Humihikbi parin ako pagkatapos niya akong baboyin. Bakit hanggang ngayon wala parin akong laban sa kaniya? Sa kanila? Di ba pwedeng maging patas naman ang lahat?
I can’t even move my legs, my arms and my whole body. Im just crying like a statue and my tears never stop dropping. Wala na akong lakas para igalaw ang mga paa ko ngunit unti-unting nadudurog ang puso ko. Napakahayop niya! Di ko na kaya, sobrang sakit na. Ayoko na! Napapikit ako and I wiped my tears slowly. Nararamdaman ko ring nanginginig ang mga kamay ko.
Naramdaman ko ang malaking braso niya na gumapos sa katawan ko pero mabilis ko itong tinabig.
I just found myself picking up all my stuffs at nanginginig parin ako habang sinusuot ito. Alam kong nakatitig siya sakin pero wala akong pakialam, mabilis niya akong pinigilang umalis pero isang malutong na sampal ang natanggap niya sakin.
“T-Tapos kana sa pananakit sakin! Tama na!”
I said with a shaky voice. I’m really hurt, so bad. Sobrang sakit, nag-igting ang panga niya at unti-unti akong umatras.
“Stay!” he said while gripping my wrist.
“Bitawan mo ako! Kinakamuhian kita!”
Hinila ko ang braso ko at kaagad na tumakbo papuntang pinto. Nanginginig din ang mga tuhod ko pababa ng hagdan, mabilis akong pumasok ng silid at nilock ito. I covered up my mouth and I let out a painful cry. I hugged myself while staring my son. Tumabi ako sa kaniya at muling humikbi habang yakap-yakap siya. At hindi na ako nakatulog pa dahil sa sobrang sakit ng nararamdaman ko.
I tried to forget everything happened. But I can’t! It’s not that easy. Ayoko na sa bahay na ito! Pinilit ko ring ipikit ang mga mata ko pero agad akong napamulat dahil wala akong ibang nakikita kundi ang mga pangyayari kani-kanina lang!
Alas singko na ng umaga nang makaramdam ako ng antok. Gustong-gusto ko na talagang matulog, at sana sa pagpikit muli ng mga mata ko ay hindi ko na mapanaginipan ang mga pangyayaring ‘yon.
Unti-unti kong dinilat ang mga mata ko. I rubbed my cheek but I froze when I remembered everything happened. That was my worst nightmare! Kaagad akong tumayo at tumakbo papuntang banyo. I stared myself in the mirror and I looked like cockroaches. My eyes were puffy.
Mabilis akong naglakad at naalala ko si Taraz, wala na siya sa tabi ko kanina at chineck ko ang time It’s already nine in the morning. Di na ako nag aksaya ng panahon at mabilis kong tinawagan si Rome na sunduin kami. Tinanong niya ako kung ano ang nangyari and I told her everything happened. I heard her cursing repeatedly. Sobrang galit na galit siya at ramdam kong nanginig ang boses niya.
I quickly hang up the call, because I can’t take thid pain anymore. Napahikbi ako habang nag-iimpake ng mga gamit namin. I’m still sobbing while I’m fixing my things the same as Taraz pero kaunti lang ang naimpake ko.
Narinig kong bumukas ang pinto at nakita ko si Raz na tumatakbo papunta sa puwesto ko. Agad niya akong niyakap at napatitig ako sa kaniya.
“Good morning maybe. Let’s go, breakfast kana po” napatitig siya sakin, at alam kong nagtataka siya sa hitsura ko ngayon.
“Baby susunduin tayo ni uncle Rome. Hali kana” hinawakan ko siya sa kamay at nangunot ang noo niya.
“Punta siya dito? Where are we going Ma?” hindi ko na siya sinagot pa and I just kissed his forehead. Taka siyang tumitig sa akin at hinila ko siya atsaka kami lumabas ng silid.
Dali-dali akong naglakad ngunit pagdating ng sala ay nandoon ang ina niya na agad akong pinigilan.
“And where do you think you’re going? It seems like you’re going to escape my grandson, am I right?”
“Excuse me.” Tuloy-tuloy lang ako sa paglakad ngunit narinig ko ang pagsigaw niya.
“Huwag kang bastos na babae ka! Oh my god son! Look, she’s going to escape your son! Guards , don’t let her! Pigilan niyo siya!”agad naman kaming hinarangan ng mga guards at di ako lumingon.
My heart pounding vigorously when there’s someone who grabbed my arm. Nakita ko ang galit sa mukha niya habang nakatitig sakin. Bigla nalang ako natakot at mabilis na binawi ang kamay ko.
“How dare you!” he said angrily.
Ngunit napasinghap ang ina niya nang sampalin ko siya ng ubod lakas.
“How dare you too! Hayop ka!” galit na galit kong singhal sa kaniya. Mabilis na bumukas ang pinto at nakita ko si Rome na naghahangos makalapit sa kaniya kahit pinipigilan siya ng mga guards.
“Who are you?!” tanong ng ina niya pero mabilis niyang sinuntok si Tauruz at kwenilyuhan ito.
Narinig ko ang pag-iyak ni Raz kaya mabilis ko siyang niyakap ng mahigpit. Mabilis din siyang inawat ng mga guards at nagtagisan sila ng tingin.
“Tangina mo! Hayop kang gago ka! Wala ka talagang puso, let me go! I will kill you jerk!”
“Go on! At baka nakakalimutan mong nasa pamamahay kita!” napasigaw nalang ako ng sinikmurahan niya si Rome.
Babae parin siya kahit hindi halata sa hitsura niya and she couldn’t take his strength if ever. Hinila ko siya at tinulak at nagtatagis ang bagang niya atsaka ko nalang nakita si Taraz na hawak ng ina niya.
“You can go and leave my grandson here! You’re so disgusting woman, magdadala kapa ng lalake mo dito! Leave now!” mabilis akong naglakad sa puwesto niya at hinila si Taraz.
“Yes I will! But I will take my son with me at wala kayong karapatang pagpahiwalayin kami! Sumusobra na kayo at ayoko na!”
“And do you think I will let you? Fucking no!” the jerk said at hinawakan niya rin ang isang braso ni Raz kaya hindi ko siya mahila.
“What’s going on here? “ narinig ko ang boses ni Trez papalapit sa amin.
“She’s trying to escape your nephew! How dare her!” his Mom answered.
“Bitawan mo si Taraz at aalis kami sa impyernong ito! Tapos na lahat ng kahayupan mo!” Nagbabaga ang mga mata niya habang nakatitig sakin at hindi siya nakapagsalita. Hinila niya si Raz dahilan para mapalayo ito sakin.
SBTBS > jayewel