As expected sa Hotel Villa siya dinala ng tauhan ni Apollo.
"I knew it, he will lock me here again, Fuck you to death!!!" sigaw niya
"Really, I am ready!"
Napalingon siya bigla sa may likuran niya. Si Apollo na naka smirk sa kanya.
"Ang laki ng ngiti mo na parang walang nangyari, Uuwi na ako at huwag mo akong pipigilan" ani Val na naka akimbo. Inirapan nita niya si Apollo bago ito lumampas dito
"You didn't change, ikaw pa rin yung Val na iniwan ko" ani Apollo
Huminto si Val at natawa sa sinabi ni Apollo.
"Really, how far your knowledge did you know eh nawala ka nga ng isang taon." aniya na umikot paharap kay Apollo
"I know everything from that night" Pahayag ni Apollo
"You know everything, then why you didn't show up and tell me you are alive? Ang buong akala ko patay ka na, kayo ng mga tauhan mo" ani Val na pumipiyok na ito sa kanyang boses. Nangingilid ang mga luha sa kanyang mata.
"Dahil walang pagkakataon, dahil hindi ko rin yun inakala na mangyayari" ani Apollo na tinitigan niya si Val sa mata
"Walang pagkakataon, hindi ko maintindihan.... Ano ba talaga ang nangyari bakit ka biglang nawala na parang bola, Answer me!"
Dumating si Hunter sa eskena at nilapitan niya ni Apollo. May ibinulong ito sa kanya bago ito umalis. Naglalakad na si Hunter ng sulyapan niya si Val na nang gigitata sa galit. Nginisihan niya ito at kumindat.
Pinagmasdan lang niya ang dalawa. Nang makaalis si Hunter ay bumaling ang tingin niya kay Apollo. "Alam niya?" nagtatakang tanong nito
"Matulog ka na, may pupuntahan pa ako" ani Apollo, maglalakad na sana siya ng hawakan ni Val ang braso ni Apollo
"You can't leave me like this again, you need to answer to ally question that keeps haunting me for a months" ani Val na nakatitig sa mga mata ni Apollo
"babalik ako, this one is for sure. Magtiwala ka lang" ani Apollo at ngumiti ng bahagya. Dahan dahan niyang tinanggal ang kamay ni Val sa kanyang braso.
Wala siyang nagawa. The story repeat itself. Naupo siya sa upuan sa sala, hindi siya dalawin ng antok, parang makina ang utak niya kung gumana walang hinto sa pag ikot.
Nakita niya si Ronaldo na dumaan. Umajon siya sa pagkakaupo at sinundan niya ito sa kusina.
Nagtitimpla ito ng kape. "Hinay hinay lang nerbyosin ka" biglang nagsalita si Val
Sa gulat ay nahulog ang kutsara sa sahig.
Napabungisngis ni Val sa pagkabigla nito.
Pinaningkitan siya ni Ronaldo pero wala siyang paki at hindi siya natatakot.
"nagulat kita, grabe siguro pressure niyo tuwing may kakatayin kayong mga tao" ani Val
"Anong kailangan mo?" ang cold ng pagkakasabi nito. Hindi na bago kay Val ang panlalamig ng pakikitungo nito sa kanya dahil sa simula pa lang ay alam na niyang hindi siya gusto nito.
"wala naman, sinundan lang kita rito baka atakihin ka sa pagkaka kape mo, dark coffee pa naman niyan." pang aasar ni Val
"Sanay ako sa kape pero hindi ako sanay sa pag babysit ng damulag baka hindi kita matansya" ani Ronaldo na na seryoso ang mukha
"grrrr takot na ako nakakatakot... Sobrang takot na ako" tuloy tuloy pa rin ito sa pagbibiro
Ng sunggaban siya ng suntok ay hindi ito nakagalaw. Huminto ang kamao nito sa harap ng mga mata niya. Naka ilang lunok itong ginawa.
Ngumisi si Ronaldo at iniangat ang kape. "Kape gusto mo?" panunuya niya kay Val na tinapon siya ng masamang tingin.
"Aaaah nakakainis, nakakairta talaga yang lalaki ma yan. Pareho kayo ng boss mo, magsama kayong dalawa!!!" sigaw niya habamg nakangiti si Ronaldo ma dinig na dinig niya ang pag sigaw nito.
Aalis na sana siya ng nakita niya si Arman may dala dala itong malakimg kahon. Sinundan niya ito, nang ilapag niya ang kahon at binuksan ang pinto, nakalimutan niyamg hugutin ang susi sa may doorknob. Kinuha iyon ni Val at itinago sa bulsa. Pumasok rin ito sa loob ng madilim ma silid.
"Ano kayang meron dito, bakit ang dilim, wala bang ilaw sa kwartong to?" bulong niya sa sarili. Kinapa niya ang gilid ng pintuan, nasalat niya ang switch, pagpindot niya ay bumulaga sa kanya ang mga ipis at daga na nagkalat sa sahig. Dahil sa takot ay kumaripas ito ng takbo. Nang makarating sa may hagdan, papanhik ma sana siya ng biglang dumulas ang paa niya sa unang baitang, tumama ang ilalim ng tuhod nito sa edge at nagkasugat. Napaupo siya sa sahig habang sapo sapo nito ang sugat. Namimilipit ito sa sakit ng mahagip ng mga mata niya si Ronaldo na nag smirk. Inirapan niya ito at ibinaling ang tingim sa tuhod. Nag ngingitngit ito sa sakit.
"Anong nangyari diyan?" nagtatakang lumapit si Arman
"bakit hindi mo sinabing maraming ipis at daga sa kwartong yun, ayan tuloy napala ko" ani Val na parang bata kung umiyak ito
"Ho ha eh sino ba nagsabi na pumasok kayo doon?" tanong ni Arman
Napaisip ito, hindi naman kasalanan noong tao kung bakit siya nagkasugat
"Eh malay ko ba, gusto lang sana kita takutin eh tapos ako yun natakot" aniya na may halong hiya sa sinabi niya
"Yun naman pala eh"
"ah basta, galit ako sayo emmm" inirapan niya ito at nag pout
Napakamot sa ulo si Arman sa inasta ni Val.
Nang bitawan ni Val ang sugat ay nakita iyon ni Arman, maraming dugo ang lumalabas, tumawag siya ng tulong at binuhat agad niya si Val. Itinakbo siya sa ospital para bigyan ng first aid. Natapos nang tapalan ng bandage ang sugat.
"Dok, pwede po ba akong umihi?" tanong ni Val.
Tumango ang doktor na kausap niya
Inilock niya ang pintuan at tinignan ang bintana, medyo mataas ito at maliit. Binuksan niya ang gripo para hindi siya marinig. Ginawa niyang tungtungan ang water sink, medyo madilim sa labas dahil gabing gabi na nga. Maya maya ay tumalon ito doon. Tumama ang pwet niya sa basang lupa. Agad itong tumayo, hindi na siya nag aksaya ng oras. Dumaan siya sa kabilang pintuan papunta sa main door ng ospital. Mabilis ang bawat paglalakad nito hanggang sa nakahinga siya ng makalagpas sa lintuan ng walang sagabal.
Nag aabang siya ng taksi ng biglang may huminto sa harap niyang puting Van. Bumukas iyon at kinuha siya.
Nagpupumiglas ito pero sa lakas ng dalawang humatak sa kanya ay wala siyang nagawa.
Nakita niya si Arman sa tabi ng driver. "Magkano ba ang ibinabayad niya sa inyo para gawin ito sa akin?" pagtataray niyang tanong sa mga ito.
Wala ni isa ang kumikibo. "bwesit, aaah nakakagigil kayong lahat, pauwiin niyo na ako!!!" sigaw niya na pumapadyak pa ito.
Pagdating nila sa Penthouse ay pinasok siya sa kwarto.
"Ang sabi ni boss itali daw para di na makawala ulit" ani ng isang tauhan
"ano ha ayoko, pwede ba hindi ako aso!" sigaw niya na nagtungo sa banyo at nilock niya ang pinto
"Pre hayaan na hindi naman na makakaalis yan eh"
Rinig niya ang mga ito, pinakiramdaan muma niya ito, nang wala ng siyang marinig ay limabas na ito ng banyo.
"kala niyo ha" inayos niya ang damit at nagtungo sa tabi ng kama.
Nakita niya doon si Arman. Babalik sana siya sa banyo ng mabunggo niya ang yung sing laki ni Arman na nakaharang sa daraanan niya. Muntik na siyang matumba pero na balance pa rin niya ang sarili. Hinawakan siya ni Arman sa kamay at biglang itinali sa railing ng kama. Wala itong nagawa, napa upo siya sa gilid at tinapinam niya ang mga ito ng masamang tingin.