Liu Haikuan POV
"ကို....ထတော့လို့ ဘယ်နှနာရီရှိုပြီလဲအလုပ်သွားရမယ်လေ ထတော့အိပ်ပုတ်ကြီးထတော့လို့.အွန့်"
မနက်တိုင်းကြားနေကြအသံလေးပါ
ချစ်ရသူရဲ့ ချိုသာတဲ့အသံလေး.....
မနက်တိုင်းချစ်ရသူလေးလာနှိုးတာခံရတဲ့ကျနော်ဘယ်လောက်တောင်ကံကောင်းလဲလို့
အခုလဲစူပုတ်ပုတ်နဲ့ကျနော့ကိုလာနှိုးနေလေရဲ့တစ်ကယ်တော့ကျနော်နိုးနေတာကြာပါပြီ
သူ့အသံလေးမကြားရဘဲအိပ်ရာပေါ်ကမထချင်လို့အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာပါ
နိုးနိုးချင်းကျနော့သဲငယ်ရဲ့မျက်နှာလေးကကျနေ့ာကိုဆီးကြိုနေတယ်လေ
ကျနော်ရဲ့ဟစိဟစိဂျယ်လီတုံးလေးကိုမြငိတော့ စားကြည့်ချင်စိတ်ကတဖွားဖွား
ဒါ့ကြောင့်စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲဖြစ်သွားတာပါ
(နိုးနိုးချင်းစားမယ်ဆိုတာကြီးဘဲအဟွန်း 😒)
သဲငယ်ကြောင်သွားတယ်ထင်ပါရဲ့မရုန်းဘူးလေ ပြီးတော့မှသတိပြန်ပြီးသတိကပ်သွားတဲ့သူလို...
"အင့်လွတ်လို့...အာပုတ်စော်နံတယ် ညစ်ပတ်ကြီး"
"ဘာ..ညစ်ပတ်ကြီးဟုတ်လား အဲ့ညစ်ပတ်ကြီးကိုဘယ်သူချစ်နေတာလဲ"
"မျက်နှာလဲမသစ်ရသေးဘဲနဲ့ သွားမျက်နှာသွားသစ်"
ကျနော်ကိုစူပုတ်ပုတ်လေးနဲ့လာပြောတယ်လေကုမ္ပဏီမှာဆို ဘယ်သူမှမော်တောင်မကြည့်ရဲတဲ့ကျနော့ကိုသူက ငေါက်နေတယ်တဲ့လား
ကျနော်လဲဘယ်ရမလဲသဲငယ်ကိုပစ်လှဲလိုက်ပြီးအပေါိကနေမိုးကြည့်တော့ ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ကြည့်လာသူလေး
ကျနော်နမ်းမယ်လုပ်လိုက်တော့ပါးစပ်ကြီးကိုလက်နဲ့အုပ်ကာခေါင်းကြီးတစ်ခါခါနဲ့
ကျနော့ဒီလိုလာလုပ်လို့ဘယ်ရမလဲ
သဲငယ်ရဲ့လည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးကကျနော့ကိုသွေးတွေဆူပွက်စေသည်
လည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးကိုငုံစုပ်လိုက်တော့မျက်လုံးအပြူးသားလေးနဲ့လာတွန်းတယ်လေ
(သူတို့အခန်းထဲကနံရံကြီးဖြစ်တဲ့ကျနော်ကတော့ 🤤🤤)
လည်တိုင်လေးကိုဆတ်ခနဲ့ကိုက်လိုက်တော့
__အ__
သဲငယ်ရဲ့ညည်းသံသေးသေးလေးကတောင်ကျနော့ကိုအရာအားလုံးကိုမေ့သွားစေပါတယ်
"ကို..ထတော့ အ ကုမ္ပဏီသွားရအွန့်.."
ချိုတယ် အရမ်းချိုတယ် သကြားလုံးတွေတောင်အရှုံးပေးရမယ့်ကျနော့ရဲ့အချိုမြိန်ဆုံးလေး
(အမလေးငါလေးချွဲတွေကျပ်တော့မယ်)
"ပါးပါးရေ daddyမထ..အား......"
ထုံးစံအတိုင်းကျနော့ချစ်တုံးလေးပါ
ကျနော့နဲ့သဲငယ်ရဲ့ရင်သွေးလေးပေါ့
မှန်ပါတယ်သဲငယ်ကယောကျာ်းလေးပါ ဒါပေမဲ့သဲငယ်ကအလွန်ရှားပါးတဲ့male pregnant ပါ
အဲ့တာကြောင့်ကျနော့ရဲ့ရင်သွေးလေးကိုမွေးထုတ်ပေးနိုင်ခဲ့တာပေါ့
"ကို..ထတော့သားသားတွေ့သွားမယ်"
(တွေ့ဘဲတွေ့ပြီးနေပြီကို 😅)
သားသားကသူ့မျက်လုံးကိုသူ့လက်ဖဝါးကလေးနဲ့အုပ်ပြီး
"တိတိမတွေ့ဘူးနော် ဆက်လုပ်ဆက်လုပ်"
(တော်လိုက်တဲ့ကလေးလေး..)
ဆိုပြီးလုံးတူုးလုံးတုံးလေးကပြေးထွက်သွားလေးကပြေး ထွက်သွားလေရဲ့
"ဟွန့်လျူအဖိုးကြီး ကလိမ်ကကျစ်ကြီးမျက်နှာသွားသစ် ပြီးရင်ဆင်းလာခဲ့အောက်မှာမနက်စာပြင်ထားတယ် မြန့်မြန်လုပ်နော်မကြာစေနဲ့ရေလဲအကြာကြီးမချိုးနဲ့အအေးပတ်အုံးမယ်"
(အဲ့လောက်ဖြစ်နေရင်လဲကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျချိုးပေးလိုက်ပါလားလို့)
ဟုပြောကာစူပုတ်ပုတ်နဲ့ထွက်သွားတဲ့သူလေးကိုငုံထားမတက်ကိုချစ်ရပါသည်။
အခန်းပြင်တွင်လဲ.....
"လျူအဖိုးကြီး ကလိမ်ကကျစ်ကြီးဒါလားLiu gpရဲ့CEOတစ်နေ့တစ်နေ့အိပ်ရာထနောက်ကျရတာနဲ့ ကလိမ်ကကျစ်ကျရတာနဲ့"
.ကျွီ..
ကျနော်ကြားတာပေါ့
လန့်သွားဟန်တူပါသည်။
"အမလေး...."
"ဘာတွေပြောနေတာလဲ"
"ဘ..ဘာမှမ.မပြောပါဘူး"
စကားတွေတောင်ထစ်ကုန်ပြီရယ်
ကျနော့ကလေးလေးကလန့်လဲအဲ့လောက်တောင်ဘဲချစ်ဖို့ကောင်းပါတယ်
"ရေချိုးတော့လေ သွားတော့မယ်"
ဟုသုတ်သုတ်ကလေးထွတ်သွားသည်
ခွီး..
ဒါကျနော့ရဲ့မနက်ခင်းလေးပါကဲဘယ်လောက်တောင်ကြည်နူးစရာကောင်းလဲ
Zhu Zanjin
Liu Haikuan
Liu Xiaodi
....................................................
M
Author's POV
နေ့လည်11.am...
ဟ
ိုင်ခွမ်းတစ်ယောက် တစ်နေ့လုံးစိတ်နဲ့လူနဲ့မကပ်ပေ။ဘယ်ကပ်မလဲလူကသာရုံးရောက်နေတာစိတ်ကတော့မပြောချင်ဘူးရယ်။
ဒေါက်ဒေါက်.....
ထုံးစ့အတိုင်ဘဲလာပါပြီဇန်ဂျင်လေး
"ဝင်ခဲ့လေ.."
အဲ့လိုတံခါးခေါက်နေရလို့ အတွင်းရေးမှုးမရှိဘူးမထင်ပါနဲ့ အတွင်းရေမှုးကြီးငုတ်တုတ်ထိုင်နေတာတောင် အဖတ်တောင်မလုပ်တဲ့ဇန်ဂျင်ရယ်ပါ ကြည့်လို့မရတာလဲပါပါမယ် ထွေထွေထူးထူးမဟုတ်ပါဘူး ပြသနာက သူ့ကိုကိုနဲ့အချိန်တိုင်းရီမောနေလို့ကြည့်မရတာတဲ့
ဇန်ဂျင်ရဲ့jellyနင်တဲ့ပုံလေ
ဟိုင်ခွမ်းကတော့သိပါတယ် ဒါပေမယ့်ဖြေရှင်းချက်မပေး ဘာလို့လဲဆိုတော့
သဲငယ်သဝန်တိုတာချစ်ဖို့ကောင်းလို့ဆိုဘဲ
(အမလေးငါလေးတော့ေသာက်ရမ်းရိုနေတဲ့လင်လင်တွေကြားမှာေသာက်ရမ်းငိုနေရပါပြီ 😭)
"ကို...ဒီမှာဖုန်းတွေဆက်နေတာ ဘာလို့မကိုင့တာလဲ ဘယ်ကောင်မနဲ့ရွနေလို့ အွန့်"
ဝင်လာခြင်းကိုယ့်ကိုငေါက်နေတဲ့ ချစ်ရသူလေးကိုတွေ့တော့ အူယားလာကာမနေနိုင်တော့ သိမ်းပိုက်မိသွားတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးပါ။
ဇန်ဂျင်ကတော့ ထမင်းဘူးလက်မှာကိုင်ပြီးနောက်လက်တစ်ဖက်နဲ့ဟိုင်ခွမ်းကိုတွန်းနေသည်။
"အွန့် လျူအဖိုးကြီး အင့်လွတ်..အား...."
နှုတ်ခမ်းလေးတွေကချိုလွန်းသောကြောင့် ဟိုင်ခွမ်းတစ်ယောက် အူယားကာဆတ်ခနဲကိုက်လိုက်တာပါ။
"အား...ဘောမို့လို့လာကိုက်တာလား"
အဲ့လိုယဥ်ကျေးတာပါဇန်ဂျင်က
....
"သဲငယ်က ချစ်ဖို့ကောင်းနေတာကို"
"ဟွန့်လျူအဖိုးကြီးသူများဖုန်းဆက်နေတာကြမကိုင်ဘူး"
"ဟင်ဖုန်းဆက်တယ် စောရီးကိုယ်အလုပ်တွေများနေလို့"
မုသာဝါဒ ဝေရမဏိ သိက္ခါပဒံသမာဓိရာမိ
အမှားပါသွားရင်ခွင့်လွှတ်တော်မူကြပါ
"ဟွန့်.."
"သဲငယ်...သဲငယ်...သဲငယ်လို့"
"ဘာလဲ"
ဇန်ဂျင်ဘောက်ဆတ်ဆတ်နဲ့ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
"ဒီနေ့ဘာဟင်းလဲ"
"ကြက်ဥကြော် ကြက်ဥပြုတ် ကြက်ဥပေါင်း"
"ကြ.ကြက်ဥတွေကြီးဘဲနော် ဘာလဲကိုယ်အားရှိအောင်လား"
"ခဗျားကြီးနော်...ကျနော်ဖုန်းဆက်တာမကိုင်လို့အပြစ်ပေးတာ"
"ကျွေးတော့လဲစားရတာပေါ့"
လို့ပြောပြီး ဇန်ဂျင်ကိုစိုက်ကြည့်နေသူကြီးကြောင့်ဇန်ဂျင်လဲ
"စားလေ ဘာကြည့်နေတာလဲ"
"စားရမှာလား"
ဒီတစ်ခေါက်တော့ဇန်ဂျင်မျက်လုံးပြူးသွားလေသည်ဘာကြောင့်ဆို
ဇန်ဂျင်ကြည့်မိသောဧရိယာသည်အချိန်တိုအတွင်းဖောင်းကြွလာသောကြောင့်ဖြစ်သည်
(ဘယ်နေရာဆိုတာမပြောဘဲသိတာဟုတ်)
ဟိုင်ခွမ်းလဲစားရမှာလားလို့ပြောပြီးဇန်ဂျင်ရဲ့လည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးဆီအကြည့်ရောက်သွားပြန်တော့ သွေးတွေဆူပွက်လာပြန်သည်။
ဇန်ဂျင်လဲလန့်လန့်နဲ့ထပြေးမည်လုပ်တော့
ခါးပေါ်လက်တစ်စုံရောက်လာပြီး ဆွဲချလိုက်တာကြောင့်ဇန်ဂျင့်ကုယ်သေးသေးလေးကဟိုင်ခွမ်းရင်ခွင်ထဲနင့်ခနဲ
"သဲငယ်ကိုယ့်ကိုခွင့်ပြုပေးပါ"
ဟိုင်ခွမ်းရဲ့ဝင်သက်ထွက်သက်များကဇန်ဂျင်ရဲ့လည်ထယတိုင်ကို လာရောက်ထိယှက်နေသည်။ဇန်ဂျင့်စိတ်များကလဲလေထဲလွင့်နေသည်။
ဟိုင်ခွမ်းကမျက်နှာငယ်လေးနဲ့မော့ကြည့်လာတော့ ဇန်ဂျင်လဲခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။
နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုက ညှင်သာစွာထိကပ်သွားပြီး မြတ်နိုးစွာနမ်းရှိုက်နေခဲ့သည်။နှစ်ခမ်းနှစ်လွှကတစ်လွှာချင်းစီနမ်းရှိုက်နေသည်မှာ ယခုအချိန်ထိဘဲ။
"အ"
ဟိုင်ခွမ်းရဲ့စိတ်တွေတစ်ဖြည်းဖြည်းအရိုင်းဆန်လာသောကြောင့်
ဇန်ဂျင်ရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုဟိုင်ခွမ်းကိုက်ချလိုက်သည်။
နှုတ်ခမ်းပေါက်သွားပြီး သွေးစအနည်းငယ်ထွက်လာေတာ့ ဟိုင်ခွမ်းလျာလေးနဲ့သပ်လိုက်တော့ ဇန်ဂျင်တွန့်သွားသည်။
'အင်း..သဲငယ်ရဲ့သွေးစတွေကတောင်ချိုမြိန်နေတာဘဲ'
တစ်ဖြည်းဖြည်း အနမ်းတွေကအရိုင်းဆန်လာပြီး...
ဟိုင်ခွမ်းရဲ့လျာလေးက ဇန်ဂျင်ရဲ့ခံတွင်းထဲတိုးဝင်လာပြီး ခံတွင်းတစ်ခုလုံးနေရာလပ်မကျန်အောင်ကိုနယ်ချဲ့နေသည်။
(ဇန်ဂျင်ကလဲနော် အသက်ရှူကိုမကျပ်နိုင်ဘူး အဲ့လောက်နမ်းနေတာကို 😮)
ဟိုင်ခွမ်းရဲ့လက်က ဇန်ဂျင်ရဲ့အကျီအတွင်းထဲ လျှိုဝင်ပြီးတစ်ခန္ဒါကိုယ်လုံးကို ပွတ်သပ်နေတော့......
"အ..အင့်..ဟင့်"
ဇန်ဂျင်ရဲ့ညည်းသံပိစိလေးတွေထွက်လာလေသည်။
ဟယ်ဘာဖြစ်သွားတာလဲ ဘာမှမမြင်ရတော့ဘူးရယ်
ကဲကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ဘဖြည့်တွေပေတော့
နောက်ဘာဆက်ဖြစ်တယ်ဆိုတာတော့ သာသာလဲမသိ.....
သာသာပေါက်စပြေးပြီး....ဝှီး...
...............................................
သာသာပြန်လာပါပြီ။
..တီ...တိတီ...
"daddyပြန်လာပြီ"
'ဟောပြန်လာပါပြီကိုယ်တော်ချောတို့ ကလေးကိုသွားမကြိုဘဲဘယ်မှာ သွားမွှန်နေကြလဲမသိ'
ဟိုင်ခွမ်းအိမ်ထဲ ဝင်ဝင်ခြင်းတိတိလေးလလုံးတုံးလုံးတုံးပြောလာပြီး.....
"Daddy..... "
..................................
လွန်ခဲ့သောသုံးနာရီခန့်...
"ဗျဲ....တိတိလေးကိုဘူမှလာကြိုကြဘူး တိတိကိုချစ်ကြဘူး ပါးပါးကလဲတိတိကိချစ်ဘူး daddyလည်းလာကြိုဘူးဘယ်သူမျချစ်ကြဘူး.ဗျဲ..."
ရှောင်တိလေး မူကြိုဝမှာထိုင်ကာအသံပြဲကြီးနဲ့အော်ငိုနေတာပါ
အမြဲတမ်းလိုလိုကိုဖြစ်နေတာပါ
အမြဲတမ်းအဖေတွေကeverytimeနေတော့ကေလးကိုလဲမေ့နေကြတာပေါ့
အဲ့အချိန်ဆိုမူကြိုဆရာမတွေကမ္ဘာပျက်ကြတဲ့နေ့ပေါ့ အဲ့အချိန်ဆို မူကြိုတစ်ကျောင်းလုံးခြေမကိုင်မိလက်မကိုင်မိ ရိုက်ပြီးဆုံးမရအောင်လဲလျူအိမ်တော်ရဲ့မြေး ချော့တော့လဲပိုပြီးငို
အခုချိန်ဆိုသူတို့ ဖုန်းဆက်ရတာတစ်ယောက်ထဲကိုပါ ဘယ်သူလဲဆိုတာ....
"ဟယ်လိုပြောပါ...ရှင်ရှောင်တိလေးမူကြိုမှာသောင်းကျန်းနေတယ်..ဘယ်သူမှလာမကြိုဘူးလား"
".....''
"အော်.....တောက် ဟုတ်ဆရာမ ယွမ်လင်းအခုချက်ချင်း လာ..လာခဲ့ပါ့မယ်''
ဟုပြောကာ စိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့ကားသော့ဆွဲကာထွက်ခဲ့တော့သည်။
အခုသူလေးကဘယ်သူလဲသိကြပါလား
အော် ဘယ်သိအုံးမလဲပြောမှမပြောပြရသေးတာ
သူလေးနာမည်က ယွမ်လင်းတဲ့ဇန်ဂျင်ရဲ့တစ်ဦးတည်းသောချစ်သူငယ်ချင်းကြီး ငယ်ငယ်ထဲကပေါင်းလာတာဆိုတော့ ပြောမနာဆိုမနာပါ
ဇန်ဂျင်နဲ့ ဟိုင်ခွမ်းအကြောင်းပါလာတာကလဲ ယွမ်လင်းကြီးအကျိုးဆောင်ကောင်းတာကြောင့်လဲပါပါတယ်
ယွမ်လင်းကအကျိုးဆောင်တာတော့တော်တော် တော်တယ် သူ့ကျေးဇူးနဲ့ညားသွားကြတဲ့ လင်လင်တွေ ဇနီးမယားတွေမှရိုက်သတ်လို့မကုန်
တစ်နည်းအားဖြင့်ပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ lgbtမြှားနတ်မောင်ပေါ့ fujoshiအကြီးစားကြီးပါ
ကျန်သေးတယ် အပျိုကြီးကအောင်သွယ်ကောင်းလို့ လား အောင်သွယ်ပေးတာများသွာယလို့ သူ့အတွက်မကျန်တော့တာလားနော့မသိပါဘူး သူကဘဲမလိုချင်တာလားပေါ့
ဒီဇာတ်ရဲ့FAဂိုဏ်းချုပ်ကြီးပါ
(ငါလေးလဲကိုယ့်ကိုယ်ကိုပြန်ရေးရတာသိပ်မလွယ်ပေ😑)
Yuan Lin
'သောက်လင်လင်တွေတော်တော်ထန်နေကြတယ်ကလေးကိုတောင်မေ့နေကြတယ်ဆိုတော့ အေးပြန်လာမှပေါက်ပေါက်ဆုပ်ကျွေးပစ်မယ်''
ယွမ်လင်းတစ်ယောက်စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ကားပေါ်မှ အထန်လင်လင်နှစ်ယောက်အားမေတ္တာတွေအတုံးလိုက်အတစ်လိုက်ပို့နေတော့သည်။
ယွမ်လင်းလဲမူကြိုရျှ့ရောက်တော့ မူကြိုရျှ့မှာကြုံ့လေးထိုင်ပြီးငိုနေသော တိတိလေးကိုတွေ့သည်နှင့် ကားပေါ်ကအပြေးဆင်းပြီး
"တိတိလေး မငိုနဲ့လေ တီလေးရှိတယ်လာသားလေး ကျွတ်ကျွတ် တိတ်တိတ်ပါးပါးကောdaddyကောတိတိလေးကိုချစ်ကြဘူး"
"အော်တိတိလေးကိုလာမကြိုတာဟုတ်ပါဘူး တိတိကိုမချစ်တာလဲမဟုတ်ဘူး တိတိရဲ့daddyကောတိတိရြ့ပါးကောတိတိကိုချစ်ပါတယ် လာမကြိုဘူးဆိုတာdaddyကအလုပ်အရမ်းရှုပ်နေ့လို့လေ တိတိပါးပါးကလဲအလုပ်တွေကူလုပ်ပေးနေရလို့ လေ တိတိပါးပါးကတီလေးကိုလာကြိုခိုင်းထားတာ တီလေးလမ်းမှာကားကြပ်နေလို့ကြာသွားတာပါ တိတိမင်ုနဲ့နော် တိတ်တိတ်"
"တီလေးတစ်ကယ်ပြောတာလား"
"အင်း..တစ်ကယ်ပေါ့တိလေးရဲ့ လာထတီလေးနဲ့မုန်သွားစားမယ်.ထ"
"တီလေးကအကောင်းဆုံး.မွ"
"တီလေးအရည်တွေပျော်ကုန်ပါပြီနနော်ချစ်တုံးလေးကိုလဲ မွမွ."
အခုတော့လဲခုနကငိုပြီးသောင်းကျန်းနေတာသူမဟုတ်သလိုပင်
အော်ြပြောရအုံးမယ်ခုနကပြောတယ်မလား မူကြိုရှေ့မှာကြုံ့ကြုံ့လေးထိုင်နေတာလို့ ဘေးမှာဆရာမတွေမရှိဘူးမထင်ပါနဲ့ ဘေးကဆရာမတွေကိုအော်လွှတ်လို့ ဆရာမတွေထောင့်ကပ်နေတာပါ
အခုတော့မုန့်သွားစားမယ်ဆိုတာနဲ့ ကလေးလေးက.....
"သွားမယ်လေ"
"ကောင်းပါပြီချစ်တုံးလေးရယ် ကားပေါ်တက်"
ပန်းရောင် fair ladyကားလေးကတော့မူကြိုကျောင်းဝင်းထဲမှတစ်ရွေ့ရွေ့.....
...end.........................................
ဇန်ဂျင်လဲသားလေးကိုပြေးချီလိုက်ကာ....
"တိတိလေး...ပါးပါးတောင်ပန်ပါတယ်တိတိလေးကိုလာမကြိုမိဘူး"
"ရပါတယ်ပါးရဲ့ပါးကအရမ်းအလုပ်ရှုပ်နေလို့ ဆိုတီလေးပြောပါတယ်"
ဇန်ဂျင်လဲအဲ့တော့မှ ယွမ်လင်းရောက်နေတာကိုသိပြီး သွားကြီးဖြီးကာ....
"အဟီး.....ကျေးကျေး"
ယွမ်လင်းကတော့သတ်တော့ဖြတ်တော့မဲ့မျက်လုံးနဲ့ကြည့်နေလေသည်။
'ချီးကိုကျေး သောက်လင်လင်တေ တော်တော်ထန်နေတစ်နေ့တစ်နေ့နားတဲ်ရက်ကိုမရှိဘူးအဲမှာfuckပြီးသေကြ'
ဘယ်ကိုကြည့်ပြီးပြောတယ်ထင်လဲ
သေချာတာပေါ့ဇန်ဂျင်ရဲ့ခြေသလုံးဖွေးးဖွေးလေးကအနီရောင်အဆင်းကြောင်းကြီးကိုကြည့်ပြောတာပါ
အဲ့တာကိုကြည့်သောအားဖြင့် ရုံးတွင်ဘယ်နှချီဘယ်နှခါအောင်ပြီးပြီး ဘယ်လောက်ကြာအောင်fuckခဲ့ကြမှန်းသိကြမှာပါ
စိတ်ထဲတွင်ကြိမ်းဝါးနေပေမဲ့တစ်ကယ်တမ်းထွက်လာတာကြ.
"ကျစ်...."
ဆိုပြီးရိုးရိုးလေးပြောတာ်မထင်ပါနဲ့ အဲ့အကြောင်းကြီးကိုစူးစူးကြီးစိုက်ကြည့်ပြီးပြောတာပါ
ဇန်ဂျင်လဲရိပ်မိသ်ိားပြီးသားသားကိုဟိုင်ခွမ်းကိုပေးကာ ကိုယ်လက်သန့်စင်ရန်အခန်းထဲသိုဝင်သွားသည်။
"ကော..မနက်ဖြန်အားလင်မွေးနေ့လေ အိမ်မှာပါတီလုပ်မှာ များများစားစားမဖိတ်ထားပါဘူးသူငယ်ချင်းတွေပါဘဲ ကောအားရင်တစ်မိသားစုလုံးလာခဲ့ပါလား"
"လာခဲ့မယ်လေ မနက်ဖြန်sundayမလားအားတယ်လေ"
"ကော အားလင်ပြန်အုံးမယ် ကလေးကိုလဲဂရုစိုက်အုံး ထန်ဘဲထန်မနေနဲ့ ဇန်ဂျင်ကိုလဲသနားအုံး"
"အင်း ကားကိုဂရုစိုက်မောင်းနော်"
"အင်းပါ တိတိလေး တီလေးပြန်ပြီနော် မွေးမွေးပေးပါအုံး"
'မွ...မွ...'
"ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ တိလေးက မွတာတာ ကောသွားပြီ"
"Bye bye"
အိမ်အပြင်ထွက်သွားသောတီလေးကိုတိတိလေးကflykissတွေတောင်ပေးနေလိုက်သေး
(ကလေးလေးကိုချစ်လွန်းလို့ ဘို့လုပ်ရမလဲ 😍)
...............
ဇန်ဂျင်ရေချိုးပြီးတော့ဟိုင်ခွမ်းချိုးသည်
တိတိလေးကိုတော့ယွမ်လင်းချိုးပေးသွားပါတယ်
ဇန်ဂျင်လဲရေချိုးပြီးလန်းဆန်းသွားတာနဲ့ညစာပြင်ဆင်ရန်မီးဖိုချောင်ဘက်ထွက်ခဲ့သည်။
"ဟာ..ဟင်းတွေစုံလို့ပါလား ယွမ်လင်းကဒါမျိုးကျချစ်ဖို့ကောင်းသား"
"ဘယ်သူ့ကိုချစ်ဖို့ကောင်းတယ်ပြောနေတာလဲ"
ဇန်ဂျင်လဲဘာရယ်မဟုတ်ဒီအတိုင်းဘဲရေရွတ်လိုက်တာပါ
ဟိုင်ခွမ်းကြီးကတော့jellyအတုံးလိုက်အတစ်လိုက်နင်သွားလေသည်။
"ယောကျ်ားကြီးငုတ်တုတ်ရှိနေတာကိုဘယ်သူ့ကိုချစ်ဖို့ကောင်းတယ်ပြောတလဲလို့"
"အင်းလေပြောတယ်လေ ချစ်ဖို့ကောင်းလို့ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်ပြောတာဘဲလေ"
"ဇူဇန်ဂျင်...."
"ကလေးကြီးကလဲတိုစရာမရှိတိုပြန်ပြီ"
"....''
"ကိုကိုကလဲ ယွမ်းလင်းချစ်ဖို့ကောင်းတယ်ဆိုတာကဒါကြောင့်လေ"
ဆိုပြီးစပွဲဝိုင်ကိုမေးငေါ့ပြတော့
ဟိုင်ခွမ်းမျက်လုံးတွေအရောင်လက်သွားလေသည်
သူဝင်လာတော့စားပွဲကိုမကြည့်မိတာပါ
ဇန်ဂျင့်စကားကြောင့်ဒေါသထွက်နေတာကြောင့်လဲပါမှာပေါ့..
"တွေ့ပြီလားအဲ့တာကြောင့်ပြောတာ ကျနော့သူငယ်ချင်းဘယ်လောက်တောင်ချစ်ဖို့ကောင်းလဲ ကျနော်ပင်ပန်းနေမှာသိလို့ချက်ပေးသွားတာစုံနေတာဘဲတွေ့လား"
"ဒီလိုကျတော့ခယ်မလေးကချစ်ဖို့ကောင်းသား"
"ကိုကို...မပြောနဲ့မကြိုက်ဘူး"
'သူကျတော့ပြောပြီးငါ့ကြတော့မကြိုက်ဘူးမပြောနဲ့ကောင်းပါတယ် မဟုတ်ရင်စိတ်ဆိုးသ့်ားမှညစာငတ်နေဦးမယ်'
"ငယ် မနက်ဖြန်အားလင်မွေးနေ့တဲ့သူ့အိမ်မှာပါတီလုပ်မှာတဲ့ အဲ့တာကိုယ်တို့ကိုဖိတ်သွားတယ်"
"အဟတ် ကျနော်ကကိုယ့်သူငယ်ချင်းမွေးနေ့မေ့စရာလား လက်ဆောင်တောင်ဝယ်ပြီးသွားပြီ ကိုလဲတစ်ခုခုဝယ်သွားအုံးဟိုရောက်မှမပါဘူးဆိုကောက်အုံးမယ်"
"မှတ်မိတယ်ပေါ့ အော်.....ကောင်းပါတယ်"
ဒီတစ်ခါတော့ဟိုင်ခွမ်းတစ်ကယ်စိတ်တိုသွားတာပါနှစ်တိုင်းသူ့မွေးနေ့ဆို လက်ဆောင်ကြိုဝယ်ထားဖို့မပြောနဲ့ သတိရေးရေးတောင်မရတဲ့သူကသူငယ်ချင်းမွေးနေ့ကြတော့....
ဇန်ဂျင်လဲမျက်နှာညှိုးသွားတဲ့ချစ်ရသူကိုတွေ့တော့ရယ်ချင်စိတ်ကိုထိန်းပြီး
ထွက်သွားတော့မယ့်သူကိုလှမ်းဆွဲကာ..
"ဒါဘယ်လဲ..."
"....''
"ကိုကို....ငယ်ကစတာပါ စိတ်မဆိုးပါနဲ့ ငယ်လဲမသိပါဘူးမနက်ဖြန်ယွမ်လင်းမွေးနေ့ဆိုတာ တစ်ကယ်ဘုရားစူးပါ ဒီနေ့မနက်ကိုကို့ဆီလာတဲ့လမ်းမှာ ကော်ဖီသောက်ချင်လို့ဆိုပြီးကော်ဖီသွားဝယ်တော့ ကော်ဖီဆိုင်မှာယွဲ့ဂျင်ေကာနဲ့တွေ့တယ် လက်ထဲမှာလဲပစ္စည်းတွေအများကြီးနဲ့ဆိုတော့ငယ်လဲစပ်စုကြည့်လိုက်တာ ယွမ်လင်းမွေးနေ့အတွက်ပြင်ဆင်စရာတွေပြင်ဆင်မလို့ လျု့ပြောမှငယ်လဲသတိရသွားတာမနက်ဖြန် ယွမ်လင်းမွေးနေ့ဆိုတာ အဲ့တာနဲ့ကမန်းကတန်းလက်ဆောင်ပြေးဝယ်လိုက်တာပါ စိတ်မဆိုးနဲ့တော့နော်"
"တစ်ကယ်ပြောတာလား"
"တစ်ကယ်ပါဆို သားသားကောထမင်းစားမယ်လို့"
"သားသားကိုယွမ်လင်းကျွေးပြီးသွားပြီတဲ့ အိပ်သ်ားပြီယွမ်လင်းနဲ့တစ်နေ့လုံးဆော့ထားတယ်နဲ့တူတယ်ပင်ပန်းပြီးအိပ်သ်ိားပြီ"
"အော်စားရအောင်လေ"
"အင်း"
သူတို့နှစ်ယောက်ထမင်းစားပြီးခဏအကြာ အိပ်စက်ခြင်းကောင်းနဲ့အိပ်မောကျသွားလေသည်။
အကြောင်းအရင်းကတော့......
လွန်ခဲ့သောတစ်နာရီခန့်....
ယွမ်လင်းလဲ သူ့သူငယ်ချင်းပြန်လာရင်ပင်ပန်းနေမှာကိုသိပြိး ထမင်းတွေဟင်းတွေချက်ပေးထားသည်။
တိတိလေးဗိုက်ဆာတယ်ဆိုတာနဲ့ကလေးကိုထမင်းကျွေးနေတာပါ
ပြီးတော့မှတစ်ခုခုသတိရသွားဟန်နဲ့
"တိတိလေးဆေးဗုံးဘယ်မှာထားလဲသိလား"
"အွန်း ဧည့်ခန်းထဲက လင့်စင်ပေါ်မှာ ဘာလုပ်မို့လဲ"
"တီလေးဗိုက်နာလို့ ဆေးသောက်မို့"
"ဟယ်ဘယ်နားနာတာလဲဘာဖြစ်တာလဲ အရမ်းနာနေတာလား ဥုံဖွ"
ဒီကလေးလေးကိုချစ်လွန်းလို့ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ
မေးလဲမေးယွမ်လင်းရဲ့ဗိုက်လေးကိုပုတ်ပြီးဥုံဖွ ဥုံဖွတဲ့ ပြီးတော့လဲဗိုက်လေးကိုအသာလေးထိကြည့်ပြီး
"တီလေးနာနေသေးလား"
"အင်းတီလေးဆေးသွားသောက်လိုက်ဦးမယ်နော်"
"အွန်း.."
(ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ လာကျဲဆီလာ 🤤)
ယွမ်လင်းလဲဆေးဗုံးထဲက အိပ်ဆေးနှစ်လုံးထုတ်ပြီး ထုချေကာ စက္ကူလေးနဲ့ထုတိပြီးမီးဖိုခန်းထဲဝင်လာတော့ တိတိလေးက
"တီလေးသက်သာလား''
''အွန်းတိတိလေးဥုံဖွလုပ်ပေးလိုက် တာအကုန်ပျောက်သွားပြီ လာပါအုံးသားသားလေး''
"ဟုတ်"
ဆိုပြီးယွမ်လင်းရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်သွားကာ.....
"တိတိလေးဆေယ့ချင်တယ်"
''တိတိလေးကဆော့ချင်လို့လား အင်းဒီလိုလုပ် သားသားသွားပုန်းတီလေးလိုက်ရှာမယ် တီလေးမတွေ့အောင်ပုန်းနော် စကန်နှစ်ဆယ်ပြည့်ရင်စမယ်သွား"
''အွန်း သွားပြီ''
ယွမ်လင်းလဲတိတိလေးထွက်သွားတော့မှ မဟာအကြံကြီးကို အကောင်အထည်ဖော်တော့သည်
အကြံက.....
ဇန်ဂျင်တို့စားမဲ့ဟင်းထဲကိုအိပ်ဆေးခတ်တာပါ
ရည်ရွယ်ချက်ကိုသိကြတယ် ဟုတ်
ထင်ထားသလိုပါဘဲ အိပ်ဆေးခတ်တော့မှတော့မအိပ်ဘဲနေမလား အဲ...
အဲ့တော့မဒေးနိုင်တော့ဘူးလေ မဒေးနိုက်တော့အိပ်ရေးမပျက်ဘူးပေါ့
ဒါကတော့ယွမ်လင်းရဲ့မဟာအကြံကြီးပေသိ။
devil smile 😈....
'ဒီတစ်နေ့တော့နားလိုက်ပါအုံးလင်လင်တွေရယ် တစ်ခါလောက်မလုပ်လို့ဘာမှ မဖြစ်သွားပါဘူး ဒါငါလက်စားချေတာ ဘယ့်နှယွ့ငါဘဲကလေးကိုနေ့တိုင်းသွားကြိုနေရတယ် သူတို့ကြလူသူမရှောင်ဘုနေကြတယ် ဟွန့်ငါဆိုတဲ့ယွမ်လင်းလေးလဲ လင်ဖြစ်ဖြစ်မယားဖြစ်ဖြစ်မမြန်ယူမှဘဲဝဋ်ကျွတ်မယ်'
စိတ်ထဲကနေကြိမ်းဝါးနေတာပါ..
.......end.................
မနက်8.am
ယွမ်လင်းရဲ့မဟာအိပ်ဆေးကြီးကြောင့်ဇန်ဂျင်တို့တော်တော်နဲ့မနိုးပေ
ထုံးစံအတိုင်းဘဲမထတော့ နိုးရတာပေါ့နိုးတဲ့သူကတော့ အော်ကြောလန်လေး လျူရှောင်တိ......
"ပါးပါး daddy.........မထသေးဘူးလား ဘယ်နှနာရီရှိပြီတုံး တိတိလေးဗိုက်ဆာနေပြီ.......ထနော့...အိပ်ပုတ်ကြီးတွေ...."
တိတိရဲ့အကျင့်အတိုင်း ခုနစ်အိမ်ကြားရှစ်အိမ်ကြားအသံနဲ့အော်နေခြင်းပါ
အြ့အသံနဲ့အော်နေမှတော့ ကာလနဂါးတောင်နိုးတယ်
ပါးပါးတွေလဲဘယ်ခံနိုင်မလဲချက်ချင်းခေါင်းထောင်လာကြတာပေါ့
ပြီးတော့မှအိပ်ချင်နူးတူးစာမိရုပ်တွေနဲ့
"ဘယ်နှနာရီလဲ တိတိရယ်ပါးအိပ်ချင်လို့ပါ ငါးမိနစ်ငါးမိနစ်"
"ဘာငါးမိနစ်လဲ မလိုချင်ဘူးထဆိုထ ရှစ်နာရီထိုးပြီ တိတိလေးဗိုက်ဆာနေပြီ"
'ခလော......ခလော...'
ပါးပါးဘေးကလူကြီးကတော့တော့ဟောက်သံတွေပါထွက်လို့..
"daddy....ထလို့"
"ကိုထ ထရှစ်နာရီထိုးနေပြီ"
"ငယ်ကလဲကွာ လာအိပ်မယ်"
ဆိပြီးဇန်ဂျင်ကိုယ်လေးကိုရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်တော့......
"ဗျဲ...အင့်ဟင့်...ဗျဲ...ချစ်ကြဘူးတိတိကိုဘယ်သူမှချစ်ကြဘူး"
သားလေးရဲ့ငိုသံကြားတာနဲ့လင်လင်နှစ်ယောက်ကမန်းကထန်းထကာ
"တိတိရယ် ဘာလို့ငိုတာလဲ မငိုနဲ့တိတ်တိတ် လာပါးပါးဆီ"
"လာဘူး ပါးပါးကော daddyကောတိလေးကိုချစ်ဘူး အိပ်ဘဲအိပ်ချင်နေကြတယ်"
(မှန်ဒယ်ကလေးပြောတာ အိပ်ဘဲအိပ်ချင်နေကြတာ)
"သားသာရယ်လာတိတိကိုချစ်တာပေါ့ပါးပါးက ကမ္ဘာပေါ်မှာတိတိလေးဆိုတဲ့လျူရှောင်တိလေးကိုအချစ်ဆုံးပါးရဲ့အချစ်ဆုံးလေးလာပါအုံးဒီကို"
"ဟင့်.... ရွတ်"
ကလေးလေးကတော့ဇန်ဂျင်ရင်ခွင်ထဲမှာပါ
ဘေးနားကလူကြီးကတော့မျက်နှာအီးမှန်နေပြီလေ
(ဟိုင်ခွမ်းရယ်တိုစရာမရှိတိုပြန်ပြီ)
Part 1.e.n.d.............
နောက်တစ်ပိုင်းကျန်ပါသေးတယ်
ခွဲတင်တာပါ
သာသာပေါက်စပထမဆုံးရေးတဲ့one shotလေးမို့လို့အမှားတွေပါသွားရင်ခွင့်လွတ်ကြပါ သာသာရဲ့
You are only for meဆိုတဲ့ficလေးကိုလဲအားပေးကြပါအုံး
သာသာလေးအတွက်
Vote နဲ့comတွေလဲချန်ခဲ့ကြပါအုံး
Part2မကြာခင်လာပါမယ်...
90°bow for my readers..
Liu Haikuan POV
"ကို....ထေတာ့လို႔ ဘယ္ႏွနာရီရွိုၿပီလဲအလုပ္သြားရမယ္ေလ ထေတာ့အိပ္ပုတ္ႀကီးထေတာ့လို႔.အြန့္"
မနက္တိုင္းၾကားေနၾကအသံေလးပါ
ခ်စ္ရသူရဲ႕ ခ်ိဳသာတဲ့အသံေလး.....
မနက္တိုင္းခ်စ္ရသူေလးလာႏွိုးတာခံရတဲ့က်ေနာ္ဘယ္ေလာက္ေတာင္ကံေကာင္းလဲလို႔
အခုလဲစူပုတ္ပုတ္နဲ့က်ေနာ့ကိုလာႏွိုးေနေလရဲ႕တစ္ကယ္ေတာ့က်ေနာ္နိုးေနတာၾကာပါၿပီ
သူ႕အသံေလးမၾကားရဘဲအိပ္ရာေပၚကမထခ်င္လို႔အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာပါ
နိုးနိုးခ်င္းက်ေနာ့သဲငယ္ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကက်ေန႕ာကိုဆီးႀကိဳေနတယ္ေလ
က်ေနာ္ရဲ႕ဟစိဟစိဂ်ယ္လီတုံးေလးကိုျမငိေတာ့ စားၾကည့္ခ်င္စိတ္ကတဖြားဖြား
ဒါ့ေၾကာင့္စိတ္မထိန္းနိုင္ဘဲျဖစ္သြားတာပါ
(နိုးနိုးခ်င္းစားမယ္ဆိုတာႀကီးဘဲအဟြန္း 😒)
သဲငယ္ေၾကာင္သြားတယ္ထင္ပါရဲ႕မ႐ုန္းဘူးေလ ၿပီးေတာ့မွသတိျပန္ၿပီးသတိကပ္သြားတဲ့သူလို...
"အင့္လြတ္လို႔...အာပုတ္ေစာ္နံတယ္ ညစ္ပတ္ႀကီး"
"ဘာ..ညစ္ပတ္ႀကီးဟုတ္လား အဲ့ညစ္ပတ္ႀကီးကိုဘယ္သူခ်စ္ေနတာလဲ"
"မ်က္ႏွာလဲမသစ္ရေသးဘဲနဲ႕ သြားမ်က္ႏွာသြားသစ္"
က်ေနာ္ကိုစူပုတ္ပုတ္ေလးနဲ႕လာေျပာတယ္ေလကုမၸဏီမွာဆို ဘယ္သူမွေမာ္ေတာင္မၾကည့္ရဲတဲ့က်ေနာ့ကိုသူက ေငါက္ေနတယ္တဲ့လား
က်ေနာ္လဲဘယ္ရမလဲသဲငယ္ကိုပစ္လွဲလိုက္ၿပီးအေပါိကေနမိုးၾကည့္ေတာ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႕ၾကည့္လာသူေလး
က်ေနာ္နမ္းမယ္လုပ္လိုက္ေတာ့ပါးစပ္ႀကီးကိုလက္နဲ့အုပ္ကာေခါင္းႀကီးတစ္ခါခါနဲ႕
က်ေနာ့ဒီလိုလာလုပ္လို႔ဘယ္ရမလဲ
သဲငယ္ရဲ႕လည္တိုင္ေဖြးေဖြးေလးကက်ေနာ့ကိုေသြးေတြဆူပြက္ေစသည္
လည္တိုင္ေဖြးေဖြးေလးကိုငုံစုပ္လိုက္ေတာ့မ်က္လုံးအျပဴးသားေလးနဲ႕လာတြန္းတယ္ေလ
(သူတို႔အခန္းထဲကနံရံႀကီးျဖစ္တဲ့က်ေနာ္ကေတာ့ 🤤🤤)
လည္တိုင္ေလးကိုဆတ္ခနဲ႕ကိုက္လိုက္ေတာ့
__အ__
သဲငယ္ရဲ႕ညည္းသံေသးေသးေလးကေတာင္က်ေနာ့ကိုအရာအားလုံးကိုေမ့သြားေစပါတယ္
"ကို..ထေတာ့ အ ကုမၸဏီသြားရအြန့္.."
ခ်ိဳတယ္ အရမ္းခ်ိဳတယ္ သၾကားလုံးေတြေတာင္အရႈံးေပးရမယ့္က်ေနာ့ရဲ႕အခ်ိဳၿမိန္ဆုံးေလး
(အမေလးငါေလးခြၽဲေတြက်ပ္ေတာ့မယ္)
"ပါးပါးေရ daddyမထ..အား......"
ထုံးစံအတိုင္းက်ေနာ့ခ်စ္တုံးေလးပါ
က်ေနာ့နဲ႕သဲငယ္ရဲ႕ရင္ေသြးေလးေပါ့
မွန္ပါတယ္သဲငယ္ကေယာက်ာ္းေလးပါ ဒါေပမဲ့သဲငယ္ကအလြန္ရွားပါးတဲ့male pregnant ပါ
အဲ့တာေၾကာင့္က်ေနာ့ရဲ႕ရင္ေသြးေလးကိုေမြးထုတ္ေပးနိုင္ခဲ့တာေပါ့
"ကို..ထေတာ့သားသားေတြ႕သြားမယ္"
(ေတြ႕ဘဲေတြ႕ၿပီးေနၿပီကို 😅)
သားသားကသူ႕မ်က္လုံးကိုသူ႕လက္ဖဝါးကေလးနဲ့အုပ္ၿပီး
"တိတိမေတြ႕ဘူးေနာ္ ဆက္လုပ္ဆက္လုပ္"
(ေတာ္လိုက္တဲ့ကေလးေလး..)
ဆိုၿပီးလုံးတူုးလုံးတုံးေလးကေျပးထြက္သြားေလးကေျပး ထြက္သြားေလရဲ႕
"ဟြန့္လ်ဴအဖိုးႀကီး ကလိမ္ကက်စ္ႀကီးမ်က္ႏွာသြားသစ္ ၿပီးရင္ဆင္းလာခဲ့ေအာက္မွာမနက္စာျပင္ထားတယ္ ျမန့္ျမန္လုပ္ေနာ္မၾကာေစနဲ့ေရလဲအၾကာႀကီးမခ်ိဳးနဲ့အေအးပတ္အုံးမယ္"
(အဲ့ေလာက္ျဖစ္ေနရင္လဲကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်ခ်ိဳးေပးလိုက္ပါလားလို႔)
ဟုေျပာကာစူပုတ္ပုတ္နဲ႕ထြက္သြားတဲ့သူေလးကိုငုံထားမတက္ကိုခ်စ္ရပါသည္။
အခန္းျပင္တြင္လဲ.....
"လ်ဴအဖိုးႀကီး ကလိမ္ကက်စ္ႀကီးဒါလားLiu gpရဲ႕CEOတစ္ေန႕တစ္ေန႕အိပ္ရာထေနာက္က်ရတာနဲ႕ ကလိမ္ကက်စ္က်ရတာနဲ႕"
.ကြၽီ..
က်ေနာ္ၾကားတာေပါ့
လန့္သြားဟန္တူပါသည္။
"အမေလး...."
"ဘာေတြေျပာေနတာလဲ"
"ဘ..ဘာမွမ.မေျပာပါဘူး"
စကားေတြေတာင္ထစ္ကုန္ၿပီရယ္
က်ေနာ့ကေလးေလးကလန့္လဲအဲ့ေလာက္ေတာင္ဘဲခ်စ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္
"ေရခ်ိဳးေတာ့ေလ သြားေတာ့မယ္"
ဟုသုတ္သုတ္ကေလးထြတ္သြားသည္
ခြီး..
ဒါက်ေနာ့ရဲ႕မနက္ခင္းေလးပါကဲဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းလဲ
Zhu Zanjin
Liu Haikuan
Liu Xiaodi
....................................................
M
Author's POV
ေန႕လည္11.am...
ဟ
ိုင္ခြမ္းတစ္ေယာက္ တစ္ေန႕လုံးစိတ္နဲ႕လူနဲ႕မကပ္ေပ။ဘယ္ကပ္မလဲလူကသာ႐ုံးေရာက္ေနတာစိတ္ကေတာ့မေျပာခ်င္ဘူးရယ္။
ေဒါက္ေဒါက္.....
ထုံးစ့အတိုင္ဘဲလာပါၿပီဇန္ဂ်င္ေလး
"ဝင္ခဲ့ေလ.."
အဲ့လိုတံခါးေခါက္ေနရလို႔ အတြင္းေရးမႈးမရွိဘူးမထင္ပါနဲ႕ အတြင္းေရမႈးႀကီးငုတ္တုတ္ထိုင္ေနတာေတာင္ အဖတ္ေတာင္မလုပ္တဲ့ဇန္ဂ်င္ရယ္ပါ ၾကည့္လို႔မရတာလဲပါပါမယ္ ေထြေထြထူးထူးမဟုတ္ပါဘူး ျပသနာက သူ႕ကိုကိုနဲ႕အခ်ိန္တိုင္းရီေမာေနလို႔ၾကည့္မရတာတဲ့
ဇန္ဂ်င္ရဲ႕jellyနင္တဲ့ပုံေလ
ဟိုင္ခြမ္းကေတာ့သိပါတယ္ ဒါေပမယ့္ေျဖရွင္းခ်က္မေပး ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့
သဲငယ္သဝန္တိုတာခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလို႔ဆိုဘဲ
(အမေလးငါေလးေတာ့ေသာက္ရမ္းရိုေနတဲ့လင္လင္ေတြၾကားမွာေသာက္ရမ္းငိုေနရပါၿပီ 😭)
"ကို...ဒီမွာဖုန္းေတြဆက္ေနတာ ဘာလို႔မကိုင့တာလဲ ဘယ္ေကာင္မနဲ႕႐ြေနလို႔ အြန့္"
ဝင္လာျခင္းကိုယ့္ကိုေငါက္ေနတဲ့ ခ်စ္ရသူေလးကိုေတြ႕ေတာ့ အူယားလာကာမေနနိုင္ေတာ့ သိမ္းပိုက္မိသြားတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးပါ။
ဇန္ဂ်င္ကေတာ့ ထမင္းဘူးလက္မွာကိုင္ၿပီးေနာက္လက္တစ္ဖက္နဲ႕ဟိုင္ခြမ္းကိုတြန္းေနသည္။
"အြန့္ လ်ဴအဖိုးႀကီး အင့္လြတ္..အား...."
ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကခ်ိဳလြန္းေသာေၾကာင့္ ဟိုင္ခြမ္းတစ္ေယာက္ အူယားကာဆတ္ခနဲကိုက္လိုက္တာပါ။
"အား...ေဘာမို႔လို႔လာကိုက္တာလား"
အဲ့လိုယဥ္ေက်းတာပါဇန္ဂ်င္က
....
"သဲငယ္က ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနတာကို"
"ဟြန့္လ်ဴအဖိုးႀကီးသူမ်ားဖုန္းဆက္ေနတာၾကမကိုင္ဘူး"
"ဟင္ဖုန္းဆက္တယ္ ေစာရီးကိုယ္အလုပ္ေတြမ်ားေနလို႔"
မုသာဝါဒ ေဝရမဏိ သိကၡါပဒံသမာဓိရာမိ
အမွားပါသြားရင္ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူၾကပါ
"ဟြန့္.."
"သဲငယ္...သဲငယ္...သဲငယ္လို႔"
"ဘာလဲ"
ဇန္ဂ်င္ေဘာက္ဆတ္ဆတ္နဲ႕ျပန္ေျဖလိုက္သည္။
"ဒီေန႕ဘာဟင္းလဲ"
"ၾကက္ဥေၾကာ္ ၾကက္ဥျပဳတ္ ၾကက္ဥေပါင္း"
"ၾက.ၾကက္ဥေတြႀကီးဘဲေနာ္ ဘာလဲကိုယ္အားရွိေအာင္လား"
"ခဗ်ားႀကီးေနာ္...က်ေနာ္ဖုန္းဆက္တာမကိုင္လို႔အျပစ္ေပးတာ"
"ေကြၽးေတာ့လဲစားရတာေပါ့"
လို႔ေျပာၿပီး ဇန္ဂ်င္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနသူႀကီးေၾကာင့္ဇန္ဂ်င္လဲ
"စားေလ ဘာၾကည့္ေနတာလဲ"
"စားရမွာလား"
ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ဇန္ဂ်င္မ်က္လုံးျပဴးသြားေလသည္ဘာေၾကာင့္ဆို
ဇန္ဂ်င္ၾကည့္မိေသာဧရိယာသည္အခ်ိန္တိုအတြင္းေဖာင္းႂကြလာေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္
(ဘယ္ေနရာဆိုတာမေျပာဘဲသိတာဟုတ္)
ဟိုင္ခြမ္းလဲစားရမွာလားလို႔ေျပာၿပီးဇန္ဂ်င္ရဲ႕လည္တိုင္ေဖြးေဖြးေလးဆီအၾကည့္ေရာက္သြားျပန္ေတာ့ ေသြးေတြဆူပြက္လာျပန္သည္။
ဇန္ဂ်င္လဲလန့္လန့္နဲ႕ထေျပးမည္လုပ္ေတာ့
ခါးေပၚလက္တစ္စုံေရာက္လာၿပီး ဆြဲခ်လိဳက္တာေၾကာင့္ဇန္ဂ်င့္ကုယ္ေသးေသးေလးကဟိုင္ခြမ္းရင္ခြင္ထဲနင့္ခနဲ
"သဲငယ္ကိုယ့္ကိုခြင့္ျပဳေပးပါ"
ဟိုင္ခြမ္းရဲ႕ဝင္သက္ထြက္သက္မ်ားကဇန္ဂ်င္ရဲ႕လည္ထယတိုင္ကို လာေရာက္ထိယွက္ေနသည္။ဇန္ဂ်င့္စိတ္မ်ားကလဲေလထဲလြင့္ေနသည္။
ဟိုင္ခြမ္းကမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ေမာ့ၾကည့္လာေတာ့ ဇန္ဂ်င္လဲေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။
ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုက ညွင္သာစြာထိကပ္သြားၿပီး ျမတ္နိုးစြာနမ္းရွိုက္ေနခဲ့သည္။ႏွစ္ခမ္းႏွစ္လႊကတစ္လႊာခ်င္းစီနမ္းရွိုက္ေနသည္မွာ ယခုအခ်ိန္ထိဘဲ။
"အ"
ဟိုင္ခြမ္းရဲ႕စိတ္ေတြတစ္ျဖည္းျဖည္းအရိုင္းဆန္လာေသာေၾကာင့္
ဇန္ဂ်င္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းကိုဟိုင္ခြမ္းကိုက္ခ်လိဳက္သည္။
ႏႈတ္ခမ္းေပါက္သြားၿပီး ေသြးစအနည္းငယ္ထြက္လာေတာ့ ဟိုင္ခြမ္းလ်ာေလးနဲ႕သပ္လိုက္ေတာ့ ဇန္ဂ်င္တြန့္သြားသည္။
'အင္း..သဲငယ္ရဲ႕ေသြးစေတြကေတာင္ခ်ိဳၿမိန္ေနတာဘဲ'
တစ္ျဖည္းျဖည္း အနမ္းေတြကအရိုင္းဆန္လာၿပီး...
ဟိုင္ခြမ္းရဲ႕လ်ာေလးက ဇန္ဂ်င္ရဲ႕ခံတြင္းထဲတိုးဝင္လာၿပီး ခံတြင္းတစ္ခုလုံးေနရာလပ္မက်န္ေအာင္ကိုနယ္ခ်ဲ့ေနသည္။
(ဇန္ဂ်င္ကလဲေနာ္ အသက္ရႉကိုမက်ပ္နိုင္ဘူး အဲ့ေလာက္နမ္းေနတာကို 😮)
ဟိုင္ခြမ္းရဲ႕လက္က ဇန္ဂ်င္ရဲ႕အက်ီအတြင္းထဲ လွ်ိုဝင္ၿပီးတစ္ခႏၵါကိုယ္လုံးကို ပြတ္သပ္ေနေတာ့......
"အ..အင့္..ဟင့္"
ဇန္ဂ်င္ရဲ႕ညည္းသံပိစိေလးေတြထြက္လာေလသည္။
ဟယ္ဘာျဖစ္သြားတာလဲ ဘာမွမျမင္ရေတာ့ဘူးရယ္
ကဲကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ဘျဖည့္ေတြေပေတာ့
ေနာက္ဘာဆက္ျဖစ္တယ္ဆိုတာေတာ့ သာသာလဲမသိ.....
သာသာေပါက္စေျပးၿပီး....ဝွီး...
...............................................
သာသာျပန္လာပါၿပီ။
..တီ...တိတီ...
"daddyျပန္လာၿပီ"
'ေဟာျပန္လာပါၿပီကိုယ္ေတာ္ေခ်ာတို႔ ကေလးကိုသြားမႀကိဳဘဲဘယ္မွာ သြားမႊန္ေနၾကလဲမသိ'
ဟိုင္ခြမ္းအိမ္ထဲ ဝင္ဝင္ျခင္းတိတိေလးလလုံးတုံးလုံးတုံးေျပာလာၿပီး.....
"Daddy..... "
..................................
လြန္ခဲ့ေသာသုံးနာရီခန့္...
"ဗ်ဲ....တိတိေလးကိုဘူမွလာႀကိဳၾကဘူး တိတိကိုခ်စ္ၾကဘူး ပါးပါးကလဲတိတိကိခ်စ္ဘူး daddyလည္းလာႀကိဳဘူးဘယ္သူမ်ခ်စ္ၾကဘူး.ဗ်ဲ..."
ေရွာင္တိေလး မူႀကိဳဝမွာထိုင္ကာအသံၿပဲႀကီးနဲ့ေအာ္ငိုေနတာပါ
အၿမဲတမ္းလိုလိုကိုျဖစ္ေနတာပါ
အၿမဲတမ္းအေဖေတြကeverytimeေနေတာ့ကေလးကိုလဲေမ့ေနၾကတာေပါ့
အဲ့အခ်ိန္ဆိုမူႀကိဳဆရာမေတြကမၻာပ်က္ၾကတဲ့ေန႕ေပါ့ အဲ့အခ်ိန္ဆို မူႀကိဳတစ္ေက်ာင္းလုံးေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိ ရိုက္ၿပီးဆုံးမရေအာင္လဲလ်ဴအိမ္ေတာ္ရဲ႕ေျမး ေခ်ာ့ေတာ့လဲပိုၿပီးငို
အခုခ်ိန္ဆိုသူတို႔ ဖုန္းဆက္ရတာတစ္ေယာက္ထဲကိုပါ ဘယ္သူလဲဆိုတာ....
"ဟယ္လိုေျပာပါ...ရွင္ေရွာင္တိေလးမူႀကိဳမွာေသာင္းက်န္းေနတယ္..ဘယ္သူမွလာမႀကိဳဘူးလား"
".....''
"ေအာ္.....ေတာက္ ဟုတ္ဆရာမ ယြမ္လင္းအခုခ်က္ခ်င္း လာ..လာခဲ့ပါ့မယ္''
ဟုေျပာကာ စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႕ကားေသာ့ဆြဲကာထြက္ခဲ့ေတာ့သည္။
အခုသူေလးကဘယ္သူလဲသိၾကပါလား
ေအာ္ ဘယ္သိအုံးမလဲေျပာမွမေျပာျပရေသးတာ
သူေလးနာမည္က ယြမ္လင္းတဲ့ဇန္ဂ်င္ရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာခ်စ္သူငယ္ခ်င္းႀကီး ငယ္ငယ္ထဲကေပါင္းလာတာဆိုေတာ့ ေျပာမနာဆိုမနာပါ
ဇန္ဂ်င္နဲ႕ ဟိုင္ခြမ္းအေၾကာင္းပါလာတာကလဲ ယြမ္လင္းႀကီးအက်ိဳးေဆာင္ေကာင္းတာေၾကာင့္လဲပါပါတယ္
ယြမ္လင္းကအက်ိဳးေဆာင္တာေတာ့ေတာ္ေတာ္ ေတာ္တယ္ သူ႕ေက်းဇူးနဲ႕ညားသြားၾကတဲ့ လင္လင္ေတြ ဇနီးမယားေတြမွရိုက္သတ္လို႔မကုန္
တစ္နည္းအားျဖင့္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ lgbtျမႇားနတ္ေမာင္ေပါ့ fujoshiအႀကီးစားႀကီးပါ
က်န္ေသးတယ္ အပ်ိဳႀကီးကေအာင္သြယ္ေကာင္းလို႔ လား ေအာင္သြယ္ေပးတာမ်ားသြာယလို႔ သူ႕အတြက္မက်န္ေတာ့တာလားေနာ့မသိပါဘူး သူကဘဲမလိုခ်င္တာလားေပါ့
ဒီဇာတ္ရဲ႕FAဂိုဏ္းခ်ဳပ္ႀကီးပါ
(ငါေလးလဲကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္ေရးရတာသိပ္မလြယ္ေပ😑)
Yuan Lin
'ေသာက္လင္လင္ေတြေတာ္ေတာ္ထန္ေနၾကတယ္ကေလးကိုေတာင္ေမ့ေနၾကတယ္ဆိုေတာ့ ေအးျပန္လာမွေပါက္ေပါက္ဆုပ္ေကြၽးပစ္မယ္''
ယြမ္လင္းတစ္ေယာက္စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႕ ကားေပၚမွ အထန္လင္လင္ႏွစ္ေယာက္အားေမတၱာေတြအတုံးလိုက္အတစ္လိုက္ပို႔ေနေတာ့သည္။
ယြမ္လင္းလဲမူႀကိဳရွ်႕ေရာက္ေတာ့ မူႀကိဳရွ်႕မွာႀကဳံ႕ေလးထိုင္ၿပီးငိုေနေသာ တိတိေလးကိုေတြ႕သည္ႏွင့္ ကားေပၚကအေျပးဆင္းၿပီး
"တိတိေလး မငိုနဲ႕ေလ တီေလးရွိတယ္လာသားေလး ကြၽတ္ကြၽတ္ တိတ္တိတ္ပါးပါးေကာdaddyေကာတိတိေလးကိုခ်စ္ၾကဘူး"
"ေအာ္တိတိေလးကိုလာမႀကိဳတာဟုတ္ပါဘူး တိတိကိုမခ်စ္တာလဲမဟုတ္ဘူး တိတိရဲ႕daddyေကာတိတိရျ့ပါးေကာတိတိကိုခ်စ္ပါတယ္ လာမႀကိဳဘူးဆိုတာdaddyကအလုပ္အရမ္းရႈပ္ေန႕လို႔ေလ တိတိပါးပါးကလဲအလုပ္ေတြကူလုပ္ေပးေနရလို႔ ေလ တိတိပါးပါးကတီေလးကိုလာႀကိဳခိုင္းထားတာ တီေလးလမ္းမွာကားၾကပ္ေနလို႔ၾကာသြားတာပါ တိတိမင္ုနဲ႕ေနာ္ တိတ္တိတ္"
"တီေလးတစ္ကယ္ေျပာတာလား"
"အင္း..တစ္ကယ္ေပါ့တိေလးရဲ႕ လာထတီေလးနဲ႕မုန္သြားစားမယ္.ထ"
"တီေလးကအေကာင္းဆုံး.မြ"
"တီေလးအရည္ေတြေပ်ာ္ကုန္ပါၿပီနေနာ္ခ်စ္တုံးေလးကိုလဲ မြမြ."
အခုေတာ့လဲခုနကငိုၿပီးေသာင္းက်န္းေနတာသူမဟုတ္သလိုပင္
ေအာ္ျေျပာရအုံးမယ္ခုနကေျပာတယ္မလား မူႀကိဳေရွ႕မွာႀကဳံ႕ႀကဳံ႕ေလးထိုင္ေနတာလို႔ ေဘးမွာဆရာမေတြမရွိဘူးမထင္ပါနဲ႕ ေဘးကဆရာမေတြကိုေအာ္လႊတ္လို႔ ဆရာမေတြေထာင့္ကပ္ေနတာပါ
အခုေတာ့မုန့္သြားစားမယ္ဆိုတာနဲ႕ ကေလးေလးက.....
"သြားမယ္ေလ"
"ေကာင္းပါၿပီခ်စ္တုံးေလးရယ္ ကားေပၚတက္"
ပန္းေရာင္ fair ladyကားေလးကေတာ့မူႀကိဳေက်ာင္းဝင္းထဲမွတစ္ေ႐ြ႕ေ႐ြ႕.....
...end.........................................
ဇန္ဂ်င္လဲသားေလးကိုေျပးခ်ီလိုက္ကာ....
"တိတိေလး...ပါးပါးေတာင္ပန္ပါတယ္တိတိေလးကိုလာမႀကိဳမိဘူး"
"ရပါတယ္ပါးရဲ့ပါးကအရမ္းအလုပ္ရႈပ္ေနလို႔ ဆိုတီေလးေျပာပါတယ္"
ဇန္ဂ်င္လဲအဲ့ေတာ့မွ ယြမ္လင္းေရာက္ေနတာကိုသိၿပီး သြားႀကီးၿဖီးကာ....
"အဟီး.....ေက်းေက်း"
ယြမ္လင္းကေတာ့သတ္ေတာ့ျဖတ္ေတာ့မဲ့မ်က္လုံးနဲ႕ၾကည့္ေနေလသည္။
'ခ်ီးကိုေက်း ေသာက္လင္လင္ေတ ေတာ္ေတာ္ထန္ေနတစ္ေန႕တစ္ေန႕နားတဲ္ရက္ကိုမရွိဘူးအဲမွာfuckၿပီးေသၾက'
ဘယ္ကိုၾကည့္ၿပီးေျပာတယ္ထင္လဲ
ေသခ်ာတာေပါ့ဇန္ဂ်င္ရဲ႕ေျခသလုံးေဖြးးေဖြးေလးကအနီေရာင္အဆင္းေၾကာင္းႀကီးကိုၾကည့္ေျပာတာပါ
အဲ့တာကိုၾကည့္ေသာအားျဖင့္ ႐ုံးတြင္ဘယ္ႏွခ်ီဘယ္ႏွခါေအာင္ၿပီးၿပီး ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္fuckခဲ့ၾကမွန္းသိၾကမွာပါ
စိတ္ထဲတြင္ႀကိမ္းဝါးေနေပမဲ့တစ္ကယ္တမ္းထြက္လာတာၾက.
"က်စ္...."
ဆိုၿပီးရိုးရိုးေလးေျပာတာ္မထင္ပါနဲ႕ အဲ့အေၾကာင္းႀကီးကိုစူးစူးႀကီးစိုက္ၾကည့္ၿပီးေျပာတာပါ
ဇန္ဂ်င္လဲရိပ္မိသ္ိားၿပီးသားသားကိုဟိုင္ခြမ္းကိုေပးကာ ကိုယ္လက္သန့္စင္ရန္အခန္းထဲသိုဝင္သြားသည္။
"ေကာ..မနက္ျဖန္အားလင္ေမြးေန႕ေလ အိမ္မွာပါတီလုပ္မွာ မ်ားမ်ားစားစားမဖိတ္ထားပါဘူးသူငယ္ခ်င္းေတြပါဘဲ ေကာအားရင္တစ္မိသားစုလုံးလာခဲ့ပါလား"
"လာခဲ့မယ္ေလ မနက္ျဖန္sundayမလားအားတယ္ေလ"
"ေကာ အားလင္ျပန္အုံးမယ္ ကေလးကိုလဲဂ႐ုစိုက္အုံး ထန္ဘဲထန္မေနနဲ႕ ဇန္ဂ်င္ကိုလဲသနားအုံး"
"အင္း ကားကိုဂ႐ုစိုက္ေမာင္းေနာ္"
"အင္းပါ တိတိေလး တီေလးျပန္ၿပီေနာ္ ေမြးေမြးေပးပါအုံး"
'မြ...မြ...'
"ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ တိေလးက မြတာတာ ေကာသြားၿပီ"
"Bye bye"
အိမ္အျပင္ထြက္သြားေသာတီေလးကိုတိတိေလးကflykissေတြေတာင္ေပးေနလိုက္ေသး
(ကေလးေလးကိုခ်စ္လြန္းလို႔ ဘို႔လုပ္ရမလဲ 😍)
...............
ဇန္ဂ်င္ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ဟိုင္ခြမ္းခ်ိဳးသည္
တိတိေလးကိုေတာ့ယြမ္လင္းခ်ိဳးေပးသြားပါတယ္
ဇန္ဂ်င္လဲေရခ်ိဳးၿပီးလန္းဆန္းသြားတာနဲ႕ညစာျပင္ဆင္ရန္မီးဖိုေခ်ာင္ဘက္ထြက္ခဲ့သည္။
"ဟာ..ဟင္းေတြစုံလို႔ပါလား ယြမ္လင္းကဒါမ်ိဳးက်ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသား"
"ဘယ္သူ႕ကိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ေျပာေနတာလဲ"
ဇန္ဂ်င္လဲဘာရယ္မဟုတ္ဒီအတိုင္းဘဲေရ႐ြတ္လိုက္တာပါ
ဟိုင္ခြမ္းႀကီးကေတာ့jellyအတုံးလိုက္အတစ္လိုက္နင္သြားေလသည္။
"ေယာက်္ားႀကီးငုတ္တုတ္ရွိေနတာကိုဘယ္သူ႕ကိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ေျပာတလဲလို႔"
"အင္းေလေျပာတယ္ေလ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလို႔ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ေျပာတာဘဲေလ"
"ဇူဇန္ဂ်င္...."
"ကေလးႀကီးကလဲတိုစရာမရွိတိုျပန္ၿပီ"
"....''
"ကိုကိုကလဲ ယြမ္းလင္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ဆိုတာကဒါေၾကာင့္ေလ"
ဆိုၿပီးစပြဲဝိုင္ကိုေမးေငါ့ျပေတာ့
ဟိုင္ခြမ္းမ်က္လုံးေတြအေရာင္လက္သြားေလသည္
သူဝင္လာေတာ့စားပြဲကိုမၾကည့္မိတာပါ
ဇန္ဂ်င့္စကားေၾကာင့္ေဒါသထြက္ေနတာေၾကာင့္လဲပါမွာေပါ့..
"ေတြ႕ၿပီလားအဲ့တာေၾကာင့္ေျပာတာ က်ေနာ့သူငယ္ခ်င္းဘယ္ေလာက္ေတာင္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလဲ က်ေနာ္ပင္ပန္းေနမွာသိလို႔ခ်က္ေပးသြားတာစုံေနတာဘဲေတြ႕လား"
"ဒီလိုက်ေတာ့ခယ္မေလးကခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသား"
"ကိုကို...မေျပာနဲ႕မႀကိဳက္ဘူး"
'သူက်ေတာ့ေျပာၿပီးငါ့ၾကေတာ့မႀကိဳက္ဘူးမေျပာနဲ႕ေကာင္းပါတယ္ မဟုတ္ရင္စိတ္ဆိုးသ့္ားမွညစာငတ္ေနဦးမယ္'
"ငယ္ မနက္ျဖန္အားလင္ေမြးေန႕တဲ့သူ႕အိမ္မွာပါတီလုပ္မွာတဲ့ အဲ့တာကိုယ္တို႔ကိုဖိတ္သြားတယ္"
"အဟတ္ က်ေနာ္ကကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေမြးေန႕ေမ့စရာလား လက္ေဆာင္ေတာင္ဝယ္ၿပီးသြားၿပီ ကိုလဲတစ္ခုခုဝယ္သြားအုံးဟိုေရာက္မွမပါဘူးဆိုေကာက္အုံးမယ္"
"မွတ္မိတယ္ေပါ့ ေအာ္.....ေကာင္းပါတယ္"
ဒီတစ္ခါေတာ့ဟိုင္ခြမ္းတစ္ကယ္စိတ္တိုသြားတာပါႏွစ္တိုင္းသူ႕ေမြးေန႕ဆို လက္ေဆာင္ႀကိဳဝယ္ထားဖို႔မေျပာနဲ႕ သတိေရးေရးေတာင္မရတဲ့သူကသူငယ္ခ်င္းေမြးေန႕ၾကေတာ့....
ဇန္ဂ်င္လဲမ်က္ႏွာညွိုးသြားတဲ့ခ်စ္ရသူကိုေတြ႕ေတာ့ရယ္ခ်င္စိတ္ကိုထိန္းၿပီး
ထြက္သြားေတာ့မယ့္သူကိုလွမ္းဆြဲကာ..
"ဒါဘယ္လဲ..."
"....''
"ကိုကို....ငယ္ကစတာပါ စိတ္မဆိုးပါနဲ႕ ငယ္လဲမသိပါဘူးမနက္ျဖန္ယြမ္လင္းေမြးေန႕ဆိုတာ တစ္ကယ္ဘုရားစူးပါ ဒီေန႕မနက္ကိုကို႔ဆီလာတဲ့လမ္းမွာ ေကာ္ဖီေသာက္ခ်င္လို႔ဆိုၿပီးေကာ္ဖီသြားဝယ္ေတာ့ ေကာ္ဖီဆိုင္မွာယြဲ့ဂ်င္ေကာနဲ့ေတြ႕တယ္ လက္ထဲမွာလဲပစၥည္းေတြအမ်ားႀကီးနဲ႕ဆိုေတာ့ငယ္လဲစပ္စုၾကည့္လိုက္တာ ယြမ္လင္းေမြးေန႕အတြက္ျပင္ဆင္စရာေတြျပင္ဆင္မလို႔ လ်ဳ႕ေျပာမွငယ္လဲသတိရသြားတာမနက္ျဖန္ ယြမ္လင္းေမြးေန႕ဆိုတာ အဲ့တာနဲ႕ကမန္းကတန္းလက္ေဆာင္ေျပးဝယ္လိုက္တာပါ စိတ္မဆိုးနဲ႕ေတာ့ေနာ္"
"တစ္ကယ္ေျပာတာလား"
"တစ္ကယ္ပါဆို သားသားေကာထမင္းစားမယ္လို႔"
"သားသားကိုယြမ္လင္းေကြၽးၿပီးသြားၿပီတဲ့ အိပ္သ္ားၿပီယြမ္လင္းနဲ႕တစ္ေန႕လုံးေဆာ့ထားတယ္နဲ႕တူတယ္ပင္ပန္းၿပီးအိပ္သ္ိားၿပီ"
"ေအာ္စားရေအာင္ေလ"
"အင္း"
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထမင္းစားၿပီးခဏအၾကာ အိပ္စက္ျခင္းေကာင္းနဲ႕အိပ္ေမာက်သြားေလသည္။
အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့......
လြန္ခဲ့ေသာတစ္နာရီခန့္....
ယြမ္လင္းလဲ သူ႕သူငယ္ခ်င္းျပန္လာရင္ပင္ပန္းေနမွာကိုသိၿပိး ထမင္းေတြဟင္းေတြခ်က္ေပးထားသည္။
တိတိေလးဗိုက္ဆာတယ္ဆိုတာနဲ႕ကေလးကိုထမင္းေကြၽးေနတာပါ
ၿပီးေတာ့မွတစ္ခုခုသတိရသြားဟန္နဲ႕
"တိတိေလးေဆးဗုံးဘယ္မွာထားလဲသိလား"
"အြန္း ဧည့္ခန္းထဲက လင့္စင္ေပၚမွာ ဘာလုပ္မို႔လဲ"
"တီေလးဗိုက္နာလို႔ ေဆးေသာက္မို႔"
"ဟယ္ဘယ္နားနာတာလဲဘာျဖစ္တာလဲ အရမ္းနာေနတာလား ၪုံဖြ"
ဒီကေလးေလးကိုခ်စ္လြန္းလို႔ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ
ေမးလဲေမးယြမ္လင္းရဲ႕ဗိုက္ေလးကိုပုတ္ၿပီးၪုံဖြ ၪုံဖြတဲ့ ၿပီးေတာ့လဲဗိုက္ေလးကိုအသာေလးထိၾကည့္ၿပီး
"တီေလးနာေနေသးလား"
"အင္းတီေလးေဆးသြားေသာက္လိုက္ဦးမယ္ေနာ္"
"အြန္း.."
(ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ လာက်ဲဆီလာ 🤤)
ယြမ္လင္းလဲေဆးဗုံးထဲက အိပ္ေဆးႏွစ္လုံးထုတ္ၿပီး ထုေခ်ကာ စကၠဴေလးနဲ႕ထုတိၿပီးမီးဖိုခန္းထဲဝင္လာေတာ့ တိတိေလးက
"တီေလးသက္သာလား''
''အြန္းတိတိေလးၪုံဖြလုပ္ေပးလိုက္ တာအကုန္ေပ်ာက္သြားၿပီ လာပါအုံးသားသားေလး''
"ဟုတ္"
ဆိုၿပီးယြမ္လင္းရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္သြားကာ.....
"တိတိေလးေဆယ့ခ်င္တယ္"
''တိတိေလးကေဆာ့ခ်င္လို႔လား အင္းဒီလိုလုပ္ သားသားသြားပုန္းတီေလးလိုက္ရွာမယ္ တီေလးမေတြ႕ေအာင္ပုန္းေနာ္ စကန္ႏွစ္ဆယ္ျပည့္ရင္စမယ္သြား"
''အြန္း သြားၿပီ''
ယြမ္လင္းလဲတိတိေလးထြက္သြားေတာ့မွ မဟာအႀကံႀကီးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေတာ့သည္
အႀကံက.....
ဇန္ဂ်င္တို႔စားမဲ့ဟင္းထဲကိုအိပ္ေဆးခတ္တာပါ
ရည္႐ြယ္ခ်က္ကိုသိၾကတယ္ ဟုတ္
ထင္ထားသလိုပါဘဲ အိပ္ေဆးခတ္ေတာ့မွေတာ့မအိပ္ဘဲေနမလား အဲ...
အဲ့ေတာ့မေဒးနိုင္ေတာ့ဘူးေလ မေဒးနိုက္ေတာ့အိပ္ေရးမပ်က္ဘူးေပါ့
ဒါကေတာ့ယြမ္လင္းရဲ႕မဟာအႀကံႀကီးေပသိ။
devil smile 😈....
'ဒီတစ္ေန႕ေတာ့နားလိုက္ပါအုံးလင္လင္ေတြရယ္ တစ္ခါေလာက္မလုပ္လို႔ဘာမွ မျဖစ္သြားပါဘူး ဒါငါလက္စားေခ်တာ ဘယ့္ႏွယြ႕ငါဘဲကေလးကိုေန႕တိုင္းသြားႀကိဳေနရတယ္ သူတို႔ၾကလူသူမေရွာင္ဘုေနၾကတယ္ ဟြန့္ငါဆိုတဲ့ယြမ္လင္းေလးလဲ လင္ျဖစ္ျဖစ္မယားျဖစ္ျဖစ္မျမန္ယူမွဘဲဝဋ္ကြၽတ္မယ္'
စိတ္ထဲကေနႀကိမ္းဝါးေနတာပါ..
.......end.................
မနက္8.am
ယြမ္လင္းရဲ႕မဟာအိပ္ေဆးႀကီးေၾကာင့္ဇန္ဂ်င္တို႔ေတာ္ေတာ္နဲ့မနိုးေပ
ထုံးစံအတိုင္းဘဲမထေတာ့ နိုးရတာေပါ့နိုးတဲ့သူကေတာ့ ေအာ္ေၾကာလန္ေလး လ်ဴေရွာင္တိ......
"ပါးပါး daddy.........မထေသးဘူးလား ဘယ္ႏွနာရီရွိၿပီတုံး တိတိေလးဗိုက္ဆာေနၿပီ.......ထေနာ့...အိပ္ပုတ္ႀကီးေတြ...."
တိတိရဲ႕အက်င့္အတိုင္း ခုနစ္အိမ္ၾကားရွစ္အိမ္ၾကားအသံနဲ႕ေအာ္ေနျခင္းပါ
အျ့အသံနဲ႕ေအာ္ေနမွေတာ့ ကာလနဂါးေတာင္နိုးတယ္
ပါးပါးေတြလဲဘယ္ခံနိုင္မလဲခ်က္ခ်င္းေခါင္းေထာင္လာၾကတာေပါ့
ၿပီးေတာ့မွအိပ္ခ်င္ႏူးတူးစာမိ႐ုပ္ေတြနဲ႕
"ဘယ္ႏွနာရီလဲ တိတိရယ္ပါးအိပ္ခ်င္လို႔ပါ ငါးမိနစ္ငါးမိနစ္"
"ဘာငါးမိနစ္လဲ မလိုခ်င္ဘူးထဆိုထ ရွစ္နာရီထိုးၿပီ တိတိေလးဗိုက္ဆာေနၿပီ"
'ခေလာ......ခေလာ...'
ပါးပါးေဘးကလူႀကီးကေတာ့ေတာ့ေဟာက္သံေတြပါထြက္လို႔..
"daddy....ထလို႔"
"ကိုထ ထရွစ္နာရီထိုးေနၿပီ"
"ငယ္ကလဲကြာ လာအိပ္မယ္"
ဆိၿပီးဇန္ဂ်င္ကိုယ္ေလးကိုရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္ေတာ့......
"ဗ်ဲ...အင့္ဟင့္...ဗ်ဲ...ခ်စ္ၾကဘူးတိတိကိုဘယ္သူမွခ်စ္ၾကဘူး"
သားေလးရဲ႕ငိုသံၾကားတာနဲ့လင္လင္ႏွစ္ေယာက္ကမန္းကထန္းထကာ
"တိတိရယ္ ဘာလို႔ငိုတာလဲ မငိုနဲ႕တိတ္တိတ္ လာပါးပါးဆီ"
"လာဘူး ပါးပါးေကာ daddyေကာတိေလးကိုခ်စ္ဘူး အိပ္ဘဲအိပ္ခ်င္ေနၾကတယ္"
(မွန္ဒယ္ကေလးေျပာတာ အိပ္ဘဲအိပ္ခ်င္ေနၾကတာ)
"သားသာရယ္လာတိတိကိုခ်စ္တာေပါ့ပါးပါးက ကမၻာေပၚမွာတိတိေလးဆိုတဲ့လ်ဴေရွာင္တိေလးကိုအခ်စ္ဆုံးပါးရဲ႕အခ်စ္ဆုံးေလးလာပါအုံးဒီကို"
"ဟင့္.... ႐ြတ္"
ကေလးေလးကေတာ့ဇန္ဂ်င္ရင္ခြင္ထဲမွာပါ
ေဘးနားကလူႀကီးကေတာ့မ်က္ႏွာအီးမွန္ေနၿပီေလ
(ဟိုင္ခြမ္းရယ္တိုစရာမရွိတိုျပန္ၿပီ)
Part 1.e.n.d.............
ေနာက္တစ္ပိုင္းက်န္ပါေသးတယ္
ခြဲတင္တာပါ
သာသာေပါက္စပထမဆုံးေရးတဲ့one shotေလးမို႔လို႔အမွားေတြပါသြားရင္ခြင့္လြတ္ၾကပါ သာသာရဲ႕
You are only for meဆိုတဲ့ficေလးကိုလဲအားေပးၾကပါအုံး
သာသာေလးအတြက္
Vote နဲ႕comေတြလဲခ်န္ခဲ့ၾကပါအုံး
Part2မၾကာခင္လာပါမယ္...
90°bow for my readers..