Ang Paghihiwalay
Bumuntong hininga si Selena as they reached their last destination, there's a seven path in front of them at iyon ang hindi niya malaman kung bakit napakaraming daan sa kanilang harapan. Marahil ay gusto ng mga nasa itaas na lituhin sila kung nasaan ang tamang landas na kailangan nilang tahakin.
As if malilito sila ng mga ito? There's no use kahit hindi pa mabilang ang mga daan na nasa harapan nila dahil kayang-kaya niyang hanapin ang tamang daan. Baka nakakalimutan ng mga ito ang ability niya na Super Senses? She wants to laugh in that thought, but her mind is keep saying that there's a problem and she doesn't know what it might be.
"Selena?" Sirina called her attention.
Nilingon niya ang mga ito especially ang lalaking matamang nakatitig sa kanya, Valerian and he nod at her so she nod as well. Muli siyang humarap sa pitong daan at pilit pinakikiramdaman kung nasaan ang tamang daan pero hindi niya mawari kung saan sa mga ito.
"May problema ba?" nakakunot noong tanong ni Acasia.
"It's useless, hindi ko alam kung saan ang tamang daan."
"Paanong hindi mo alam?" nakataas ang isang kilay na tanong pa nito.
"Kung ganoon, pakiramdaman mo nalang kung may panganib na naka-amba sa mga daan na iyan." Kenobi interrupted.
"I can sense danger in all of that path kaya sa tingin ko ang dapat nating gawin ay ang maghiwa-hiwalay."
"No, Selena." mariing usal ni Valerian.
"We're not going apart lalo pa't nasa paligid lang ang mga kalaban. I'm afraid that something bad happen to you." mahinang usal nito, sapat na para siya lang ang makarinig.
"Listen to me, Valerian. Minsan kailangan nating maghiwa-hiwalay, hindi tayo makakasigurado na pagdating natin sa digmaan ay magkakasama parin tayo hanggang sa huli."
"Selena is right, Valerian. Isa pa, matagal ko ng tinitiis na huwag gamitin ang abilidad ko para hindi kayo madamay." Ryder interrupted.
Kanina nang magkaroon ito ng malay ay ikinuwento nito ang lahat ng nangyari. He used his ability against to that woman who has the ability of shapeshifting pero nang maalala ni Ryder na maaari niyang marinig ang boses nito ay tumigil ito kaagad, ngunit huli na dahil napasa-ilalim na siya ng abilidad nito kaya siya nakatulog kanina.
Instead of using Ryder's ability, sinikap nitong gamitin ang daggers nito at sa kasamaang palad ay nalinlang ito ng dalaga nang magbalat-kayo bilang si Valerian. Hindi pa alam ni Ryder na shapeshifting pala ang ability ng babaeng iyon kung hindi pa sya nito sinaktan gamit ang anyo ni Valerian na kailanman ay hindi kayang manakit ng kaibigan.
"Still, I am the team captain here!" mariing usal ni Valerian.
"Our captain is right, dapat ang pinuno ng pangkat ang siyang masusunod." Kenobi agreed.
Bumuntong hininga siya bago sumagot.
"I respect you, Captain Valerian, at itinuturing kita bilang isang mahusay na pinuno. First, I want to apologize for being rude to you last time. Pero oo nga't ikaw ang pinuno ng pangkat ng Wizkywalker pero sana naman pakinggan mo ang mga ka-grupo mo. Baka abutin pa tayo ng ilang araw bago makalabas sa simulation training na ito." she paused for a moment.
"Wala na tayong maiinom at makakakain. I really want to get out of here as soon as possible. Captain Valerian, I know I'm so rude to lead you gayong miyembro lang ako ng pangkat mo pero ginagawa ko lang ito para sa ating lahat. I promise that this will be the last na susuwayin ko ang utos mo bilang pinuno ng Wizkywalker, but I hope pagbigyan mo ako kahit ngayon lang. We need to separate para mas mapadali ang paglabas natin sa buwiset na kwartong ito!"
"Captain, huwag kang pumayag. H-hindi ko kayang mag-isa!" puno ng takot na bulalas ni Maliya.
"Don't worry Maliya, sasamahan kita." nakangiting ani ni Kenobi.
"Mas mabuti na ngang maghiwa-hiwalay tayo. Tsaka na tayo bumalik rito kapag nahanap na natin ang pinto palabas sa simulation training na ito." Acasia said bago sinimulang tahakin ang pinakadulong daan.
"Selena, are you sure about this?" puno ng pag-aalalang tanong nito sa kanya.
"Oo Valerian, huwag kang mag-alala sakin dahil kaya kong protektahan ang sarili ko." nakangiting sagot niya bago inayos ang pagkakatali ng waist lace sa baywang niya.
"Go, bumalik agad kayo kapag nahanap nyo na ang pintuan palabas ng kwartong ito." Valerian ordered with full of authority in his manly voice.
Nangingiti na lamang siya samantalang napataas ang isang kilay ni Valerian nang makitang magkasama si Maliya at Kenobi habang tinatahak ang ikatlong daan. Magkasama rin si Sirina at Ryder na ang ika-anim na daan naman ang tinatahak. Mukhang may kung anong mabubuo sa samahan nila?
"Should I go with you too? Just like what that two asshole did?" nakangiting tanong sa kanya ni Valerian nang mawala ang bulto ng mga ito sa kanilang paningin.
"It will be exciting for sure. Pero gusto kong makapagsanay ng mag-isa, Valerian. Isa pa, isn't it unfair for Acasia na siya lang mag-isa ang maghahanap sa pinto palabas sa simulation training na ito?"
"Fine." he rolled his eyeballs.
Nais niyang matawa ng malakas pero pinigil niya ang sarili for she doesn't want to ruin the moment. This isn't the right time to laugh lalo na't magkakahiwa-hiwalay sila ngayon ng patutunguhan at wala pang kasiguraduhan ang tatahakin nilang daan. But as a matter of fact, ngayon nya lang nakita ang ganoong side nito and her heart palpitates and pounded. A very anonymous heartbeats for those people that still have not feels to be in love to someone else.
"Aalis na ako. Mag-ingat ka, Captian Valerian."
Tinalikuran na nya ito, but Valerian blocked her way just like what he did lately inside the maze. At gaya ng nangyari kanina, what he did next is unexpectable cause this man with a magnificent imperfections just applied his delicate lips on her kinda dry lips. Pakiramdam niya tuloy nakakahiyang idikit ang labi niya sa labi nito.
"Take care, o thisavrós mou."
"O thisa---what?" nagtataka niyang tanong.
"O thisavrós mou." malapad ang ngiti na sagot pa nito.
"What is that mean, Captian Valerian?"
"It's for you to find out."
"Seriously? hindi na uso ang ganyan, Captain!" umiling-iling siya.
"Puro ka kalokohan. Mauuna na ako." aniya at mabilis itong tinalikuran.
Sinimulan niyang tahakin ang ikalimang daan, sandali pa niyang nilingon si Valerian na nakangiti habang naglalakad papunta sa pinaka-unang daan. Bumuntong hininga siya bago pinakalma ang sarili kahit ayaw tumigil ang warning sa isip niya. She clearly sense the danger in her surroundings, nakakainis tila yata hindi na sila nauubusan ng problema? Lintek na mga taong nasa itaas, masyado yatang nai-enjoy ng mga ito ang paglaruan sila sa gitna ng training nila?
"Damn it!" she cussed.
Natigilan siya nang makita ang isang lalaking naglalakad palapit sa kanya, bahagya man itong malayo sa kinatatayuan niya she can clearly saw his annoying smile in his dark lips. One hundred steps ang layo niya sa lalaki pero mabilis itong nakalapit sa kanya, masyadong mahahaba ang mga binti nito kaya kaagad itong nakalapit sa kanya ng ganoon kabilis at mukhang kampante pa ito. Buwiset!
"This is the last stage and if you could win against me, I'm gonna show you the right door to get out of here." ani nito sa maangas na tono ng boses.
"Mabuti kung ganoon, ngayon ay simulan na natin!" aniya.
Hindi na siya nagdalawang isip and she immediately kicked him in the stomach na naging dahilan para mapa-atras ito, bahagya itong napayuko habang yakap ang sariling tiyan. She wants to grin right now but this man laughed evilly, so masaya pa ito dahil sa ginawa niya?
"It's my turn!" nakangising sabi nito nang iangat ang tingin sa kanya.
Mabilis ang mga pangyayari at mabilis rin ang mga kilos nito, nang maayos itong makatayo ay hindi agad ito nagdalawang isip na suntukin siya sa sikmura. His fist is so tough kaya ganoon nalang ang paglabas ng dugo mula sa kanyang bibig. Buwiset na lalaki, di hamak na mas gentleman pa si Valerian kesa sa lalaking ito eh.
"Buwiset ka!" she shouted at him.
As she retrieved at what that man did to her she instantly ran towards him then she put her two-sided palm in his shoulders, without any hesitation she quickly knelt on his private part. Napaluhod ang isang tuhod nito sa lupa na ikinangisi niya. Bago pa man ito makabawi ay agad niyang ini-angat ang dalawang paa at tanging mga kamay niya na nakahawak sa magkabilaang balikat nito ang ginamit niyang pang-alalay sa kanyang katawan, she tumbled towards his back.
Nakatalikod siya habang nakatayo sa likuran nito, kapwa sila magkatalikuran sa isa't-isa kaya hindi mapapaghalatang magkalaban silang dalawa. She removed her hands in his shoulders at gamit naman ang kanyang mga braso ay sinakal niya ang leeg nito, his back sticked on hers kaya agad siyang yumuko at ibinalibag ito padapa sa harapan niya.
She grinned as she released his neck, hindi porque lalaki ito at babae lang siya ay wala na siyang pag-asang manalo. Sisiguraduhin niyang mananalo siya at makakalabas ng ligtas sa buwiset na training na ito para taasan ng isang kilay ang mga taong nasa itaas o ang mga tinatawag na board of directors na magde-decide kung saang station sila ilalagay pagnakapasok na sila sa Deadly World.
"Nice one, beautiful lady." kumindat ang lalaki habang nakahiga parin ito sa lupa at nakatingala sa kanya.
Napangiwi siya at hindi maiwasang mainis. May gana pa itong kindatan siya after what she did to him? Mukhang laro-laro lang ang lahat ng ito para sa lalaki kaya hindi nya tuloy naiwasang makaramdam ng kaba. Ngayon palang ay nahihirapan na siya sa pakikipaglaban gayong mukha namang hindi pa ito seryoso sa paghaharap nilang dalawa, paano pa kaya kung magseryoso na ito?
"Hindi lang iyan ang matitikman mo!" bulyaw niya.
Binalak niya itong sipain using her right foot pero imbes na matamaan niya ito ay nagawa pa nitong hulihin ang paa niya. Napamura siya nang mahina nang hilahin nito ang paa niya na hawak nito, sumalampak siya sa lupa at ginamit ng lalaki ang pagkakataon na iyon para gumapang sa ibabaw niya para magpantay ang kanilang mga mukha.
"You're too beautiful, you have a smooth skin and it is an honor to leave a souvenir at your face. A long and deep wound, tiyak na magkakapeklat ka." mahinang usal nito habang pinipigilan ang kanyang mga kamay.
"Buwiset ka, sugatan mo na ako sa lahat ng parte ng katawan ko huwag lang ang mukha ko!"
"I can't do anything about it but you can save your face."
Hindi na siya nakasagot nang maglabas ang isang kamay nito ng isang uri ng dagger with a beautiful engrave in its handle. Bahagya pang kumikislap-kislap ang talim nito. Napalunok siya nang mariin nang mapagmasdan ang kabuuan ng dagger na hawak nito, mukhang masakit nga iyon kapag lumapat sa mukha niya and for sure kahit idikit man lang nito ang talim ng punyal sa balat niya ay magkakasugat kaagad ang mukha niya.
"Ugh, fuck you!" she cussed nang simulan nitong itarak ang dulo ng talim sa kanyang kaliwang pisngi.
Dahan-dahan nitong ibinabaon ang talim ng dagger sa kanyang mukha habang inilililis ito pababa papunta sa direksyon ng kanyang mga labi. She can't take it any longer! Mabilis niyang iniyakap ang kaliwang binti sa bewang nito para makakuha ng balanse at agad itong itinulak pahiga, and now she's sitting in his stomach. Nanggigigil niyang binawi ang kanyang mga kamay mula sa mahigpit na pagkakahawak ng isang kamay nito.
Mabilis ang mga naging kilos niya para hindi siya maunahan ng lalaki, sinuntok niya ito sa mukha ng pauli-ulit pero mukhang hindi sasapat ang lakas ng kamao niya kaya itinulak siya nito pahiga sa lupa at muling puma-ibabaw sa kanya. Lintek na lalaki, their position is so awkward at naiirita siya sa kanyang kinahihigaan lalo pa't may lalaking nasa ibabaw niya.
"I'm not done giving you my souvenir, beautiful lady."
"Sayong-sayo na ang souvenir mo, ulol!"
Gamit ang gilid ng palad niya ay hinampas nya ito ng malakas sa gilid ng leeg nito at nakakasiguradong tumalab iyon dahil gumulong ito palayo sa kanya. Mabilis niyang dinampot sa lupa ang dagger na nabitawan nito at hindi nagdalawang isip na lapitan ang lalaki at ginawa ang ginawa nito sa kanya kanina. Nakangisi niyang ibinaon ang talim ng dagger sa kaliwang mukha nito bago ipinadausdos iyon sa mukha nito.
"Fuck you!" asik nito.
Nang mabunot niya ang talim ng punyal sa mukha nito ay binalak niyang saksakin ito sa puso pero hindi na niya nagawa dahil sinugod siya nito. Pareho silang nagpagulong-gulong sa lupa, her forehead hit on the trunk at nakakasigurado siyang ang mainit-init na likido na tumutulo pababa ng kanyang kaliwang mata ay ang dugo na nanggagaling sa kanyang noo.
Bago pa man siya makatayo ay nahagip ng kanyang mga mata ang lalaking matamang nakatitig sa kanya habang nakatayo sa kanyang harapan. Nanggagalaite sa galit ang mga mata nito, marahil ay nagalit ito nang sugatan niya ang gwapo nitong mukha. Lagot na, bahagya pang umiikot ang kanyang paningin at sa palagay niya ay mas mahihirapan siyang tapusin ang simulation man na ito.
Before she could stand, napagulong na agad siya palayo sa kanyang kina-uupuan nang may kulay pulang animo'y heat ray na lumabas sa mga mata nito. She felt the tree divided up. Kung hindi pa siya nakatayo at mabilis na nakatakbo palayo sa puwesto niya paniguradong nabagsakan na siya ng puno.
"What the heck?!" bulalas niya nang makabawi siya sa nangyari.
"I have the ability of heat ray vision. Siguro nga magaling ka dahil naka-abot ka rito pero sisiguraduhin kong dito ka matatalo." ngumisi ang lalaki.
"Asahan mong ikaw ang matatalo sa ating dalawa." sagot niya.
"Tignan natin."
Walang pasabi na ginamit na naman nito ang ability nito. May heat ray na kulay pula na animo'y isang laser beam ang lumabas sa mga mata nito, nagsimula iyong tumama sa lupa at tila naglalakad papunta sa kinatatayuan niya. Gustuhin man niyang tumakbo palayo pero hindi makagalaw ang mga paa niya at wala itong magawa kundi ang manginig.
Oh shit!
Valerian let out a deep sigh as he defeated his enemy, a woman using a whipping weapon and has the ability of changing age. Unang kita nya palang sa babaeng ito, he misjudge her dahil nasa anyo itong bata just like a five years old. Pero nang lapitan niya ito agad itong bumalik sa tunay na anyo, she returned into a beautiful lady pero di hamak na mas maganda si Selena kesa rito.
Nang makabalik ito sa totoong anyo ay agad nitong ipinulupot sa kanyang leeg ang latigo na hawak nito, he nearly die if ever he didn't snaked his left leg in her left leg as well at mabilis itong tinakid kaya ito napahiga. The woman is surely professional and have a lot of experience in any kind of fighting kaya nahirapan siya na tapusin ang laban nilang dalawa.
It took almost a half hour before he could kill that woman by hitting her a sword in her shoulders towards her waist. Pumipitlag-pitlag pa ang katawan nito tanda na buhay pa so he decided to touch her in the face. Tila sinasakal niya ang magkabilaang pisngi nito, and in just a blink of an eye naging abo ito kasabay ng paglitaw ng kulay kayumanggi na pinto.
At first, he's thinking twice and doubting if it is the real door para sila makalabas sa simulation room na ito, that's why he opened the door. Ayaw man niyang lumagpas sa pintong iyon ay wala rin siyang nagawa cause there's a force pulling him, at nang makalabas siya mula sa pinto ay nagsara ito.
"Damn, what just happened?" tanong niya sa lalaking walang emosyon habang nakatayo sa harapan niya, the butler?
"Congrats. You succeeded at the training and now you come out of this room."
"What?! I have never returned at my team. I had to come in again to tell them that I had found the door!"
"They can find the door by their own."
"What?!" mas lumaki ang gatla sa kanyang noo.
Hindi na umimik ang lalaki na mukhang butler. It didn't took so long when the door opened at inilabas niyon si Ryder at Sirina na sinundan naman ni Acasia after a couple of minutes. It took a half hour bago lumabas si Kenobi at Maliya at gaya ng iba nilang kasamahan ay madami ding sugat ang mga ito. Fuck, bakit wala pa si Selena?
"It's been one hour and a half but still Selena is not here. Paano kung may nangyari ng masama sa kanya?" naghuhumirandang tanong ni Acasia.
"Watch your mouth, woman!" his voice rumbled.
"Can we enter the room again?" Kenobi asked in that old man.
"No." maikli nitong sagot.
"Fuck! I need to check her out!" bulyaw niya.
He immediately opened the door but damn this fucking peace of shit! Nang mabuksan niya ang pinto ay isang simpleng kwarto nalang ang bumungad sa kanila. A very plain room dahil wala man lang nasa loob na kahit ano. There's no couch, table in the middle, a red carpet, nor even an sliding window with a curtain. Buwiset!
'Selena, o thisavrós mou where the fuck are you?'
Walang tigil sa pagtakbo si Selena nang isa-isang bumabagsak sa kanya ang mga napuputol na puno na nakapalibot sa kanya. Hanggang ngayon nasa kalagitnaan parin siya ng gubat at patuloy na nakikipaglaban sa sugatang lalaki, pero di hamak naman na mas kalunos-lunos ang hitsura niya ngayon dahil sa mga natamo niyang sugat dahil sa lalaking kalaban niya ngayon.
She had this wounds in her stomach in both side, a small scratch in her face and a very long and deep one in her left cheek, there's a cut in her right eyebrow and her neck, there's also a deep wound in her left thigh kaya ganoon ang hirap niya sa paglalakad. Samantalang ang kalaban niyang lalaki ay malalim na sugat sa kanang dibdib, may tatlong sugat sa likod, malalim at mahabang sugat sa kanang mukha at putok ang labi nito dahil sa pagkakasipa niya.
Their battle took one hour and a half pero kapwa parin sila nakatayo and still kicking. Kung alam lang nito kung gaano na kasakit ang katawan niya to the point na gusto na niyang sumuko. Pero hindi siya maaaring magpatalo sa lalaking ito. Ano ba ang dahilan nya kung bakit siya narito, hindi ba ang pumatay ng mga RavenDark? Paano niya iyon magagawa kung sa pagsasanay palang ay talo na kaagad siya?
"Let's end it up here." anang lalaki.
Tumingala ito para mag-inat ng leeg, mukhang tulad niya ay naiinis at naiinip narin ito. Mababakas sa gwapo nitong mukha ang matinding pagod at pagkabagot, sino ba namang hindi maiirita kung inabot na sila ng isa't kalahating oras sa pakikipaglaban pero hanggang ngayon ay wala paring bumabagsak sa kanila.
"It's time for you to die." he added.
Before she compose a word to say, the man already used his ability---the heat ray vision, to kill her. Luckily, naka-iwas na naman siya mula sa patama nito kaya ganoon nalang ang pag-igting ng panga nito. Lintek, kailangan na nga talagang matapos ang labang ito para makalabas na siya dahil ramdam na niya ang panginginig ng mga tuhod niya.
Mabilis siyang nag-isip ng paraan kung paano siya makakalapit sa lalaki, simula nang mainis niya ito dahil sa nag-iwan siya ng malalim na sugat sa pisngi nito ay hindi na siya nito hinayaang makalapit. Tanging ang pagtakbo palayo sa lalaki ang naging set up nila. She can't do anything dahil wala naman siyang ability na maaari niyang gamitin laban sa lalaki.
Ipinalibot niya ang paningin sa buong paligid, there she already thought a way kung paano siya makakalapit sa lalaki when she saw the tall tree around them. Mabuti nalang at nasa gubat sila at madaming bagay na maaari niyang gamitin just like this tall tree in their surroundings.
She grinned as she quickly run towards the trunk. At first nahirapan siya sa pag-akyat dahil diretso ang katawan ng puno at walang mapatungan ang edge ng sapatos niya, she tried her best and she succeed. Nakasampa siya sa mga sanga na nasa itaas ng puno, nagpakawala siya ng malalim na hininga bago nilingon ang lalaki para gawin ang next way niya para makalapit sa kalaban.
"Why did you stop? Does your eyeballs sticked out, that's why?" she smirked.
Iniinis niya ang lalaki at base sa naging reaksyon nito at sa nasi-sense niyang emotion nito mukhang tumatalab ang pang-iinsulto niya. She didn't bother to stop at patuloy na ininsulto ito. Nagpakawala ang mga mata nito ng heat ray vision na animo'y laser. 'Bullshit!' Muntik na siyang matamaan kung hindi pa siya naka-apak sa sanga ng isa pang puno. Heto nga ang gusto niyang mangyari.
Sunod-sunod nitong ginamit ang abilidad nito, siya naman ay patalon-talon na nagpalipat-lipat sa bawat sanga ng mga punong nakapalibot sa lalaki. Masyadong matagal ang bagay na nais niyang mangyari, at iyon ay ang mahati ang puno kung saan siya naroroon at bumagsak malapit sa kinatatayuan nito. In that way she can assure na makakalapit siya sa lalaki.
"Kung hindi kita matatamaan, mas mabuti pang ang puno nalang ang patamaan ko." the man smirked.
Little did he know iyon talaga ang gusto niyang mangyari, she knew it will take a risk but does she have other choice to draw herself near him and to kill that goddamn bullshit man? Wala na, at kung meron man ay hindi nya na alam kung ano pang paraan. Kahit mabalian pa siya sa pagkahulog niya sa puno na inakyat niya ay ayos lang as long as matapos na ang laban nilang dalawa.
Gaya ng nais niya, nahati sa dalawa ang katawan ng puno. The heat ray nearly hit the edge of her shoes kaya ganoon nalang ang pagsikdo ng puso niya. 'Shit, heto na!' Napayakap siya ng mahigpit sa disjointed trunk as it falling rapidly at his direction. Tiyak na iilag ang lintek na lalaking ito any moment from now kaya pilit siyang tumayo sa disjointed trunk, unti-unti na niyang nasasanay ang kanyang pagbalanse kaya nagawa niyang makatayo ng ayos sa katawan ng naputol na puno.
Before his opponent could run farther from its position, mabilis niyang inihanda ang hawak na sandata at kaagad na tumalon ng pabaligtad mula sa disjointed trunk papunta sa harapan nito. He stopped from running when she blocked his way, nawala sa isip nito ang bumubulusok na puno ng kahoy at tumama iyon sa likod nito that cause him to lay down on one's stomach.
Kanina pa siyang napipikon sa lalaking ito kaya malakas niya itong sinipa para mapahiga ito na kanina naman ay nakadapa. Hinawakan niya ng mariin ang handle ng espada niya. Sandali niyang pinakatitigan ang gwapo nitong mukha bago itinarak ang talim sa dibdib nito kung nasaan ang puso nito. Sa wakas natapos narin ang laban nila ng lalaking iyon.
Tinalikuran na niya ito, she frowned nang makakita ng pinto na katulad ng pinto na pinasukan nila bago ang lahat ng ito. Shit, ito na ba ang tamang daan palabas? Gusto niyang makasigurado kung ito na nga iyon kaya binuksan niya ang pinto, she felt a force pulling her at hindi niya napigil ang puwersa na hilahin siya palabas ng pinto.
She rolled on the floor, nagmamadali siyang tumayo thinking na hindi pa tapos ang training. Pero nang mai-angat niya ang tingin ay ganoon na lamang ang pag-init ng sulok ng kanyang mga mata, her team is here in front of her at kasama pa nito ang matandang lalaki na may mataray na bigote. So nakalagpas narin sila sa pagsasanay na iyon? Sa wakas!
"Selena!" Valerian caught her attention.
Patakbo itong lumapit sa kanya and she welcomed him by hugging him so tight in his waist, isinubsob niya ang sariling mukha sa matitigas nitong dibdib tsaka niya ibinuhos lahat ng luha na kanina pa niyang pinipigilan. Valerian was about to speak but too late, bumagsak ang katawan niya mabuti nalang at nasalo ng mga hita nito ang ulo niya just like what he did last time nung nasa loob sila ng maze.
Everything went blank.
Author's here!
Pinakamahabang part ito, umabot ng 4000+ words. Kadalasan kasi 3200, anyway huwag kalimutang mag-iwan ng votes at komento.
~~~~~~~~~~~~~~~~~♡♡♡~~~~~~~~~~~~~~~~~
...Preview...
Chapter 13
'She can't wait to visit his room at night.'