Ölüme aşık kelebek yarına hasret...
Şarkı:şebnem ferah yağmurlar
Nefes alıp verirken boğazımda düğümler oluşuyordu.
Okul çıkışında caner ve sanemle gitmryi reddetmiş yürüyerek gitmek istemiştim.
Çantamdan kulaklığımı çıkartıp ellerimi ceketimin cebine koyup yürümeye başladım.
Yalnız olmayı seviyormuydum bilmiyorum ama düşüncelerimle baş başa kalmak güzeldi.
Neden bilmiyorum ama bugün içimde olan sıkıntı kötü birşeylerin habercisiydi.
Eve biraz daha yaklaştığımda adımlarım yavaşlamıştı .
Kapıyı çalmaya kalkıcaktımki açık olduğunu gördüm.
"Toprak burdan gitmen gerek!"
"Amirim bakın b-"
Toprağın ve yanındaki yaşlı şık giyimli adamın bakışları beni buldu.
"Toprak nereye?"
Yutkunduğunu adem elmasının aşağı yukarı kımıldamasından görmüştüm.
"Bu kız kim toprak?"
Toprak bana bakıp .
"Yukarı çık"
"Ama..."
Bu sefer bağırınca korkmuştum.
"Yukarı dedim"
Yaramazlık yapan çocuklar gibi kafamı önüme eğip merdivenlerden yukarı çıkmaya başladım.
Yulardan çaktırmadan onları dinliyordum bu adam kimdi.
"Bu kız kim toprak"
"Uzun hikaye önemi yok."
Önemi yok...üzmüştü.
"Her neyse hemen burdan gitmen gerek senin için söylüyorum"
"Kaçmıycsm korkak değilim ben!"
"Korkak olmasan vicdan azabı yüzünden polisliği bırakmazdın!"
Ne?
Toprak polismiydi?.
Nasıl olur ya neden hiç farkedememiştim.
Nereye gidicekti?
"Ben korktuğum için bırakmadım!"
Toprak sinirden küplere binmişti karşısındaki adama her an saldırabilirdi.
"Bak toprak adam hapisten çıkmış ilk iş buraya seni öldürmeye gelicek seni koruyamam gitmen gerek"
Nasıl ya kim öldürücekyi onu?
"Peki gidicem ama beni bulursa karşı çıkmıycam"
"Tamam yeterki kaç burdan. bak toprak sen benim oğlum gibisin ölmene göz yumamam"
Kısa bir veda faslından sonra adam gitmişti toprağın yulariya çıkıcağını anlayınca koşar adımlarla odaya attım kendimi.
Az sonra toprak kapı aralığından bana bakıyordu kapıya yaslanmış kollarını bir birine bağlamıştı.
"Herşeyi dinlediğini biliyorum küçük"
"Neden bana söylemedin?"
Soruma karşılık vermeyince ayaklandım.
"Ne yani gidicekmisin ya ben bende gelicem değilmi?"
Afallamış şekilde yüzüme baktı .
"Benimle gelemezsin küçük"
Ayaklanıp yakasına yapıştım kızgındım.
"Sendemi gidiceksin herkes gibi?"
Kollarımdan tutup beni kendine çekti.
"Sana bu kötülüğü yapamam küçük yapamam...?"
Dudakları nerdeyse dudaklarıma değicekti kalbim durmak üzereydi. Yüzüme üfledi sigara kokan nefesini.
"Hoşçakal küçük"
Benden uzaklaşırken sadece öylece arkasından bakmıştım .
Bi süre sonra kendime geldim izin vermiycektim beni bırakmasına izin vermiycektim.
"Toprak!"
Koşuyordum ama yol bitmiyordu,göz yaşlarimdan görüşüm bulanıklaşmıştı.
Çıkış kapısına geldiğimde duraksadım gidiyordu...
Motoruna binmiş giderken tüm gücümle koşmaya başladım.
Yetişemiyordum bağırmalarımı duymuyordu.
"Toprak!"
Derin derin nefes alıyor ona yetişmeye çalışıyordum .
Tek bir taş takılıp düşmeme yetmişti.
Gözden kaybolmuştu bense kanayan dizlerime bakakalmıştım.
Beni terketmişti .küçüğünü...
"Neden ya neden!"
Derin bir nefes aldım hıçkırıklarımın arasında.
"Seni tam sevmeye başlamışken niye!"
Uzun süre orda durdum gelmesini bekledim neden bilmiyorum ama gelicek diyordum içimden.
Gelmiyceğini anlayınca pes etmiştim.
Yavaşça ayaklarımın üzerinde durdum ve eve geri döndüm.
Canım neden bu kadar çok acıyordu?
Onu sevmeye başlamıştım galiba...ona alışmıştım galiba.
Kapıyı kapatıp arkasına yaslandım bir süre gözlerim kapalı orda durdum.
Beynimi uyuşturmam gerekiyordu.
Yukarı çıkıp dolaptaki rakılardan birini açtım ve bir yudum içtim.
Odaya ilerlerken dolabı açtım toprağın siyah kazağı duruyordu orda.
Şişeyi bir kenara bırakıp üzerimdeki kıyafetleri çıkarttım iç çamaşırlarımın üzerine geçirdim kazağı.
Ağlamaktan kan çanağına dönmüş gözlerime karma karışık saçlarım eşlik ediyordu.
Şişeyi yeniden elime alıp aşağıya indim.
Toprağın hep oturup sigarasından nefes aldığı deri koltuğa oturdum.
Kenarda duran sigara paketinden bir tane alıp çakmakla yaktım bu sefer yalandan değil gerçekten içmiştim sigarayı.
Gözlerim yasarmıştı sigara yüzünden değil ama bir daha terkedilmenin verdiği acıydı bu.
Rakıdan bir yudum daha aldım beynim uyuşmuştu.
Bir kaç sigara daha içtikten sonra yukarı çıktım.
Daha düne kadar yan yana uyuduğumuz bu yatakta sadece ben vardım.canım acıyordu...
Yatağa yerleşip kendime sarıldım onun kokusu vardı.
Neydi bu hissetiğim neydi bu kalbimi acıtan ona aşıkmı oluyordum?
Gözlerimden yeniden yaşlar gelmeye başlayınca kendime kızdım neden ona karşı bu kadar zayıftım neden?
Bitkin düşmüştüm ve uyku beni esir almıştı .
Sabahın ilk ışıklarıyla gözlerimi açtım güneş ışkları gözlerime bir iğne gibi batıyor geri kapatmaya zorluyordu gözlerimi.
Biraz daha oyalandıktan sonra doğruldum yataktan .
Derin bir nefes aldım ve ayaklandım .banyoya doğru yürüdüm ve aynadan kendime baktım.
Ne olmuştu bana?
Berbat bir haldeydim ama umrumda değildi soğuk suyu suratıma çarptım ve banyodan çıktım.
Okula gitmiycektim.sonsuza kadar...
Eski radyodan son ses açtığım müzikle mutfağa gittim .
Ama gittiğim gibi geri dönmüştüm iyuce zayıflamıştım doğru süzgün hiç birşey yemiyordum .yavaş yavaş yokoluyordum.
Kapı çalınca koşarak aşağı inmeye başladım toprak gelmiş olmalıydı değilmi.
Derin bir nefes aldım ve kapıyı açınca karşımda toprak değilde silahını yüzüme doğrultmuş bir adam vardı.
MERHABA🖤
BEN GELDİM BÖLÜM KISA AMA YENI BÖLÜMÜ HEMEN ATMAYA ÇABALIYCAM.
İlk monoton şekilde giden kitabım bundan sonra maceralarla dolu olucak.
Oy ve yorumlarınızla yanımda olun sizi seviyorum.
Ve unutmayın BURASI BENİM DÜNYAM BURDA HERŞEY YALNIŞ 💔🦋🖤