Bir yokmuş,iki yokmuş,bu evrenin başlangıcından bile önceler şey boşluk iken bir anda hiçliğe minik bir küre düşmüş.Küre çatlaklarla kaplıymış.Çatlaklardan içeri hiçlikte ilk olacak şekilde iki şey fışkırıyormuş:Işık ve ses.Ses dünyadaki insanların hatırlayınca,adını bile duyunca başlarını kollarının arasına alıp saklanmalarını sağlayacak kadar iğrenç,rahatsız ediciymiş.Işık ise insanın gözünü bir bakışta kör edecek kadar parlakmış.Bu top insan avucu kadar bile büyük değilmiş.Ancak o haliyle bile tüm hiçliği,sonsuzluğun kaderini değiştirecek kadar güçlüymüş.Ve tabi ki topun içindeki güç o kabuğa sığmamamış.Dışarı gitmek için patlamış.Bu da evreni doğurmuş.Güç dağları tepeleri, nice gezegenleri,yıldızları ve evrenin sınırlarını şekline girmiş.Ardından Bu gezegenlerde olacak canlı ve cansız yaşam formlarını doğurmuş.Hepsi güç'ten bir parça alamamış tabi ki.Ancak sadece bu güçten birkaç parça alabilen,dünyayı değiştirebilen güce sahip olan 5 tane şanslı insan olacakmış.Sonradan gerçekleşmek üzere kaderlerini de yazmış güç.Ardından o yazılı kaderleri kimse bulup engellemesin diye Ateşi bulup içine atmış.Ondan beri ise kaderler gerçekleşmeyi beklemekteymiş.Sabır ve sükunet içinde...
Selam!Bunu şu anda uydurdum.Hiçbir şekilde gerçekle ilgisi yok.Seriyi devam ettireceğim.Neler neler olacak bir durun da bekleyin.Biliyorum bu çok kısa oldu ama...Diğerleri böyle olmayacak sözzz hadi hepiniz sağlıklı kalın bu günlerde..bye bye