CASSANDRA HANNALET MORRIES
"Hoy Cassandra!"
Mabilis akong napatingin sa taong sinigaw ang maganda kong pangalan. "Bakit?" tanong ko
"Sabi ko kung may gawa ka ng assignment?" Selene asked
Tumango ako bago kunin ang notebook ko sa bag at iabot sa kanya. Tingnan mo 'tong babaeng 'to. Ang lakas ng loob humarot kay Doc. Achilles, hindi naman marunong gumawa ng assignment. Tss.
"Are you alright?" Juno asked
I nodded. "Oo naman." simpleng sagot ko
Napaiwas ako ng tingin ng mataman siyang nakatingin sa'kin. Ano bang nangyayari sa'kin? Wala ko sa sarili mula ng gumising ako kanina.
"You look sad." she suddenly said.
I shook my head. "No, I'm not."
Her eyebrows met. "Ee ano?" kunot noong tanong niya
I inhaled deeply. "Hindi ako malungkot. Hindi din ako masaya. I just feel, I'm incomplete." I finally said
Napatitig ako sa harapan kung nasan si Ianthe at Jeremiah na nag-uusap. Hindi ko maiwasang hindi mapaisip. Buti pa ang bruhang 'to, masayang-masaya sa piling ng taong mahal niya. Kumpletong-kumpleto siya.
I sighed. Pagod na ko. Pagod na kong magpanggap na masaya. Pagod na kong tumawa ng peke. Pagod ba kong ngumiti na hindi abot sa mata.
Pagod na ko...
"What happened?" She asked
I shook my head. "Nothing."
"C'mon, tell me. Baka may maitulong ako." pagpipilit pa niya.
I slightly smiled at her. Hindi ako ang klase ng tao na nagkukwento sa kanila ng tungkol sa nararamdaman ko. Lahat ng problema ko, sinasarili ko lang. Ayaw kong makaabala sa kanila. Dahil alam ko naman sa bandang huli, magsasawa din sila.
Magsasawa din silang makinig ng mga hinaing ko sa buhay. Magsasawa din silang sabihan ako ng mga advice nila. Magsasawa din silang icomfort ako, yayakapin ng mahigpit at sasabihing 'okay lang yan'.
Kaya mas maganda na kung sa umpisa pa lang, mag-isa na kong lumalaban. Dahil kung isasama ko sila sa laban ko, bandang huli susuko din sila. Kaya maiiwan ako, at matitirang lumalaban mag-isa.
That's life.
Ikaw lang ang taong makakatulong sa sarili mo. Ikaw lang taong makakagawa ng paraan para mapagtagumpayan ang hamon ng buhay.
Sa madaling salita, sarili ko lang ang kakampi ko. Sarili ko lang ang pag-asa ko.
Mariin akong napapikit para pigilan ang luhang namumuo sa gilid ng mata ko.
Lumaki akong malayo ang loob sa pamilya ko. Since highschool, nakabukod na ko sa kanila. Paminsan-minsan dumadalaw ako sa mansion para kamustahin ang mga kapatid ko, para kamustahin sila.
Hindi 'man nila sabihin, ramdam ko. Ramdam kong ayaw nila kong makita. Kaya magmula noon, isang desisyon ang nabuo sa'kin. Ginusto kong lumayo at mabuhay mag-isa. Sinabi ko sa kanila 'yun. Naghihintay ako na pigilan nila ko at sabihing 'wag kang aalis'. Pero sarili ko lang ang niloko ko.
Tumingala ako para pigilan ang luhang gusto kumawala sa'kin.
Fck! Ang sakit lang. Ang sakit lang na hanggang ngayon, hindi parin nila ko napapatawad. Ang sakit dahil hanggang ngayon sinisisi ko parin ang sarili ko sa nangyari.
Sinubukan ko naman. Sinubukan kong maging 'siya' simula ng mawala siya. Pero, hindi 'yun sapat sa kanila.
Hindi ako magiging sapat sa kanila...
"Cassandra."
Mapait akong ngumiti. Simula ng umalis ako sa mansion, kay Ianthe ako unang lumapit. Hindi na ko nagulat ng tanggapin niya ko. Tinawagan niya ang lahat ng kaibigan namin at dinamayan nila ko. Sinabi ko na lang sa kanila na gusto kong maghanap ng condo that time, pero alam kong hindi sila naniniwala sa'kin, even Venus.
Si Venus ang lubos na nakakakilala sa'kin. She's my bestfriend. Lagi siyang nasa tabi ko para samahan ako sa lahat ng laban ko. Sa kanya ko din nakwento ang lahat ng nangyari sa buhay ko. Tinulungan niya ko. Pero alam ko, sa bandang huli mapapagod din siya. Mapapagod din siyang paalalahanan ako.
Nabalik lang ako sa wisyo ko when Juno gently wiper my tears with her thumb. I smiled weakly at her.
"Hey, what's wrong?" she softly asked
I shook my head. "M-may mali ba sa'kin?" I stutter
Kumunot ang noo niya. "Walang mali sayo."
I nodded slowly. "Hindi ba 'ko kamahal-mahal?" I asked again
"Don't say that Cassandra." mahinahon niyang tugon
I smiled weakly at her. Napalibot ang tingin ko dito sa loob. Si Juno lang ang nakapansin sa kalagayan ko ngayon dahil sa busy ang iba. I sighed before wipe my tears.
"I'll go to restroom." paalam ko kay JC
Hindi ko na siya pinagsalita pa ta mabilis akong tumayo at umalis sa lugar na 'yun. Napangiti na lang ako ng mapait.
That's life Cassandra.
Naghilamos lang ako ng mukha ng makarating ako sa restroom. I sighed. This past few days, ang iyakin ko. Nakakainis lang.
Gusto ko sana bumalik sa room kaso ayaw ko namang tanungin lang ng tanungin ni Juno. Napahinga ako ng malalim bago pumunta sa Garden nitong school. Wala naman siguro masama kung tatambay lang ako saglit dun. At saka, mukhang hindi kami sisiputin ng prof namin dahil mag-iisang oras na ang lumipas wala pa siya.
Mabilis na kumalma ang sistema ko ng makaupo ako sa bench dito sa garden.
Wala pang isang minuto akong nakatambay dito ng may marinig akong ingay. Kunot noo kong sinundan ng tingin ang boses na 'yun.
Nanlalaki ang matang nakita ko siya na mukhang papasok din dito sa loob ng Garden.
"Tulungan mo na kasi ako bespren! Ang pabebe mo naman ee."
I raiser my brow when I see her with that woman. Wow. Long time no see.
"Cassandra." she called me
I smirked. "Brier" I looked with the woman. "Orpheus" nakangising bati ko
"What are you doing here?" Brier asked
"Why do you care?" I said while staring intently at Orpheus.
I smirked when I see her gulped. Tss. Weak. Kaya pala hindi niya naipaglaban ang pinsan ko. Mahinang nilalang.
"I think, I need to go." she avoiding my gaze "Bespren, kitakits na lang mamaya." then she leave
I laughed hard. Ako palang ang kaharap niya, pero nanginginig na siya. Pano pa kaya pag buong pamilya na namin ang hinarap niya? Tss. Napakaduwag talaga.
"Wala kabang klase?"
Napatingin naman ako sa taong nasa harap ko. "I have." I simply said
"Her eyebrows met. "Then, what are you doing here?" kunot noong tanong niya
"Ano ba kasing pakialam mo?" tanong ko
she sighed. "Wala." maikling sagot niya
Napairap na lang ako. Wala naman pala siyang pakialam ee, bakit panay pa siya tanong.
Mabilis akong napalingon ng may maalala akong gusto itanong sa kanya. "Bakit pala nag engineer ka?" Tanong ko
"Why do you care?" panggagaya niya sa tanong ko kanina
I rolled my eyes at her. "HA HA. Funny." I sarcastically said
she chuckled. "Bakit mo ba tinatanong?"
"Masama?" taas kilay kong tanong sa kanya
"Gusto ko lang." sagot niya
Napatango ako. "Gusto kaba?"
She smirked "Mo? Oo, gusto mo ko." nakangising saad niya
Inirapan ko siya. "Kapal mo."
Malakas naman siyang tumawa. Humalikipkip naman ako. Nakakainis talaga ang isang 'to. Sala sa init, sala sa lamig. Sarap upakan ee. Hmp!
"Hindi kita gusto 'no." tanggi ko
she laughed again. "Talaga?"
"Oo! Ang kapal mo talaga!" impit na sigaw ko
she cleared her throat. "GUSTO DIN KITA! Fck you moron!"
My eyes widen. What the hell is she thinking?! Talagang ginaya niya ang sinabi ko! Mabilis na nilibot ko ang paningin ko sa buong lugar. Nakahinga naman ako ng maluwag ng mapansing walang tao sa paligid. Sinamaan ko siya ng tingin. Ang kapal kapal kapal talaga ng pagmumukha niya!
"See? Gusto mo ko." mayabang na tugon niya
umirap ako. "Binabawi ko na."
she chuckled. "Wala ng bawian."
I jokingly slapped her face. Naiinis ako sa kanya.
Nakakainis! Ang ganda ganda niya!
Pero ang bruha, tinawanan lang ako. Napangiti ako. Ayaw ko 'mang aminin pero mas maganda siya kung nakangiti siya. Nakatitig lang ako sa kanya habang malakas siyang tumatawa. Parang wala siyang problema.
I sighed. "Masaya kaba?" tanong ko
Kunot noo siyang tumingin sa'kin. "What do you mean?"
I looked away. "Kung masaya ka kako, sa buhay mo." pagtatama ko
Hindi niya sinagot at mariin lang na nakatitig sa'kin. Napahinga ako ng malalim. "Do you like me?" tanong ko
Natigilan siya dahil sa sinabi ko. Mapait akong napangiti. Kahit naman hindi niya sabihin, alam ko na ang sagot niya. Gusto ko lang subukan.
Peke akong ngumiti sa kanya. "Do you love me?" tanong ko pa
Napairap ako sa loob loob ko. Ang sarap lang sampalin ng sarili ko ngayon. Hindi niya ko gusto, mahal pa kaya. Tss. Nahihibang kana Cassandra.
"Cassandra." mahina niyang tugon
I smiled weakly. "Maniniwala kaba kapag sinabi ko sayong, mahal kita?"
She looked down. I nodded slowly. Fck.
"Hindi mo ko mahal Cassandra. Infatuation lang 'yan." mahinang tugon niya
Napangiti ako. Sakit. "Trust me, I love you." garalgal kong tugon
she shook her head. "Hindi mo ko mahal."
Unti-unting pumatak ang luhang kanina ko pa pinipigilan. I bit my lip to stop myself from sobbing. "Why don't you take my love seriously?" nahihirapang tanong ko
She smiled, weakly. "Last time I took somebody too serious and then, I didn't smile for almost, 6 years."
I looked away. Bakit ganun? Lahat ng taong mahal ko, ayaw sa'kin. Ano bang mali sakin? Bakit ba lagi na lang ako nasasaktan?
I sighed and clenched my fist. "I.. I have to go." nahihirapang saad ko.
Hindi ko na siya hinintay pa magsalit at umalis na ko sa lugar na 'yun. Buti pa si Penelope, masayang memory ang nangyari sa kanya sa Garden na 'yun. Ang sa'kin kasi masaklap.
----
BRIER REED PETTERSON
I currently cooking our dinner for tonight. I took a quick glance in my wrist watch. It's already 7:00 in the evening pero si Cassandra, wala pa.
I inhaled deeply. Where is she? Pagkatapos ng pag-uusap namin sa Garden, hindi ko na siya nakita pa. I'll tried to follow her pero hindi ko na siya naabutan pa.
Napahilamos ako sa mukha ko.
What have you done Brier?
I sighed before decided to go to my room. But before I could make an steps, someone's knock my door. My brows furrowed. Si Cassandra na siguro 'yun.
I almost run towards the door and immediately open it. My eyebrows met when I see her, drunk.
"Hi babe." she said smiling from ear to ear
"You're drunk." I said
She shook her head. "No babe." she immediately grabbed my head kissed me.
My eyes widen. She's drunk for pete sake!
I'm the one who pulled out the kiss. Inalalayan ko siya papasok sa unit ko. Akmang papasok na kami sa kwarto niya ng bigla niya kong itulak papalayo sa kanya.
Napakunot noo ako. What's her problem?
"What's wrong Cassandra?"
She smiled sweetly at me and slowly take off her clothers. My jaw dropped when she throw her underwear in my face. What the fcking fck is she doing?!
she chuckled and gently touch my face. "Let's make a baby."
I gulped hard. Iba pala ang tama niya pag nalalasing. "Lasing ka." mahinang tugon ko
She held my hand and carried it to her chest. I gulped when I already touch her mount.
Minsan napapaisip ako, bakit parang sinukat ang kamay ko para sa dibdib niya? Damn Brier! You're so fcking perv!
"C'mon babe. Massaged it."
I shook my head. "No. You're drunk."
Lasing lang siya kaya niya nagagawa ang bagay na 'to. Patience Brier. Patience.
I was caught off guard when she pushed me into the edge of her bed. Damn it! Hindi ko namalayang nabuksan na niya ang kwarto niya.
she staring at me intently. "Taste me."
I sighed. "I can't."
She smiled sweetly at me. "I promise, I'll stop this if you'll taste me."
I staring her intently. Sinusubukan ko kung seryoso ba siya sa sinabi niya. I took a deep breath before I stood up.
Her smile got wider. "Fine." pinal na sagot ko
Before she could make an answer, I pinned her in the wall. We looked each others eyes.
She's really beautiful...
I kissed her hand before I went down in her core. I put her both legs in my shoulder. And now, I'm facing her pearl.
I just give a peck in her core and starting playing my tongue in her clitoris.
"Oohh fck babe.. do it." she moaned
I gulped hard. Damn! I love her moaned.
I continue playing her clitoris and sucked it.
Damn you Cassandra Morries.
You taste... wonderful.
Damn!
---