"hindi mo ba talaga ako mapapatawad Neillian?"
Napairap ako sa isip ko dahil sa tanong na yun.
"Wala akong sinabi na hindi kita mapapatawad, hindi lang ito ngayon nangyari. Kahit noong bata pa ako, ganon lagi. Sa tingin mo ba madali lang magpatawad, ginawa ko nga ang lahat wag lang mag tanim ng galit sayo dahil kahit papaano nanay kita kahit hindi mo yun ginampanan" Matapang na sabi ko, I've gathered all my strength to say It
"Kahit pa sabihin mo na kahit papano ilagaan mo ako, inalagaan mo lang ako dahil gampanin mo bilang asawa kay papa pero bilang Ina hindi. Hindi mo gustong alagaan ako, lumaki akong nanghihingi ng atensyon mo kahit simpling alalay at pag alaga lang sana wala akong natangap diba?may narinig ka ba sakin? Ako ang kusang lumayo at tinggap nalang na ganun ka talaga sakin. Ako ang nagpalaki sa sarili ko, may nanay ako pero parang wala rin"
Kitang kita ko ang sakit at guilt sa mukha niya, sinabi ko lang lahat ng nararamdaman ko. She asked to talk to me, pinilit ako ni papa kaya kami magkausap ngayon.
"Hindi ko alam na ganyan pala Neillian" Parang ngayon niya lang napagtanto ang ginawa niya
"Ngayon alam mo na, ganyan ka sakin. Panong hindi mo napansin yon? O sadyang wala ka talagang pake at wala lang ako sayo"
"Patawarin mo ako Neillian, please give me a chance to fulfill my lacking as your Mother"
Natigilan ako ng hawakan ni Mama ang kamay ko. Mga ilang sigundo akong napatitig doon bago ako tumingin sakanya.
"Alam mong hindi ganon nalang kadali, hayaan mo mona akong mag hilom" Sabi ko at nag iwas ng tingin
"Naiintindihan ko" sabi niya at binitawan na ang kamay ko
Naunan akong umalis sa Restaurant. Pagkalabas na pagkalabas ko palang may butil na agad ng luha ang tumakas sa mga mata ko.
Sa pagmamadali ko hindi ko nakitang may makakasalubong ako kaya nagkabangaan kami, agad akong umayos at yumuko.
"Sorry po" sabi ko at akmang aalis pero hinawakan ko nito sa braso para tigilan ako
"Ayos ka lang ba Iha?" Tanong nito kaya napatingin ako sakanya
It was an old Man, pero sa pagkakakita ko mas matanda siya kina Tito Sam and he looks healthy though
"Ah, opo ayos lang po ako" sabi ko sa matandang lalaki
"Wag kang mag alala iha, hindi man maayos ngayon pero hindi ganyan parati. Build yourself stronger for your future" Sabi nito at matamis na ngumiti
I was still in mixed emotions kaya nag thank you lang ako. Pag uwi ko doon lang pumasok sa isip ko ang sinabi niya, tama siya hindi man maayos ngayon pero may bukas naman at hindi ganun parati. I should really build myself stronger for my future, dahil hindi ko alam ang mga mangyayari.
At yong mukha ng matana, tumatak talaga sa isip ko.
"magpaampon nalang kaya ako kay Tito Sam, Sean" Biro ko kay Sean
sinabi ko sakanya ang nangyari kanina. Isa rin kasi siya sa nagtulak sakin na kausapin si Mama.
"what?No" natawa ako sa reaction niya, para siyang galit na nandidiri
"Bakit ayaw mo ba akong maging kapatid? parang babagay naman sakin ang apilyedo niyo ah" Sabi ko at tumawa, mas lalong sumama ang mukha niya
"Kay Tito Tom ka nalang magpa ampon" Sabi niy at pinisil ang pisngi ko agad ko namang hinampas ang kamay niya, mas binulong bulong pa siya at hindi ko na yun pinansin.
Walang nagawa si Papa ng magdesisyon ako na dito na ako mananatili sa condo, safe at may kasama naman ako palagi. Si Sean, halos sa unit niya na rin tumira lalo na ngayong mas madalas na ang pag alis ni Tito papunta ibang bansa, at yun ang rason niya at dahil boring daw don sakanila. Hanep na gagong to ginawa pa akong pampawala ng boredom
Si Yza kinuha narin daw ni Tita at magkasama na sila sa ibang bansa. Hindi ko na rin sinabi sa mga pinsan ko ang nangyari, hindi ko rin alam kung may alam sila dahil minsan nalang kami nagkakausap si Kuya Kev ang time to time nangungumusta sakin.
At dahil nga duto na ako tumira, si Sean na ang parati kong kasama. Patuloy parin kami sa pag te-training tuwang tuwa nga sakin si Tito Tom dahil sobrang laki ng improvement, syempre ako lang to.
"Pst, BR" Aya ko kay Sean
natawa nalang siya at nag open na agad ng phone.
si Sean na ang naging kasama ko sa halos lahat, more than willing naman kasi siyang samahan ako ganun din ako sakanya. Tumitingin ako sa mga laro niya sa Basketball, sa paglalaro kasama ko rin siya pati nga sa pag aaral marami din akong nakukuha sakanyang mga advice for upcoming Senior high
"Mahirap ba mag HUMSS?" tanong ko
kakatapos lang namin mag laro
"Yes, there's no easy strand. You should just practice time management and work harder" He said and turned his phone off and face me
nandito kami sa sala ng condo ko, nakaupo sa carpet may mga papers sa center table dahil kakagawa lang namin ng school works tsaka nag laro sandali.
Tumango ako sa advice niya. Sean is in Grade 12. Seryosong seryoso si Sean sa pag-aaral niya he really have that time management. May isang beses nga na guilty akong inaya siya mag Valo dahil may ginagawa pala siya at hindi naman siya humindi, kaya tinitignan ko muna ang ginagawa niya bago ako nag aaya.
"Sean, ikaw seryoso ka na ba talaga sa Law?" tanong ko
"For now, yes. Hopefully it won't change, lalo na pag magsisimula na ako sa college" Sagot niya at umayos ng upo
Nakaharap na kaming dalawa sa TV nag nag pe-play ng music. Playing magasin by eraserheads, pariha naming hilig makinig sa mga kanta nila which is both we did not expect.
"Oo nga no, nakakatakot yun lalo na kapag nagsimula ka na talaga" Sabi ko, pumasok yun sa isip ko at maraming isip
"yes, but you should not feel pressured. Follow what your heart and mind desire, kung saan magkasundo ang dalawa. And think of your capabilities if you feel you lack in something then practice more about that and work harder to improve that." I smiled with his advice
Sean is good with this, kung may gusto kang pag usapan at makikipag usap ka sakanya marami ka talaganag makukuha.
"Uy!"
hindi ko naisubo ang akmang kakainin ko dahil may pumigil sa kamay ko at naunang sumubo. Sinamaan ko ng tingin si Colin, ilalayo ko na sana chips na kinakain ko pero nag sidatingan ang mga tanga at nakikain.
"Mga patay gutom!" Sabi ko sakanila at nagsitawanan lang sila
"Marami bang booths bukas Yan?" Tanong ni Sky sakin
"oo, may iba't ibang booths" Sagot ko at tinupi yong basura ng chips
ma hayop na to, sila na nga umubos ako pa mag tatapon.
"May Jail booth ba?" Tanong ni Miah, tumango naman ako
"Ipapakulong ko si Jake!" Malakas na sabi ni Miah, si Jake na nanahimik napatingin kay Miah ng masama
"Baka hindi na makalabas, at e turn over sa police station" Natatawang sabi ko at malakas rin silang nagsitawanan, Jake looked so betrayed
"Mukha kasing adik" Patuloy pa ni Miah at mas lalo kaming nagtawanan
"adik daw sayo Miah" may kahinaang sabi ni Dionne, mapang asar akong tumingin kay Jake at pinakyu niya ako
hindi naman yun narinig ni Miah kaya wala siyang nasabi.
"Grabe kayo kay Jake"Mapang asar paring sabi ni Colin
"Mabuti ka pa Tol, mahal mo ako" Ma dramang sabi ni Jake at nagyakapan na nga sila
"Tropa Time!" Sigaw ni Kaede at itinulak pa ang dalawa para mas lalong magkalapit
sa Valentines Day, ang sinasabing jail booth kay Jake hindi natuloy dahil na marriage booth sila ni Miah at si Kaede and nag bayad don, Supportive cousin be like. Tawang tawa lang si Miah, si Jake ayaw pa at gustong tumakas sinabihihan siya ni Miah na wag na daw Oa para matapos na.
"Miah, I vow to you na ikaw lang forever daw!" Sigaw ni Dionne sa gitna ng kasal daw nila Miah
Masamang tumingin si Jake at nag pakyu kay Dionne yung acting pari pa talaga ang unang tumawa.
Hindi ko pinalampas si Dionne at Sky, ako talaga ang nagbayad. Si Kaede na blind date sa Grade 9 na may crush sakanya. Tawang tawa talaga kami sa mukha niya pag labas niya. Tawang tawa ako ng malaman kong e je-jail booth si Colin pero pagkatapos niyang madakip, gulat na gulat ako dahil ako rin pala iisang handcuff pa talaga kami, langyang mga tropa.
"Criminals be like"umirap ako sa sinabi ni Jake, na backfire ako don
nandito talaga sila sa jail booth panay ang tawa samin. Si Colin tahimik lang pero masama ang tingin sakanila.
"Wala bang pyansa to?" tanong ko sa nagbabantay
"Meron Pres, pero malaki yong binayad samin at wag daw kayo pag pyansahin. Sayang naman diba Pres? for funds din yun" Sagot nito
Napapikit nalang ako, mga bwesit talaga
"Bakit ang galing mong mamaril Neillian" Komento ni Kaede
paglabas namin ni Colin sa Jail booth dito kami sa mga laro naman, dito sa baril barilan..
"Syempre ako lang to" Mayabang na sagot ko
Malamang, magaling talaga ako. May nakuha pa akong price, panda na bear.
Kinuha ako ni Sean sa school, dahil inaya kami ni Luke yong kaibigan ni Sean na may restaurant na kumanta doon. Doon narin daw kami mag di-dinner.
He gave me a bouquet of flowers, pink and white tulip flower and it was crocheted.
"Wow! This is so nice Sean!"
Sayang saya ako sa bouquet, I keep on staring at it the whole ride.
Pagdating namin sa resto may mga tao na don, kaya nag set up na sila ng instruments kasama kong tumugtog silang lahat at ako pa talaga ang unang pinakanta.
Ang unang request na kanta ay Ang Huling El Bimbo, ako ang kumanta. Sean is playing the drums, Theo with the Electric guitar and Riley with the piano and Greg with the base.
After the first song may sunod kaagad na request Love story by Taylor swift. Ang sumunod na kanta ay Mundo, si Sean naman ang pinakanta nag palit kami ni Riley dahil hindi pa ako marunong mag drums.
Maraming request na songs, nag enjoy rin naman kami kaya hindi namin napansin ang oras. They requested, Harana, Gitara, Pangarap lang kita and more. Nag duet rin kami ni Sean sa With a Smile, kumanta rin si Luke at ang huli kong kinanta ay Tadhana.
Pag-uwi namin, binigay ko kay Sean yong nakuha kong stuff toy may kalakihan rin yun.
"Thanks" sabi niya at tinignan yong stuff toy, he looks so cute while holding it
"Uh, I'll be leaving next month" Mahinang sabi ni Sean pero rinig ko parin kaya agad akong napatingin sakanya
"Saan ka pupunta?" Tanong ko
"States, uhm I'll study their for college" sabi niya at nag iwas ng tingin, may bahid na kalungkotan sa boses
"Ha?talaga! Ang ganda kaya don mag aral, bakit parang malungkot ka?" Pinasigla ko ang boses ko, I should be happy because that is a great news
"Nothing, it just different here" Sagot niya, wala na akong sinabi dahil parang ayaw niya namang pag usapan
Maybe he just really like his life here, baka kontento na siya at mas gusto niya rito. I'm thinking for myself to, sanay na ako sakanya pero it is what it is
Sean is leaving.
Hindi namin pinag usapan ni Sean ulit yung tungkol sa pag alis niya, sinabi niya lang yung araw na aalis na siya. Parang iniiwasan niya na ring e topic yun kaya hindi ko narin ino-open, sinabi ko lang sakanya na wag munang masyadong isipin at mag enjoy mona dito.
Minsan rin kaming nagkikita nila Mama, inaaya nila akong kumain at pumayag naman ako. Medyo naiilang at naiibahan na ako sakanya, lalo na sa galaw niya hindi ko nalang iniisip masyado dahil masakit.
Sobrang bilis ng panahon at March na, mas lalong lumalapit ang pag-alis ni Sean. Pero dito pa siya nag birthday, I ask his friends to help me held a surprise birthday for him.
It is my way of showing him my gratitude for everything. He helped me, he was there when I needed comfort, he was there when I cried, he helped me to grow give me a lot of advices and even guided me.
Hindi man umabot ng taon ang pagsasama namin at aalis na siya, pero ang dami naming napagsamahan. I didn't expect na yung taong jinudge ko noon ay ganito pala kabuting tao and I've experience his goodness.
"SURPRISE!!" sigaw namin pag pasok ni Sean
Kasama namin ang mga kaibigan niya tapos sinama ko si Lacey at Miah.
Sean look so shocked.
"Happy birthday to you! Happy birthday to you!" Kinantahan kaagad namin siya ng happy birthday
Panay pa ang pang aasar ng mga kaibigan niya sakanya. Inis niya naman silang hinahampas rin.
"Thank you, I wasn't planning to celebrate my birthday" Sabi niya sakin
"Ano ka ba, dapat talaga mag pasalamat ka ako ang may pakana dito so special ka talaga! Pero Sean, you should enjoy!" Sabi ko, natawa siya at pinisil na naman ang pisngi ko.
Nag enjoy kaming lahat, we played at naligo. Dahil isang maliit na resort ang nirent namin kahit iilan lang kami para talaga sa surprise.
"This, will now have a special part in me" Sean said looking at me
Sobrang bigat ng dibdib ko nga sumapit ang March 29, the day have come. Sean will leave. Nandito ako sa condo niya, tinitignan siyang mag prepare hindi rin ako sasama pag hatid sakanya. Hiling niya yun at pabor naman sakin.
"Take care of yourself there" sabi ko
"Yes Ma'am, ikaw dapat mas mag ingat at alagaan mo ang sarili mo. Kung babalik kana sainyo, wag ka ng aalis sa christmas eve ha wala ng kukuha sayo Neillian"Biro niya, natawa ako kahit masakit talaga yun
I should really embrace the fact that he's leaving already.
"Oo na, tangang to ipapaala pa talaga yun" Inis kunwaring sabi ko sakanya
Natawa siya at pumasok mo na sa kwarto niya, ako naman tinitignan tong mga maleta niya if ok na ba, dala niya pa yung stuff toy na bigay ko Paglabas niya sa room niya at tumabi sakin dito sa sofa.
"Neillian" Tawag niya sa attention ko, agad akong lumingon sakanya
May nilahad siyang paper bag. Tinignan ko yun at tinggap
"Wow, ano to goodbye gift?" Tanong ko at mahinang tumawa
Binuksan ko kaagad yun, unang nakita ko ang Glass painting ng babaeng nakatalikod at may quote sa gitna nito its says
"You Can"
Sabi ni Sean ako raw yun, siya yong nag picture non.
May envelope na maliit at agad ko yung binuksan, maraming polariod photos. Mga pictures namin, at mga pictures ko most of them are candid.
"I took pictures of you when you're not looking" He said while looking at the pictures too
Wala akong masabi, I felt happy at the same time sad. I was so amazed with his gift. He also gived me a tulip hair claw.
"This is it" I said
Nilabas na lahat ng gamit ni Sean, nandito kami sa parking lot yung mga kaibigan niya ang maghahatid sakanya.
"Take care" I said
Sobrang bilis na ng pintig ng puso ko
"Thank you Sean" Sabi ko at ako mismo ang yumakap sakanya
Hindi kaagad naka galaw si Sean, pero maya maya naramdaman kong pumulupot rin ang kamay niya para mayakap rin ako. Pumikit ako para walang tumulo. We hugged for few seconds bago kami bumitaw and he said.
"See you in the future"