POV Aiden
Het zijn de mooie ogen van.............................. Hayley.
"Hey."
Ik glimlach naar haar en zeg "Hoi."
Ze komt langs mij op het strand zitten.
"Wat doe je hier?"
"Gewoon even mijn hoofd leegmaken."
"Ja dit is wel een perfecte plek om dat te doen."
Ik kijk even snel naar haar en dan weer terug naar de zee. We zijn stil, gelukkig is het geen vervelende stilte. Het is fijn. Na een paar minuten begint Hayley weer te praten.
"Mag ik vragen waarom je je hoofd leeg aan het maken bent?"
"Ja tuurlijk, ik heb gewoon een druk leven en soms is het heel lastig. Ik wil ook gewoon rust en dingen doen met vrienden."
"Ja snap ik, maar waarom kan je dan niks doen met je vrienden."
"Door werk."
Ik ga haar nu niet vertellen dat ik een artiest ben en dat ik opzich best beroemd ben.
"Heb je daarom ook zoveel volgers," ze flapt het er uit en ik zie dat ze eigenlijk spijt heeft dat ze het heeft gevraagd.
"Jup."
Ze glimlacht, mooi ik heb haar gerust gesteld.
Na een hele lang tijd zo gezeten te hebben is het maar tijd om weer eens terug naar het huisje te gaan. Ik sta op en Hayley kijkt mij. Ik steek mijn hand uit, ze pakt hem aan en staat ook op.
"We gaan terug naar de huisje of niet," zegt ze een beetje teleurgesteld.
Ik knik.
"Jup."
Ze pakt haar spullen en dan zie ik pas dat ze haar gitaar bij heeft. Raar, hoe weet ze trouwens dat hier een strand zit. Dat kan je alleen weten als je de bossen uit loopt.
"Hayley."
"Mhm."
"Hoe weet je van dit strand."
"Oh. Ik liep door de bossen en keek tussen de bomen. Ik zag toevallig een strand, zag iemand zitten en wist dat jij het was."
"Waarom heb je dan een gitaar bij?"
"Ik wilde een goede plek zoeken om gitaar te spelen."
Ik knik.
POV Hayley
Pffff. Heb ik mezelf goed weten uit te praten. Nu weet ik zeker dat hij diegene is die de hele tijd bij mijn plek komt. Anders weet hij deze plek ook niet. Ik moet dus meer voorzichtig gaan zijn.
Maar goed we lopen samen terug naar de huisjes. Als we bij de huisjes aankomen, zie ik Liz en Amy als gekken op mij afrennen.
"HAILS!! We waren ongerust. Waar was je," schreeuwen ze door elkaar heen.
"Ik heb jullie toch een berichtje gestuurd?"
"Nee dat heb je niet gedaan," zegt Amy
"Ah sorry meiden," zeg ik terwijl ik mijn armen om hun schouders sla. Ik geef ze een dikke knuffel.
"Adem Hails adem," zegt Liz.
"Sorry sorry. Jullie kennen mij ik hou van knuffels."
Als ik omdraai zie ik Aiden met de jongens praten. Zouden ze ook ongerust om hem zijn geweest.
"Ja ze waren ook ongerust om Aiden. Wij trouwens ook. Hij zei tegen ons dat hij naar het huisje ging," beantwoord Amy de vraag die ik in mijn hoofd had.
"Hoe..."
"Hoe wist ik wat je dacht," onderbreekt Amy mij.
"Ja."
"Ik ken je al langer als vandaag."
Ik lach. Ze heeft helemaal gelijk.
Als de jongens zijn uitgepraat, komen ze bij ons staan.
"Dus.... wat gaan we doen?" vraagt Mex.
"Hoe laat is het?" vraagt Liz.
"11 uur," zegt Dean terwijl hij op zijn telefoon kijkt.
We kijken elkaar allemaal vragend aan. Ik wil van de ene kant gewoon in mijn bed gaan liggen en slapen. Ik ben super moe door vandaag, ik wil het alleen niet tegen de rest zeggen.
"We kunnen nog een film kijken," stelt Mex voor.
Als ik iedereen zie knikken stem ik er ook maar mee in.
Na een paar minuten zitten we allemaal in ons huisje, van de meiden, gelukkig. Ik loop naar de kamer, trek even snel een trainingsbroek en trui aan. Ook trek ik lekker warme sokken aan. Daar hou ik gewoon van. Als ik alles aan heb pak ik snel een elastiekje uit mijn make-up tasje en doe mijn haar in een messy bun. Het boeit me nu echt niet hoe ik er uit zie. Het zijn toch mijn vrienden, ja er zitten jongens bij maar boeien.
Als ik de woonkamer inloop zie ik dat iedereen al weer op de bank en de stoelen zitten. Amy zit bij Mex op schoot en Liz bij Dean. Super schattig, van de ene kant vind ik het een beetje snel gaan. Ze moeten het helemaal zelf weten, ze zijn sterke meiden en kunnen goed voor zichzelf opkomen, dus dat komt helemaal goed. Maar dat is het probleem niet ik moet weer eens op de grond zitten omdat er geen plek is, waarom altijd ik. Ik ga met een zucht op de grond zitten en kijk de film die is opgezet. Gelukkig hebben ze wel een goede film uitgekozen.
Ondertussen dat de film is voel ik iemand een los plukje haar achter mijn oor stoppen. Ook fluistert diegene in mijn oor. Ik hoor meteen dat het Aiden is.
"Je weet dat er gewoon nog een plekje vrij is op de bank toch," fluistert hij dus.
Ik draai mijn hoofd om en fluister
"Niet."
"Jawel kijk eens goed," fluistert hij terwijl hij naar het plekje wijst.
"Daar pas ik niet tussen zo dun ben ik ook weer niet hé."
"Echt wel."
"Als jij het zegt."
Ik sta op en probeer op het plekje te zitten. Het zit best krap, ik leun ook helemaal tegen Aiden aan. Natuurlijk moet dat mij weer overkomen. Maar goed als ik eenmaal zit valt het best mee en zit ik eigenlijk best prima, beter dan op de vloer in ieder geval. Ondertussen begin ik ook heel erg moe te worden, ik was al moe maar nu is het echt erg. Waarom ben ik niet gewoon naar bed gegaan. Ik gaap en met moeite hou ik mijn ogen open. Uiteindelijk trek ik het niet meer en val ik langzaam in slaap, op de bank.
POV Aiden
Ik voel opeens eens een hoofd op mijn borst vallen. Ik weet dat het die van Hayley is, omdat ze natuurlijk langs mij zit. Als ik nog beter kijk zie ik dat ze slaap. Ze ziet er echt schattig uit als ze slaapt. Ik probeer zo min mogelijk te bewegen zodat ik haar niet wakker maak, want volgens mij was ze echt heel erg moe.
Als de film is afgelopen is het tijd om te gaan, maar ik kan me niet echt bewegen. De jongens en meiden kijken mij aan.
"Wat moet ik doen," fluister ik zachtjes.
"Kan je haar optillen en in bed leggen," fluistert Liz.
Ik knik en pak Hayley in bruidsstijl op. De jongens kijken mij met een grijns aan. Ik zucht zachtjes zodat ze het niet horen, wanneer gaan ze het nou begrijpen. We zijn gewoon goede vrienden, beste vrienden denk ik zelfs. Als ik bij het bed van Hayley ben aangekomen stop ik. Shit. Hoe moet ik haar bed openleggen zodat ze onder de dekens slaapt. Amy heeft mij door en komt aanlopen en slaat de dekens weg. Ik leg Hayley voorzichtig neer, doe de dekens over haar heen en stop haar in.
Ondertussen dan ik bezig ben hoor ik haar bewegen en zie ik haar ogen open gaan. Ze kijkt mij aan en ik zeg dan zo zachtjes mogelijk "Ga maar weer slapen."
Ze kijkt me slaperig aan en knikt. Ik zie haar weer in een diepe slaap vallen.
De jongens en ik nemen afscheid van de andere meiden en gaan naar ons eigen huisje. Ik doe snel mijn slaapkleren aan en ga ook meteen slapen. Ik ben ook best wel moe.
~
POV Hayley
Ik word de volgende dag wakker. Dit keer niet door mijn wekker want ik heb hem ook niet gezet. Née, Ik word gewoon uit mijn eigen wakker. Als ik op mijn telefoon kijk zie ik dat het kwart vóór 10 is. Ik schrik ervan over 15 minuten moeten we al gaan eten en rond kwart voor 11 is onze 1ste activiteit van vandaag. Ik kijk rond in de kamer en zie Amy en Liz niet meer in bed liggen. Ik roep hun namen maar hoor niks. Waar zijn die nou weer heen. Als ik weer op mijn telefoon kijk zie ik nu pas dat ik een berichtje van Amy heb.
- Mijn Kipetje Amy💗: wij zijn alvast naar het eten, we wilde je niet wakker maken want je was echt moet gister avond. Wij regelen wel iets met de begeleiders❤️
Ja in haar naam staat kipetje omdat ze gewoon super veel van kip houd, net als Ik trouwens. Maar super lief van ze, dat ze mij hebben laten doorslapen. Als ik goed kijk zie ik dat ik ook in een nieuwe groepsapp zit. Ik kijk even wie er allemaal in zitten. Jup de hele vrienden groep, gezellig. Maar goed ik reageer even op Amy's berichtje.
- Goedemorgen😜 Ik ga ff snel omkleden enzo en dan kom Ik eraan! Ik moet wel iets eten hé, zoals je weet Ik hou van eten❤️❤️.
Ik krijg meteen een berichtje terug.
- Mijn Kipetje Amy💗: Is goed, tot zo❤️ Trouwens het eten gaat niet zomaar weg hoor😂
Ik lach om haar reactie. Van de ene kant heeft ze gelijk het eten gaat niet zomaar weg, maar als je rond kwart over 10 niet binnen bent kan je niet echt meer iets rustig gaan eten. Het gaat namelijk rond 5 vóór half 11 dicht.
Zo snel als Ik kan ga Ik me eigen omkleden en tandenpoetsen. Het word vandaag 22 graden, dat had Ik namelijk voordat Ik mijn eigen ging omkleden gezien. Ik heb een jurkje aan, wel met lange mouwen zodat Ik het niet al te koud zou hebben, van de andere kant is het jurkje bij mijn schouders wel weer open. Dat maakt mij eigenlijk niet zo veel uit.
(a/n: zie het jurkje hieronder.)
Ik pak ook nog snel even een paar sneakers en trek deze aan. Daarna loop ik naar buiten en doe het huisje op slot. Ik ren zo snel als ik aan naar de eetzaal toe.
Als ik er ben ga ik meteen eten halen, eenmaal als ik mijn eten heb zoek ik naar de plek waar de rest zit. Gevonden. Ik loop er naar toe en als ik bij de tafel aankom kijken ze mij aan. Ze beginnen allemaal te lachen. Heb ik iets op mijn gezicht zitten.
"Wat is er?"
"Hails je moet even naar jezelf kijken," zegt Liz.
Ik zet mijn eten neer en pak mijn telefoon. Ik druk op het camera knopje en verschiet als ik mezelf zie. Mijn haar zit nog steeds in de knot van gister avond, alleen ziet het er nu echt niet meer uit. Mijn haar lijkt wel een vogelnest. Tuurlijk heb ik dit weer, iedereen kan het ook weer lekker zien. Zonder er over na te denken ren ik de eetzaal weer uit, ik hoor nog een paar mensen lachen. Fijn heel fijn.
Als ik bij het huisje aankom open ik die en loop naar de kamer. Ik laat mezelf op bed ploffen. Ik staar naar het plafond. Waarom heb ik er niet gewoon over nagedacht om mijn haren te doen, ik dacht weer eens zoals altijd aan eten. Ik kan er echt niks aan doen hoor, eten is gewoon te lekker. Nou sommige dingen kwa eten vind ik niet lekker, maar goed over het algemeen. Ik ga weer van het bed af en maar eens mijn haren doen. Ik hoor de deur van ons huisje en weet dat het de meiden zijn, daarom roep ik ook "Ben in de badkamer!"
Ik doe mijn elastiekje uit en pak mijn borstel. Ik borstel mijn haren, als ik in de spiegel kijk zie ik in de deuropening iemand staan die ik nooit verwacht had. Aiden wat doet hij nou hier, wil hij mij weer uitlachen. Plus Ik dacht dat de meiden er waren, nou blijkbaar niet. Zij zijn de enige
die mij altijd kunnen opvrolijken. Ik zucht en ga gewoon verder met mijn haar, het lukt niet helemaal door de klitten. Daarom pak ik klitten spray uit een lade spray die op mijn haar en borstel mijn haar weer.
Ik zeg nog steeds niks tegen Aiden. Ik weet niet eens wat ik moet zeggen en ben ook niet zo in de mood. Ik schaam me nu namelijk super erg.
"Zeggen we niks meer?" vraagt Aiden
"Nope, Ik ben bezig."
"Waarom doe je zo?"
"Wat doe Ik nu weer verkeerd?"
"Niks laat maar."
"Nee niks laat maar Aiden. Wat doe Ik verkeerd? Ik sta gewoon mijn haren te borstelen."
"Je zegt niks."
"Moet ik dan altijd iets zeggen?"
"Nee."
"Nou dan zijn we er."
"Maar er is iets met je. Komt het doordat iedereen moest lachen om je haren?"
Ik zeg niks meer.
"Ja dus."
"Ja. Zou jij het leuk vinden als iedereen je uitlacht en je vrienden ook nog eens," zeg ik opeens bozer dan ik bedoelde.
"We lachte je niet uit. We lachte je toe, we dachten dat jij het ook wel grappig zou vinden."
"Nee ik vond het niet zo grappig. Iedereen gaat er weer over praten en dat haat ik."
"Nou sorry dat ik lachte."
"Maakt niet uit. Het is al goed."
Hij begint te glimlachen.
"Trouwens ik vond het niet lelijk. Het was gewoon super schattig."
Ik bloos om zijn reactie.
"Oe is Hayley nou aan het blozen."
"Nee!"
"Echt wel."
Ik begin nog meer te blozen en ga met mijn hoofd naar beneden hanger. Plus Aiden kan mijn nu niet meer zien, hij keek mij namelijk de hele tijd aan via de spiegel.
Maar het duurt niet lang meer voordat ik weer in zijn ogen kijk. Hij draait me om en duwt met zijn vinger mijn kin omhoog. Ja hoor ik kijk weer in zijn prachtige blauwe ogen, waar ik uren in kan kijken.
"Niet zo verlegen zijn. Ik vind het leuk als je bloost, dan zie je er schattig uit," zegt hij terwijl die in mijn wangen prikt.
Ik lach om zijn actie. Typisch Aiden.
"Waarom lach je."
"O gewoon zomaar."
"Nee echt niet."
"Jawel."
"Je liegt gewoon tegen mij."
Hij kijkt me met een blik aan en komt op mij aflopen. O god. Als hij bij mij is begint hij mij te kietelen.
"AAA...I..DE..N SS..T..O..O...P!," schreeuw ik terwijl ik super hard aan het lachen ben.
"Oke omdat je het zo lief vraagt," zegt hij sarcastisch.
Als hij gestopt is geef ik hem een tik.
"Hey!"
"Ja die verdiende je."
We kijken elkaar aan en beginnen te lachen.
We zijn ondertussen op mijn bed gaan zitten en praten over van alles. Ik stap zonder het gesprek te verbreken van het bed op en loop naar mijn gitaar toe. Ik pak mijn gitaar en loop weer terug naar het bed toe.
"Ga je iets spelen?" vraagt Aiden
"Uhm. Ja gewoon een paar deuntjes."
Hij knikt en kijkt afwachtend toe. Ik begin gewoon iets te spelen, meteen als Ik het speel krijg Ik allemaal ideeën voor een liedje. Ik schrijf ze alleen niet op, Ik hoop dat Ik het maar onthoud. Als Ik klaar ben draai Ik mijn hoofd en kijk Aiden aan.
Hij heeft een grote glimlach op zijn gezicht.
"Was het goed?" vraag Ik een beetje zenuwachtig.
"Was het goed!? Hoezo vraag je dat nou weer."
"Uhm ja gewoon," onderbreek Ik hem.
"Het was zeker goed Hayley."
"Bedankt."
"Mag Ik ook iets spelen?"
Ik twijfel even, maar dan bedenken Ik me dat hij al een keer iets gespeeld heeft op mijn gitaar. Waarom doe Ik dan zo moeilijk.
"Tuurlijk," zeg Ik terwijl Ik mijn gitaar geeft.
POV Aiden
Ik krijg de gitaar in mijn handen en speel een deuntje die Ik al een tijdje in mijn hoofd heb. Ik ben zit er helemaal in, totdat Ik opeens gevloek langs mij hoor.
"Wat is er?"
"Het is al 10 vóór 11."
"Ja?"
"We horen al 5 minuten bezig te zijn met onze 1ste activiteit van vandaag weet je nog?"
"Shit," vloek Ik nu ook.
We staan allebei op en Hayley legt haar gitaar weg. Ook zie Ik haar een lade openen en een bandana pakken, ze had er nog geen op en het is verplicht om die tijdens de activiteit op te hebben. Het boeit haar ook niet welke kleur, ze pakt er snel een en doet die in haar haren. Gelukkig heb Ik de mijne al op, anders hadden we nog meer stress. Maar goed we rennen als 2 gekke naar onze 1ste activiteit van vandaag toe.
Als wij daar aankomen kijkt iedereen ons aan. Helaas hebben we deze activiteit niet alleen met onze vriendengroep. Nope, er zitten nog 2 andere groepen bij. Heel fijn weer. Ik hoop dat Ik niet gestoord ga worden, ik wil gewoon tijd voor mijzelf. Niet dat Ik niet van mijn fans hou, maar ik ben hier om nieuwe liedjes te schrijven en gewoon even tot rust te komen. Niet voor allemaal drama.
Er komt een begleidster op Hayley en mij afgelopen. Ik hoop dat we geen straf of iets krijgen, neeehhhhh dat zal wel niet gebeuren.
"Hayley gaat alles weer goed met je? We hoorde van je groepje dat je ziek was en dat Aiden even ging checken hoe het met je was. Dat is toch ook de reden dat jullie te laat zijn?" vraagt de begeleidster ons
Ik kijk Hayley aan en zij mij.
"Ja mevrouw. Maar nu gaat het weer goed."
Ze knikt en we gaan samen bij de rest zitten. Pfoe, gelukkig maar.
Als we gaan zitten bedanken Hayley en Ik de rest vóór het smoesje. Ze glimlachen. Als je je afvraagt welke activiteit zijn jullie nu aan het doen, nou wij zijn nu decoratie dingen aan het maken vóór het bal. Hey dit was niet mijn keuze, ook niet van de jongens, maar de meiden wilde het heel graag. Naar smeken is het hun gelukt om ons over te halen. Dus hier zitten we dan, leuk decoraties te maken. Ik kan er echt helemaal niks van dus zit maar een beetje voor me uit te staren. Opeens voel Ik een hand door mijn haar gaan. Ik draai mijn hoofd en zie Hayley staan.
"Lukt het een beetje?"
"Lijkt het alsof het lukt."
Ze knikt lachend nee. Ik zucht.
"Ik vind dit gewoon niet leuk en kan er helemaal niks van."
"Ik ga je wel helpen."
Ik glimlach naar haar.
"Bedankt."
"No problem."
"Trouwens nu is door jou helemaal mijn kapsel verpest," zeg Ik nep boos.
"Ah maar het ziet er nu veel leuker uit hoor," zegt ze met een grote glimlach.
Ik glimlach terug.
Als we eindelijk klaar zijn met deze activiteit, ruimen we alle spullen op. Het was minder erg als gedacht. Ik heb gewoon zitten werken en kletsen dus Ik vond het helemaal prima. We zijn nu met zijn 6e onderweg naar de eetzaal om even snel te eten. Als we er zijn pakken we allemaal wat eten, gaan op zoek naar een plekje en gaan zitten. Iedereen eet zijn eten rustig op, Ik kijk langs me en zie Hayley super snel eten. Als ze haar eten op heeft staat ze op en loopt weer terug naar de plek waar je eten kan pakkend. Ze komt terug met nog een bord. Ik begin te lachen.
"Wat is er?"
"Jij kan echt veel eten."
De rest lacht ook.
"Ja Ik kan er niks aan doen. Ik heb vanochtend ook niks gegeten weten jullie nog."
O ja dat was Ik helemaal vergeten.
"Nou smakelijk dan hé."
Ze lacht, gaat zitten en begint haar 2e bord met eten op te eten.
POV Hayley
Als Ik klaar ben met eten lopen we met zijn 6e de eetzaal uit. Ik pak ondertussen mijn telefoon om te kijken hoe laat het is. Het is kwart over 1. Nog 15 minuten en dan begint onze volgende activiteit weer. Ik heb er niet zo veel zin in. Omdat wij de eerste activiteit hadden gekozen mochten de jongens de tweede. Ik heb er spijt van. Ze wilde voetballen, letterlijk voetballen. Waarom uit alles wat je kon kiezen, kiezen ze dat. Je kan dat ook gewoon thuis doen, waarom kies je dan niet iets wat je nooit doet. Ik heb het ze gezegd maar ze wilde het, Ik kon ze niet ompraten. Nog een probleem Ik ben er helemaal niet vóór gekleed en kan me ook niet meer omkleden want daar is geen tijd meer voor.
Als we buiten zijn pak Ik de meiden bij de arm en trek ze van de jongens weg.
"Meiden ik heb een idee. Omdat de jongens zo graag wilde voetballen, moeten ze natuurlijk ook een warming up hebben."
De meiden knikken.
"Dus Ik dacht, we doen een ruggen race. Wij gaan bij de jongens op de rug en dan kijken wie de snelste is."
"Omg Hails goed idee. Maar wie gaat bij wie? vraagt Liz
"Ik denk dat je dat zelf wel weet Liz," zeg Ik lachend.
Ze bloost.
"Oe Liz je vind hem echt leuk," schreeuwt Amy
"Sssstttt. Niet zo hard."
"O sorry."
We lopen met zijn 3e terug en springen meteen bij de jongens op de rug. Ze kunnen nog net hun evenwicht houden.
"Nou jongens rennen," zeg Ik
"Hoezo?" vraagt Aiden
"Nou jullie wilde zo graag voetballen," zegt Amy.
"Dus wij dachten laten we even een goede warming up vóór ze verzinnen," zegt Liz
De jongens zuchten.
"Agh doe niet zo flauw."
De jongens kijken elkaar aan. Uiteindelijk naar lang naar elkaar gekeken te hebben, beginnen ze te rennen. Ik hou me stevig vast, want anders val Ik er af. Aiden ligt voorop met mij op zijn rug, hij kan echt hard rennen.
Als we aankomen op het veldje waar we voetballen, zijn de jongens al een beetje moe.
"Hey. Jullie kunnen nog wel voetballen toch," zegt Liz lachend.
Ik lach ook om haar reactie.
"Haha. Heel grappig, jullie luilakken hoefde niet te rennen met mensen op hun rug," zegt Dean.
We kijken elkaar allemaal aan en schieten dan in de lach. We worden onderbroken door het ander groepje, omdat ze willen beginnen. We doen 5 tegen 5. Ik zeg meteen dat Ik reserve ben, iedereen vind het goed dus Ik ga rustig op het bankje zitten, die langs het veld staat.
Na een tijdje is Liz moe en wilt wisselen. Dit is dus heel stom, want nu moet Ik in mijn jurkje gaan lopen voetballen. Als dat maar goed gaat. Naar enkele minuten gespeeld te hebben is het best leuk.
"Amy schiet de bal."
Ze schiet de bal naar mij toe en Ik ren richting de goal. Het gaat niet zo als gepland, want ik word super hard op de grond geduwd door de tegenpartij. Ik beland met mijn hoofd hard op de grond. Als ik op sta is alles wazig en ik val weer neer op de grond. Alles word zwart voor mijn ogen, het enige wat ik nog hoor is dat iemand mijn naam roept.