Eğer canımla senin aranda bir seçim yapmam gerekirse canımdan vazgeçip seni seçerim....
"Koşalımmı?"
Kafamı olumsuz şekilde salladım .
"Sadece seni seyretmek istiyorum "
İçten bir gülümsemeyle karşılık verdi ve yüzümü avuçlarına aldı.
"Ben s-"
Derin bir nefes aldı ...yoksa aban seni seviyorum mu diyiceti?
"Sen?"
"Acıktım"
Ups!
"Ha evet bende"
Hayaller diyip şimdilik bu konuyu bir kenara koydum.
"Ne yiyelim"
"Kokoreç"
Seçimim onu şaşırtmıştı yene.
"Ne kokoreç yiyemezmiyim?"
"Bilmem sana bir karides falan yakalatıyım"
Benimle dalga geçiyordu açık açık.
"Ya ben öyle süs prensesi değilim "
"Biliyorum ama seninle uğraşmak hoşuma gidiyor"
Kıkırdayarak cevap verdim bu benimde hoşuma çok gidiyordu.
Elimden tutunca yürümeye başladık ve az ilerideki bir kokoreç tezgahının önünde durduk.
"Abi bana yarım küçüğede çeyrek at
Adam kafasıyla onaylayınca sinirlendim.
"Bende yarım yemek istiyorum!"
Şaşkınlıkla yüzüme baktı toprak ve adama geri döndü.
"İki yarım olsun"
Suratıma yaramaz bir gülümseme yerleştirdim.
"Sen yiyemezsen seninkinide yerim"
"Ow küçük miğde fesadı geçirmeye mi niyetin var?"
Göz devirdim sadece aç olmak günahmıydı yani ?
Sonunda kokoreçlerimiz hazır olduğunda ayranlarimızıda alıp küçük taburelere oturduk.
Kokoreçimi afiyetle yerken toprak'ın beni izlediğini farkettim.
Yüzüm kızarmıştı yine.
"Bakma öyle"
"Acıyormu"
Bileğimi göstererek söylediği söze omuz silkerek cevap verdim.
"Birazcık.senin?"
"Kurşun kadar acıtmıyor"
Aklıma bir anda eski kaldığımız evdeki çizim odası geldi.
"Toprak!"
"Efendim küçük?"
"Hani bizim rakı balık yaptığımız odadaki çizimleri senmi yapıyordun?"
Ağzındaki lokmayı uzun zaman çiğneyip biraz düşündü.
"Evet öyle yetimhanedeyken boş zamanlarımda yapardım"
"Yetimhanemi?"
Sorduğum soruyla yutkundu ve aminim ki canı çok acımış olmalı.
"Annemle babam ölünce yetimhanede kaldım on sekiz yaşıma kadar sonra..."
"Sonra?"
Hafifçe gülümseyip devam etti .
"Baban burs verdi sayesinde okulu bitirip polis oldum"
Elimdeki kokoreçi bırakıp elini tuttum.
"Bilmiyordum ben"
"Önemli değil küçük boşver ben öğrendim boş vermeyi."
Üzülmüştüm ama toprak daha çok .bir yolunu bulup keyfini yerine getirmeliydim.
Biraz ileride müzik yapan bir gurup gördüm ve hemen ayaklandım.
"Hadi gel"
"Nereye"
Onu dinlemeden elinden tutup o tarafa koşmaya başladım.
Beni takip etmek zorunda kalmıştı bir şekilde.
Çalan eğlenceli müzikle birlikte dans etmeye başladım onlarca insanın arasında.
"Hadi gel"
Sadece gülüyordu bana enazından keyfi yerine gelmişti.
Şarkı değişince o gece toprak'ın bizim şarkımız olsun dediği şarkı çalmaya başladı.
Bu sefer dans etmeyi barakınca şarkıyı söyleyen genç kıza baktım.
Bir anda belimde bir el hissetim.biraz yukarı bakınca toprağın güzel gözlerini gördüm.
İki elimide omzuna koydum.
"Bizim şarkımız"
Diye fisıldadı kulağıma.
"Bizim şarkımız.."
Diye karşılık verdim.
Sağa sola hareket etmeye başladığımızda başımı omzuna koyup şarkıyı mırıldanmaya başladım.
Bir süre sonra müziğin bittiğini farkettik ama uzun bir süre dans etmeye devam ettik.
Taki toprak'ın telefonu çalmaya başlayana kadar.
"Komserim?"
....
"Tamam geliyoruz"
Telefonu kapatıp cebine ettı ve bana baktı.
"Tarık'ı yakalamışlar"
Bunu duyduğuma sevinmiştim çünkü annemin katilini bilen tek kişi oydu.
"Neyi bekliyoruz biz hadi gidelim!"
"Tamam gidicez "
Gülümseyerek karşılık verdim.
"Ama ne duyarsan güçlü olucağına söz ver küçük"
"Söz"
"Gidelim o zaman"
Hızlıca motora doğru gitmeye başladık çok heyecanlıydım gerçekleri sonunda öğrenicektim.
Motora bindik ve yola çıktık ama yol bir türlü bitmek bilmiyordu.
Sonunda karakolun önünde durduğumuzda derin bir nefes aldın.
"Sonunda"
Toprak önden ben arkadan içeriye geçtik.
"Tarık öcal nerde?"
Polise sorduğu soruyla hemen cevap verdi.
"Sorgu odasında okyanus hanımı bekliyor komiserim"
"Tamam sağol"
Toprak'ın avcunun içi gibi bildiği binada koridorları geçip bir kapıya geldik.
"Sen içeri geç ve konuş istediklerini öğren tamammı?"
Gülümseyerek karşılık verdim.
Kapının koluna gitti önce ellerim ama titriyordu.
Tüm cesaretimi toplayıp kapıyı bir kerede açtım.
Karanlık odada diran masada kolunda kelepçe oturan bir adet tarık duruyordu.
"Hoşgeldin"
Yavaş adımlarla yaklaşıp sandaliyelerden birine oturdum.
"Nasılsın?"
Sorduğum soruyla afallamışa benziyordu.
"Sence"
"Sen iyi bir adamsın tarık"
Bu sefer cevap vermemişti.
"Tolga..."
Dedi ve derin bir nefes aldı.
"İntihar etti dediler doğrumu sende ordaymışsın"
"Evet intihar etti ama bana öncesinde bir şey söyledi"
Göerini kısıp düşünmeye başladı.
"Ne söyledi"
Yüzümü yüzüne biraz daha yaklaşıp sordum.
"Annemi kim öldürdü Tarık?"
Gözleri kocaman açıldı.
"Bunu bilmek anneni geri getirmiycek!"
"Lutfen senden sadece bunu istiyorum!"
Derin bir nefes aldı ve gözlerime baktı.
"Tamam söyliycem"
ARKADAŞLAR YARINDAN İTİBAREN SADECE BİRER BÖLÜM ATICAM.
YANLIŞLARI KİTAP BİTTİKTEN SONRA DÜZENLİYCEM .
İYİ OKUMALAR♡