A/N :
Since tapos na ang TOGATPP I hope mabibigyan na nang kaunting attention ang DOY ^__^. Sana suportahan niyo pa rin ang DOY ^___^.
-Read Before Vommenting.
-PV-
©Copyright.2012by Zeria Link
Chapter 14
Unexpected Appearance
CRYS’S POV :
Naalimpungatan ako ng biglang may naghawi ng buhok ko and I was shocked when I saw The Computer Geek.
“Leo?!? Anong ginagawa mo?!? Bakit ka nandito?!? Anong nangyari?!?”
“Isa-isa lang sa mga katanungan mo Diyosa. Una sa lahat, andito ka ngayon kasi niligtas kita.”
“Niligtas?!? What do you mean?!?”
“Hindi mo pa ba naalala ang nangyari sayo kagabi?!?”
Sandali akong napaisip sa sinabi niya. Hanggang sa unti-unting nagliwanag ang lahat at naalala ko na ang nangyari kagabi.
“Ano naaalala mo na?!?”
“Hmm, Yes pero paano mo ako nakita?!? “
“Well, ganito kasi ang nangyari.”
<flashback>
LEO’S POV :
Pagkatapos kong ihatid si Nica sa bahay nila ay balak ko nang umuwi at itext o di kaya’y I chat si Diyosa pag-uwi ko ng biglang nag ring ang phone ko.
“Yes Fel?!? Napatawag ka?!? “
“Good eve Leo, malapit ka lang ba sa bahay ko ngayon?!?”
“Hmm I think medyo malapit lang ako sa inyo. Bakit?!?”
“Kasi pwede mo bang ihatid si Crystal?!?”
“Si Diyosa?!? Bakit naman?!? Andyan ba siya sa bahay ninyo?!?”
“Yes. Nag anime movie marathon kasi kami at hindi na naming namalayan ang oras. It’s past midnight now. Ayaw niyang magpahatid eh kaya kung pwede sana pumunta ka rito. Siguro makikita mo siya sa daan, hindi pa rin naman nakakalayo yun.”
Napabuntong-hininga naman ako sa sinabi niya. Malalim na nga ang gabi at baka kung ano ang mangyari sa kanya. Delikado pa naman kasi babae siya. Kaya naman pumunta na ako sa bahay nina Fel at tyempo ngang pagdating ko ay ang paglabas niya sa bahay nina Fel. Pero hindi niya ako napansin at bumaba ako ng kotse para habulin siya ng may mapansin akong lalaking sumusunod sa kanya at bigla na lang siyang hinagip at tinakpan ang bibig niya. Hanggang sa makatulog na si Crystal. Sinuntok ko naman ang lalaking yun dahil sa ginawa niya.
“Wag ka nang babalik kung ayaw mong mamatay ka!!!” sigaw ko sa lalaking yun at dala ng takot ay tumakbo na siya agad.
Minasdan ko naman ang among mukha ni Crystal na walang malay ngayon. Buti na lang at tumawag sa akin si Felicity kung hindi, baka kung ano na ang nangyari sa kanya ngayon. Ito kasing si Diyosa minsan hindi nag-iingat -____-. Dahan-dahan ko siyang ipinasok sa kotse at hinatid na lang muna sa bahay ko. Inihiga ko siya sa kama at hinawi ang buhok niya. Napakalambing ng tulog niya. Kaya pumunta muna ako sa guest room at doon na muna natulog.
<end of flashback>
“Oh Maraming maraming salamat sa lahat Computer Geek. Ang dami-dami ko nang utang sayo.”
“Wala yun Diyosa. Sa susunod mag-iingat ka na huh?!?”
“Opo mag-iingat na po. Sige kailangan ko nang umalis dahil marami pa akong gagawin. Salamat ulit. Kita na lang tayo sa school mamaya.”
“Sige Diyosa.” Then pagkatapos kung makapag almusal ay agad na umalis na ako. Marami pa akong kelangang asukasuhin dahil malapit na ang first subject naming.
Nung nakarating na ako sa bahay ko agad akong naligo. Pagkatpaos ng mahigit 30 minutes ay natapos rin ako at pinrepare ko naman ang mga gamit ko para sa subjects naming ngayon. Nagpunta na ako sa school at buti na lang na late yung Instructors naming at hindi pa nagsta start ang klase naming. Nagkasalubong kami ni Audrey at dun, tinarayan na naman ako -___-. Laki talaga ng galit nito sa akin -___-.
Nagsimula nang ang lectures naming at mga requirements at projects. Nalalapit na kasi ang finals naming and magkakaroon kami ng trip sa sembreak.<Refer to TOGATPP chapter 16>. Excited na ang lahat para sa trip. Maging ako man ay excited na excited because may mame meet kami ni Fel na mga Japanese businessman at dahil nga otaku kami, we would love to talk with them. Tinawagan ko naman si Fel sa phone niya tungkol sa balita.
“Bessy! Alam mo na ba yung about sa trip?!?”
“Yes bessy. I can’t wait for the trip!!! ^___^. Mame meet na naman natin mga Japanese people!!!”
“Ahahahhaa ako nga rin eh gusto ko nang matapos ang sem na ito para sembreak na!! By the way bessy, salamat nga pala kagabi ah. Kung hindi dumating si Leo, naku kung ano na ang nangyari sa akin.”
“Walang anuman yun Bessy ko. Dapat sa panahon ngayon mag-iingat na tayo. Ever since nangyari sa akin ang incident nay un parati na akong nag-iingat para hindi nay un mauulit pa. And don’t thank me, instead thank Leonard. Parati siyang nandyan para sayo bessy. And if hindi siya nag respond sa sinabi ko hindi ka niya maliligtas.”
“Thanks talaga bessy. I’m so blessed to have you and Leo as my friend. Promise mag-iingat na ako.”
“Sige bessy!!! ^__^ Ibaba ko na muna yung phone ah may gagawin lang ako usap ulit tayo mamaya.”
“Sige bessy baka nakakaistorbo na rin ako.” Then I ended the call. Nakita ko naman si Leo na lumapit sa akin.
“Diyosa gusto mong kumain?!? Tara lunch tayo.”
“Huh?!? Nasaan si Audrey?!?”
“Umalis eh may aayusin raw kaya ayun, babalik na lang raw siya mamaya.”
“Oh so wala kang kasama?!?”
“Oo eh. So pano tara?!? Let’s have a lunch.”
“Sure.”
Then pumunta na kami sa cafeteria to have a lunch.
DREY’S POV :
Nakakainis grrr!! Kung bakit kasi nagreklamo pa yung client ko. Palibhasa kasi mga mang-mang hindi educated walang alam sa technology. Para simpleng save lang ng documents sa software na ginawa ko hindi pa makuha -__-. Eh nakasulat na lahat dun sa manual eh urrrghh!!! I really hate it!! Nawalan na naman ako ng time with my Leo -_____-.
Pumunta na ako sa company nila at ayun nag tutor na ako. Mahigit isang oras rin ng precious time ko ang nasayang para lang sa pagtu tutor sa kanila. Tss! Kung may pina program lang sila sa akin edi sana okay lang yun. But teaching?!? Gosh! I don’t have the talent nor the skill for that. I admire Teachers for their patience which is not in me. Natapos na rin sa wakas ang pagtututor ko. Finally I can get out from this mess!! Nagmamadali akong maglakad papalabas sa company when someone bumped me.
“Ouch! What are you doing you fool?!?” As I said then I looked at at the gorgeous guy in front of me. Well, kahit na he’s handsome I don’t effin care!! Basta binangga niya ako, THAT’S IT!!!
“Easy there Ms. Lim you see I wanna be friend with you.”
“And why the hell did you know me?!? Are you my stalker?!? Tss.”
“No I’m not. But rather, I can be your accomplice.” As he smirked at me.
“And why would you be an accomplice of mine?!?” tinarayan ko naman siya. Aba ang kapal naman ng apog ng lalaking ito para sabihan akong maging partners in crime niya. I always do things on my own without the help of anyone! Not from him!!!
“You wanna get rid of Crystal right?!?” Lalong tumaas ang kilay ko sa sinabi niya.
“Why did you know her?!?”
“Follow me.” Urrrghh!! He’s way too, bossy! I hate him!! But if he can be of use to me, why not?!? -_____-.
Pumunta na kami sa office niya then we talked. He explained everything to me. As he explained it to me, I was smirking to the highest level. I have found my accomplice indeed. This will be great ^____^.
CRYS’S POV :
Kumakain kami ni Leonard when I noticed him na hindi mapakali.
“Hoy Geek. Anong nangyari sayo?!?”
“I’m worried about Nica. Ano kayang nangyari dun?!? Ang tagal niya eh. Sabi niya after an hour lang raw siyang mananatili sa company na yun then she will be back.”
“Ano bang name ng company?!? Baka pwede nating tawagan.”
“Hindi ko rin alam eh. I mean, we can’t share sensitive information of our clients. Kaya kahit na matalik na magkaibigan kami ni Nica, hindi ko alam kung anong company ang nag hire sa kanya sa part-time job niya ngayon.”
“Oh I see. Subukan mo kayang tawagan baka naman na traffic lang yun.”
‘buti pa nga.” Then tinawagan na niya si Audrey habang ako patuloy lamang sa pagkain.
“Oh I see.” Huling bigkas ni Leonard bago niya binaba ang phone.
“Oh ano raw nangyari?!?”
“She met up with the President’s son kaya natagalan siya. They were discussing about the software na ginawa niya and to extend the contract raw niya because she’s an asset to the company. Well, I never doubted about her skills kaya walang dudang na promote siya.”
“Oh I see that’s a very nice opportunity to her then. So, is she coming now?!?”
“Yes. In 15 minutes, mame meet na natin siya. She also said she enjoyed the company in the President’s son.”
Maya-maya pa dumating na si Audrey.
“Heloooo Leeeeeoooo!! I miss you my dear!!!” Sabi naman ni Audrey while she hugged Leo tightly. Spoiled brat talaga ang babaeng it okay Leo -_____-. But we are shocked nang nakita naming ang kasama niya.
I frozed when I saw him.
Again.
“Hey Leo, Crystal! This is Steven Sy, the President’s son. I really enjoyed his company that’s why I decided to introduced him to the both of you. Steve, meet my bestfriend and childhood friend, Steve, this is Leo.” Nag shake hands naman sila kahit na masyadong awkard ang situation. No greetings happened to the both of them.
“Crystal, uhh this is Steven Sy. My new friend.” Hindi ko na narinig ang pagpapakilala ni Audrey sa amin. Agad na nanikip ang dibdib ko upon seeing him. God knows how much I miss him so much. Despite of all that he did to me, I still love him.
“There’s no need to introduced us, Audrey.”
“Why Steve?!?”
“Because, we already knew each other very well. Right Crystal?!?” hindi pa rin ako makapagsalita but I just nodded as a signal.
“And I came back to have you again.” Sabi naman ni Steven sa akin while looking intently in my eyes. I wanted to shout na “NO NEED!! I’m still willing to forgive you!! I missed you very much!!! Please come back again and we’ll fixed this.” Magsasalita na sana ako ng bigla akong niyakap ni Leonard then said something stupid to him.
“I’m afraid no can do Mr. Steven Sy.”
“And why?!?”
“Because, we are in a relationship right now.” Nabigla naman ako sa sinabi ni Leonard.
“Leo!!!” But hinawakan lang niya ng mahigpit ang braso ko. Maging si Audrey ay nabigla sa sinabi niya.
“Well, have it your way. But I guess Crystal doesn’t agree with you. Let’s make it in a deal.”
“We’ll be having a photoshoot this weekend and whoever wins will be Crystal’s love one.”
“Bye, sweety.” Sabi ni Steven sa akin then he winked at me.