Charlie's POV
Andito pa rin ako sa kwarto ni Gabriella, halos magdadalwang araw na siyang hindi bumabangon, sobrang pagod at sakit ang naidulot ko sa kanya.
Simula nung malaman kong siya na ang nakatakda para sakin, wala na akong ginawa kung hindi ang bantayan siya at gantihan ang mga manggugulo sa kanya. Hindi ko naman alam na kapag naging kami na, isa rin pala ako sa mga taong mananakit sa kanya.
I'm so stupid to let that happened. I'm so insensitive and careless. Dapat mas iningatan ko siya. Dapat mas naging focus ako sa kanya.
I'm so sorry Gabriella. Worth it pa ba ang paghawak sa mga kamay mo? I'm really sorry.
Hayaan mo, babawi ako sa mga pagkakamali ko, from now on, I will give you the full attention that you deserve para hindi kana masaktan pa.
Habang nakayuko ako at hawak ang kamay niya ay ramdam kong muli ang paggalaw at pagtibok ng mabilis ng puso niya. Her beat is like a music to my ear, it's so peaceful.
"Gabriella."
"Why are you here?" Don't be like this Gabriella, wag mokong panlamigan.
"I want to insure na magiging ayos ka lang."
"I'm fine. You can now leave." Inintay kong isipin niya na wag akong umalis, na mag-stay ako sa tabi niya. Pero bigo ako, she needs time to heal.
Ang panlalamig ba niyang ito ay nagpapahiwatig ng hindi niya pagtanggap sa pagkatao ko? Sino nga ba namang tatanggap sa kagaya kong bampira?
"Yes. Ahm. I should be leaving now. Babalik nalang ako bukas para bisitahin ka ulit."
"Iloveyou Gabriella." Umalis akong hindi tinignan ang mukha niya, ayokong makita ang mukha niyang kinasusuklaman ako. Babalik ako para magkaayos tayo. 4 na araw nalang ang nalalabi para satin. Pero alam kong kaya natin yun. Kaya natin.
Gab's POV
Nagising ako malamig na kamay na nakahawak sa kamay ko. Ito ba? Ito ba yung boyfriend ko? Bampira siya. Tama ang hinala ko. Simula nung nasugatan siya ng hindi malamang dahilan, naghinala na ako. Pagka-uwi ko palang ng araw na yun, nagdiretso kaagad ako sa kwarto para magsaliksik sa kung anong nakita ko.
Wala akong masyadong info na nakuha, pero isa lang ang nakaagaw ng attention ko. At yun ay isang kwento, may titulo yung Beast with Fangs.
Na-curious ako that time kaya binasa ko yun, Kwento yun tungkol sa mga bampira. Hindi ko alam kung fiction yun at bakit pati Vamps Ville na lugar dito mismo malapit samin ay nakasama sa isang novel prize na kwento.
Dun ko nabasa na ang mga bampira ay may pang-amoy na mas malakas kaysa sa mga ordinaryong tao, mas malakas din sila sa mga ito. May malalakas silang pandinig pagdating sa mga taong mahalaga sa kanila. Hindi rin sila nasusugatan. Kagaya ng bida doon na si Morese, hindi siya nasusugatan basta basta, maliban nalang kung matilos na kahoy ang makakasakit sa kanila. Hindi ko alam kung bakit gusto ko pang ituloy ang kwentong binabasa ko dahil parang totoo talaga ang lahat ng naroon. Nabanggit din doon ang malalamig at mapuputi nilang balat. Ganoon na rin ang hindi nila paghinga dahil ang mga puso nila'y nababalutan na ng metal.
Habang binabasa ko yun ay naaalala ko si Charlie, pero naisip ko noon na baka nagkakamali lang ako.
Pero ngayon ay mukhang tama ang hinal ko. Tama ako.
"I am a vampire, Gabriella."
"I am a vampire, Gabriella."
"I am a vampire, Gabriella."
"I am a vampire, Gabriella."
Hindi ko akalaing totoo pala sila. Hindi ko akalaing nakakasama ko pala ang isa sa kanila. Yung nangyari samin noon ni Gail sa bar, totoo yun. Paano kung kaya lang ako niligawan at pinaibig ni Charlie ay para makuha niya ang dugo ko paano kung balak niya lang akong patayin?
"Iella, anak. Buti nalang gising kana."
"Mom." yinakap niya ako ng mahigpit. Nag-alala na naman siguro siya sakin ng husto.
"Mabuti nalang at okay kana. You make me worried sick anak."
"I'm sorry Mom."
"Oh by the way anak, where's Charlie? Akala ko andito lang siya."
"Pinaalis ko siya mom."
"But why? Didn't you know na hindi siya umalis sa tabi mo ng kahit ilang minuto lang dahil gusto niya siya ang una mong makita kapag nagising ka?"
"Huh? Ilang oras lang naman akong nakatulog diba? Hindi naman ako ganung kahirap na hintayin lalo na't ilang oras lang yun."
"Iella, 2 araw kang tulog at nakaratay dyan. Pinalagyan na rin nga kita ng dextrose para naman mas maging mabuti ang lagay mo. Don't stress out too much anak, please." 2 days? OmyGod. Diko man lang namalayan na may dextrose na nakakabit sakin dahil sa pag-iisip.
"Gusto mo bang kumain anak? Para naman bumalik na lakas mo, di sapat yang dextrose na yan sayo."
"Yes mom. I should eat kailangan kong magpalakas." Kailangan ko yun, gusto ko ring makipag-usap kay Charlie.
______
Joseph's POV
Andito kami ngayon ni Xandra sa dining table namin at nag-aagahan. Namiss ko rin makasabay to sa pagkain, minsanan nalang kasi siya umuuwi dito. Ni hindi ko na nga alam kung san pumunta, napakalayas talaga ng isang to.
"By the way kuya, did you hear the news. Gabriella is sick daw." What? Iella? Bakit hindi ko alam yun?
"What? Kanino mo naman nalaman yun? I should visit her later. Gusto mo bang sumama?"
"No thanks. May lakad ako."
"Lakad? Ang dami mo naman atang lakad ngayon? Palagi kang wala dito?"
"Kuya, malaki na ko okay? Tsaka, mind your own business."
"Tsk. I'm still your kuya. Tsaka kakabalik ko palang tapos wala naman akong nakakasama dito sa bahay kundi mga katulong."
"Kuya, don't be mad at me. Next weekend bond tayo, okay na ba yun?"
"Eh ano pa nga ba. Basta treat mo ah."
"Yes, yes I know. Hilig mo sa libre."
"I know right."
After ng breakfast namin ni Xandra ay nagdiretso na agad ako sa garahe namin para kunin ang sasakyan ko. Kailangan kong makapunta kila iella, kailangan kung malaman kung anong nangyari.
Habang bumabyahe ako ay may naramdaman akong kakaiba, at hindi nga ako nagkamali. Mukhang may nakasunod sakin. Saan naman kayang asosasyon nabibilang ang isang 'to? *smirk*
Tignan natin kung may ibubuga ka. Binilisan ko pa ang pagpapatakbo ng sasakyan, buti nalang di masyadong traffic ngayon, madali lang akong nakalusot sa mga nasa unahan na sasakyan.
Where are you big boy? Tsk, mukhang walang ibubuga ang isang yun, pipitsugin. Kumaliwa ako at dumaan sa short cut para hindi nako mahabol pa ng isang yun. Hindi pa rin naman pumapalya ang driving skills ko, I'm still number one.
WELCOME TO VAMPS VILLE
Walang pinagbago ang lugar na to, dito pa rin nagtatago ang asosasyon nila Charlie. Actually, di naman totally na tumatago sila, minsan ko na ring nakasalamuha ang ilan sa kanila pero hindi madalas, dahil may sinusunod silang patakaran unlike sa ibang asosasyon ng mga bampira na walang rules rules. Basta gusto nilang umatake, aatake sila. Sila ang mga bampirang walang disiplina at rebelde.
Medyo malayo-layo 'to sa bahay nila Iella, pero alam ko paborito niyang lugar to dahil sa maraming puno dito. Lalo na yung field na matatagpuan sa likod nito. Yung ang favorite spot niya. Diko nga lang alam kung pumupunta pa siya dun.
Habang nagmamaneho ay may nag-urge sakin na mag-stop over muna dun sa field ng sandal, gusto ko rin lang marelax. Mabuti nalang inaalagaan to ng mga kasamahan ni Charlie kung hindi, paniguradong mahahabang damo na ang madadatnan mo dito.
This is the place where you can relax. Green fields is relaxing.
Bumaba ako sa kotse para mag-ikot at magpahangin. Ang init ng araw na dumadampi sa balat ko'y masarap ding namnamin. Kaming mga bampira, para rin kaming mga tao, sabik sa sariling hangin a sabik sa init ng araw sa umaga.
"Joseph?" napaharap ako sa likod ko at natagpuan doon si Iella. Hindi ko akalain na maaabutan ko siya dito.
"Iella. What are you doing here?" Lumapit ako sa kanya pero hindi ganung kalapit dahil sa buhat-buhat niyang pusa. I hate cats.
"Silly, still afraid of cats?" Sinong nagsabing takot ako? I just hate them.
"No. I just hate them"/ "You just hate them." we said in unison. Tsk, money for us. Although diko kailangan ng pera.
"Hahaha. By the way, what are you doing here?" I asked.
"Gusto ko lang magmuni-muni at alam mo namang mas masarap ditong magmuni-muni kasi tahimik." Silent place is a dangerous place, Iella.
"Ano bang iniisip mo at gusto mong magmuni-muni mag-isa? You should call me kapag gusto mong magpunta dito ng mag-isa."
"Naniniwala ka ba sa mga bampira?" Nasamid akong ng sambitin niya yun. Kahit na wala naman akong iniinom, para akong nabilaukan.
"That's funny, I know." she said. Kung alam mo lang Iella, baka kamuhian moko kapag nalaman mong bampira ako.
"Bakit mo naman naisipang isipin ang mga ganyang bagay."
"Wala naman." Wala pero andami niyang sinasabi sa utak niya.
Gab's thought: Ano bang dapat na reaksyon ko sa sinabi ni Charlie? Kamumuhian ko ba siya? Pandidirihan? kakaawaan? It's frustrating me.
"May gusto ka bang ikwento sa'kin Iella? I'm all ears."
Gab's thought: Sasabihin ko ba?
"Ah kasi. May nabasa kasi akong story sa net. What if totoo ang mga bampira? What if nakakasalamuha natin sila? What would you do?" Alam na ba niya na bampira si Charlie?
"Mas importante ba kung ano sila, sa kung sino sila? Alam mo ako, tinitignan ko yung katauhan Iella, kahit ano pa sila basta nagpapakatao sila, hindi hadlang ang pagiging iba nila satin." o sayo Iella.
Kaya ba sinabi ni Charlie kay Iella ang tungkol sa kanya ay dahil sa siya ang nakatakda para sa kanya? Huli na ata ang pagdating ko.
"Nag-aalinlangan pa rin ako- I mean dun sa nabasa ko, Hehe. May point ka naman, hindi hadlang ang pagiging iba nila basta alam mong makatao sila."
Mahal nya si Charlie kahit iba pa ito sa kanya. Kung maaga ko rin bang sinabi na may nararamdaman ako para sa kanya matatanggap din niya kaya ako bilang ako? Naunahan na ako. I was too late to say what I really feel.
"Iella, if you really want one thing, you shouldn't hesitate to go for it. Dapat alam mong minsan lang dumating ang opportunity. You should grab it, hanggang nandyan pa. Alam mo naman ang pagsisisi, laging nasa huli."
"Thanks Joseph."
__________
O, take it from Joseph. Grab the opportunity habang andyan pa. Once in a lifetime lang yan.
Hi guys. I'm back. Sorry kung natagalan ang pag-update. Keep reading guys. Hope you like it. Love lots!
-redgloom_05