Darling P.O.V
Sa next week na ang kasal ng best friend ko at ako ang magiging bride's maid niya. Nakakatawa na kasal nga ako pero hindi ako dumaan sa ganitong proseso.
Naging maayos na ang lahat. Pati mga kailangang parties ginawa na namin para sa kanila.
Naiintindihan naman namin ni Nathan ang isa't isa. Abala siya sa.trabaho at abala din ako sa pagtulong ko sa kaibigan ko.
Nasa kwarto ako dahil masama ang pakirmdam ko. Nahihilo ako at parang laging naduduwal. Kaya naman nakahiga ako sa kama.
"Ate! Ate!" katok na tawag ni Pearl mula sa pinto.
"Bakit? Kala mo may sunog ah" sigaw kong sagot sa kanya.
"Hoy ate! Wag kang mag inarte diyan! Ang baho ng itchura mo! Andyan sa baba si Kuya Nathan! Wala sina Mommy at Daddy ngayon" sagot ng kapatid ko habang naka pamaywang.
Dali dali akong pumunta sa banyo para maligo.
Kainis naman! Tamad nga akong maligo.
Lumabas ako na suot ko na ang pantulog ko.
"Hey!" bungad niya sa akin at hinalikan ako sa pisngi.
"Galing ka ba sa Ospital?" mataray na tanong ko at umupo sa sofa habang nakatayo parin siya.
"Nope. May binili lang ako sa mall. Tska para sayo nga pala" sabay abot ng bulaklak at isang box ng cake.
"Salamat. Akala ko sa Ospital ka galing tas pumunta ka agad dito. Malay ko bang may dala kang virus" taas kilay kong sagot.
"Ang sungit sungit mo talaga pag kaharap ako no? Pag wala naman ako ang sweet sweet mo sa text tska sa call. Abnormal kana yata" maktol niya kaya naman binatukan ko siya.
"Abnormal pala ah? Edi lumayas ka sa harapan ko ngayon din!" iritang sagot ko.
Bigla naman niya akong niyakap at naamoy ang pabango niya.
"Ang baho mo! Ang baho baho mo!" sagot ko habang pinapalo siya sa dibdib.
"Anong mabaho! Ang bango kaya" sagot niya at inamoy ang sarili niya.
"Wag kang didikit sa akin!" pagtataboy ko at umupo ako sa sulo ng mahabang sofa napa kamot naman siya sa ulo niya.
"Kumain ka na ba?" tanong niya kaya biglang tumunog ang tyan ko. Nahiya pa ko sa lakas nito. "I see. Hindi pa. Anong gusto kong kainin?" tanong ulit niya at tumayo.
"May katulong naman diyan. Pero since you insist gusto ko ng beef steak with pineapple slice tska gawan mo ko ng fruit salad ha? Damihan mo ng cheese tas gawan mo ko ng hot matcha tea" mahabang sagot ko kaya naman lalo siyang napakamot sa ulo niya.
"Gabi na bat ang dami mong gusto?" tanong niya.
"Edi di ako kakain as simple as that" nakakalokong sagot ko at nginisian siya.
"Fine!" sagot niya at nag umpisa ng magluto.
Nahiga ako sa sofa at nanood ng TV. Bigla aking nakaramdam ng antok.kaya naman pinikit ko muna ang mga mata ko.
Nathan P.O.V
Sa dami ng ginagawa ko ngayon lang.ako bumawi sa kanya. Di ako makapaniwalang nagluluto ako ngayon dito.
Makalipas ang ilang oras tumingin ako sa relo at pasado alas nuebe na ng gabi.
Inapag ko na ang lahat sa mesa ng makita kong mahimbing siyang natutulog sa sofa.
Pinagmasdan ko muna ang buong mukha niya. Siya yung tipong babae na kahit buong araw mong titigan sa mukha ay hindi ka magsasawa.
Kaya naman hinalikan ko siya sa noo at pisngi bago siya gisingin.
"Darling wake up" gising ko sa kanya.
"Hmm" sagot nito at umupo.
"The food is ready" sagot ko at inalalayan siya papunta sa dining area.
"Mukhang masarap" langhap niya at nag lagay sa plato niya.
Tinitingnan ko lang siyang kumain. Ang ganda parin niyang tingnan kahit na kumakain.
"Nakakawalang gana. Tingin ka ng tingin bat di ka kumain" wala sa sariling bulong niya. Kaya natawa ako.
"Kakain na ako sige" natatawang sagot ko at kumuha ng niluto ko.
Sinusulyapan ko parin siya habang kumakain.
"I'm done" sagot niya at hinimas pa ang tiyan niya.
Maya maya pa ay bigla siyang namutla.
"Darling ayos ka lang ba?" nagaalalang tanong ko.
"Ok lang ak-" hindi na siya nakapag salita pa at tumakbo siya papunta sa cr.
Doon niya nilabas lahat ng kinain niya.
Hinagod ko naman siya sa likod para pakalmahin siya.
"Are you ok?" tanong ko pa at inabot ang towel.
"Yah. I'm fine nabigla lang ako sa mga kinain ko" sagot niya at inalalayan siyang umupo sa sofa.
"Gusto mo na bang magpahinga sa taas?" tanong ko at hinahagod parin ang likod niya.
"Yes please" sagot niya kaya hinatid ko siya sa kwarto niya.
"Wala bang masakit sa iyo?" nag aalalang tanong ko at umupo sa gilid ng kama niya.
"Wala naman" sagot niya.
"You need to take more rest. I'll have to go" sagot ko at hinalikan siya sa noo.
"Nathan wait!" pigil niya sa akmang pag talikod ko.
"Yes" tanong ko at bumalik sa pagkakaupo sa kama niya.
"Naaalala ko na ang mga nangyari noong bago ako maaksidente" nauutal na sagot niya kaya naman ngumiti ako.
"Thats good news. Atlis mali ang sinabi nilang meron kang permanent amnesia o baka naman noong naopera ka kaya bumalik ang alalala mo" sagot ko at niyakap siya ng mahigpit.
"I'm sorry Nathan. I'm sorry" paumanhin niya at umiyak habang naka yakap sa akin.
"Shhh. Bakit ka naman nagpapasorry? Dapat nga masaya ka pa dahil bumalik na ang alaala mo" sagot ko at hinahagod siya sa likod.
"Sorry. Sorry. Sorry" paumanhin niya at umiiling siya.
"May problema ba?" tanong ko at hinawakan siya sa pisngi.
Sa pag iyak niya parang may problema siya. Parang may hindi magandang sasabihin.
"I'm sorry. Sana hanggang ngayon ay buhay pa ang kapatid mo. Sana hanggang ngayon kasama mo parin siya" umiiyak na sagot niya.
Naguguluhan ako. Paano napunta si Niana dito? At anong sinasabi niyang sana buhay pa siya.
"Hindi kita maintindihan. Kilala mo ang kapatid kong si Niana?" tanong ko at bahagya pa siyang tumingin sa akin bago magsalita.
"That was 8 years ago. I was about to go home ng may makita akong babaeng patawid sa kalsada-" nanginginig siya at umiiyak.
Ayokong marinig ang susunod na sasabihin niya! Ayokong susunod na sasabihin niya ay siya ang nakabangga sa kapatid ko. No!
Sinubukan kong pakalmahin ang sarili ko pero hindi ko kaya. Hindi ko kaya. Hinawakan niya ako sa kamay.
"Tell me. It was you? Ikaw ba ang nakasagasa sa kanya?" nauutal na tanong ko kaya umiling siya.
"H-hindi. Hindi ako" sapat na sagot niya para yakapin ko siya at doon umiyak. Nanginginig parin siya sa takot.
"Wag ka munang magkwento kung hindi mo pa kaya. Baka makasama sa iyo yan" sagot ko at humiwalay siya. Bumuntong hininga siya at nagsalita.
"Nakasakay ako sa sasakyan ko. Nakita ko nga ang kapatid mo na patawid sa daan. Walang gaanong tao sa lugar na iyon. May naunang sasakyan sa akin. Masyadong mabilis ang pangyayari. Nakita ko ang kapatid mo na nakahandusay sa daan. Bumababa pa ang nakabangga kitang kita ko ang mukha niya pero imbes na tulungan niya ang kapatid mo pumasok siya ulit sa sasakyan niya. Ang pagkakamali ko ay hindi ko tinulungan ang kapatid mo. Ang ginawa ko ay hinabol ko ang babae pero na bigo ako dahil biglang nanlabo ang mata ko kase naluha ako sa sinapit ng dalaga kaya imbes na salpukan ko ang truck na padating pinihit ko ang manibela hanggang sa tumama ako sa poste" mahabang kwento niya.
Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Sinubukan niyang habulin ang nakabangga sa kapatid ko.