag ng kung sino 'man sa labas ng silid ni Mika. Sa tono ng boses nito ay nawari niyang si Ria iyon.
Pumasok si Ria ng may dala-dalang dress, paper bag, at sandals? "Para kanino yan?" Tanong ni Mika pagkapasok ni Ria. "Alangan namang sakin? Magsusuot ba ko nyan?" Pamimilosopo naman nito.
"Philosopher!"
"Eh para sayo nga. Hinanda na ni Jessey yan. Kompleto sa make up at palamuti."
"Di ko na kailangan nyan."
"Ay wow, confident? Ganda ka?"
"Hindi! Kasi hindi naman ako pupunta." Madiin nitong saad.
"Bakit naman, aber? Maid of honor ka ni Ara ah?"
Shit. Bakit ba hindi ko binasa yung list.
"Joke lang."
"Sus. Papalusot pa! Wala kang takas ngayon." Sagot nito bago lumabas ng kwarto.
I guess i have no choice kundi ang pumunta sa wedding ni Ara. Bahala na si Batwoman.
Wala ng nagawa pa si Mika kundi ang mag-ayos para sa kasal mamaya. Ayaw niya sanang pumunta ngunit may gagampanan pala siya sa kasal ng best friend niya. Naglagay lang siya ng light make up and tie her hair into a bun at sinuot na niya ang white off shoulder gown pairing it with white heels.
Mika was all set while Jolina was not. Jolina hasn't taken a bath yet because of crying last night. She absolutely look like a mess because of her mess up mascara.
"Jols?" Mich called outside the door. Jolina stayed silent and covered her face with a pillow.
"Jolina are you okay?" Mich asked with a worried voice. She opened the door and it was unlocked. When she got in, she saw Jolina's things scattered in the whole place. She then ran to Jolina quickly and removed the pillow covering her face.
"Stop crying. . ."
"I can't look at Ate Ara. I can't stand seeing her marrying someone else." Jolina's voice was cracked.
"I-i can't, Mich... i can't..."
"I know it's hard but... we need to be happy for her, right? Kung saan siya masaya dun tayo diba?" Mich started crying too.
"Pero paano si ate Mika? Our mommy, she is hurt. Masaya nga si Davic but mommika isn't. It's unfair, Mich." Mich stayed silent and just cried. She didn't know what to say. Jolina has a point, it's not fair that the other one will be happy while the other will be hurt.
"I know deep in their hearts, Mich. They love each other... they just need to speak now."
__________
They were already at the church. Just waiting for the bride to arrive. Mika was just in the corner watching all the guesses arrive at the church. She hasn't even spoke to Ara yet. She still can't.
Mika's eyes rome all over the place. And again she thought, this is our dream wedding.
Yes, the venue, the gowns, and even how the church wedding would look like, it was all the same. The way it looks, the same way they planned. Parehong pareho sa plano nilang kasal noon. And it was happening right now.
Jolina was along at the corner with Mika, she came after Mich pleased her. Same as Mika, Jolina wasn't very happy about the wedding. Because the girl in front of her was the kind of girl her Davic should be the one marrying.
At the church at the back door, the bullies and the LS was there. As soon as Mika and Jolina knew, pinuntahan nila kung saan naroroon ang bullies.
They all look unhappy for unknown reasons.
"Wafs." Mika fainted a smile and hugged Kim. "Ate Cams..." Jolina called, she was teary eyed again.
But Cienne was in a different mood today. She pulled Mika off Kim, "Let's talk. Privately." Said Cienne in a serious tone.
Hindi na umangal si Mika at nagpahatak na lang siya kay Cienne. The bullies just shrugged of their shoulders and comforted Jolina instead.
They got inside the restroom.
"Mika, sagutin mo nga ako. Mahal mo pa ba si Ara?"
Mika was shocked because of Cienne's question. Hindi tuloy siya nakasagot agad dahil sa labis na kaba at pagkagulat.
"Mika answer me! Mahal mo pa ba si Ara?!" Cienne was yelling at her. And Mika, was about to cry again...
"I-i don't know, Cienne...."
"Then why are you crying when i asked you that damn question?!"
"Yeah! Maybe because i do! Maybe because i still love her!" Mika shouted and just burst into tears.
Cienne hugged Mika. "I knew it, Mika. I know your still in love with Ara..."
"So please... the wedding hasn't started yet... you could still speak now."
"Miks? Cienne? Nandyan na ang bride! Be prepared na." Nagulat naman kami ni Cienne dahil sa bigla niyang pagsulpot dito sa cr.
"S-sige. Susunod na lang kami, Carol." Tugon naman ni Cienne at inayos ang gown ko.
"It's not yet too late, Mika. Tell her what you feel. 3 years mo ng tinatago na mahal mo si Ara, speak now if not, you'll forever regret." Ang mga sinabi ni Cienne ay tumatak sa puso at isip ko. Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. Huminga ako ng malalim, bago lumabas ng restroom.
Nang lumabas ako ay sinalubong ako ni Kim. Nginitian niya ako, nakakapagtaka. Parang may pinapahiwatig iyon sa akin, na hindi ko lang lubos maintindihan.
Nasa unahan kami, kitang-kita ko ang malawak na ngiti ni Ara, ang mapupungay niyang mga mata na ang tanging pokus lang ay sa babaeng pakakasalan niya. Ang mga ngiti niya... na ngayon ko lang muling nasilayan. Papalapit ng papalapit na ang bride kay Ara... at doon ay unti-unti 'ring nadudurog ang puso ko.
Ang sakit lang na tayo ang nagplano nito, pero sa iba mo tinupad.
"Into this union Shiela Marie Pineda and Victonara Salas Galang now come to be joined. If any of you can show just cause why they may not be lawfully wed, speak now, or else forever hold your peace." Pagsisimula naman ng interrogation si Father. Nagkaroon ng sandaling katahimikan.
Nagkatinginan kami ni Ara, ngumiti siya ng pagkatamis-tamis, at eto ako, hulog na hulog pa rin. At muli ay pumasok sa isipan ko ang sinabi ni Cienne, speak now or forever regret.
I did nothing. I just sat, watched Ara marry the girl of her dreams.
"I now pronounce you married."
_______________________________________
Gusto ko sana endgame KaRa dito e, kaso nagbago isip ko HAHAHAHA SORRY NA IF MASAKET!😂
Vote and Comment mwa :')❤️