"Good Evening, tita. "bati ni Hubert kay mommy nang pinagbuksan kami nito ng pinto.
Sinamahan talaga ako ni Hubert dahil may isa nga daw siyang salita. Magpapaliwanag siya kay mommy para hindi na kami mapapagalitan.
"Good eve, my" bati ko rin at humalik sa pisngi.
"Kayong dalawa. Saan naman ba kayo galing at gabi na kayo nakauwi? " mahinahong tanong ni mommy. "Pasok. " maawtoridad na utos niya.
Ganyan talaga si Mommy kay Hubert. Malaki talaga ang tiwala niya kay Hubert dahil ilang beses nang pinatunayan ni Hubert sakanya na deserved niya talaga ako. Minsan nga lang 'pag sa paningin niya'y ang paliwanag namin ay hindi siya kumbinsido'y pinapagalitan kaming dalawa ni Hubert.
Mapagmahal na may pagka istrikta si Mommy kung sa tingin niya ay mali naman talaga kaya natatakot din ako sakanya minsan. Minsan lang kami magkaroon ng time sa isa't isa o makapagbonding. Kadalasan kasi ay ipinapahabilin ako ni Mommy kay Yaya Vicvic kung kailangan niyang lumabas ng bansa. Hindi niya ako isinasama dahil ayaw niyang maapektuhan ang pag-aaral ko dito sa Philippines.
Ngayong mga araw lang talaga siya hindi busy kaya andito siya ngayon sa bahay.
Nakapamewang na dumiretso si mommy sa sofa at sumenyas na umupo kami. Kung ganito ang ikinikilos ni mommy ay alam na namin ni Hubert na gusto niyang makarinig ng paliwanag.
Kahit papano naman ay naiintindihan ko rin naman si mommy lalong lalo na dahil may pinagdaraanan siya kaya alam kong ganun nalang kahirap sa kaniyang magtrabaho ng mabuti sa kompanya namin. Alam kong hindi niya rin ito ginagawa para sa sarili niya kundi para rin ito sa'kin. Para magkaroon ako ng magandang kinabukasan, that's why! And I really appreciate and admire her for that.
Sweet din naman kami ni Mommy pero may time ding napaka-over protective niya. Minsa'y nakakainis din naman. Alam mo yun? Yung ganon.
"Saan nga kayo galing? " baling ni mommy sa'min ni Hubert.
"We went to Sunflower Paradise, tita." magalang naman na sagot ni Hubert.
Tumaas naman ang isang kilay ni mommy. Here she go again. "At ano namang ginawa niyo d'on? "
"Malamang nagbonding. Mommy naman, e." natatawang pamimilosopo ko.
"Yes, tita. Niyaya ko siyang pumunta roon dahil alam kong stress siya sa new school niya at todo habol sa lessons na hindi pa na discuss sa'min noon. Medyu delay kasi ang Vesca kesa Phillian, tita. " mahaba namang paliwanag ni Hubert.
Minsan natatawa ako sa ganitong set up ni mommy. Feeling ko para kasi kaming nasa korte at siya naman ang judge. Objection your honor! Hahahaha.
Tumango naman si mommy at ngumiti sa'min which only means na We're NOT GUILTY. HSHSHS. "Good. Thanks for that, ijo. I'm sure masaya ang unica ija ko sa ginawa mo. " minsan talaga hindi ko maiwasang magtanong sa sarili ko kung may bipolar disorder ba si mommy o ano. Charlang! Mood swings lang ang peg e.
"It's my pleasure, tita and it's my responsibility to make her happy and feel special." giit pa niya nang may malumanay na boses at nakangiting nilingon ako.
Na-feel ko namang nag-iinit ang pisngi ko. Ows. Kinilig ako don, a. Ingles-ingles pa ang loko baka dadaloy pa ang mga dugo sa mata ko. Huwag naman sana.
"Ahhh. Nakakatouch naman, diba mommy? " maarteng ani ko at nilingon si mommy na natatawa dahil sa wala sa sariling reaksiyon ko.
Ngumiti naman si Mommy't tumayo sa kinauupuan at tinapik si Hubert sa balikat. "Thank you, ijo. " emosyonal na aniya. "By the way, nakapagluto na ako ng hapunan. Dito ka na lang maghapunan." biglang anyaya ni mommy.
Umiling naman si Hubert. "Huwag na po, tita. May family dinner pa kasi kami sa bahay kasi kakarating lang ni daddy galing china. Next time nalang. " tumayo naman siya sa kinauupuan namin kaya nakatingala ko siyang tinititigan. "I need to go home na po. Baka male-late pa'ko. Bye, tita. " pamamaalam naman niya kay mommy tsaka humalik sa pisngi nito.
"Hatid na kita sa labas. " anyaya ko kaya napangiti siyang tumango.
"Oh cge, ijo. Ikumusta mo nalang ako sa kanila. Mag-ingat ka, bye! Maria, ihatid mo na ang nobyo mo sa labas at tulungan ko na si Yaya Vicvic mong magready for dinner. "
"Okay, my. "
Mommy was so simple since dati at kung may time siya ay tumutulong siya sa mga katulong namin sa mga gawaing bahay gaya ng pagluluto at paglilinis ng buong bahay.
___
Huminto kami ni Hubert sa may sasakyan niyang nakaparada sa labas ng bahay.
"Sige na, babe pumasok ka na sa loob. Salamat sa oras mo. "ngingiting baling ni Hubert sakin at sumandal muna sa pinto ng sasakyan niya habang nakaharap sa'kin.
"Ako nga dapat yong magpasalamat sayo, e. Salamat talaga, Hubert. You really made my day. " sinsero kong sabi.
"Anything for you, babe. " sabi niya at hinawakan ang pisngi ko. "So, ano na? Aalis na muna ako babe, a? I don't want to bid goodbye sa'yo baka mapap-praning ka na naman gaya ng dati. " pang aasar pa niya sakin at tumawa ng tumawa.
Inirapan ko naman siya't pinag cross-san ng braso. "Whatever. Umalis ka na nga. Nakakakilig na sana 'yong usapan natin kanina, e. Ang ganda na ng moment, sinira mo naman! "pagmamaktol ko pa na parang bata.
Agad niya naman akong hinila palapit sa kaniya at niyakap. "Yakap nalang muna, babe next time na naman yong kiss baka ma-adik ka na sa halik ko at hahanap-hanapin mo bawat segundo at oras. Mahirap yon gayong magkalayo pa naman tayo. "
Agad akong patulak na kumalas sa kaniya at pinaghahampas. "Loko ka! "singhal ko.
"Bakit? Totoo naman a. At baka makita pa tayo ni mommy mo--- or should i say mommy natin dito, lagot tayo. " ngingising nakakalokong diin niya.
"Gonggong! Umuwi ka na nga!" inis kong singhal sa kaniya at kinaladkad ko siya papasok sa driver seat ngunit ang mokong tatawa tawa lang na parang baliw. Baliw nga!
"Eat well, babe ha. I love you and i guess hindi ako makakatanggap ngayon ng I love you too dahil hmmmm. " pagtutungkol niya sa pagka badtrip kuno ko.
"Tse. "singhal ko.
Tinalikuran ko agad siya at mabilis na naglakad pabalik sa loob ng bahay. Narinig ko naman mula sa likuran na pinaandar na niya ang sasakyan at nag-horn pa pero hindi ko nalang siya nilingon. Napangiti lamang ako.
Tsk hahahaha. 'kala mo ha. I really love this day. Thank you so much, Hubert. I love you more than you love me.
I know na I'm not that showy type na girlfriend at alam kong aware na si Hubert d'on dahil he know me na too well. Naiintindihan niya naman daw ako. Sabi pa nga niya baka raw pinaglihian daw ako ni mommy sa pipino, cape, o kung ano ano pang maisip niyang kabaliwan.
___
"You know what, guys? Parang parati ko nang nakikitang masaya at animong kinikilig ang iba rito." pagpaparinig ni Irithel.
Nilingon ko siya at sinuklian ng pagkaganda-gandang ngiti. Tumambay muna kami ng cafeteria since 2 hours naman ang vacant namin today at busy ang mga teachers for this incoming Intramurals.
"Huy, Van! Umayos-ayos ka nga diyan natatakot na ako sa'yo e. " reklamo naman ni Marvin at kumagat ng apple na bigay ni Irithel.
Lumaki naman ang pagkakangiti ko.
"Hey, Miss Frost! What the hell is happening to you?!" sigaw ni Adrian kaya napatalon ako sa gulat at inis na nilingon.
"Ano?! Inaano ba kita?! "
"You're acting so weird, alam mo ba yon? " kunot-noong aniya.
"No, I'm not. Pwede ba?! Masaya lang ang tao'y kung ano-ano nang iisipon niyo. " pagmamaktol ko.
"Bakit, tao ka ba?" pang-aasar pa sa loka lokang Irithel.
Inirapan ko naman siya at inis na binalingan ang sandwich ko na nasa mesa.
"Ano ba kasing nangyari sa'yo, Van? " nagtatakang ani Marvin.
Nilingon ko naman siya at mariing tinititigan ang talagang taka takang mukha.
Ano ba kasi dapat? Wala naman akong napansing weird ako this past few weeks, a.
"Ano ba kasi dapat? Wala naman a. " inis ko talagang tanong at tiningnan sila isa-isa.
"You're acting weird nga, bruha! "sabat pa ni Irithel.
"Ngayong araw nga lang ako ganito na ngumingiti-ngiti at nagmumukhang masaya e kung ano ano nang iisipin ninyo. You're just paranoids. "
"Hindi ka lang ngayong araw ganyan, Miss Frost. " kontra ni Adrian sa sinabi ko.
Amputa nag effort pa akong mag-ingles don, a.
"Two weeks ka ng ganyan simula nong sinimulan kitang turuan mag-ML. " dagdag pa niya.
Tumango naman ang dalawa.
"Then? " inirapan ko naman sila.
"Then... Konti nalang talaga'y iisipin ko nang may gusto ka sakin. "
Sige, Adrian. Asarin mo pa 'ko. Piste ka! Ang taas talaga ng tingin mo sa sarili mo, 'no?! Bwecit. Pogi ka lang pero hindi kita gusto 'no! Over my dead coca-cola body? The heck!
Sana pala hindi nalang ako pumayag magpaturo sa'yo kung magpapa-feeling ka lang naman. Sus! Kung alam ko lang. Piste ka!
"Dream on! " nandidiri ko naman siyang tiningnan. Tumawa lang ang gago! "Gago ka! Ang feeling mo naman. Mahiya ka nga! "
"Bakit naman ako mahiya e hindi naman impossible yong sinabi ko sayo, diba? Diba, Miss Frost?" nagsmirk-smirk pa ng nakakaloko ang abnuy 'kala mo naman bagay sa kanya. Ewww!
Umirap ako sa kawalan at sarkastiko ko siyang nilingon. "Haaay! May girlfriend ka na't lahat sa tingin mo magugustuhan pa kita niyan. Hindi ako ganyang klaseng babae at isa pa may Hubert ako and I'm too faithful sa kaniya. "
Ngumiti naman siya ng pagkaloko-loko kaya hindi ko na siya tinitingnan at nagpatuloy na sa pagnguya ng sandwich.
"So... What you were trying to say here is that... KUNG wala akong girlfriend AT... WALA ka ring boyfriend ay may possibility'ng magkakagusto ka sa'kin, tama ba ako Miss Frost? " pandidiin niya.
Biglang nanlaki ang mga mata ko siyang nilingon dahil sa sinabi niya. Bahagya din akong nasamid kaya napaubo-ubo ako.Dali-dali naman akong binigyan ni Marvin ng tubig samantalang si Irithel naman ay humagalpak lang ng tawa. Piste tong babaeng 'to, a.
>>>♡<<<