Hiç yaşayamadığım çocukluğum olduğun için teşekkür ederim küçük...
Şarkı:hayat sakın aldatma beni
"Abla"
Kulağıma dolan küçük bir çocuğun sesiydi.
"Abla uyan"
Yerimde kımıldanmaya başladım.çok uykum vardı.
"Abla ,abi hadi uyanın"
Gözlerimi hafifçe araladığimda başımızda duran küçük bir kız çocuğu gördüm.
Yanıma bakınca toprak hâlâ uyuyordu.gülümseyip yerimde doğruldum.
"Sende kimsin?"
Beş yada altı yaşlarında bir kız çocuğu sırıtarak bize bakıyordu.
"Ben annemle parka oyun oynamaya geldim.sizde burda uyuyodunuz annem uyandırmamı istedi"
Az ilerdeki banka bakınca genç bir kadın gördüm.
"Hmm demek öyle?"
Burnunu sıkınca aynı anda kıkırdamaya başladık.
"Abiyide uyandırmak istermisin?"
Kurnazca gülümseyip önce bana sonra toprağa baktı.
"Bence sen öperek uyandır masallardaki gibi"
Bu söylediği kahkaha atmama sebep olmuştu.
"Ama o bir prenses değil"
"Prens olsun o zaman"
Yüzümü astım benimle aynı anda onunda yüzü düşmüştü.
"O prens değil benim siyah kelebeğim"
"Mızıkçılık ama bu ya olmazki prens ve prenses olmalı prenses prenssiz olmazki!"
Yüzünü avcuma alıp ciddi bir tavır takınmama rağmen hafifçe ğülümsedim.
"Bir kızın prenses olması için bir prense ihtiyacı yoktur sen prensin olmadanda bir prensessin zaten."
Gözlerinde parlayan ışığı görmüştüm.
"Tamam hadi kelebek abiyi öp ve uyandır"
Kafamı onaylar şekilde sallayıp hâlâ uyuyan kelebeğime döndüm.
Biraz eğilip dudağının kenarına bir buse bıraktım.
Gözlerini hemencecik açmıştı kendimi hemen geri çektim.
"Abla domates gibi oldun"
Kıkırdayan miniğe baktım ve biraz daha kızardım.
Toprak doğrulup minik kıza göz kırptı.
"Adın ne bakıyım senin?"
"Melek"
Küçük kız toprağa biraz yaklaşıp fısıldadı ama ben yinede duymuştum.
"Abi en başından beri uyanıktın seni opsün diye numara yaptın"
Toprak kıkırdayıp parmağını dudağına götürüp susma isareti yaptı.
"Aramızda"
"Duydumki"
Kollarımı birbirine bağlayıp bunu söyleyince ikiside gülmeye başlamıştı.
"Abla küsme oda seni öper barışırsınız"
"Bana uyar"
Toprağın gözlerine bakınca ilk defa bu kadar mutlu olduğunu görmüştüm.
Dudağımın kenarına bıraktığı öpücükle gözlerim kocaman açılmıştı.
"Affettinmi abla"
Kafamı onaylar şekilde sallayıp kollarımı çözdüm.
"Affettim"
Toprak ayağa kalkıp üzerini silkeleyip elini uzattı bana.
"Gidelimmi?"
Ellerinden tutup ayaklandım.
"Hoşçakal minik"
"Şey abi sen çok yakışıklısın eğer bu abla seninle evlenmek istemezse ben her gün bu parktayım bekliycem"
Kahkaha atmaya başlamıştık ikimizde çok tatlıydı.
"Düşünücem"
Burnunu sıkıp söylediği sözle gamzesine bir öpücük kondurdu minik kız"
"Hoşçakalın"
Küçük melek'le vedalaşıp yola koyulduk.
"Taksiye binip kulubeye gidelim sonrada..."
"Sonrada?"
Elimi tutup konuşmaya devam etti.
"Sonrası süpriz"
Merak etmiştim ama daha fazla soruda sormak istemedim.
"Tamam"
Elini tutmak çok güzeldi sanki tüm dünya yıkılsa beni o koruyucakmiş gibi.
Bir taksi çevirip bindik.başımı omzuna koyup uyumaya devam ettim.
Geldiğimizde toprak parayı ödeyip indi.
Kulubeye gelince kapıyı çalması beni şaşırtmıştı.
"Neden çaldınki kapıyı?"
Ben soruyu bitirir bitirmez kapı açılmıştı.
"Sanem!"
Boynuka atılıp beni boğmaya çalışan kişi sanemden baskası değildi.
"Kızım boğucaksın beni"
"Bu kılık ne kızım ya gel içeri üzerini değiştirelim"
Sanem elimden tutup iceri çekince arkadan
Toprakta gelmişti içeri.
"Bize selam sabah yokmu sanem?"
"Senin için uğraşıyorum şeye gidiceksinizya"
"Tamam sanem anladım"
Az daha pot kırıyordu galiba.
"Neyse sen mutfağa git caner orda kahvaltı ediyo bizde gelicez"
Biz içredeki odaya geçerken toprak mutfağa gitmişti.
"Sen duş al gel yine dağılmışsın dua et ben varım"
Söylediklerine göz devirip elime verdiği kıyafetlerle banyoya gittim .
Duş alıp sanemin verdiği kıyafetleri bir yandan inceleyip bir yandan üzerime geçiriyordum.
Siyah iç çamaşırlarımı giyinip beyaz tişortü üzerime geçirdim ,dizleri yirtık siyah kot pantılonuda giyip kırmızı kareli oduncu gömleğini üzerime geçirdim.
Saçlarımı saneme bırakıcaktım .
Banyonun kapısını açınca kapıya yaslanmıs bir adet toprak gördüm.
"Sıra bende"
Elindeki kıyafetlerle içeri girip kapıyı kapattı.
Bende sanemin yanına geçtim.
"Oha kızım tam toprağın kız versiyonu olmuşsun şaka gibi ya"
Kıkırdayıp yanına yaklaşıp toprak gibi dudağımı kenara kıvırıp göz kırptım.
Benim taklit yapmamla aynı anda kahkaha atmaya başladık.
"Hadi saçlarını düzleştirelim"
"Kolyem!"
Elimi boynuma götürünce kalp atışlarım hızlanmaya başlamıştı.
Banyoda bıraktığımı hatırlayınca kosar adımlarla banyonun kapısına dayanıp vurmaya başladım.
"Ne oldu küçük ?"
Toprak belinde bir havluyla kapıyı açınca kafamı önüme eğdim.
"Şey ben..."
"Bunumu arıyodun"
Elinde salladığı kolyeyi görünce elimi uzatıp almaya çalıştım.
"Olmaz küçük bunu gün sonunda haketmen gerek"
"Ama..."
"Üzerimi değiştiricem kalıcakmısın?"
"Tamam gidiyorum"
Arkami dönüp sanemin yanına geri döndüm.
"Hadi yap saçımı"
Yüzüm asık dönmem onunda dikkatini çekmişti.
"Bulamadın mı kolyeni?"
Kafamı olumsuz anlamda sallayıp oturdum.
Sanem saçımı yapmayı bitirince makyaj yapmasına izin vermedim.
Beraber mutfağa geçince benim yüzüm hâlâ asıktı.
"Naber okyanus?"
"İyi senden"
Caner gülen bir yüzle benimle konuşurken benim yüzüm asıktı.
"İyi "
Toprak ayağa kalkıp ceketini aldı.
"Hadi biz dışarda yeriz bişeyler."
Kafamı onaylar şekilde sallayıp önden çıktım.
Toprak motoro binince arkasından bende bindim.
"Nereye gidiyoruz?"
"Gidince öğrenirsin"
Uzun süren bir motor yolculuğundan sonra bir mekânın önünde durduk.
Mekânın içine girince dövmeci olduğunu anlamıştım.
"Dövme mi yaptırıcaz"
"Evet"
İlk biraz çekinsemde hep dövme yaptırmak istediğim geldi aklıma.
"Hadi o zaman"
Elinden tutup içeri koşturunca ne kadar havalı bir mekan olduğunu gördüm.
Duvarlarda farklı farklı dövme şekilleri vardı.
"Oooo toprak sen gelirmiydin buralara?"
"Uzun zaman oldu"
Toprak ona doğru gelen her yerinde dövme olan çocuğa sarıldı.
"Konuştuğumuz gibi olucak değilmi"
"Evet başlayalım hemen"
Bana dönüp konuşmaya başladı.
"İlk senmi yaptırıcaksın yoksa ben mi yaptırıyım?"
İlerdeki koltuğa uzanıp beklemeye başladım toprağında dudağı yana kıvrılmıştı.
Yanıma yaklaşan çocuk bir takım angaryadan sonra koluma dövme yapmaya başlamıştı bile.
"Gözlerime bak sadece ve elimi tut biraz acıtabilir"
Ellerini sıkıca tutup gözlerine baktım .
"Çok acımıyor aslında"
Toprak dövme yapılan bileğime bakıp .
"Bitti bakabilirsin"
Söylediği yöne bakınca bileğimin yarısında bir kelebeğin kanatlarından birini yapmıştı.
"Ama yarım kalmış bu!"
"Yarısıda benim bileğimde olucak"
Yüzümüe kocaman bir gülümseme yerleştirdim.
"Tamam o zaman sıra sende!"
Kalktığım yeri toprak otursun diye boşalttım.
"Sende benim elimi tut "
Toprak hemen elimden tutup gözlerimin içine baktı.
Çok sürmeden onunda kolundaki dövme bitmişti.
Yan yana getirince tam bir kelebek deseni ortaya çıkıyordu.
"Çok güzel..."
"Gidelim artık"
Toprak arkadaşıyla vedalaştıktan sonra mekândan ayrıldık.
Motora binip sahil kenarında kimsenin olmadığı bir yere geldik .
"Şimdi alabilirmiyim kolyemi?"
"Beni ikna etmelisin"
Ne yapabiliceğimi düşündüm önce ve daha sonra hiç düşünmeden parmak uçlarımda yükselip dudaklarına bir buse kondurdum.
"Şimdi alabilirmiyim?"
Kalp atışlarım hızlanmışken onunda benden farksız olmadığını anlamak zor değildi.
"Alabilirsin"
Cebinden çıkarttığı kolyeyi boynuma taktı ve elimden tuttu.
"Koşalımmı?"
Dövmemiz bu aynısından topraktada var.
BEN GELDİM!!!
DİĞER BÖLÜM HER ZAMANKİ GİBİ GECE GELİCEK🖤🧚♀️