~ ~
ក្រោយពីបាននិយាយទូរសព្ទ័ជាមួយJungkook យប់មិញរួចហើយ កំលោះមាឌឌាំងក៏រហស័ជិះយន្តហោះមកភ្លែត សំណាងហើយដែលយប់ថ្មើរនុះ មានជើងយន្តហោះមកកូរ៉េ។ ហើយទម្រាំតែគេមកដល់ប្រលានយន្តហោះសេអូល គឺព្រលឹមល្មម។
ពេលមកដល់ Yoongi រហ័សខលហៅកូនចៅខ្លួន រួចធ្វើដំណើរទៅជួប Jungkook នៅផ្ទះលំហែគេតែម្តង។
Skip*
🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜
វីឡា ចន~ ~
« ឯងហៅយើងមកទាំងប្រញាប់ប្រញាល់បែបនេះ មានការអី!? "
Yoongi ដើរចូលមកដល់បន្ទប់ទទួលភ្ញៀវភ្លាម ក៏ស្រែកសួរអ្នកម្ខាងទៀតភ្លែត។
គេដាក់គូទអង្គុយទល់មុខ Jungkook ទាំងដៃទាញហូតបន្ធូរក្រវ៉ាត់.ក រីឯ Jungkook មិនតប តែបោះឯកសារមួយកញ្ចប់ទៅលើតុ ដើម្បីឲគេមើល។
Yoongi ចងចិញ្ចើមម្ខាង មុននឹងទាញឯកសារយកមកហែកមើល។ O_O ក្រោយពីចាប់ផ្តើមអានភ្លាម កំលោះមុខស្លេកចាប់ផ្តើមបើកភ្នែកធំៗ ចិញ្ចើមជ្រួញសឹងតែរួញចូលគ្នាទៅហើយ។
អានចប់ គេក៏ងើយមើលមុខ Jungkook។
" នេះមានន័យថាមិច? "
" មានន័យថា បងជិតកុំពុងក្លាយជាឱគេនឹងហើយ នៅមិនដឹងខ្លួនទៀត "
Jungkook ឆ្លើយទាំងហួសចិត្ត មុននឹងបើកទូរស័ព្ទរបស់ខ្លួនយកមកបង្ហាញអ្នកម្ខាងទៀត។
" បងឃើញទេ នៀក៎ ជារូបគេដើរចេញពីមន្ទីរពេទ្យច្បាស់ដូចថ្ងៃ...ខ្ញុំបានសើពអស់ហើយ គេជាក្មេងកំព្រាម្តាយ មានតែឱពុកម្តាយចុងហើយនិងប្អូនចុង គេមកធ្វើការស្នាក់នៅហាងកាហ្វេកន្លែងសង្សារមិត្តភិក្តរបស់ខ្ញុំ ហើយគេមានទម្ងន់រយៈពេលប្រហាក់ប្រហែលចាប់តាំងពីថ្ងៃដែលបងត្រឡប់ទៅអង់ល្លេវិញនឹងឯង "
Jungkook និយាយបកស្រាយយ៉ាងវេងអន្លាយ។
ខណៈ Yoongi បានតែអង្គុយស្តាប់ដោយស្ងៀមស្ងាត់ គេមិនចង់ជឿលើរឿងទាំងនេះទេ តែភុស្តុតាងវាជាក់ស្តែងពេករហូតគេរកពាក្យប្រកែកមិនបាន។
" បងគិតយ៉ាងមិចបន្តទៀត? "
" ក្រែងលោកយាយចង់បានចៅមិនចឹង? ពេលកូនយើងកើតមកយើងនឹងយកគេមកចិញ្ចឹម បែបនេះ យើងមិនចាំបាច់ការនាំតែខាត "
ឭកំលោះមុខស្លេកនិយាយដូចច្នោះ Jungkook អស់សំណើច។
" ច្បាស់ហើយហ្អេថាចង់យកតែកូន? តិចពេលយកកូន ស្រាប់តែនឹកអ្នក...."
Jungkook ធ្វើជានិយាយបញ្ឈឹតបញ្ឆៀង បែបមិនបង្អស់សេចក្តី ធ្វើឲអ្នកម្ខាងទៀតក្តៅស្លឹកត្រចៀកឆេវ។
Yoongi អង្គុយសម្លក់គេថ្មេរ។ ក្នក់ចិត្តនឹងប្អូនកំហូចដែលគិតថាគេកុំពុងតែលង់ស្រលាញ់ក្មេងម្នាក់នោះ. រឿងដែលថា Min Yoongi លង់ស្រលាញ់មនុស្សដែលធ្លាប់ដេកជាមួយតែមិនដែលឃើញមុខនេះណា៎ វាគ្រាន់តែជាការប្រឌិតដែលមិនអាចទៅរួចប៉ុណ្ណោះ សម្រាប់គេ គែជឿជាក់លើខ្លួនឯងច្បាស់ណាស់។
" បងគិតហ្អី ថាក្មេងម្នាក់នោះព្រមឲកូនមកបងងាយៗនោះ? "
សំណួរមួយល្បះនេះហាក់មានប្រយោជន៍និងឥទ្ធិពលខ្លាំងខ្លា ធ្វើឲអ្នកដែលជាបង ដាក់ចិត្តពិចារណាយ៉ាងមត់ចត់
" យើងមានលក្ខខណ្ឌឲគេ ហើយ....ល្ងាចនេះ ឯងនាំគេមកជួបយើងបានទេ? "
" អុញ! ហៃមានជើង មិចមិនទៅខ្លួនឯង!? "
Jungkook ឆ្លើយទាំងហួសចិត្ត នេះរឿងប្រពន្ធកូនគេសោះ យកអ្នកដទៃមកជួយដោះស្រាយរហូត!
" យើងគ្រាន់តែសួរថា បាន ឬ មិនបាន!! "
អ្នកកំលោះនិយាយទាំងសគ្រឺតថ្មេញ។
" មិនបាន! ប្រពន្ធកូនខ្លួនឯង ដោះស្រាយខ្លួនឯងទៅ ខ្ញុំជួយបានតែប៉ុណ្ណឹងទេ! "
និយាយហើយ Jungkook ក៏ក្រោកឡើងដើរសម្តៅទៅជណ្តើរ តែក៏មិនភ្លេចឆ្លៀតងាកមកបន្ថែមល្បោយឲអ្នកជាងបងកាន់តែឆេះដុំ
" Hyung ប្រយ័ត្នលង់ស្លាញ់ម៉ាក់ក្មួយខ្ញុំដោយមិនដឹងខ្លួនណា៎~ "
Jungkook និយាយហើយក៏វាយចិញ្ចើម ញញឹមពេញចិត្ត ហើយដើរទៅជាន់ខាងលើបាត់ដោយសម្លេងហួចមិនឈប់។
____________________________________
~ ~
ពេលល្ងាច~
ទឺង*
សម្លេងទ្វារហាងត្រូវបានបើក ធ្វើឲJin ប្រញាប់ប្រញាល់ដើរចេញពីផ្ទះបាយមកមើល ដោយទឹកមុខមានចម្ងល់ ព្រោះគេចាំច្បាស់ណាស់ថាបានដាក់ផ្លាកបិទហាងទៅហើយ ចុះហេតុអីនៅមានមនុស្សចង់មកផឹកកាហ្វេអីថ្មើរនេះទៀត!?
ពេលគេចេញមកដល់ ក៏ប្រទះឃើញបុរសបីនាក់មានមាឌធំ រាងខ្ពស់ស្រឡះ មើលទៅទំនងជា អ្នកមកពីស្រុកក្រៅ។
" សុំទោសផង ហាងខ្ញុំបិទហើយ "
Jin ប្រញាប់ទៅនិយាយគួរសមជាមួយបុរសដែលឈរនៅកណ្តាលមានមុខមាត់សង្ហារ សក់ខ្មៅលាបជេលវែកទៅក្រោយបង្ហាញថ្ងាសសខ្ចី រាងខ្ពស់ មាឌឌាំង និងសាច់សម្បុរសរាងស្លាំង។
" ខ្ញុំមករកមនុស្ស" សម្លេងធំក្រលរក៏ឆ្លើយតបវិញទាំងទឹកមុខស្មើរថេង!។
" អ៊រ..ចឹងទេហ្អី....ហើយមករកអ្នកណាដែរ?"
Jin សួរទាំងសើចមិនសូវសំ។ កំលោះមាឌឌាំង ចង្អុលទៅអ្នកដែលនៅក្រោយខ្នងរបស់គេ ដែលទើបតែចុះមកដល់មិញនេះ
ពួកគេទាំងពីរប្រសព្វភ្នែកនឹងគ្នា ដោយមានអ្នកម្ខាងទៀតឈរសម្លឹងមើលរាងតូចមិនដាក់ភ្នែក។
Yoongi ឈរភ្លឹក ទាំងអារម្មណ៍ហោះហើរ រសាត់អណ្តែតទៅណាក៏មិនដឹង ព្រោះមនុស្សដែលគេឃើញផ្ទាល់នៅពេលនេះ មានរូបរាងស្រស់ស្អាត គួរឲស្រលាញ់ និងគួរឲចាប់ចិត្តជាងការគិតរបស់គេទៅទៀត។
" លោក? លោក !! "
Yoongi ភ្ញាក់ក្រញ៉ាងនឹងសម្លេងស្រែកហៅរបស់ រាងខ្ពស់ដែលឈរធ្វើមុខស្លើៗនៅទល់មុខគេ ហើយ Yoongi ក៏មិនដឹងដែរថា រាងតូចច្រឡឹងរបស់ Park Jimin មកឈរនៅនឹងមុខគេតាំងពីពេលណាដែរ។
" ខ្ញុំមានរឿងចង់និយាយជាមួយគេតែពីរនាក់ តើបានទេ?"
Yoongi ងាកទៅសួរ Jin ដែលកុំពុងតែឈរច្រត់ចង្កេះឆ្ងល់មិនស្ទើរ។
គេក៏ងក់ក្បាលយល់ព្រម ព្រោះគេគិតថា ក្រែងលោអ្នកកំលោះមុខដូចមាឡាកាំងម្នាក់នេះ ជាអ្នកស្គាល់គ្នាជាមួយ Jimin ណាមួយម្ចាស់ឈ្មោះមិនទាំងប្រកែកអីផង ទើបគេមិនចង់រំខាន។
" បើមានរឿងអី កុំភ្លេចខលប្រាប់បង បងទៅហើយ "
Jimin ងក់ក្បាលតបទៅ Jin ទាំងញញឹម ហើយស្នាមញញឹមមួយនោះ ហាក់ខាបយកបេះដូងកំលោះមាឌឌាំងដែលឈរសម្លឹងគេមិនព្រិច ដុំសាច់នៅទ្រូងខាងឆ្វេងប្រៀបដូចជាមានចំហ៊ាយកម្តៅមករុំក្រសោបធ្វើឲគេមានអារម្មណ៍ថាកក់ក្តៅ ភ័យអ៊រៗរកអ្វីមកប្រៀបផ្ទឹមពុំបាន។
SeokJin និងអង្គរក្សពីរនាក់ទៀតរបស់ Yoongi ក៏នាំគ្នាចេញទៅក្រៅបាត់ទៅតាមសំណូមពររបស់គេ។
ក្រោយពីពួគេដើរចេញទៅអស់ Jimin ជម្លៀសខ្លួនដើរទៅយកទឹកនៅក្នុងផ្ទះបាយដើម្បីយកមកទទួលភ្ញៀវតាមការគួរសម ទោះគេមិនស្គាល់អ្នកម្ខាងទៀតក្តី។
រាងក្រាស់ដាស់ខ្លួនអង្គុយចុះនៅតុមូលតូចមួយ មួយសន្ទុះ Jimin ក៏ដើរចេញមកវិញដោយមានទឹកនិងនំចំណីក្នុងដៃ។ គេដាក់ខ្លួនអង្គុយចុះទល់មុខកំលោះមាឌឌាំង ដោយកាយវិការទន់ភ្លន់ ដៃនៅតែក្តោបពោះជាប់រហូត។
" ពួកយើងធ្លាប់ស្គាល់គ្នាដែរទេ? ហើយលោករកខ្ញុំមានការអី? "
រាងតូចសួរគេទាំងស្នាមញញឹមយ៉ាងស្រទន់។ ម្យ៉ាងទៀត វាមិនប្លែកអីត្រង់ណាទេដែលគេញញឹមបែបនេះ ព្រោះវាជាទម្លាប់របស់គេទៅហើយ។
Yoongi មិនមាត់តែយកវីដេអូខ្លីបកាលពីយប់នោះឲ Jimin មើល ដែលអាចបញ្ជាក់បានថាគេជាមនុស្សប្រុសដែលដេកជាមួយ Jimin នៅយប់នោះនិងជាឱពុកក្មេងក្នុងផ្ទៃរបស់គេផងដែរ។
ក្រោយពីបានមើលវីដីអូររួចហើយ Jimin ប្រែពីញញឹមទៅជាទឹកមុខរាបស្មើរ។ ទឹកមុខរបស់គេដៅមិនត្រូវថា គេកុំពុងតែខ្លាច ខឹង ឬក៏ភ្ញាក់ផ្អើលនោះទេ។
" ខ្ញុំជាឱពុកក្មេងក្នុងផ្ទៃរបស់ឯង ហើយខ្ញុំមកថ្ងៃនេះក៏ចង់មកលុបលាងកំហុស ព្រោះដោយសារតែកាលនុះ ពួកយើងស្រវឹងដូចគ្នា ឯងមិនស្គាល់ខ្ញុំ ខ្ញុំក៏មិនស្គាល់ឯង រឿងវាកើតឡើងដោយសារតែខ្ញុំច្រឡំសោរបន្ទប់ជាមួយពូរបស់ខ្ញុំ ទើបបានជាពួកយើង-... "
" តាមពិតទៅ ខ្ញុំក៏មិនបានគិតពីរឿងនោះទៀតដែរ លោកមិនបាច់បារម្មណ៍ទេ ទុកថាពួកយើងមិនដែលស្គាល់គ្នាទៅចុះ "
Jimin និយាយកាត់អ្នកកំលោះទាំងញញឹមស្ងួត ប៉ុន្តែក្នុងចិត្តនៅមិនស្រួលសោះ គេចេះតែភ័យខ្លាចប្រុសម្នាក់នេះមកដណ្តើមយកមនុស្សសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់គេទៅ។
" តែខ្ញុំមកនេះមិនចង់បានបែបនោះ ខ្ញុំសម្រាច់ចិត្តហើយ ខ្ញុំនឹងទទួលខុសត្រូវលើកូនក្នុងពោះរបស់ឯង ហើយខ្ញុំនឹងចេញថ្លៃសំណងនៅពេលដែល-... "
ប្រាវ... !!
Yoongi មិនទាន់និយាយចប់ផងក៏ត្រូវទឹកជះចំកណ្តាលមុខដោយស្នាដៃរបស់រាងតូចទៅហើយ
បើសិនជា Jimin ខឹងធម្មតាគេមិនធ្វើដល់ថ្នាក់នេះទេ តែនេះពាក្យសម្តីអ្នកកំលោះម្នាក់នេះចាក់ដោតបេះដូងគេពេកហើយ។ គេប្រាប់ហើយតើថាមិនត្រូវការសំណង ឬឲគេចេញមុខអីនោះទេ ហេតុអីនៅតែមានៈយកលុយមកជះកណ្តាលមុខគេ ធ្វើដូចជាគេជាមនុស្សខ្វៈលុយមិនបានរហូតដក់ថ្នាក់ព្រមប្តូរកូនខ្លួនឯងចឹងឬ?
" ទោះខ្ញុំមិនសូវមានជីវភាពធូរធារ តែក៏អាចមានសមត្ថិភាពចិញ្ចឹមកូនខ្លួនឯងដោយមិនចាំបាច់ប្រើលុយពីមនុស្សដូចជាលោកដែរ !! "
Jimin ស្រែកដាក់គេទាំងដកដង្ហើមញាប់ស្អេក ខណៈដៃក្តោបពោះខ្លួនឯងជាប់ ភ្នែកក៏ចាប់ផ្តើមមានទឹកសំណើមរលីងរលោង។
កំហឹងនិងសម្ពាធឈាមសម្រូតឡើងខ្ពស់ រហូតធ្វើឲគេសឹងតែវិលមុខដួលទៅហើយ។ រីឯ Yoongi វិញដកដង្ហើមធំទាំងតឹងចិត្ត គេមិនដឹងមានពាក្យអីនិយាយឲក្មេងក្បាលរឹងនេះយល់ទៀតទេ។
គេក្រោកឈរទាំងខ្លួនទទឹកជោគ ហើយយកក្រដាសមួយសន្លឹងហុចទៅឲអ្នកម្ខាងទៀតដែលកុំពុងឈរច្រត់ដៃនឹងតុ។
" នេះជាកិច្ចសន្យារវាងយើងទាំងពីរ ខ្ញុំនឹងនៅមើលថែឯងរហូតដល់ឯងសម្រាល ហើយបន្ទាប់ពីនោះយើងទាំងពីរអាចចិញ្ចឹមកូនរួមគ្នា កូនក៏អាចមានឱពុកម្តាយពេញលេញ តែទំនាក់ទំនងពួកយើងដូចជាមនុស្សដទៃ ចង់ឯងមានអ្នកណាក៏ខ្ញុំមិនខ្វល់ ខ្ញុំមានអ្នកណាក៏ឯងមិនត្រូវខ្វល់ ធ្វើបែបនេះពួកយើងល្អទាំងសងខាង "
Yoongi និយាយហើយក៏បែរខ្នងដើរចេញទៅ ដោយមិនភ្លេចងាកក្រោយមកបញ្ចប់ប្រយោគ
" គិតពីអានាគតកូនឲបានច្បាស់ ឯងក៏ជាក្មេងកំព្រាមានតែឱពុកម្នាក់មិនចឹង? ខ្ញុំនិយាយនេះឯងគួរតែយល់ហើយ "
Yoongi បញ្ចប់ប្រយោគហើយក៏ដើរចេញទៅបាត់ ដោយទុកឲ Jimin នៅឈរគិតពិចារណាមើលពីសម្តីគេម្នាក់ឯង។ ...... ។