Harry's hoofd is zwaar op mijn buik wanneer het trillende geluid van mijn telefoon mij wakker maakt. Ik til hem zo voorzichtig mogelijk van me af en ik pak snel mijn telefoon om het irritante geluid te stoppen. Ik zie mijn moeder's naam verschijnen op het beeldscherm en ik kreun voor ik op beantwoorden klik.
"Theresa?" Hoor ik haar zeggen.
"Ja."
"Waar ben je en hoelaat ben je hier?" Vraagt ze.
"Ik kom niet." Vertel ik haar.
"Het is kerst Tessa, ik weet dat je boos bent over dat van je vader maar je moet komen en kerst met me doorbrengen. Je wil niet alleen in een één of ander hotel zijn."
"Ik ga niet helemaal naar je toerijden moeder, het sneeuwt en ik wil daar niet zijn." Ik voel me een klein beetje schuldig om de vakantie niet met haar door te brengen. Ze is niet de leukste vrouw, maar ik ben alles wat ze heeft.
Ik voel Harry bewegen en hij tilt zijn hoofd iets op, net wanneer ik wil zeggen dat hij stil moet blijven, opent hij zijn mond.
"Wat is er?" Vraagt hij en ik hoor mijn moeder naar adem happen.
"Theresa Young! Wat denk je wel niet?" Schreeuwt ze.
"Ik ga dit niet doen nu."
"Hij is het, of niet? Ik herken zijn stem!"
"Ik ga nu ophangen."
Dit is een vreselijke manier om wakker te worden. Ik ga rechtop zitten en haal Harry van me af, terwijl ik mijn naakte lichaam bedek met een deken.
"Waag het niet om op te.." Roept ze voor ik ophang.
Ik wist dat ze er een keer achter zou komen, maar ik hoopte dat het later zou zijn.
"Waar ging dat over?" Vraagt Harry terwijl hij het slaap uit zijn ogen wrijft.
"Ze belde me omdat ze dacht dat ik daar heen zou komen voor kerst."
"Oh.." Zegt hij.
"Toen hoorde ze je en nu is ze.. nu wordt ze gek." Zeg ik en ik houd mijn telefoon naar hem op om te laten zien dat ze in de afgelopen minuut al twee keer gebeld heeft.
"Je wist dat ze er een keer achter zou komen, misschien is het beter dat ze er zo achter komt."
"Niet echt. Ik had het haar beter kunnen vertellen dan dat ze je op de achtergrond hoorde."
"Het is hetzelfde. Ze zou toch wel boos geweest zijn." Hij haalt zijn schouders op.
"Alsnog." Ik ben lichtelijk geïriteerd door zijn reactie. Ik weet dat zij hem niet uitmaakt, maar ze blijft mijn moeder en ik wilde niet dat ze er zo achter zou komen.
"Nou, wat wil je eraan doen? Haar uitnodigen voor een kerstdiner?"
"Serieus?" Snauw ik.
"Just saying."
"Nou, je kan hier wel iets serieuzer over doen graag."
"Sorry." Zegt hij.
Ik verwachtte dat hij weer een opmerking zou maken, maar ik ben blij dat hij dat niet gedaan heeft.
"Wil je dat ik ontbijt voor je maak Daisy?" Glimlacht Harry.
"Daisy?" Ik haal mijn wenkbrauw op.
"Het is vroeg en ik kan even geen quote verzinnen maar je bent chagrijnig dus noem ik je Daisy."
"Daisy was niet chagrijnig. En ik ook niet." Ik kan het niet helpen om te glimlachen.
"Ja, dat ben je wel. En hoe weet je nou over welke Daisy ik het heb?"
"Er zijn maar een paar Daisy's en ik ken je goed genoeg om te weten over wie je het hebt."
"Is dat zo?"
"Ja, en je poging om me te beledigen is totaal mislukt." Plaag ik.
"Ja, ja.. mevrouw Bennet." Vuurt hij terug.
"Ik neem aan dat omdat je mevróuw Bennet zei, je het hebt over de moeder, niet Elizabeth, wat betekent dat je me irritant noemt."
"Maar aan de andere kant.. je bent een beetje afwezig vannochtend, dus misschien bedoel je dat ik charmant ben? Ik weet het niet meer met jou." Ik glimlach.
"Oké! Oké! Christus.. een man maakt één foute grap en is meteen de lul." Lacht hij.
Mijn eerdere irritatie is verdwenen waneer we doorgaan met onze discussie en dan uit bed klimmen. Harry informeert me dat ik gewoon mijn pyjama aan kan houden vandaag, omdat we toch niet weggaan. Het lijkt een raar idee voor me, als ik bij mijn moeder was geweest had ik me nu mooi moeten maken, vooral op een zondag.
"Je kan dat shirt aan." Hij wijst naar zijn shirt op de grond.
Ik glimlach, raap het op, en trek het aan over mijn bh voor ik een joggingsbroek aandoe. Ik herinner me niet dat ik ooit met Noah rondgehangen heb in een joggingsbroek. Ik heb tot een korte tijd geleden nooit zoveel makeup gedragen, maar ik zag er wel altijd mooi, netjes uit. Ik vraag me af wat Noah ervan had gedacht als ik aankwam met een joggingsbroek en een baggy shirt. Ik dacht altijd dat ik me het meest gemakkelijk voelde met Noah. Ik dacht dat ik mezelf bij hem was omdat hij me zo goed kende, terwijl dat helemaal niet zo is, weet ik nu. Hij kent de echte mij niet, degene die Harry naar buiten heeft laten komen, omdat ik dat nooit eerder kon, nooit eerder durfde.
"Klaar?" Vraagt hij. Ik knik en doe mijn haar in een warrig knotje.
Ik zeg mijn telefoon uit en laat het in de slaapkamer liggen. Dan volg ik Harry naar de woonkamer. Een heerlijke geur van koffie vult het appartement en Anne staat in de keuken pannenkoeken te bakken.
"Fijne kerst." Glimlacht ze en ze draait zich naar ons om.
"Het is geen Kerst." Zegt Harry en ik schiet hem een blik.
Hij rolt zijn ogen en glimlacht naar zijn moeder. Ik schenk voor mezelf wat koffie in en bedank Anne voor het ontbijt dat ze gemaakt heeft. Harry en ik zitten aan tafel terwijl zij ons vertelt dat haar oma degene is die haar heeft geleerd hoe ze deze pannenkoeken moet maken. Harry luistert aandachtig en glimlacht zelfs even als hij de verhalen van zijn oma hoort terwijl we ontbijten.
"Gaan we vandaag de cadeautjes openmaken? Ik ga er vanuit dat je morgen naar je moeder gaat?" Vraagt Anne.
Het bord dat ik in de vaatwasser wilde stoppen valt bijna uit mijn handen. Ik weet niet hoe ik moet antwoorden en Harry blijft stil.
"Ik ben.. eigenlijk eh.." Ik struikel over mijn woorden.
"Ze gaat naar papa morgen. Ze heeft Liam beloofd dat ze daar zou zijn en ze is zijn enige vriend dus ze kan het niet afzeggen." Zegt Harry.
Ik ben hem dankbaar maar ik moet hem eraan herinneren dat ik niet Liam's enige vriend ben.. nouja, misschien, maar hij is ook mijn enige vriend.
"Oh.. dat is prima. Liefje, je hoeft niet bang te zijn me dingen zoals deze te vertellen. Ik heb er geen problemen mee dat je tijd bij Ken doorbrengt." Zegt Anne en ik kan niet vertellen of dit voor mij of voor Harry bedoeld is.
"Ik ga niet, ik heb haar verteld dat we nee hebben gezegd." Vertelt hij haar.
"We? Hebben ze mij uitgenodigd?" Ze klinkt verrast.
"Ja.. Ze wilden dat jullie allebei zouden komen." Leg ik uit.
"Waarom?" Vraagt ze.
"Ik weet het niet.." Zeg ik.
Ik weet eerlijk gezegd niet waarom ze Anne uitgnodigd hebben. Karen is zo lief en ik weet dat ze echt probeert te maken wat er gebroken is tussen haar man en zijn zoon, dat is de enige uitleg die ik heb.
"Ik heb al nee gezegd, maak je er geen zorgen om mam."
"Nee, misschien moeten we gaan." Zegt ze, en verrast ons beiden.
"Waarom zou je daar heen willen?" Vraagt Harry haar.
"Ik weet het niet.. de laatste keer dat ik je vader heb gezien is bijna tien jaar geleden. Ik denk dat ik het wel verdien om te zien hoe hij zijn leven veranderd heeft. Daar komt nog bij dat ik niet wil dat je niet met Tessa bent met kerst."
"Ik kan hier blijven." Vertel ik haar.
Ik wil eigenlijk niet afzeggen maar ik wil niet dat Anne voelt alsof ze moet gaan.
"Nee, echt. Het is oké. We moeten gaan, alle drie." Zegt ze.
"Zeker weten?" Ik hoor dat Harry zich zorgen maakt.
"Ja.. zo erg kan het niet zijn. Daarnaast, als Kathy Tessa heeft geleerd om die heerlijke koekjes te maken, kan ik me niet eens voorstellen hoe lekker het eten zal zijn." Glimlacht ze.
"Karen, mam. Haar naam is Karen."
"Hey, ze is mijn ex-man's nieuwe vrouw, waar ik mijn kerst mee door ga brengen, ik noem haar zoals ik haar wil noemen." Lacht ze en ik kan mijn lachen niet inhouden, ik lach net zo hard mee.
"Ik bel Liam even om hem te vertellen dat we allemaal komen." Vertel ik ze en ik verlaat de kamer.
Ik had me nooit voor kunnen stellen dat ik mijn kerst met Harry en zijn familie, zijn hele familie, door zou brengen. De laatste paar maanden zijn alles behalve wat ik had verwacht. Wanneer ik mijn telefoon aanzet zie ik dat ik drie voicemails heb, vast van mijn moeder. Ik negeer het en bel Liam.
"Hey Tessa, Fijne kerstavond." Hij klinkt zo vrolijk.
"Fijne kerstavond." Vertel ik hem en ik weet dat hij glimlacht.
"Je belt toch niet om af te zeggen, of wel soms?"
"Nee, natuurlijk niet, het tegenovergestelde, om eerlijk te zijn. Ik bel om te vragen of het nog steeds oké is als Harry en Anne ook komen morgen?"
"Echt? Willen ze dat?"
"Ja.."
"Betekent dit dat jij en Harry.."
"Ja.. ik weet het, ik ben een idioot.."
"Dat heb ik niet gezegd." Zet hij.
"Ik weet het, maar dat denk je wel."
"Nee, dat is niet waar. We kunnen er morgen over praten, maar je bent geen idioot Tessa."
"Dankjewel." Vertel ik hem en ik meen het. Hij is de enige persoon die geen negatieve mening over dit onderwerp zal hebben.
"Ik vertel mijn moeder dat zij ook komen, ik weet zeker dat ze het leuk gaat vinden." Zegt hij voor we ophangen.
Wanneer ik weer bij Anne en Harry terugkom in de woonkamer, hebben ze de cadeautjes al op hun schoot en liggen er twee op de bank, ik gok dat ze voor mij zijn.
"Ik maak de mijne eerst open." Glimlacht Anne en ze scheurt het cadeaupapier van het cadeautje. Haar glimlach groeit wanneer ze het pak eruit haalt dat ik voor haar heb gekocht.
"Ik hou hiervan! Hoe wist je dat?" Ze glimlacht naar me en ik wijs naar de grijze die ze nu draagt.
"Ik ben niet heel goed in cadeautjes kopen." Vertel ik haar.
"Ach, doe niet zo gek! Ik vind 'm geweldig." Verzekert ze me terwijl ze het tweede cadeautje opent.
Ze drukt Harry tegen zich aan nadat ze een kettinkje waar 'mama' opstaat uit het doosje pakt. Ik weet zeker dat het feit dat hij haar al een cadeautje geeft, haar blij maakt. Ze lijkt de sjaal die hij ook voor haar gekocht heeft, ook leuk te vinden.
Ik wou dat ik een cadeautje had gekocht voor Harry, ik wist toch wel dat ik naar hem terug zou gaan, en ik denk dat hij dat ook wist. Hij heeft niet gezegd dat hij iets voor me gehaald heeft, en op de twee cadeautjes op mijn schoot staan 'Anne', dus dat is een grote opluchting. We kunnen volgend jaar betere cadeautjes halen. Als jullie volgend jaar halen. Het stemmetje in mijn hoofd werkt op mijn zenuwen. Harry is de volgende en hij geeft zijn moeder zijn beste neppe glimlach wanneer hij de kleding uitpakt die zijn moeder voor hem gehaald heeft. Een rood shirt met lange mouwen zit er ook tussen en ik probeer Harry voor te stellen in iets anders dan zwart of wit, maar dat lukt me niet.
"Jouw beurt." Zegt hij in een poging de aandacht af te houden van de kleding die zijn moeder voor hem gekocht heeft.
Ik glimlach nerveus en haal het glinsterende strikje van mijn eerste cadeautje. Anne is beter in het kiezen van dameskleding dan mannenkleding. Het pastel gele jurkje in de doos bewijst dat.
"Dankjewel, het is prachtig." Vertel ik haar, en ik geef haar een knuffel.
Ik waardeer het echt dat ze me een cadeautje gegeven heeft, ze heeft me nog maar net ontmoet en ze is zo vriendeijk. Het voelt alsof ik haar al veel langer ken dan een paar dagen.
Het tweede doosje is veel kleiner. Wanneer ik het eindelijk open krijg - veel te veel plakband - haal ik er een armbandje uit, met bedeltjes, en anders dan ik ooit heb gezien. Anne is zo attent, net als haar zoon. Ik laat mijn vingers over de bedeltjes glijden. Er zijn er drie, en alle drie groter dan mijn duimnagel. Twee zijn gemaakt van wat het lijkt op tin, en de derde van wit.. porselein, misschien? Het witte bedeltje is in de vorm van een hartje, de tweede in de vorm van een muzieknoot. De derde is iets groter dan de andere twee en het is in de vorm van een boek. Wanneer ik het bedeltje omdraai, merk ik dat er iets op de achterkant van het boek-bedeltje is gegrafeerd.
"Whatever our souls are made of, his and mine are the same."* Staat erop.
Ik kijk op naar Harry en probeer mijn tranen weg te slikken. Zijn moeder heeft me dit niet gegeven. Het is van hem.
-----------------------------------------------------
* Waar onze zielen ook van gemaakt zijn, die van mij en hem zijn hetzelfde. (CRYING)(In het engels is de quote mooier, vandaar) (Alsnog vertaald) (Harry is te lief)
Eindelijk ben ik terug! Ik hoop dat deze vier bladzijden jullie dag een beetje beter gemaakt hebben :) Heeft iedereen eindelijk vakantie?
Ik ben blij dat ik door alle haatberichten via privé en bij de reactie's, ook nog lieve reactie's te zien krijg :) Jullie zijn geweldig! Fijn dat sommige mensen doorhebben dat ik hier niets voor terugkrijg, geen geld, niet eens 'beroemdheid' aangezien ik mijn eigen naam niet eens gebruik!
Vergeet niet te stemmen en te reageren, ik hou ervan om jullie reactie's te lezen!
HESSA IS TERUG, MAMA YOUNG IS BOOS, EN HET IS KERST
Het volgende hoofdstuk wordt spannenddddd
Veel liefs,
Mar xxxx