"Hon wake up! Don't leave me like this"
***
-------------------5 YEARS AGO*----------------
"Naiga una na'ko"
That was Miky. Hindi ko siya pinansin! Dahil sa skwelahang to' wala akong kaibigan.
Umalis na rin ako ng makita kung nakalabas na silang lahat. I went to library na hindi ko na dapat ginawa.
"Hi"
Kahit hindi ko siya tignan ay alam ko na kung sino siya! He was probably stalking me for around 1 week. I never entertain him but the fvck . I'm really annoyed by him.
"Antayin kita sa labas maya sabay na tayo umuwi"
For that week he never mentioned his name. Because of that he is basically just a stranger to me.
"Mr?" patanong na sabi ko para malaman ko kung sino siya! At para tapusin na ang pantasya niya.
"Future Mister mo" sagot niya sabay kindat
Tsk!
"Oh well, Mr. who the fvcking care you are. Pakihanap ng pake ko! Fvck get lost! Would you" pasigaw na sabi ko rito!
By that! I forgot I was in library. Fvck! As i glanced at him i saw a smirk.
"Miss Celeste get out! The two of you" matigas na sabi ni Ms. Cuezon samin
"Sorry Ms. Cuezon. Meron kasi siya" pabirong sabi nito
I didn't interrupt myself to say any single word to Ms. Cuezon. I get out with annoyed and anger as i heard those word.
Kita ko ang mga pigil na tawa ng mga studyanteng naroon na siyang mas lalong nagpa-inis sakin.
"Anong sabi mo?" inis na sabi ko sa kanya ng makalayo kami sa library
"May sinabi ba ako?" nang aasar pa nitong sabi.
"You know what! tantanan mo na ako. Dahil kahit kailan wala kang pag-asa sakin" deretsahang sabi ko
"You know what also Ms. Naiga Mouren Celeste. I don't also fvcking care if you don't like me. I only care what I think and feel of you. I can court you whatever I want to. At kahit hindi mo tanongin ang pangalan ko magpapakilala parin ako sa'yo. I'm Bright Lerwick Legaspi. At kahit itaboy mo ako ng maraming beses. I don't care. Babalik at babalik ako sayo" mahabang paliwanag niya sa'kin na may halong panunukso
I smirk. "Do you really think may pakialam ako sa nararamdaman mo? Kahit ilang beses ka magpakilala sakin you're always be a stranger to me"
I was about to leave ng magsalita siyang muli.
"Wala bang nagmamahal sayo?"
I stunned. Di ako makagalaw sa tanong niya! My eyes is starting to get blurred. But i still managed to face him.
"How dare you ask me that? Wag kang umasta na parang kilala mo na ako--"
Nagulat ako ng pinutol niya ang sasabihin ko
"Siguro nga hindi pa kita kilala. Kaya hayaan mo akong kilalanin kita"
Hindi ako nakapagsalita sa sinabi niya! For a week na nakabuntot lang siya lagi sakin .. Wala siyang ibang ginawa kundi kulitin ako. At yung week na yun akala ko wala siyang balak na magpakilala. At sa isang linggo na yun ito ang araw na hindi ko inaasahan ang mga narinig ko sa kanya.
Hindi ko siya sinagot at tinalikuran na siya! Alam kong hindi siya susunod at kahit anong iwas ko sa kanya mukhang desidido na siya.
"As I first saw you. Di ako lalapit kung hindi ako interesado sayo. Liligawan kita kahit ayaw mo pa. Lalapit ako kahit lumayo kapa at hahanapin kita kahit taguan mo pa ako."
Pahabol na rinig kong sabi niya bago ako tuluyang naka layo.
I'm not famous hindi rin naman ako maganda yan ang madalas na sinasabi ko sa sarili ko dahil kung ganyan ako bakit pinakawalan parin ako ni Clint? And that Bright? Tsk! He's nothing to me.
...
As the day passed by! I ended up here and I really hate it. I was in the airport. Medyo malayo ito mula sa skwelahang pinapasukan ko pero nadadaanan ko ito pauwi. Sht I am so pathetic! why do i even bother to go here. For what ? Hoping that he'll go back? Napa iling ako sa mga naiisip ko. Bakit ba ako umaasa na babalik siya? Naiga wake up. He's not worth it! "This is the last time na pupunta ako dito dahil sayo!" as i said that a tears goes down.
It will also the last tears i will give for you!
"Here"
Agad kong pinunasan ang luha ko gamit ang palad ko at hindi tinanggap ang panyong inilahad niya sakin.
"Why are you here?" tanong ko rito
Agad niyang binulsa ang panyo ng hindi ko ito tanggapin
He shrugged "hmm.. Stalking you? Aishh! Sabi ko kasi sayo sabay tayong umuwi eh. Sinundan nalang tuloy kita"
"Pwede ba--" nangunot ang noo ko ng muli ay hindi niya pinatapos ang sasabihin ko
"Why you always ended up here? May hinihintay ka?" takang tanong nito
Nagulat ako sa tanong niya pero nabawi ko naman agad
"Masyado mo naman atang ginagalingan ang pagsunod sakin. Bakit ngayon ka lang lumapit?"
"Dahil ngayon mo ako kailangan?"
Naguguluhan ako sa sinabi niya "Anong ibig mong sabihin?"
"Pano ba.. Ahm I want to say sorry first for stalking you i know its not right but i just can't help it!" he smiled "I've been seeing you here but this is the first time you came here with tears. I don't want to bother you but i feel that i have to so i showed up" he smiled again.
Fvck that smile!
"Hatid na kita?" nakangiting aya nito.
"No thanks. Hindi ako baldado kaya kung umuwi mag-isa" I insisted
Nauna na akong naglakad ng magsalita siya ulit
"Okay. Then I guess you preferred to be followed from behind"
Napatigil ako sa sinabi niya.
"Tsk! I'm not. I guess it's your hubby" i smirk "A kind of those criminal who stalk there target.. Please inform me if you're one of them so i can call a cop right away" sabay labas ng phone ko.
I saw a playful smirk "If I'm one of those criminal, why would i inform you if you've just said you gonna call a cop?" nang aasar nitong sabi
"Tsk! Whatever. You're so annoying" yan na lamang ang tanging nasabi ko
Diko na siya pinansin pang muli at nauna na ngunit hinabol ako nito upang sumabay sa aking paglalakad.
I didn't bother myself once more to ask him dahil alam kung hahaba na naman usapan namin.
As we reach the terminal..actually dalawang beses akong nasakay ng bus unang terminal is medyo malayo sa school pero kaya namang lakarin kaya nilalakad ko na .. then lagi akong bumababa sa may tapat ng airport then another walk for another terminal which is hanggang sa labas na ng subdivision namin but i guess magiging isang byahe nalang ulit dahil wala na akong balak makipag titigan ulit sa may airport. Such a stupid! Nauna na akong sumakay ng bus at ipinikit ang aking mata ng ako ay makaupo. Naramdaman kong umupo ito sa may tabi ko. Hindi ko na inabalang sulyapan siya. I heard him sigh. "Until now I can't believe I like a hard hearted like you"
My heart jump for a second. Fvck that's weird.
Nagising ako ng maramdaman kung may tumatapik ng noo ko.
Pagmulat ko ay mukha ng isang anghel--- what?
"we're here" wika niya
Napalingon naman ako sa paligid. Sht andito na pala ako sa may tapat ng subdivision namin. Nilalakad ko na hanggang sa bahay dahil hindi naman na ganun kalayo. Di na ako nagtaka kung bakit alam niya kung san ako nakatira.
Pagkababa namin ay nilingon ko siya.
"Why are you still here?" i ask
"Go ahead.. I'll go as you enter"
Daming alam. Tumango na lamang ako!
Nang medyo nakalayo na ako ay lumingon ako para tignan kung andun pa siya. Nakita kong may nakahintong bus sa kaninang pinagbabaan ko. Marahil ay sumakay na siya! Ibig sabihin hindi siya taga rito? Hinahatid niya lamang talaga ako? Tsk! Pabibo baka hanggang sa umpisa ka lang!
Medyo malapit na ako sa tapat ng bahay ng may bumunggo sakin na babae.
My left brows automatically rise."Uso tumingin sa daan" inis kong sabi sa babae .. Paanong hindi niya ako mabubunggo sa cellphone niya nakatingin.
"Ohh.. sorry about that! I'm on a rush" paliwang nung babae
"I don't fvcking care! ang issue dito tatanga tanga ka" mataray kong sabi
"What did you say?" gigil niyang sabi
Aisshh... tanga na nga bingi pa.
"Pasalamat ka miss may hinahabol ako" sabi niya at aalis na sana ng hablutin ko ang siko niya "WHAT?" pasigaw niyang sabi
"Who cares? Alam mo ba ang ayoko yung tinatalikuran ako ng ganun ganun nalang!"
"Pakialam ko rin! Bitawin mo ako may hinahabol ako" matapang niyang sagot at tinanggal ang kamay kong nakahawak sa siko niya at mabilis na umalis. fvck you bitch!
"Bright" rinig kong paos na tawag nung babae. Out of confusion ay agad akong napalingon sa kinaroroonan niya. She's already outside of this subdivision
Sinong Bright ang hinahabol niya? Tsk! Paki ko.
Naiinis parin ako dun sa babae pero isinawalang bahala ko na lamang hanggang sa nakarating ako sa bahay. I'm so tired pakiramdam ko ang daming nangyari ngayong araw na'to.
------
//Naiga Mouren - (Na/yi/ga Maw/ren)
Balik muna tayong past mga labsss. Dahil asa past mga favorite lines ko kay bb Bright.......eeehhh sayettt!!
I'm not professional in speaking english. Wrong grammar and typos are not intended.
Thank you!//