KİTAP ADI: İYİLEŞMEYEN RUHLAR
"Neden yanımdasın, sen de terketsene beni"
"Ben seni terkedemeyecek kadar sen oldum artık"
"Neden ölü bir ruhu seçtin?"
"Ruhun ölü değil yaralı ve o taptığım ruhunun iyileşmeye ihtiyacı var"
"İyileşmeyecek görmüyor musun? Senin ruhunu da öldürmekten başka yaptığım hiçbir şey yok"
"Hayır var bana bir kalbim olduğunu hatırlattın"
"Senide kendimle birlikte karanlığa boğdum gökyüzünü kararttım" sonra ellerimi kocaman elleriyle sardı ve şu cümleleri kurdu
"Gökyüzümüz kararırsa kocaman parlak yıldız oluruz bizde" Elimi kalbinin üzerine götürüp
"Şimdi tam şurama bi kurşun sıkıp öldürsen beni bedenim ölür ama ruhum hastalıklı bir şekilde seni sevmeye devam eder neden biliyor musun çünkü ruhum sende tutsak kaldı"
Gözyaşlarım arasından baktım ruhumu iyileştirmeye çalışırken kendi ruhunu öldüren adama