Jungkookက မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ နဲနဲတော့စိတ်တိုသွားတယ်။သူကြောင့်တခြားသူကိုအလုပ်မရှုပ်စေချင်ဘူးလေ။
"ကို့ကိုတောင်ဘာမှမမေးဘဲ မင်း ဘာလို့အခုလိုလုပ်ရတာလဲ"
"မေးရင်ရော ဦးဂျွန် ကသဘောတူမှာမှမဟုတ်ဘဲ...."
"နောက်တစ်ခါတော့မေးပြီးမှလုပ်...."
"ဒေါသကြီးဘဲ mallမှာတွေ့ခဲ့တဲ့ ကလေး ကျတော့ပြုံးဖြီးပြီးဖြစ်နေတာ"
ပြောပြီး taehyungကကားအပြင်ကိုကြည့်နေလိုက်တယ်။jungkookရဲ့ခုနဒေါသတောင်ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိ ထရယ်မိတယ်။
"ရယ်စရာပါလား....."
"Taehyung....အဲ့ဒါက ကလေးလေ"
"မသိပါဘူး လူကြီးမှတ်လို့"
"ကို က ကူညီလိုက်ရုံပါဘဲ ကလေးကလဲချစ်စရာလေး ကိုက ကလေးချစ်လို့ပါ"
"ကျနော်ကရောဘာပြောလို့လဲ"
Jungkookကတော့ ဘာမှမပြောဘဲ ရယ်သာရယ်နေခဲ့တယ်။
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ထမင်းစားဝိုင်းရဲ့ထိပ်မှာ taehyungအဖေဘေးနှစ်ဖက်မှာ jungkookနဲ့ taehyungအမေရှိတယ်။taehyungကတော့jungkookဘေးမှာ taehyungအမေဘေးမှာ suga သူ့ရဲ့မျက်နှာချင်ဆိုင်မှာတော့ jiminပေါ့။
"ဒါက jeon jungkookတဲ့ သူတို့၂ယောက်က sugaနဲ့jiminပါသားဂျွန်အန်ကယ်တို့ ကုမ္ပဏီ ရဲ့ရှယ်ယာရှင်ပါဘဲ"
"တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်နောက်တော့တူတူအလုပ်ကြတာပေါ့"
"ဟုတ်ကဲ့"
"အန်တီ့ကိုလဲ ကျနော်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်အခုလိုပင်ပင်ပန်းပန်းချက်ထားပေးလို့"
"အန်တီ့ကို jiminကလဲကူညီပေးတော့ပိုအဆင်ပြေတယ်လေ jiminလဲဟင်းချက်တဲ့နေရာမှာတော်ချက်ဘဲ"
" အဲ့လောက်လဲမဟုတ်ပါဘူး...."
"Sugaကjiminကိုရတာကံတော့ကောင်းသား"
Taehyungအဖေရဲ့စကားကြောင့်jungkookနဲနဲတွေဝေသွားပြီး သဘောပေါက်သွားတယ်။
"အာ.....sugaတို့က coupleတွေပေါ့ congratulationပါဗျာ....."
Jungkookကထိုအရာကိုလင်ခံတာကြောင့်ထမင်းဝိုင်းက လူတွေနဲနဲအံ့သြသွားတယ်။အထူးသဖြင့်taehyung......။
"ကျေးဇူးပါ...."
"တကယ်ဆိုကျနော်လဲ အိမ်ထမင်းအိမ်ဟင်းမစားရတာတော်တော်ကြာပီ စားလို့ကောင်းတယ်"
"သားဂျွန်အန်ကယ်တို့အိမ်မှာဘဲလာစားလေ"
"ရပါတယ်ဗျာ...."
Jungkookကသူ့မိဘတွေရှိတုန်းက အချိန်တွေကိုပြန်တွေးပြီး စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားတယ်။
"Jiminie...."
"ပြောလေ taehyung....."
" မနက်ဖြန်ကစပြီး ဟင်းချက်သင်ပေးပါလား...."
"Jiminရေ ငါ့သားတော့မွှေနေပီ....အလကားပင်ပန်းတယ်မသင်ပေးနဲ့"
"ကျနော်လဲအိမ်မှာပျင်းတာ သင်ပေးလိုက်ပါ့မယ်အန်ကယ်....."
"thanks......"
Suga ကတစ်ခုခုကိုသဘောပေါက်တဲ့အကြည့်နဲ့ taehyungနဲ့jungkookကိုကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်တယ်။
ဒီလိုနဲ့ထမင်းစားပွဲလေးကပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ဘဲပြီးခဲ့တယ်။
ပြန်ဖို့အိမ်ပေါက်ကိုသွားနေတဲ့jungkookကို taehyungက လှမ်းပြီး
"ဦးဂျွန် ညဉ့်နက်နေပီဒီမှာဘဲအိပ်လိုက်ပါလား" တဲ့
Jungkookဆိုတာအားနာရုံမရဘူး မျက်နှာပါပူသွားတယ်။
"အေးလေ သားဒီမှာဘဲအိပ်လိုက်ပါလား"
၀င်ထောက်ခံတဲ့ အန်တီနဲ့အန်ကယ်က ပိုဆိုးသေး။
"ရ-ရပါတယ်ကျနော်ပြန်လိုက်ပါဦးမယ်တကယ်အဆင်ပြေပါတယ်မနက်ဖြန်လဲအလုပ်ရှိသေးတော့"
"အင်းပါနောက်နေ့လဲထမင်းလာစားနော်သားဂျွန်"
"ဟုတ်ကဲ့"
"သား ဦးဂျွန် ကိုခြံဝထိလိုက်ပို့လိုက်မယ်"
"အေအေ Taehyung"
"ဖိနပ်စီးလေ taehyung...."
"ရတယ်ဦးဂျွန်...."
ဖိနပ်မပါဘဲ taehyung jungkookနဲ့အတူ ခြံထဲကိုထွက်လာတယ်။
"ခြေထောက်ဆူးကုန်မှာပေါ့ taehyung....."
"ရတယ်ဦးဂျွန်....ဒါနဲ့ မနက်ဖြန်ကုမ္ပဏီ လာမယ်"
ခွင့်တောင်းတာလဲမဟုတ်taehyungလေသံက အသိပေးတဲ့အသံကြောင့်jungkookဘာဖြေရမလဲတိုင်ပတ်ပြန်တယ်။
"လာမှာဘဲနော်မောင်းမထုတ်နဲ့"
"သိပါပြီ မင်းသဘောပါ...."
Taehyung ကိုနောက်ပြီးပြောလိုက်တယ်။
"တကယ်ပြောတာ...."
"သိတယ်....သိတယ်"
"ကဲ ကိုပြန်ပီ...."
ခြံထဲကထွက်တော့မယ့်jungkookရဲ့coatစကိုလှမ်းဆွဲလိုက်တယ်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ....."
"သရဲကားကြည့်ထားတာ တသ်ယောက်ထဲအိပ်ဖို့motiလေးပေးခဲ့ပါဦးလား ဦးဂျွန် "
"ဒီတိုင်းအိပ်လေကွာ....."
"မရဘူး....motiပေး"
Jungkookက taehyungရဲ့ခေါင်းလေးကိုပုတ်ပြီး
"ဘာမှမကြောက်နဲ့ ကြားလား" လို့ပြောလိုက်တယ်။
Taehyung ကပြန်ပြုံးပြနေတယ်။
ထိုမြင်ကွင်းကို jiminက ဧည့်ခန်းပြတင်းပေါက်မှန်ကနေ ရပ်ကြည့်နေတယ်။
Jimin's pov
"ငါရိပ်မိတာမှန်နေပါလား"
"Bae ဘာတွေကြည့်....."
Jiminရဲ့ပုခုံးလေးကိုဖက်ရင်း sugaကမေးလိုက်တယ်။
"ဟိုမှ taehyungတို့ကတော့ဟုတ်နေပြီ"
"အစတည်းက ကို လဲတွေးနေတာ...."
"ဒါမျိုးတွေကျတော့သိပ်တက်"
"တက်ရမှာပေါ့ baeကလဲ....လာ....သွားအိပ်ကြရအောင်...."
"ဟင်.....အစောကြီး...."
"မရဘူး.....လာတော့...."
Jiminရဲ့ပုခုံးပေါ်မေးတင်ကာ ချွဲနေတဲ့ sugaကြောင့်jiminလိုက်လျောပေးလိုက်ရတော့တယ်။
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
နောက်တစ်နေ့မနက်jeon company မှာ ကို taehyungရောက်လာပြန်တယ်။ gameဆော့ရင်း jungkookအစည်းအဝေးပြီးမှာကိုထိုင်စောင့်နေတယ်။
~knock~knock~
အစည်းအဝေးခန်းထဲအထိတံခါးလာခေါက်တဲ့ အတွင်းရေမှူးကြောင့်jungkookစိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်သွားတယ်
"၀င်ခဲ့ပါ"
"သူဌေး ဟိုလေ ဧည့်သည်ရောက်နေတယ်"
"ဘယ်သူလဲစောင့်ခိုင်းထားလိုက်"
"သူက ဗိုက်ဆာနေပီတဲ့"
ပြောနေတဲ့ အတွင်းရေမှူး လဲပြောသာပြောနေတာ အစည်းအဝေးခန်းထဲ မျက်နှာတွေပျက်ပီကြောက်နေရှာတယ်။သူ့စကားကြောင့်jungkookဆီဝန်းထမ်းတွေမျက်လုံးကလှည့်လာရော။ jungkookလဲ နဲနဲအမူအရာပျက်သွားပီ ဘယ်သူလဲဆိုတာသိလိုက်ပီဖြသ်တာကြောင့်ချောင်းဟန့်ပီး အစည်းအဝေးပွဲကိုဘာမှမဟုတ်သလိုပြန်စလိုက်ရတယ်။
15မိနစ်အတွင်း အစည်းအဝေးကိုအပြီးဖြတ်ပီး အခန်းထဲဝင်လာတော့ မှန်အပြင်ကနေအဆောက်အအုံတွေကိုဓာတ်ပုံရိုက်နေတဲ့ သူ့အတွေးထဲကောင်လေးကိုမြင်လိုက်ရတယ်။
Jungkook၀င်လာတာတဲ့ ချက်ချင်း အိတ်ထဲဖုန်းထည့်ပီး သူ့ဆီကိုလျှောက်လာတယ်။
"ဦးဂျွန်အစည်းအဝေးပီးတာစောသားဘဲ ကျနော်ကစောင့်နေတာ ဗိုက်ဆာနေပီ"
ဗိုက်ကိုပွတ်ပီး ချစ်စရာကောင်းတဲ့အမူအရာတွေကြောင့်ခုနဒေါသနဲ့တင်းတင်းကိုင်ထားတဲ့ဖိုင်တွဲကလက်တွေတောင်အားလျော့ကုန်တဲ့အပြင်မျက်မှောင်ကြုတ်ထားတာပါပြေလျော့သွားတဲ့ အထိဘဲ။
Jungkookရဲ့ မနက်စာကအမြဲပုံသေနည်းပါး Taehyung နဲ့အတူစားဖြစ်နေတာ အချိန်၃ပတ်နည်းပါးလောက်ရှိခဲ့ပီ။
"အမြဲတမ်းရှိနေမယ်လို့တော့ မသေချာပေမယ့်ထိုအချိန်တွေဟာ ဘယ်တန်ဖိုးဖြတ်ရပါ့မလဲ။ယာယီဆိုပေမယ့်တစ်ယောက်ယောက်ရဲ့ရင်ထဲ ထာဝရဖြစ်ချင်ဖြစ်နေမှာဘဲလေ"
.
.
.
.
.
.
To be continue....
25.6.2020(Thursday)
Thanks for reading😘
Jungkookက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ ကာ နဲနဲေတာ့စိတ္တိုသြားတယ္။သူေၾကာင့္တျခားသူကိုုအလုပ္မ႐ႈပ္ေစခ်င္ဘူးေလ။
"ကို႔ကိုေတာင္ဘာမွမေမးဘဲ မင္း ဘာလို႔အခုလိုလုပ္ရတာလဲ"
"ေမးရင္ေရာ ဦးဂြၽန္ ကသေဘာတူမွာမွမဟုတ္ဘဲ...."
"ေနာက္တစ္ခါေတာ့ ေမးၿပီးမွလုပ္...."
"ေဒါသႀကီးဘဲ mallမွာေတြ႔ခဲ့တဲ့ ကေလး က်ေတာ့ျပံဳးၿဖီးၿပီးျဖစ္ေနတာ"
ေျပာၿပီး taehyungကကားအျပင္ကိုၾကည့္ေနလိုက္တယ္။jungkookရဲ႕ခုနေဒါသေတာင္ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိ ထရယ္မိတယ္။
"ရယ္စရာပါလား....."
"Taehyung....အဲ့ဒါက ကေလး ေလ"
"မသိပါဘူး လူႀကီးမွတ္လို႔"
"ကို က ကူညီလိုက္႐ုံပါဘဲ ကေလးကလဲခ်စ္စရာေလး ကိုက ကေလးခ်စ္လို႔ပါ"
"က်ေနာ္က ေရာဘာေျပာလို႔လဲ"
Jungkookကေတာ့ ဘာမွမေျပာဘဲ ရယ္သာရယ္ေနခဲ့တယ္။
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ထမင္းစား၀ိုင္းရဲ႕ထိပ္မွာ taehyungအေဖ ေဘးႏွစ္ဖက္မွာ jungkookနဲ႔ taehyungအေမ႐ွိတယ္။taehyungကေတာ့jungkookေဘးမွာ taehyungအေမေဘးမွာ suga သူ႔ရဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္ဆိုုင္မွာေတာ့ jiminေပါ့။
"ဒါက jeon jungkookတဲ့ သူတို႔၂ေယာက္က sugaနဲ႔jiminပါသားဂြၽန္ အန္ကယ္တို႔ ကုမၸဏီ ရဲ႕႐ွယ္ယာ႐ွင္ပါဘဲ"
"ေတြ႔ရတာ၀မ္းသာပါတယ္ ေနာက္ေတာ့တူတူအလုပ္ၾကတာေပါ့"
"ဟုတ္ကဲ့"
"အန္တီ့ကိုလဲ က်ေနာ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အခုလိုပင္ပင္ပန္းပန္းခ်က္ထားေပးလို႔"
"အန္တီ့ကို jiminကလဲကူညီေပးေတာ့ပိုအဆင္ေျပတယ္ေလ jiminလဲဟင္းခ်က္တဲ့ေနရာမွာေတာ္ခ်က္ဘဲ"
" အဲ့ေလာက္လဲမဟုတ္ပါဘူး...."
"Sugaကjiminကိုရတာကံေတာ့ေကာင္းသား"
Taehyungအေဖရဲ႕စကားေၾကာင့္ jungkookနဲနဲေတြေ၀သြားၿပီး သေဘာေပါက္သြားတယ္။
"အာ.....sugaတို႔က coupleေတြေပါ့ congratulationပါဗ်ာ....."
Jungkookကထိုအရာကိုလင္ခံတာေၾကာင့္ ထမင္း၀ိုင္းက လူေတြနဲနဲအံ့ၾသသြားတယ္။အထူးသျဖင့္taehyung......။
"ေက်းဇူးပါ...."
"တကယ္ဆိုက်ေနာ္လဲ အိမ္ထမင္းအိမ္ဟင္းမစားရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာပီ စားလို႔ေကာင္းတယ္"
"သားဂြၽန္ အန္ကယ္တို႔အိမ္မွာဘဲလာစားေလ"
"ရပါတယ္ဗ်ာ...."
Jungkookကသူ႔မိဘေတြ႐ွိတုန္းက အခ်ိန္ေတြကိုျပန္ေတြးၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတယ္။
"Jiminie...."
"ေျပာေလ taehyung....."
" မနက္ျဖန္ကစၿပီး ဟင္းခ်က္သင္ေပးပါလား...."
"Jiminေရ ငါ့သားေတာ့ေမႊေနပီ....အလကားပင္ပန္းတယ္မသင္ေပးနဲ႔"
"က်ေနာ္လဲအိမ္မွာပ်င္းတာ သင္ေပးလိုက္ပါ့မယ္ အန္ကယ္....."
"thanks......"
Suga ကတစ္ခုခုကိုသေဘာေပါက္တဲ့အၾကည့္နဲ႔ taehyungနဲ႔jungkookကိုၾကည့္ၿပီး ျပံဳးလိုက္တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ထမင္းစားပြဲေလးက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ဘဲၿပီးခဲ့တယ္။
ျပန္ဖို႔အိမ္ေပါက္ကိုသြားေနတဲ့jungkookကို taehyungက လွမ္းၿပီး
"ဦးဂြၽန္ ညဥ့္နက္ေနပီဒီမွာဘဲအိပ္လိုက္ပါလား" တဲ့
Jungkookဆိုတာအားနာ႐ုံမရဘူး မ်က္ႏွာပါပူသြားတယ္။
"ေအးေလ သားဒီမွာဘဲအိပ္လိုက္ပါလား"
၀င္ေထာက္ခံတဲ့ အန္တီနဲ႔အန္ကယ္က ပိုဆိုးေသး။
"ရ-ရပါတယ္ က်ေနာ္ ျပန္လိုက္ပါဦးမယ္ တကယ္အဆင္ေျပပါတယ္ မနက္ျဖန္လဲအလုပ္႐ွိေသးေတာ့"
"အင္းပါ ေနာက္ေန႔လဲထမင္းလာစားေနာ္ သားဂြၽန္"
"ဟုတ္ကဲ့"
"သား ဦးဂြၽန္ ကိုျခံ၀ထိလိုက္ပို႔လိုက္မယ္"
"ေအေအ Taehyung"
"ဖိနပ္စီးေလ taehyung...."
"ရတယ္ ဦးဂြၽန္...."
ဖိနပ္မပါဘဲ taehyung jungkookနဲ႔အတူ ျခံထဲကိုထြက္လာတယ္။
"ေျခေထာက္ဆူးကုန္မွာေပါ့ taehyung....."
"ရတယ္ ဦးဂြၽန္....ဒါနဲ႔ မနက္ျဖန္ ကုမၸဏီ လာမယ္"
ခြင့္ေတာင္းတာလဲမဟုတ္ taehyungေလသံက အသိေပးတဲ့အသံေၾကာင့္ jungkookဘာေျဖရမလဲတိုင္ပတ္ျပန္တယ္။
"လာမွာဘဲေနာ္ ေမာင္းမထုတ္နဲ႔"
"သိပါၿပီ မင္းသေဘာပါ...."
Taehyung ကိုေနာက္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
"တကယ္ေျပာတာ...."
"သိတယ္....သိတယ္"
"ကဲ ကိုျပန္ပီ...."
ျခံထဲကထြက္ေတာ့မယ့္ jungkookရဲ႕coatစကိုလွမ္းဆြဲလိုက္တယ္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ....."
"သရဲကားႀကည့္ထားတာ တသ္ေယာက္ထဲအိပ္ဖို႔motiေလးေပးခဲ့ပါဦးလား ဦးဂြၽန္ "
"ဒီတိုင္းအိပ္ေလကြာ....."
"မရဘူး....motiေပး"
Jungkookက taehyungရဲ႕ေခါင္းေလးကိုပုတ္ၿပီး
"ဘာမွမေၾကာက္နဲ႔ ၾကားလား" လို႔ေျပာလိုက္တယ္။
Taehyung ကျပန္ျပံဳးျပေနတယ္။
ထိုျမင္ကြင္းကို jiminက ဧည့္ခန္းျပတင္းေပါက္မွန္ကေန ရပ္ၾကည့္ေနတယ္။
Jimin's pov
"ငါရိပ္မိတာမွန္ေနပါလား"
"Bae ဘာေတြႀကည့္....."
Jiminရဲ႕ပုခံုးေလးကိုဖက္ရင္း sugaကေမးလိုက္တယ္။
"ဟိုမွ taehyungတို႔ကေတာ့ဟုတ္ေနၿပီ"
"အစတည္းက ကို လဲေတြးေနတာ...."
"ဒါမ်ိဳးေတြက်ေတာ့သိပ္တက္"
"တက္ရမွာေပါ့ baeကလဲ....လာ....သြားအိပ္ၾကရေအာင္...."
"ဟင္.....အေစာႀကီး...."
"မရဘူး.....လာေတာ့...."
Jiminရဲ႕ပုခံုးေပၚ ေမးတင္ကာ ခြၽဲေနတဲ့ sugaေၾကာင့္ jiminလိုက္ေလ်ာေပးလိုက္ရေတာ့တယ္။
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ jeon company မွာ ကို taehyungေရာက္လာျပန္တယ္။ gameေဆာ့ရင္း jungkookအစည္းအေ၀းၿပီးမွာကိုထိုင္ေစာင့္ေနတယ္။
~knock~knock~
အစည္းအေ၀းခန္းထဲအထိတံခါးလာေခါက္တဲ့ အတြင္းေရမႉး ေၾကာင့္ jungkookစိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္သြားတယ္
"၀င္ခဲ့ပါ"
"သူေဌး ဟိုေလ ဧည့္သည္ေရာက္ေနတယ္"
"ဘယ္သူလဲ ေစာင့္ခိုင္းထားလို္က္"
"သူက ဗိုက္ဆာေနပီတဲ့"
ေျပာေနတဲ့ အတြင္းေရမႉး လဲေျပာသာေျပာေနတာ အစည္းအေ၀းခန္းထဲ မ်က္ႏွာေတြပ်က္ပီေၾကာက္ေန႐ွာတယ္။သူ႔စကားေၾကာင့္ jungkookဆီ၀န္းထမ္းေတြမ်က္လံုးကလွည့္လာေရာ။ jungkookလဲ နဲနဲအမူအရာပ်က္သြားပီ ဘယ္သူလဲဆိုတာသိလိုက္ပီျဖသ္တာေၾကာင့္ ေခ်ာင္းဟန္႔ပီး အစည္းအေ၀းပြဲကိုဘာမွမဟုတ္သလိုျပန္စလိုက္ရတယ္။
15မိနစ္အတြင္း အစည္းအေ၀းကိုအၿပီးျဖတ္ပီး အခန္းထဲ၀င္လာေတာ့ မွန္အျပင္ကေနအေဆာက္အအံုေတြကိုဓာတ္ပံု႐ုိက္ေနတဲ့ သူ႔အေတြးထဲေကာင္ေလးကိုျမင္လိုက္ရတယ္။
Jungkook၀င္လာတာတဲ့ ခ်က္ခ်င္း အိတ္ထဲဖုန္းထည့္ပီး သူ႔ဆီကိုေလွ်ာက္လာတယ္။
"ဦးဂြၽန္အစည္းအေ၀းပီးတာေစာသားဘဲ က်ေနာ္ကေစာင့္ေနတာ ဗိုက္ဆာေနပီ"
ဗိုက္ကိုပြတ္ပီး ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့အမူအရာေတြေၾကာင့္ ခုနေဒါသနဲ႔တင္းတင္းကိုင္ထားတဲ့ဖိုင္တြဲကလက္ေတြေတာင္အားေလ်ာ့ကုန္ တဲ့အျပင္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ထားတာပါ ေျပေလ်ာ့သြားတဲ့ အထိဘဲ။
Jungkookရဲ႕ မနက္စာကအျမဲပံုေသနည္းပါး Taehyung နဲ႔အတူစားျဖစ္ေနတာ အခ်ိန္၃ပတ္နည္းပါးေလာက္႐ွိခဲ့ပီ။
"အျမဲတမ္း႐ွိေနမယ္လို႔ေတာ့ မေသခ်ာေပမယ့္ ထိုအခ်ိန္ေတြဟာ ဘယ္တန္ဖိုးျဖတ္ရပါ့မလဲ။ယာယီဆိုေပမယ့္ တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ရင္ထဲ ထာ၀ရျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမွာဘဲေလ"
.
.
.
.
.
.
To be continue....
25.6.2020(Thursday)
Thanks for reading😘