Pov River
'Kom je vanavond naar mij?' Vraag ik hoopvol aan Chloé terwijl ik door haar haren strijk en er mijn neus in begraaf.
Onze bijna naakte lichamen liggen tegen elkaar aan en enkel bedenkt met ons onderbroek en het laken.
Chloé heeft mijn shirt geclaimd en een glimlach komt op mijn gezicht als ik weet dat haar parfum er in zal hangen. Dan ruik ik haar geur altijd en overal.
'Mmm, ik zie nog wel. Met Chase en zo.' Mompelt ze.
Niet echt tevreden met haar vaag antwoord sla ik mijn arm om haar middel heen en trek haar dichter naar me toe. Mijn adem die ik uitblaas laat haar haren even wapperen.
'Chase kan toch heus alleen slapen?' Vraag ik door. Ik hoor haar zuchten. Ze draait zich om zodat ze me aankijkt.
'Ik heb hem al lang niet meer gezien. Ik wil wat bijpraten met hem.' Zegt ze terwijl ze mijn haren uit mijn ogen weg strijkt.
'Maar ik heb je ook lang moeten missen.' Klaag ik.
Ik weet dat ik kinderachtig aan het doen ben, maar ik wil Chloé zoveel mogelijk bij mij als ze er is.
Het angstaanjagend gevoel dat mijn drugs me elk moment kan verlaten blijft aan me knagen.
Ik weet dat er iets aan de hand is, dat werd mij gisteren meer dan duidelijk, maar wij mogen er niets van afweten.
'Ik was er gisteren nog.' Protesteert ze. Geamuseerd kijk ik haar aan als ook haar ogen me op die manier aankijken.
'Je maar die uren dat je me hebt verlaten moet je nog inhalen, en ik wil nog steeds wakker worden met jou in mijn armen.' Grijns ik.
Lachend geeft ze me een duw, kruipt wat dichter tegen me aan en legt haar hoofd tegen mijn borst. Haar hand volg de lijnen van mijn six-pack. Genietend sluit ik mijn ogen en snuif haar geur op. Mijn hand streelt haar rug.
'Stop, dat kietelt.' Lachend slaat ze mijn hand weg als ik bij haar zijde aankom.
'Kan onze kleine Chloé niet tegen kietelen.' Lachend geef ik haar een por die ze lachend probeert te ontwijken.
'Noem- mij- niet- zo-' Haar woorden worden onderbroken door een lach. Glimlachend kijk ik de vrouw die onder me ligt te lachen aan.
'Ik stop als je me belooft vanavond lang te komen.'
'Ik weet niet of ik op tijd terug ben, Chase en ik gingen de stad gaan verkennen vanavond.'
'Het maakt mij niet uit hoe laat het zal zijn, als ik maar in slaap val met jou in mijn armen.' Mompel ik.
'Laat je raam open staan, ik zie wel of ik daar wel zin in heb om bij jou te slapen.'
'Ik zal je een goede reden geven.' Zeg ik en plant mijn lippen op de hare. Vrijwel meteen zoent ze terug en ontploft voor de zoveelste keer een dierentuin in mijn buik.
Ik kan gewoon geen genoeg krijgen van die meid. Ik ben zot op haar. Zot op mijn drugs.
'Is het veilig om naar binnen te komen.' De geamuseerde stem van Chase stop onze zoen. Lachend duwt Chloé me aan de kant en staat op.
'Is te zien wat jij veilig noemt.' Roept ze geamuseerd terug terwijl ze haar broek aantrekt.
'Dat jullie hevig intiem moment voorbij is.'
Lachend schud ik mijn hoofd als Chloé haar wangen rood worden. Lachend steekt ze haar tong naar me uit.
'Wie zegt dat we een intiem moment hadden?'
Ze doet mijn shirt af en doet haar bh aan. Mijn ogen volgen elke bewegen die ze maakt. Grijzend geeft ze mee een knipoog terwijl ze mijn shirt naar me toe gooit. Betrapt van ik het op en doe het aan.
'Jullie blikken zijden genoeg dat jullie niet van elkaar zouden afblijven. Man ik werd al half misselijk toen je hopeloos verliefd over hem vertelde maar toen ik jullie samen zag, echt ik dacht dat ik ging overgeven.'
Geamuseerd trek ik mijn wenkbrauwen naar Chloé op die met rode wangen haar haar probeert te fatsoeneren. Ondertussen heb ik mijn broek al aangedaan.
'Oei, heb ik wat gezegd dat ik niet mocht zeggen? Oei, sorry kleine.'
Beide negeren we Chase die aan de deur staat, we hebben enkel oog voor elkaar via de spiegel. Ik sla mijn armen langs achteren om haar heen en rust mijn kin op haar schouder.
'Ik ben ook hopeloos op jou, als het je gerust stelt.' Ik plaats een kus in haar nek en open dan de deur.
'Als je tien minuten vroeger was dan zou je voor een gesloten deur blijven gestaan hebben. Chloé kon geen genoeg van mij krijgen.' Grijzend geef ik Chloé een knipoog en loop dan langs Chase de deur uit.
'Denk maar niet dat je gewonnen hebt Jacksons.' Hoor ik Chloé nog roepen. Lachend sluit ik mijn deur en laat me er tegen aan leunen.
De glimlach die ik nu op mijn gezicht heb kan niemand meer van mij afpakken.
De vrouw die op amper vier meter van me vandaan zit is net zo hopeloos verlieft als ik. Als ik Chase mag geloven, die moet ik ook nog maar eens spreken om het zeker te weten.
Als het zo zou zijn, dan zal het niet lang mee duren voor ik Chloé de mijne zal noemen.
Voor mijn drugs voor eens en altijd bij mij zal zijn.
-time skip-
Zuchtend werp ik opnieuw voor de zoveelste keer een blik op mijn wekker. Tien voor tien 's avonds is het.
Ik heb mij op mijn bed geïnstalleerd met een actiefilm op, maar kan me niet concentreren op de film.
Mijn gedachtes dwalen af naar Chloé.
Ik hoop met heel mijn hart dat ze komt. Maar ik weet ook dat Chloé zo onvoorspelbaar kan zijn en gewoon haar zin doet. Of ze komt niet om mij te kloten dat kan ook.
Het is iets na tien wanneer ik gelach hoor van Chase en Chloé buiten. Mijn raam staat op en kier zodat ik wist wanneer ze vertrokken en terug zijn. Want ik ben niet van plan om te slapen voor ze terug zijn.
Een glimlach komt op mijn gezicht als ik Chloé hoor protesteren en klagend wat terug zegt tegen Chase die enkel lacht.
'Ik rij.'
'Neen, Chloé jij rijdt niet, jij rijdt als een gevaarlijke zot door de straten.' Hoor ik Chase protesteren.
'Je kan ook te voet gaan hoor. Zo mijn fantastische rijkunsten beledigen.'
'Ik vraag me af of River nog zo zot van je zou zijn als hij eens met jou in een auto heeft gezeten als jij rijd.' Hoor ik Chase grinniken.
'Ik heb hem niet horen klagen.' Moppert Chloé.
Een glimlach komt op mijn gezicht als ik terug denk aan dat moment. Ik vond het eng, en ja Chloé rijdt nou niet zo veilig maar het was zalig. Precies of je in een achtbaan zit en van meters hoog plots naar beneden valt.
Gelach klinkt en langzaam sterft die weg. Een teken dat ze vertrokken zijn richting de parking denk ik.
Even later klinkt er luid gegrom van een auto die gestart wordt, waarna Chloé waarschijnlijk optrekt en met brullende motor de parking afrijdt.
Mijn glimlach verdwijnt van mij gezicht.
Dat geluid.
Dat geluid is het zelfde geluid dat ik al een paar maanden hoor bijna elke nacht.
De zelfde auto die gestart wordt, dezelfde auto die de rustige stilte verstoort.
Met fronsende wenkbrauwen staar ik naar de film die bijna ten einde is.
Dat geluid hoor ik al een paar maanden. Eigenlijk sinds dat Chloé hier is.
Hevig schud ik mijn hoofd.
'Nee.' Fluister ik.
'Nee, nee, nee, nee.' Ik schud wild mijn hoofd en probeer de gedachte die mijn hoofd binnendringt weg te schudden.
'Het kan niet. Het is onmogelijk.' Fluister ik mezelf toe.
Het is onmogelijk dat de persoon waar ik van ondersteboven ben de bestuurder is van die auto. Die auto de ik al maanden hoor, zo goed als elke nacht.
Chloé doet inderdaad iets wat het daglicht niet mag zien. Wat ga je anders doen elke nacht?
Maar wat heeft Chase daar mee te maken? Zouden ze samen werken?
Ik moet weten waar Chloé mee bezig is. Maar ik weet ook dat ze boos zal zijn dat ik daarover zal doorvragen.
Ik wil niet dat mijn drugs weer van me verwijdert is. Zoals gisteren. Plots was ze ook weg, ze was juist terug en even later was ze weer weg.
Maar ik weet ook dat mijn nieuwsgierigheid het zal winnen van mijn hart.
Mijn hart die van haar houdt, maar mijn hoofd die zegt dat ik niet kan houden van iemand die dingen doet die het daglicht niet mogen zien.
Ik hoop zo hard dat ze komt, maar ik denk niet dat we zullen slapen zoals ik gehoopt had.
Toch niet voor ik weet waar ze mee bezig is.
-----------------------------
Comment 💬
vote ⭐
and follow 💙
XOXO